Η ΑΛΛΑΓΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ: OΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΕ ΑΣΦΑΛΗ ΑΜΒΛΩΣΗ
Η Ευρώπη έχει υπάρξει στο προσκήνιο του παγκόσμιου ρεύματος για τη φιλελευθεροποίηση των νόμων για την άμβλωση, για πάνω από 60 χρόνια. Αλλά υπάρχει ακόμη δουλειά που πρέπει να γίνει μέχρι να δοθεί σε όλες τις γυναίκες και τους ανθρώπους που μπορούν να καταστούν έγκυοι πρόσβαση σε ασφαλή και νόμιμη άμβλωση.
Σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη έχουν πια νομιμοποιήσει την άμβλωση κατόπιν διεκδικήσεων ή για ποικίλους κοινωνικοοικονομικούς λόγους και, τα τελευταία χρόνια, αρκετά ευρωπαϊκά κράτη έχουν θεσπίσει σημαντικές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις ή έχουν λάβει μέτρα για να αρθούν επιβλαβείς διαδικαστικοί και ρυθμιστικοί φραγμοί που μπορούν να εμποδίσουν την πρόσβαση στην άμβλωση.
Κάθε θετική μεταρρύθμιση για τις αμβλώσεις σε όλο τον κόσμο έχει κατακτηθεί δύσκολα. Είναι πρωτίστως επιτεύγματα των γυναικών που σπάζουν θαρραλέα τη σιωπή τους σχετικά με τις εμπειρίες τους από επισφαλείς αμβλώσεις, καθώς και των κινημάτων για τα δικαιώματα των γυναικών και των συμμάχων τους. Άτομα που έχουν αναλάβει δράση, έχουν ξεκινήσει να προβάλουν αιτήματα, πηγαίνουν στο δικαστήριο, οργανώνουν διαδηλώσεις, ασκούν πιέσεις στις κυβερνήσεις και διοργανώνουν εργαστήρια για να απαιτήσουν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους.
Αλλά δεν έχουν σταματήσει εκεί. Έχουν συγκροτήσει ομάδες για να παρέχουν αλληλεγγύη, ενημέρωση, πρακτική και συναισθηματική υποστήριξη και υγειονομική περίθαλψη σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Οι άνθρωποι το κάνουν αυτό παρά τον συνεχή στιγματισμό, τις απειλές, την παρενόχληση, ακόμη και την ποινικοποίηση.
«Ένα παράδειγμα- συναγερμός» – Ακτιβίστριες/ές υπό απειλή
Στην Ανδόρα, ένα από τα λίγα εναπομείναντα κράτη με πλήρη απαγόρευση της άμβλωσης, η Vanessa Mendoza Cortes, πρόεδρος της οργάνωσης για τα δικαιώματα των γυναικών Associació Stop Violències, αντιμετωπίζει ποινικές διώξεις για το κανονικό, νόμιμο και ζωτικής σημασίας έργο που διεξάγεται τακτικά από υπερασπίστριες/ιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο, την παρουσίαση δηλαδή των δεδομένων της έρευνας σχετικά με την κατάσταση ενώπιον της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Εξάλειψη των Διακρίσεων κατά των Γυναικών. Αυτή τη στιγμή πολεμάει κατηγορίες που θα μπορούσαν να της επιβάλουν πρόστιμο 30.000 ευρώ.
Η επιτυχία μας είναι ότι, όχι μόνο δεν μας σιώπησαν, αλλά συνεχίσαμε το έργο μας
Vanessa Mendoza Cortes
«Αυτό που προσπαθούν να κάνουν μαζί μου οι αρχές της Ανδόρας είναι να στείλουν ένα προειδοποιητικό μήνυμα, να σιγήσουν άλλες/ους που θέλουν να πολεμήσουν γι’ αυτό ή για άλλα ανθρώπινα δικαιώματα. Η επιτυχία μας είναι ότι, όχι μόνο δεν μας σιώπησαν, αλλά συνεχίσαμε το έργο μας.
Δεν μπορούμε να σιωπήσουμε. Αν σιωπάς, είσαι με το μέρος της καταπίεσης και του καταπιεστή. Και αποφασίσαμε πολύ καιρό πριν ότι δεν θα είμαστε πια σιωπηλές.
