10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ - ΗΜΕΡΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ - ΞΕΚΙΝΑ Η ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ: MAKE SOME NOISE
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
9 Δεκεμβρίου 2005
Οι Black Eyed Peas, η Αβρίλ Λαβίν και οι Cure ενώνουν τις δυνάμεις τους με τη Διεθνή Αμνηστία σε μια πρωτοποριακή μουσική προσπάθεια με επίκεντρο τα έργα του Τζον Λένον. Το Make Some Noise (Κάντε Θόρυβο), που ξεκινά στις 10 Δεκεμβρίου (Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), έχει στόχο να εμπνεύσει μια καινούργια γενιά να γιορτάσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και να ορθώσει το ανάστημά της για την προστασία τους.
Η παγκόσμια πρώτη του Make Some Noise συνοδεύεται από τη συναρπαστική εκτέλεση του Power to the People από τους Black Eyed Peas, την ερμηνεία του Love από τους Cure, την ηχογράφηση του Isolation από τους Snow Patrol και την εκτέλεση του Grow Old With Me από τους Postal Service. Και τα τέσσερα αποκλειστικά σινγκλ θα είναι διαθέσιμα σε ηλεκτρονική μορφή από το website www.amnesty.org/noise.
Θα ακολουθήσει στις αρχές του 2006 μια σειρά εκτελέσεων τραγουδιών-συμβόλων του Τζον Λένον από περισσότερους κορυφαίους καλλιτέχνες, όπως η Αβρίλ Λαβίν.
Σκοπός της Διεθνούς Αμνηστίας είναι το Make Some Noise να ενθαρρύνει ένα καινούργιο κοινό να γιορτάσει και να δράσει για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και να κινητοποιήσει ένα εκατομμύριο νέους υποστηρικτές σε ολόκληρο τον κόσμο.
Όλες οι σύγχρονες ηχογραφήσεις θα κυκλοφορήσουν είτε ως σινγκλ σε ηλεκτρονική μορφή, κατά τη διάρκεια της χρονιάς, είτε ως μέρος ενός άλμπουμ-συλλογή σε ηλεκτρονική μορφή, που θα μπορεί κανείς να κατεβάσει από το Internet. Η συλλογή, που πρόκειται να κυκλοφορήσει το 2006, θα σημαδέψει ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά εγχειρήματα της δεκαετίας.
Όλα τα έσοδα από τις πωλήσεις μουσικών κομματιών θα χρησιμοποιηθούν για να ενισχυθεί το παγκόσμιο έργο της Διεθνούς Αμνηστίας, της μεγαλύτερης οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το Make Some Noise αποτελεί συνέχεια της γενναιόδωρης κίνησης της Γιόκο Όνο, που το 2003 δώρισε στη Διεθνή Αμνηστία τα δικαιώματα ηχογράφησης όλων των σόλο τραγουδιών του Τζον Λένον.
«Είναι υπέροχο που, μέσα από αυτήν την εκστρατεία, μια ολόκληρη καινούργια γενιά θα αγκαλιάσει τη μουσική που ήταν τόσο οικεία για πολλούς ανθρώπους της εποχής μου», μας είπε η Γιόκο Όνο. «Η μουσική του Τζον βάλθηκε να εμπνεύσει αλλαγές, όπως ακριβώς και το Make Some Noise. Ορθώνοντας το ανάστημά μας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, μπορούμε πραγματικά να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο».
Ο Will I Am των Black Eyed Peas μας λέει ότι «το Power to the People είναι ο υπέρτατος ύμνος! Ήταν αφάνταστη εμπειρία η ηχογράφηση του τραγουδιού για το Make Some Noise και ελπίζουμε ότι το σινγκλ θα κάνει τον κόσμο να ορθώσει πραγματικά το ανάστημά του και να μετρήσει».
