ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Η θέση της Διεθνούς Αμνηστίας σχετικά με την απαγόρευση της μαντίλας σε κάποιες χώρες

Έχει αποδειχτεί ότι, στην Ευρώπη, ο ρατσισμός, η ξενοφοβία και η συσχετιζόμενη μισαλλοδοξία αποτελούν προβλήματα που είναι ιδιαιτέρως δύσκολο να εξαλειφθούν.

Οι διακρίσεις με βάση την καταγωγή παραμένουν ευρέως διαδεδομένες στους τομείς της στέγασης, της εργασίας και της πρόσβασης σε υπηρεσίες -ειδικά  στον ιδιωτικό τομέα. Οι ρατσιστικές επιθέσεις από μη κρατικούς φορείς, όπως οργανωμένες ομάδες εθνικιστών και νεοναζί, συνεχίζουν να αποτελούν πρόβλημα στη δυτική Ευρώπη και έχουν αρχίσει να λαμβάνουν χώρα με ανησυχητική συχνότητα στη Ρωσία και στην Ουκρανία, τα τελευταία χρόνια.

Ο ρατσισμός από φορείς επιβολής του νόμου δηλώνει την ανεπαρκή βοήθεια και προστασία που παρέχεται στα μέλη εθνικών μειονοτήτων που πέφτουν  θύματα εγκλήματος, όσο και τη φυλετικά υποκινούμενη εκμετάλλευση και κακοποίηση.

Παρατηρείται  επίσης συχνά μια σημαντική ταύτιση ανάμεσα σε διαφορετικά επίπεδα διακρίσεων. Αυτό παρατηρείται κυρίως στην περίπτωση των διακρίσεων που αφορούν  τη καταγωγή και τη θρησκεία. Ομολογουμένως, ο διαχωρισμός αυτών των δύο ειδών διακρίσεων είναι αρκετά δύσκολος.

Δύο ομάδες που συχνά υφίστανται διακρίσεις με βάση ποικιλία επικαλυπτόμενων προκαταλήψεων είναι οι Εβραίοι και οι Μουσουλμάνοι. Οι Εβραίοι και οι Μουσουλμάνοι μπορεί να υφίστανται διακρίσεις όχι μόνο για την εθνική καταγωγή τους και τα συχνά παρεξηγημένα και υποτιθέμενα θρησκευτικά πιστεύω τους, αλλά επίσης και για τα υποτιθέμενα πολιτικά τους πιστεύω και την ευθύνη τους για παγκόσμια γεγονότα. Οι διακρίσεις σε αυτά τα επικαλυπτόμενα πεδία παίρνουν μια ποικιλία μορφών όπως είναι οι βίαιες επιθέσεις, η παρέμβαση σε ζητήματα ανεξιθρησκίας και ελευθερίας έκφρασης και η άρνηση σε ίση πρόσβαση σε εργασία, αγαθά και υπηρεσίες.