Δεν είμαστε οι πρώτες/οι που πολέμησαν για δικαιώματα στην Ανδόρα, αλλά είμαστε οι πρώτες/οι που κατάφεραν να διεγείρουν διεθνή ευαισθητοποίηση σε αυτόν τον βαθμό, κάτι που λειτούργησε καλά.
Μέσα απ’ τη δουλειά μας, έχουμε δει ότι οι γυναίκες στην Ανδόρα βλέπουν τώρα ότι δεν έχουμε δικαιώματα, δεν θεωρούμαστε ίσες με τους άνδρες, αλλά πολίτες δεύτερης κατηγορίας, και δεν μπορούμε να αποφασίσουμε για τα σώματά μας. Η καλλιέργεια της συνείδησης ότι, ως γυναίκες, είμαστε κι εμείς μέρος της κοινωνίας και έχουμε επίσης δικαιώματα, είναι θετική: Οι άνθρωποι ξεκινούν να αμφισβητούν την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων. Θέλουμε να σταματήσει η βία για όλες τις γυναίκες στον κόσμο. Και μέσα στον κόσμο, υπάρχουν και οι γυναίκες που ζουν στην Ανδόρα, οι οποίες είναι εδώ ολοκληρωτικά στη σιωπή. Αυτό πρέπει να σταματήσει, κι αυτό είναι που μας κάνει να συνεχίζουμε».
«Μάλτα: Ξέρουμε ότι αυτό είναι σωστό»
Στη Μάλτα, ένας συνασπισμός ομάδων υπέρ των επιλογών αντιμετωπίζει παρόμοιους δρακόντειους και επικίνδυνους νόμους για τις αμβλώσεις. Η Μάλτα είναι το μόνο κράτος-μέλος της Ε.Ε. με πλήρη απαγόρευση. Από το 2019, ο συνασπισμός Voice for Choice, ο οποίος σήμερα αποτελείται από δέκα διαφορετικές grass οργανώσεις, έχει καταφέρει να δημιουργήσει έναν εθνικό διάλογο και να κινητοποιήσει ιδιαίτερα τη νεότερη γενιά. Έχει επίσης δημιουργηθεί μια δωρεάν συμβουλευτική υπηρεσία οικογενειακού προγραμματισμού (FPAS), την οποία λειτουργούν εκπαιδευμένοι/ες εθελοντές/όντριες, που παρέχουν δωρεάν πληροφορίες σχετικά με τις αναπαραγωγικές επιλογές σε άτομα στη Μάλτα.
Η καθηγήτρια Isabel Stabile είναι γυναικολόγος και μέλος των Doctors for choice στη Μάλτα.
Ξέρουμε ότι αυτό είναι σωστό. Ξέρουμε επίσης ότι είναι αναπόφευκτο. Είμαι αρκετά σίγουρη ότι ο νόμος θα αλλάξει.
Καθηγήτρια Isabel Stabile
«Ο διάλογος γύρω από την άμβλωση στη χώρα έχει σίγουρα αλλάξει: Καταρχάς, μιλάμε για την άμβλωση. Δύο χρόνια πριν δεν κάναμε καν αυτό. Ήταν εντελώς ταμπού. Και, για να γίνει κάτι τέτοιο, έχουν βοηθήσει οι αληθινές ιστορίες των γυναικών, όπως εκείνες στη σελίδα break the taboo, ένα διαδικτυακό αποθετήριο που δημιουργήθηκε από ομάδα νεαρών μαθητών/ριών, όπου οι γυναίκες μπορούν να υποβάλουν τις ιστορίες τους ανώνυμα.
Εκείνο που με κάνει να συνεχίζω, εκτός από τις/τους ασθενείς μου, είναι ότι ξέρουμε ότι είναι το σωστό. Ξέρουμε επίσης ότι είναι αναπόφευκτο. Είμαι αρκετά σίγουρη ότι ο νόμος θα αλλάξει. Είμαστε σε αυτό το σημείο, το τελευταίο προπύργιο στην Ε.Ε., αλλά αυτό θα αλλάξει διότι είναι αδύνατον να μη γίνει.
Έκανα μια δέσμευση χρόνια πριν, να κάνω ό,τι είναι στις δυνάμεις μου για να βοηθήσω τους ανθρώπους που χρειάζονται αρωγή. Και αυτό περιλαμβάνει την ασφαλή άμβλωση, γιατί η φροντίδα για την άμβλωση είναι φροντίδα για την υγεία, ανεξαρτήτως του τι άλλο μπορεί να πιστεύουν κάποιο άνθρωποι στη Μάλτα».
