ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ ΑΠΕΙΛΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ
Πριν από την ισχύουσα νομοθεσία για την έκτρωση, η οποία πέρασε το 2010, η Ισπανία είχε μία από τις πιο συντηρητικές νομοθεσίες στην Ευρώπη πάνω στο ζήτημα, η οποία απαγόρευε την έκτρωση για κοινωνικοοικονομικούς λόγους ή κατ’ απαίτηση. Ως αποτέλεσμα, οι γυναίκες υποβάλλονταν σε παράνομες και μη ασφαλείς αμβλώσεις στην Ισπανία ή ταξίδευαν στο εξωτερικό προκειμένου να ασκήσουν τα δικαιώματα τους. Τελικά, αναγνωρίζοντας ότι ο νόμος αυτός παραβιάζει τα δικαιώματα γυναικών και κοριτσιών, ένας νέος νόμος ψηφίστηκε το 2010 επιτρέποντας σε γυναίκες και κορίτσια να έχουν πρόσβαση σε έκτρωση κατ’ απαίτηση κατά την διάρκεια της πρώιμης κύησης. Ο νόμος αυτός του 2010 αποτέλεσε μια καλοδεχούμενη εξέλιξη από πολλούς. Ωστόσο, υπήρχαν προκλήσεις για την πλήρη εφαρμογή του και το 2012 η Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτισμικά Δικαιώματα, αναγνωρίζοντας την άνιση πρόσβαση στην διαδικασία της έκτρωσης σε όλη την έκταση της χώρας, κάλεσε την ισπανική κυβέρνηση να εγγυηθεί την πλήρη εφαρμογή του νόμου 2/2010, ώστε να εγγυάται την ισότιμη πρόσβαση στην ασφαλή και νόμιμη έκτρωση. Η Επιτροπή κάλεσε επιπλέον το κράτος να δεσμευθεί ότι η αντίρρηση συνείδησης από κάποιους επαγγελματίες ιατρούς δεν δύναται να αποτελεί εμπόδιο για τις γυναίκες που επιθυμούν να διακόψουν την κύηση τους, και να αποδώσει ιδιαίτερη προσοχή σε έφηβες κοπέλες και μετανάστριες.
Η ισπανική κυβέρνηση, αντί να εναρμονιστεί με τις συστάσεις αυτές, έχει επανειλημμένα προσπαθήσει να εισάγει τροπολογίες που περιορίζουν την πρόσβαση γυναικών και κοριτσιών στις διαδικασίες της έκτρωσης και οι οποίες αντιτίθενται στις υποχρεώσεις που έχει η χώρα, να προστατεύει την ζωή, την υγεία και την ιδιωτικότητα γυναικών και κοριτσιών, μεταξύ των άλλων δικαιωμάτων τους.
Οι προτεινόμενες τροπολογίες έρχονται επίσης σε σύγκρουση με τις συστάσεις για πρόσβαση σε ασφαλή και νόμιμη άμβλωση των εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ και των οργάνων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Για παράδειγμα, όλοι έχουν προτείνει στα κράτη να περιορίσουν τα εμπόδια της πρόσβασης γυναικών και κοριτσιών σε ασφαλείς και νόμιμες υπηρεσίες άμβλωσης. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναγνωρίζει ότι οι περιοριστικές νομοθεσίες σ το θέμα της έκτρωσης δεν μειώνουν τα ποσοστά τους , καθώς νεαρές κοπέλες προβαίνουν στην διαδικασία αδιαφορώντας για την νομική της κατάσταση. Τα μέτρα αυτά αυξάνουν μόνο τα ποσοστά μη ασφαλών και παράνομων διαδικασιών, με όλες τις επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία που επιφέρουν, που μπορεί να οδηγήσουν και σε θανάτους. Η Σύμβαση Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρίες εγγυάται την ολοκληρωμένη και ισότιμη νομική ικανότητα στα άτομα αυτά (άρθρο 12), αναγνωρίζοντας ότι η άρνηση της νομικής τους ικανότητας, έχει οδηγήσει στη στέρηση τους από θεμελιώδη δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων (παράγραφος 8 γενικού σχολίου 1).
Επιπρόσθετα, στην αξιολόγηση της Επιτροπής σχετικά με την συμμόρφωση της Ισπανίας με την Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες , η Επιτροπή ιδιαίτερα έκανε σύσταση όσον αφορά στα δικαιώματα γυναικών με αναπηρίες (άρθρο 6), ώστε η Ισπανία «να εισάγει και να αναπτύξει στρατηγικές, πολιτικές και προγράμματα, ειδικότερα σε θέματα εκπαίδευσης, εργασίας, υγείας και κοινωνικής προστασίας, με στόχο να προωθήσει την αυτονομία και την πλήρη ένταξη γυναικών και κοριτσιών με δυσλειτουργίες στην κοινωνία, και να καταπολεμηθεί η βία εναντίον τους (CRPD Concluding Observations to Spain, CRPD/C/ESP/CO/1, 19 October 2011, para 22(c)).
Παράλληλα, η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, στην παράγραφο 31 του γενικού σχολίου 15(2013), για το δικαίωμα του παιδιού να απολαμβάνει το υψηλότερο δυνατό επίπεδο υγείας (άρθρο 24), προτρέπει ότι ‘’τα κράτη πρέπει να αναθεωρήσουν και να λάβουν υπόψη τους μέτρα που θα επιτρέπουν στα παιδιά να πραγματοποιούν ιατρικές θεραπείες και επεμβάσεις χωρίς την άδεια των γονέων ή κηδεμόνων τους, όπως για παράδειγμα, η εξέταση AIDS και η πρόσβαση σε σεξουαλικές και αναπαραγωγικές ιατρικές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης και της καθοδήγησης όσον αφορά στην σεξουαλική υγεία, στην αντισύλληψη και στην ασφαλή διαδικασία της έκτρωσης.