Η Αϊρίν Χαν, Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας, είπε ότι «Μας συγκλονίζει που χρησιμοποιούμε τα τραγούδια του Τζον Λένον στο έργο μας για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ελπίζουμε ότι αυτή η μουσική θα κάνει μια καινούργια γενιά να συνειδητοποιήσει τι σημαίνει ανθρώπινα δικαιώματα. Σε τελευταία ανάλυση, τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αυτά που κάνουν εφικτή τη μουσική εμπειρία - δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε μουσική, να ακούμε μουσική ή να χορεύουμε χωρίς ελευθερία του λόγου, της έκφρασης και της συλλογικής δράσης».
Σημειώσεις προς τους συντάκτες:
% Η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σημειώνει την επέτειο της υπογραφής της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το 1948.
% Η Διεθνής Αμνηστία έχει πλούσια μουσική παράδοση. Στην παγκόσμια μουσική περιοδεία Human Rights Now! το 1988, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι γέμισαν στάδια σε κάθε γωνιά της γης, μεταξύ αυτών και δεκάδες χιλιάδες Έλληνες στο Ολυμπιακό Στάδιο στην Καλογρέζα, ενώ μουσικοί όπως ο Μπρους Σπρίνγκστιν, ο Στινγκ και τη Τρέισι Τσάπμαν ένωσαν τις δυνάμεις τους για να διαδώσουν το μήνυμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
% Τα σινγκλ μπορεί να 'κατεβάσει' κανείς από το Internet με λιγότερο από ένα ευρώ στον ιστότοπο www.amnesty.org/noise
% Όλα τα χρήματα θα διατεθούν για το έργο της Διεθνούς Αμνηστίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
% Για περισσότερες πληροφορίες για τη μουσική εκστρατεία, παρακαλούμε επισκεφθείτε τη διεύθυνση www.amnesty.org/noise
Για περισσότερες πληροφορίες, φωτογραφίες και πρόσβαση σε εκπροσώπους της μουσικής εκστρατείας για συνεντεύξεις, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τη Σάρια Ρις-Ρόμπερτς (Saria Rees-Roberts) στο τηλ. 0044 20 7513 5810 ή στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου SReesRob@amnesty.org
AI Index: ACT 30/023/2005 Αθήνα, 9 Δεκεμβρίου 2005
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Make Some Noise: Τζον Λένον - Μουσική που εμπνέει αλλαγές
Στη σόλο καλλιτεχνική πορεία του Τζον Λένον, το μοναδικό του ταλέντο και ο παθιασμένος αγώνας του για την παγκόσμια ειρήνη τον έκαναν έναν από τους πιο σημαντικούς ακτιβιστές που γνώρισε ποτέ ο κόσμος. «Ειρήνη σημαίνει όχι βία, όχι ματαίωση, όχι φόβος», υποστήριζε ο Λένον - και με αυτό το λυρικό μάντρα πάσχισε να προωθήσει τα ζητήματα στα οποία πίστευε, εμπνέοντας μέσα από τη μουσική του αλλαγές, που προκαλούσαν και συγχρόνως ένωναν κοινότητες ανθρώπων.
Το πρώτο, δοκιμαστικό βήμα του Λένον για μια μουσική καριέρα πέρα από τα όρια των Beatles έγινε το 1968, όταν ηχογράφησε με τη Γιόκο Όνο το πειραματικό Unfinished Music, No. 1: Two Virgins. Στις 20 Μαρτίου 1969, το ζευγάρι παντρεύτηκε και γιόρτασε τον μήνα του μέλιτος στο ʼμστερνταμ με ένα, θρυλικό πλέον, Bed-in για την ειρήνη - έναν απλό τρόπο, όπως είχε πει ο Λένον, «να ξοδέψεις την ελάχιστη ενέργεια με το μέγιστο αποτέλεσμα».