Η Lara Dimitrijevic είναι ιδρύτρια του Women’s Rights Foundation (WRF), που είναι επικοινωνεί το έργο του συνασπισμού οργανώσεων.
Εκείνο που με κάνει να συνεχίζω είναι οι ίδιες οι γυναίκες. Τις αποκαλώ ηρωίδες (sheroes).
Lara Dimitrijevic
«Το να λαμβάνουμε υποστήριξη σε παγκόσμιο επίπεδο κάνει μεγάλη διαφορά για εμάς. Το να έχουμε οργανώσεις σε όλον τον κόσμο που μιλούν γι’ αυτό το θέμα, είτε είναι μέσα στην Ευρώπη, είτε στη Λατινική Αμερική, είτε στην Αμερική, είναι καταπληκτικό. Ως ακτιβίστρια, είναι σημαντικό να γνωρίζεις ότι κάποιος βιώνει το ίδιο πράγμα, να ξέρεις και να βλέπεις ότι δεν είσαι η μοναδική εκεί έξω, και ότι είμαστε όλες/οι μαζί σε όλο αυτό.
Είναι καίριας σημασίας για τους ανθρώπους έξω από τη Μάλτα να γνωρίζουν πόσο άσχημη είναι η κατάσταση σε αυτό το μικρό νησί στο κέντρο της Μεσογείου. Πολλοί άνθρωποι δεν ξέρουν καν ότι υπάρχει. Αισθανόμαστε τυχεροί που έχουμε αυτή τη στήριξη, απ’ όπου κι αν προέρχεται, γιατί σε κάνει να αισθάνεσαι ότι φέρνεις την αλλαγή, ότι η φωνή σου ακούγεται.
Μιλώντας με νεαρές/ούς ενήλικες και έφηβες/ους, βλέποντάς τους να θέλουν να αναλάβουν ηγετικό ρόλο σε αυτό το θέμα, διότι αισθάνονται τόσο έντονα γι' αυτό, είναι για μένα επίσης άλλη μια επιτυχία ως συνασπισμός. Μια πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε ότι, ιδίως μεταξύ της νεότερης γενιάς, οι άνθρωποι είναι υπέρ της αποποινικοποίησης. Και εκστρατείες όπως εκείνου του Young Progressive Beings είναι από τις κινήσεις που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη του συνασπισμού. Η προώθηση αυτού του διαλόγου μεταξύ των γενεών αποτελεί θετική τάση για το μέλλον της χώρας μας».
Πολωνία: Οπισθοδρομικά βήματα
Στην Πολωνία, μια απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου το 2020 περιόριζε περαιτέρω την πρόσβαση στην άμβλωση, καθιστώντας την παράνομη ακόμη και στην περίπτωση της «σοβαρής και μη αναστρέψιμης εμβρυικής βλάβης ή ανίατης ασθένειας που απειλεί τη ζωή του εμβρύου». Αυτό το οπισθοδρομικό βήμα υπονομεύει σοβαρά το δικαίωμα των ανθρώπων στην υγεία πιέζοντας τις αμβλώσεις να γίνονται υπογείως ή αναγκάζοντας όσες μπορούν να το αντέξουν οικονομικά να ταξιδέψουν σε ξένες χώρες για να αποκτήσουν πρόσβαση σε περίθαλψη σχετιζόμενη με την άμβλωση.
Η απόφαση πυροδότησε μαζικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα και σε διεθνές επίπεδο, φέρνοντας στο προσκήνιο οργανώσεις όπως η ομάδα Abortion Dream Team, οι οποίες έχουν ασκήσει πιέσεις ενάντια σε απόπειρες να περιοριστεί ακόμα περισσότερο η πρόσβαση στην άμβλωση από τον Οκτώβριο 2016, περίπου την εποχή που το κυβερνών κόμμα «Νόμος και Δικαιοσύνη» οπισθοχώρησε στην προσπάθειά του να απαγορεύσει πλήρως τις αμβλώσεις μετά από τη συμμετοχή εκατομμυρίων γυναικών και αντρών Πολωνών πολιτών στις «Black Protests»
Ξέραμε ότι τίποτα δεν θα άλλαζε αν δεν άλλαζε η οπτική της κοινωνίας για την άμβλωση.
