© FADEL SENNA/AFP via Getty Images

ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΕΣ/ΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΔΙΚΕΣ ΜΕ ΔΙΑΒΛΗΤΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΣΥΡΙΑ

Δημοσιεύθηκε στις 24 Ιουλίου 2024, 16:49Εκτύπωση

Αντιδρώντας στην πρόσφατη απόφαση της Αυτόνομης Διοίκησης της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (αυτόνομες αρχές) να εκδώσει τον νόμο περί αμνηστίας αριθ. (10) του 2024, ο οποίος παρέχει ανακούφιση σε κάποια άτομα που καταδικάστηκαν για εγκλήματα βάσει των υπερβολικά ευρέων αντιτρομοκρατικών νόμων της περιοχής ή σε όσες και όσους παραδοθούν εντός 90 ημερών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του νόμου περί αμνηστίας, η Aya Majzoub, Αναπληρώτρια Περιφερειακή Διευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας για το γραφείο της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, δήλωσε:

«Ο γενικός νόμος περί αμνηστίας θα μπορούσε να μειώσει τις ποινές των Σύριων που καταδικάστηκαν μετά από άδικες δίκες στα λαϊκά δικαστήρια ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, να τους προσφέρει την ευκαιρία να ελευθερωθούν και να συνεχίσουν τη ζωή τους. Οι κρατούμενες/οι δεν είχαν πρόσβαση σε δικηγόρο και σε πολλές περιπτώσεις υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια ή άλλη κακομεταχείριση για να τις/τους εξαναγκάσουν σε ομολογία. Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις αυτόνομες αρχές να επεκτείνουν τον νόμο ώστε να συμπεριλάβει τον μικρό αριθμό Ιρακινών που διώκονται επίσης στα λαϊκά δικαστήρια.

«Αν και αυτό αποτελεί ένα ενθαρρυντικό βήμα, η Διεθνής Αμνηστία εξακολουθεί να ανησυχεί βαθύτατα για τις δεκάδες χιλιάδες γυναίκες, τους άνδρες και τα παιδιά που βρίσκονται υπό την κράτηση των αυτόνομων αρχών, πολλές/οί από τις/ους οποίες/ους κρατούνται για περισσότερο από πέντε χρόνια χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη.

«Τα Ηνωμένα Έθνη πρέπει να συντονιστούν άμεσα με τις αυτόνομες αρχές και τον στρατιωτικό συνασπισμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, ο οποίος έχει συσταθεί για να αποτρέψει την ένοπλη ομάδα Ισλαμικό Κράτος, ώστε να διενεργήσουν επείγοντα έλεγχο για να εντοπίσουν άτομα που θα πρέπει να διερευνηθούν και να διωχθούν για εγκλήματα βάσει του διεθνούς δικαίου ή για σοβαρά εγκλήματα βάσει του εθνικού δικαίου και να απελευθερώσουν τις/τους υπόλοιπες/ους, δίνοντας προτεραιότητα σε ομάδες υψηλού κινδύνου, όπως τα παιδιά και τα θύματα εμπορίας ανθρώπων».

Ιστορικό

Πέντε χρόνια μετά την εδαφική ήττα της ένοπλης ομάδας Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) το 2019 από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις και τον στρατιωτικό συνασπισμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ για την καταστολή του ΙΚ, οι αυτόνομες αρχές έχουν διώξει περισσότερες/ους από 9.600 Σύριες/ους και μικρό αριθμό Ιρακινών που φέρονται να συνδέονται με το ΙΚ στα λαϊκά δικαστήρια. Έχουν επίσης κρατήσει επ' αόριστον και αυθαίρετα -χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη- δεκάδες χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά για την υποτιθέμενη σχέση τους με το ΙΚ σε τουλάχιστον 27 κέντρα κράτησης και δύο στρατόπεδα κράτησης.

Τον Απρίλιο του 2024, η Διεθνής Αμνηστία κυκλοφόρησε την έρευνα Τα Επακόλουθα: Αδικία, Βασανιστήρια και Θάνατος στην Απομόνωση στην βορειοανατολική Συρία, η οποία τεκμηριώνει τη μεγάλης κλίμακας και συστηματική παραβίαση των δικαιωμάτων των ατόμων που έχουν παγιδευτεί σε αυτό το σύστημα κράτησης. Πολλοί άνθρωποι κρατούνται σε απάνθρωπες συνθήκες και υποβάλλονται σε βασανιστήρια ή άλλη κακομεταχείριση. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά που δικάστηκαν στα λαϊκά δικαστήρια αντιμετώπισαν πολυάριθμες παραβιάσεις των δικαιωμάτων για δίκαιη δίκη, συμπεριλαμβανομένων των βασανιστηρίων για να τις/τους εξαναγκάσουν σε ομολογία και της παντελούς έλλειψης νομικής εκπροσώπησης.

Δεδομένων των εκτεταμένων παραβιάσεων των δικαιωμάτων για δίκαιη δίκη στα λαϊκά δικαστήρια, η Διεθνής Αμνηστία είχε προηγουμένως ζητήσει από τις αυτόνομες αρχές να εξετάσουν το ενδεχόμενο μιας στοχευμένης αμνηστίας για όσους έχουν καταδικαστεί βάσει των αντιτρομοκρατικών νόμων που εφαρμόζονται στη βορειοανατολική Συρία, σε περιπτώσεις που δεν υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία που να τις/ους καθιστούν εύλογα ύποπτες/ους για τη διάπραξη εγκλήματος βάσει του διεθνούς δικαίου ή σοβαρού εγκλήματος βάσει του εθνικού δικαίου.

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑ
Υπερασπίσου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στήριξε την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.