«Κρεβάτωμα» για την ειρήνη
Όμως ήταν το δεύτερο Bed-in του ζευγαριού, στο Ξενοδοχείο Queen Elizabeth του Μόντρεαλ, που οδήγησε σε μια στιγμή καθοριστική για το κίνημα της ειρήνης. Από τις 26 Μαΐου μέχρι τις 2 Ιουνίου 1969, ο Τζον και η Γιόκο μιλούσαν για την ειρήνη σε όποιον ήταν πρόθυμος να ακούσει, από την άνεση του κρεβατιού τους. Ο χείμαρρος των επαναλαμβανόμενων συνεντεύξεων που έδωσαν στα μέσα ενημέρωσης, έκανε να γεννηθεί ένα απλό αλλά δυνατό σύνθημα, το 'Give Peace a Chance' ('Δώστε μια ευκαιρία στην ειρήνη'), που με τη σειρά του έγινε ύμνος του κινήματος ειρήνης όταν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου στήθηκε ένα αυτοσχέδιο στούντιο. Την 1η Ιουνίου 1969, τον Λένον και την Όνο συντρόφεψε ένα εκλεκτό συγκρότημα συνοδείας, που περιλάμβανε την Πετούλα Κλαρκ και μια ομάδα πιστών του Χάρε Κρίσνα. Αυτοί βοήθησαν να στηθεί το χορωδιακό ρεφρέν, που δεν ξεκολλάει εύκολα απ' το μυαλό.
Λυρικός ακτιβισμός
Κατά την τελευταία του διετία ως μέλος των Beatles, ο Λένον πέρασε μεγάλο μέρος του χρόνου του διαμαρτυρόμενος, μαζί με τη Γιόκο Όνο, δημοσίως κατά του πολέμου στο Βιετνάμ. Στο αποκορύφωμα της «Μπιτλομανίας» του είχε απονεμηθεί το Μετάλλιο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Τώρα το επέστρεψε, «σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την ανάμιξη της Βρετανίας στην υπόθεση της Νιγηρίας-Μπιάφρας και για την υποστήριξή της προς την Αμερική στο Βιετνάμ», και έσπειρε 12 πόλεις με γιγαντοαφίσες, με το σύνθημα «Ο Πόλεμος Τελείωσε! (Αν Εσείς το Θέλετε)» [War is Over! (If You Want It)].
Στιγμιαίο Κάρμα
Τον Φεβρουάριο του 1970, ο Λένον έγραψε, ηχογράφησε και κυκλοφόρησε το Instant Karma, όλα αυτά μέσα σε μία μόλις εβδομάδα. Αυτό το σινγκλ θέτει το ερώτημα, γιατί ξοδεύουμε τόσον πολύ χρόνο ασχολούμενοι με ασήμαντα πράγματα, αντί να σκεφτόμαστε για τον κόσμο που μας περιβάλλει και τους ανθρώπους με τους οποίους τον μοιραζόμαστε. Έγινε επιτυχία στο τοπ τεν τόσο της Βρετανίας, όσο και των ΗΠΑ.
Μουσική με μήνυμα
Μετά την επίσημη διάλυση των Beatles στις 31 Δεκεμβρίου 1970, η μουσική διαμαρτυρίας του Λένον απέκτησε νέα ένταση. Η κυκλοφορία του Power to the People στις αρχές του 1971 αναδείκνυε την πεποίθηση του Λένον ότι, αν δυο άνθρωποι ενωθούν σαν ένας, τα πάντα μπορούν να γίνουν. Μέσω αυτού του τραγουδιού παρότρυνε τον κόσμο να αναλάβει δράση: «Λες πως θέλεις επανάσταση. Λοιπόν, σήκω όρθιος, Και βγες στους δρόμους». (Say you want a revolution, Well you get on your feet, And out on the street.)