Abortion Dream Team, Πολωνία
«Έχουμε ζήσει αρκετά με την πραγματικότητα της απαγόρευσης των αμβλώσεων, την ποινικοποίηση της άμβλωσης και τη διαμάχη για την άμβλωση με επίκεντρο το έμβρυο. Δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου χώρος για τους πραγματικούς ανθρώπους και τις εμπειρίες τους. Η άμβλωση για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν ένα ηθικό ζήτημα που έπρεπε να συζητηθεί, ένα πρόβλημα που έπρεπε να επιλυθεί, αντί να αντιμετωπίζεται ως ένα πραγματικό μέρος της ζωής των ανθρώπων. Θέλαμε να το αλλάξουμε αυτό. Θέλαμε να κάνουμε τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι η άμβλωση είναι κοινό πράγμα, όχι μια πολιτική διακήρυξη ή κάποια δήλωση, αλλά μια εμπειρία που πολλές/οί από εμάς έχουμε, ανεξάρτητα από τη θρησκεία, τις πεποιθήσεις, την εκπαίδευση και τις πολιτικές μας απόψεις.
Διαπιστώνουμε ότι η αλληλεγγύη, η στήριξη και η ενσυναίσθηση που παρέχουμε σε όσες/ους προσπαθούν να αποκτήσουν πρόσβαση στις υπηρεσίες αμβλώσεων έχει κάνει τη διαφορά. Πρώτον, βλέπουμε ότι η κοινότητα όσων υποστηρίζουν τις/τους άλλες/ους μεγαλώνει. Δεύτερον, βλέπουμε πόσοι άνθρωποι, ενώ διαμαρτύρονται, δεν εκφράζουν μόνο τις απόψεις τους, αλλά μοιράζονται επίσης πληροφορίες σχετικά με πιθανές επιλογές για όσες/ους χρειάζονται αμβλώσεις. Πιστεύουμε ότι η κοινή γνώμη για την άμβλωση έχει αλλάξει σημαντικά από το 2016, και περισσότεροι άνθρωποι συμμετέχουν στο κίνημα.
Πιστεύουμε ότι το έργο που επιτελούμε μας φέρνει πιο κοντά στην επιτυχία. Κινείται αργά, διότι είναι δύσκολο να ανακάμψουμε από τόσα χρόνια στιγματισμού της άμβλωσης που υπάρχει ακόμη και σε φεμινιστικά κινήματα και σε κινήματα που τάσσονται υπέρ της επιλογής. Βλέπουμε επίσης την ελπίδα στο γεγονός ότι πολλοί νέοι κουήρ άνθρωποι υπήρξαν ενεργοί/ές στις διαδηλώσεις. Για αυτούς/ές είναι προφανές ότι οι αμβλώσεις και τα κουήρ ζητήματα συνδέονται στενά και καθοδηγούνται από τους ίδιους μηχανισμούς εξουσίας και κατάχρησης. Η εκπαίδευση έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των σημερινών απόψεων για την άμβλωση. Όχι μόνο η έλλειψη εκπαίδευσης για τη σεξουαλικότητα, αλλά και η παρουσία θρησκευτικών τάξεων στα σχολεία, η προπαγάνδα κατά της άμβλωσης, και η περιοριστική νομοθεσία έχουν προκαλέσει την κοινή αντίληψη ότι η άμβλωση είναι κακή. Η εκπαίδευση για τη σεξουαλικότητα δεν θεωρείται ευκαιρία να διδάξουμε στους ανθρώπους τις ασφαλείς επιλογές και μεθόδους άμβλωσης ή το πώς η άμβλωση αποτελεί μέρος της ανθρώπινης σεξουαλικότητας».
Ο αντίκτυπος του COVID 19
Η πανδημία του COVID-19 εξέθεσε περαιτέρω την έλλειψη πρόσβασης στα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα, τα οποία αποτελούν μέρος των διαρθρωτικών και συστηματικών διακρίσεων που οι γυναίκες και τα κορίτσια αντιμετωπίζουν εδώ και καιρό. Επίσης, κατέστησε πιο δύσκολο για τις/τους ακτιβίστριες/ιστές να ενωθούν και να αγωνιστούν γι’ αυτή την πρόσβαση. Ωστόσο, η υπεράσπισή τους ώθησε ορισμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, της Αγγλίας, της Ουαλίας και της Σκωτίας, της Ιρλανδίας, της Ισπανίας και της Γερμανίας, να λάβουν μέτρα για τη διευκόλυνση της ευκολότερης πρόσβασης στην ιατρική άμβλωση, μεταξύ άλλων με την παράταση των νομικών προθεσμιών, την αυτοδιαχείριση της ιατρικής άμβλωσης στο σπίτι και την καθοδήγηση μέσω της τηλεϊατρικής.