Τον Οκτώβριο του 1971, ο Λένον κυκλοφόρησε το άλμπουμ Imagine (Φαντάσου), με το ομώνυμο τραγούδι, που έγινε επιτυχία στο τοπ τεν. Σε μια εποχή κοινωνικής αναταραχής και πολέμου, ο χρόνος ήταν ιδανικός για την κυκλοφορία του άλμπουμ. Τόσο αυτό, όσο και το σινγκλ, ανέβηκαν αμέσως στην κορυφή των τσαρτς. Το Imagine ενέπνευσε ανθρώπους κι έφερε ελπίδα, και έγινε, απ' όλες τις προσπάθειες του Λένον μετά τους Beatles, η πιο επιτυχημένη εμπορικά και με τους περισσότερους επαίνους των μουσικοκριτικών.
Αν και αυτό που έκανε τον Λένον γνήσιο σύμβολο, τόσο ως τραγουδοποιό, όσο και ως κοινωνικό ακτιβιστή, ήταν η δουλειά του στα τέλη της δεκαετίας του '60 και στις αρχές του '70, τα εννιά χρόνια που ακολούθησαν κυκλοφόρησε άλλα πέντε άλμπουμ.
Ο άκαιρος θάνατός του στις 8 Δεκεμβρίου 1980 τάραξε τον κόσμο συθέμελα. Σε ηλικία μόλις 40 ετών, η δολοφονία του Λένον άφησε ένα κενό στις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων. Το ταλέντο του, να συμπυκνώνει και να πυροδοτεί τη συνείδηση του κόσμου μέσα απ' το τραγούδι, ελάχιστοι καλλιτέχνες έχουν καταφέρει να φτάσουν. Είκοσι πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του, οι ασυνήθιστες μελωδίες του και οι εξαιρετικοί του στίχοι συνεχίζουν να εμπνέουν και να δίνουν δύναμη σε νέες γενιές.
Το δώρο της Γιόκο Όνο προς τη Διεθνή Αμνηστία
Το 2002, η Γιόκο Όνο δώρισε στη Διεθνή Αμνηστία τα δικαιώματα ηχογράφησης για όλα τα σόλο τραγούδια του Λένον. Τώρα, με τις ευλογίες της κ. Όνο, μια σειρά καλλιτέχνες ενώνουν τις δυνάμεις τους και ηχογραφούν νέες εκτελέσεις των πιο δυνατών και επίκαιρων τραγουδιών του Λένον, σε μια προσπάθεια να δώσουν νέα πνοή στο μοναδικής δύναμης μείγμα της τέχνης και του ακτιβισμού του. Σε έναν κόσμο που συνεχίζει να βασανίζεται από τον πόλεμο και τη φτώχεια, το μήνυμα του Λένον είναι εξίσου επίκαιρο σήμερα, όσο και όταν έγραψε αυτά τα τραγούδια.
% Επισκεφθείτε τη διεύθυνση http://www.amnesty.org/noise
AI Index: ACT 30/024/2005 Αθήνα, 9 Δεκεμβρίου 2005
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Make Some Noise: H Διεθνής Αμνηστία και η μουσική
Η Διεθνής Αμνηστία είναι ένα παγκόσμιο κίνημα ανθρώπων που αγωνίζονται υπέρ των διεθνώς αναγνωρισμένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το όραμα της Διεθνούς Αμνηστίας είναι ένας κόσμος, στον οποίο κάθε άνθρωπος απολαμβάνει όλα του τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η οργάνωση διεξάγει έρευνα και αναλαμβάνει δράση, εστιασμένες στην πρόληψη και τον τερματισμό των σοβαρών παραβιάσεων των δικαιωμάτων στη σωματική και διανοητική ακεραιότητα, την ελευθερία της συνείδησης και της έκφρασης και την ελευθερία από διακρίσεις, στο πλαίσιο του έργου της για την προώθηση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η Διεθνής Αμνηστία είναι ανεξάρτητη από οποιαδήποτε κυβέρνηση, πολιτική ιδεολογία, οικονομικό συμφέρον ή θρησκεία. Δεν υποστηρίζει ούτε αντιτάσσεται σε οποιαδήποτε κυβέρνηση ή οποιοδήποτε πολιτικό σύστημα, ούτε και υποστηρίζει ή αντιτάσσεται στις απόψεις των θυμάτων, των οποίων τα δικαιώματα επιδιώκει να προστατεύσει. Αποκλειστικό της μέλημα είναι η αμερόληπτη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σε τελευταία καταμέτρηση, υπήρχαν περισσότερα από 1,8 εκατομμύρια μέλη, υποστηρικτές και συνδρομητές της Διεθνούς Αμνηστίας σε περισσότερες από 150 χώρες και επικράτειες σε όλες τις πολιτικές και γεωγραφικές περιφέρειες του κόσμου. Τους ανθρώπους αυτούς, παρ' όλο που προέρχονται από πολλές και διάφορες καταβολές και έχουν πολύ διαφορετικές μεταξύ τους πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις, τους ενώνει η αποφασιστικότητα να αγωνιστούν ενεργά για έναν κόσμο, όπου όλοι απολαμβάνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η Διεθνής Αμνηστία είναι ένα δημοκρατικό, αυτοδιοικούμενο κίνημα. Τις μείζονες πολιτικές αποφάσεις λαμβάνει ένα Διεθνές Συμβούλιο (Διεθνής Γενική Συνέλευση) που αποτελείται από εκπροσώπους όλων των εθνικών τμημάτων.
Τα εθνικά τμήματα και οι τοπικές ομάδες εθελοντών της Διεθνούς Αμνηστίας φέρουν την πρωταρχική ευθύνη για την εξεύρεση πόρων ώστε να χρηματοδοτείται το έργο της οργάνωσης, ενώ η πλειονότητα του εισοδήματος της Διεθνούς Αμνηστίας προέρχεται από τις ατομικές συνεισφορές των μελών και των υποστηρικτών της. Η Διεθνής Αμνηστία δεν ζητά ούτε δέχεται πόρους από κυβερνήσεις για το έργο της που αφορά τη διερεύνηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τον αγώνα εναντίον των παραβιάσεων αυτών.
Η Διεθνής Αμνηστία και η μουσική
Από την ίδρυσή της, το 1961, η Διεθνής Αμνηστία αναγνωρίζει τη δύναμη της μουσικής για την επίτευξη αλλαγών.
Ένα από τα πρώτα μουσικά γεγονότα της Διεθνούς Αμνηστίας ήταν η Συνωμοσία Ελπίδας (Conspiracy of Hope). Στην εκστρατεία αυτή, που διοργανώθηκε το 1986 με την ευκαιρία των 25ων γενεθλίων της Διεθνούς Αμνηστίας, συμμετείχαν μεταξύ άλλων οι Πίτερ Γκάμπριελ, Στινγκ, U2, Μπομπ Ντίλαν, Μάιλς Ντέιβις και Μαντόνα.
Η παγκόσμια περιοδεία Human Rights Now! (Ανθρώπινα Δικαιώματα Τώρα!), του 1988, τίμησε την 50η επέτειο της υπογραφής της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και έφερε την ιδέα της βασικής προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην περιοδεία αυτή, μουσικοί όπως ο Μπρους Σπρίνγκστιν, ο Στινγκ, ο Πίτερ Γκάμπριελ, η Τρέισι Τσάπμαν και ο Γιουσού Ν'Ντουρ ένωσαν τις δυνάμεις τους σε μια σειρά ζωντανών συναυλιών. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι γέμισαν στάδια και συνωστίστηκαν σε ανοιχτούς χώρους για να συμμετάσχουν στις συναυλίες, από τη Νότια Αμερική μέχρι την Ανατολική Ευρώπη και από την Αφρική μέχρι την Ασία. Δεκάδες χιλιάδες Έλληνες γέμισαν το Ολυμπιακό Στάδιο της Καλογρέζας για μια πολύωρη συναυλία-γιορτή.
Η τρέχουσα πρωτοβουλία της Διεθνούς Αμνηστίας, Music for Human Rights (Μουσική υπέρ των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), με επίκεντρο τις ΗΠΑ, έχει κερδίσει την υποστήριξη διεθνών καλλιτεχνών από κάθε συχνότητα του μουσικού φάσματος. Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ, οι Radiohead, η Missy Elliot, οι Metallica και οι No Doubt είναι μόλις μια χούφτα από τους καλλιτέχνες που δείχνουν την υποστήριξή τους για τη Διεθνή Αμνηστία συμμετέχοντας σε αυτό το εγχείρημα.
Στην Αυστραλία, το FREEDOM Festival (Φεστιβάλ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ) γίνεται από το 2003 όλο και πιο ισχυρό. Αυτό το εθνικό ετήσιο φεστιβάλ μουσικής έχει στόχο την εξεύρεση χρημάτων και τη γενικότερη ευαισθητοποίηση για τα προγράμματα της Διεθνούς Αμνηστίας σε ολόκληρο τον κόσμο - και δίνει στους ανθρώπους τη δύναμη να νιώσουν ότι μπορούν να κάνουν διαφορά.
Το Make Some Noise (Κάντε Θόρυβο), το πρωτοποριακό παγκόσμιο εγχείρημα που εγκαινιάζεται την Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων -10 Δεκεμβρίου 2005- είναι το πιο πρόσφατο τόλμημα της Διεθνούς Αμνηστίας στον κόσμο της μουσικής. Με τους Black Eyed Peas, τους Cure και την Αβρίλ Λαβίν μεταξύ των διεθνούς φήμης καλλιτεχνών που ηχογραφούν σύγχρονες εκτελέσεις των κλασικών κομματιών του Τζον Λένον, η πρωτοβουλία αυτή δείχνει ότι θα είναι ένα από τα πιο καινοτόμα μουσικά εγχειρήματα της δεκαετίας.
% Επισκεφθείτε τη διεύθυνση http://www.amnesty.org/noise
AI Index: ACT 30/025/2005 Αθήνα, 9 Δεκεμβρίου 2005
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Make Some Noise: Συνοπτικά στοιχεία για τις παγκόσμιες εκστρατείες της Διεθνούς Αμνηστίας
Λίγα λόγια για τη Διεθνή Αμνηστία
Η Διεθνής Αμνηστία είναι ανεξάρτητη από κυβερνητικά, εταιρικά ή εθνικά συμφέροντα και εργάζεται για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο.
- Περισσότερα από 1,8 εκατομμύριο μέλη από περισσότερες από 150 χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο
- Αγωνίστηκε με επιτυχία για τη σύσταση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, τη θέσπιση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών κατά των Βασανιστηρίων και έχει τιμηθεί με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης
- Ετήσιες εκθέσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε περίπου 150 χώρες
- Μόνο το 2004, τα μέλη του δικτύου Επειγουσών Ενεργειών μας έστειλαν περισσότερα από 1,25 εκατομμύριο επιστολές, φαξ και μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου υπέρ ανθρώπων που κινδύνευαν σε περισσότερες από 70 χώρες
- Κατάργηση της θανατικής ποινής σε 86 χώρες
Κατά τη διάρκεια του ερχόμενου έτους, η εκστρατεία Make Some Noise θα αναδείξει τα εξής καίρια παγκόσμια ζητήματα:
Στοπ στη Βία κατά των Γυναικών
Η βία κατά των γυναικών είναι διαδεδομένη σε κάθε κοινωνία του κόσμου και δεν γνωρίζει σύνορα πλούτου, φυλής και κουλτούρας. Αυτή η εκστρατεία είναι σχεδιασμένη έτσι, ώστε να κινητοποιήσει άτομα, κοινότητες, κυβερνήσεις και διεθνή όργανα για να σταματήσουν αυτό το σκάνδαλο από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Μεταξύ 250.000 και 500.000 βιάστηκαν κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας του 1994 στη Ρουάντα. Υπολογίζεται ότι το 70% από όσες επέζησαν, μολύνθηκαν με τον ιό HIV/AIDS.
Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ανέφερε ότι, μέχρι και στο 70% των γυναικών που δολοφονούνται, ο δολοφόνος είναι ο αρσενικός τους σύντροφος.
Περισσότερα από 60 εκατομμύρια γυναίκες «λείπουν» από τον κόσμο σήμερα, εξ αιτίας αμβλώσεων επιλεκτικών ως προς το φύλο και παιδοκτονιών θηλυκών βρεφών.
Από το 1995, που ο Καναδάς έκανε αυστηρότερους τους νόμους του περί οπλοκατοχής, μέχρι το 2003, το ποσοστό ανθρωποκτονιών γυναικών με πυροβόλα όπλα μειώθηκε κατά 40%.
Ελέγξτε τα Όπλα
Η Διεθνής Αμνηστία έχει ενώσει τις δυνάμεις της με την Oxfam International και το Διεθνές Δίκτυο Δράσης για τα Όπλα Μικρού Διαμετρήματος (IANSA) σε μια παγκόσμια εκστρατεία που ζητά αυστηρότερους ελέγχους της διακίνησης όπλων, ασφαλέστερες κοινότητες και Συνθήκη για το Εμπόριο Όπλων.
Τη στιγμή που οι πλούσιες χώρες συζητούν μεγαλεπήβολα σχέδια για τη μείωση της φτώχειας, οι κυβερνήσεις και οι εταιρείες τους συμμετέχουν σε πωλήσεις όπλων προς την Αφρική, την Ασία, τη Μέση Ανατολή και τη Λατινική Αμερική, ύψους κατά μέσο όρο 22 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως.
Σήμερα υπάρχουν στον κόσμο περίπου 639 εκατομμύρια όπλα μικρού διαμετρήματος.
Περισσότερες από 1.135 εταιρείες σε τουλάχιστον 98 χώρες παράγουν όπλα.
Κάθε χρόνο παράγονται οκτώ εκατομμύρια νέα όπλα.
Σχεδόν το 60% των όπλων μικρού διαμετρήματος βρίσκονται στα χέρια πολιτών.
Ο αριθμός των σφαιρών, που παράγονται ετησίως, είναι υπερδιπλάσιος του παγκόσμιου πληθυσμού.
Περισσότεροι από 600.000 άνθρωποι σε 170 χώρες έχουν προσθέσει την υπογραφή τους στο Ψήφισμα του Ενός Εκατομμυρίου Προσώπων της εκστρατείας «Ελέγξτε τα Όπλα».
Όχι στα Βασανιστήρια του «Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας»
Η Διεθνής Αμνηστία ζητά να κλείσει το κέντρο κράτησης στον Κόλπο του Γουαντάναμο και να ανοίξουν για ανεξάρτητους ελέγχους όλα τα υπόλοιπα κέντρα κράτησης του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».
Είμαστε μάρτυρες της άκρως ανησυχητικής αύξησης των βασανιστηρίων και άλλων μορφών κακομεταχείρισης κρατουμένων, που τίθενται υπό κράτηση στο πλαίσιο του λεγόμενου «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», στον οποίο πρωτοστατούν οι ΗΠΑ.
Μόνο οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, έχουν συλλάβει περισσότερους από 80.000 ανθρώπους κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών τους επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν και το Ιράκ.
Στο Αφγανιστάν, οι ΗΠΑ διευθύνουν περίπου 25 κρατητήρια και στο Ιράκ άλλα 17. Επιπλέον, οι ΗΠΑ διαθέτουν άγνωστο αριθμό μυστικών κρατητηρίων ή 'μαύρων τόπων' σε διάφορες χώρες.
Στο Γουαντάναμο έχουν κρατηθεί περισσότεροι από 750 άνθρωποι, ενώ περίπου 500 παραμένουν εκεί.
% Επισκεφθείτε τη διεύθυνση http://www.amnesty.org/noise