Οι αυταρχικές κυβερνήσεις και οι ομάδες που αντιτίθενται στη μεταρρύθμιση ενδέχεται να αμφισβητούν αυτή την πρόοδο, αλλά είναι οι φωνές θαρραλέων ακτιβιστριών/ών σε όλο τον κόσμο που απαιτούν καλύτερη πρόσβαση σε ασφαλή άμβλωση, στον νόμο και στην πράξη. Είδαμε επίσης πραγματικές αλλαγές στη Νότια Κορέα, την Ταϊλάνδη, την Αργεντινή, το Μεξικό. Είναι η κοινότητα που δημιουργούν αυτές/οί οι ακτιβίστριες/ιστές, ενωμένες/οι στην αλληλεγγύη και σε ένα κοινό όραμα, που καθιστά δυνατή την αλλαγή. Και με κάθε θετική μεταρρύθμιση, δημιουργούνται δυνατότητες για περαιτέρω πρόοδο σε σχέση με τα δικαιώματα των γυναικών ανά τον κόσμο.
Ενότητα και δύναμη στην Ιρλανδία
Η Jennifer Ryan είναι ακτιβίστρια και μέλος της ομάδας «Terminator for Medical Reasons» (TFMR), μια εκστρατεία και μια ομάδα υποστήριξης που επιδιώκει να αλλάξει τον νόμο στην Ιρλανδία, ώστε να επιτρέψει την παύση σε περιπτώσεις θανατηφόρων εμβρυικών ανωμαλιών. Η εκστρατεία για τη μεταρρύθμιση του νόμου για τις αμβλώσεις στην Ιρλανδία οδήγησε σε κατά 66,4% θετικές ψήφους σε δημοψήφισμα το 2018, ακολουθούμενο από νομοθεσία που καθιστά νόμιμη την άμβλωση έπειτα από διεκδικήσεις στην Ιρλανδία. Ο νέος νόμος αποτέλεσε σημαντική νίκη στην Ιρλανδία, και πέρα από αυτή, αλλά όπως λέει η ίδια η Τζένιφερ «δεν είναι τέλειος» και εκστρατεία συνεχίζεται.
Η ενότητα και η δύναμη που παίρνει η μία από την άλλη πραγματικά σε βοηθά να συνεχίζεις.
Jennifer Ryan
«Η θετική ψήφος ήταν μια επιβεβαίωση πως αυτό που μας συνέβη, ότι δηλαδή έπρεπε να ταξιδέψουμε για να μπορέσουμε να λάβουμε υγειονομική περίθαλψη, ήταν λάθος, και πως οι άνθρωποι είχαν αναγνωρίσει ότι ήταν λάθος και ότι δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί. Και ψηφίσαμε ώστε να διορθωθεί αυτό για τις γυναίκες που έρχονται. Αγωνιστήκαμε γι’ αυτό που αισθανόμασταν ως αιώνιο σε εκείνο το σημείο. Όσον αφορά εμένα, έκανα έξι χρόνια εκστρατεία. Και οι περισσότεροι από τους ανθρώπους της ομάδας πήγαν κατευθείαν από τη θλίψη στην εκστρατεία, έτσι δεν είχαμε ποτέ την ευκαιρία να θρηνήσουμε σωστά με τον θυμό και την αναστάτωση και την ενόχληση που προκαλούν οι νομικοί περιορισμοί.
Ήμασταν ενθουσιασμένες με το αποτέλεσμα, ήταν τεράστιο αυτό που είχαμε κερδίσει, πραγματικά η αίσθηση ήταν καταπληκτική. Όλος ο πόνος ψυχής, όλες αυτές οι εμφανίσεις στα μέσα, σήμαιναν κάτι και η δουλειά μας είχε στ’ αλήθεια βοηθήσει.
Στην Ιρλανδία η οπτική της κυβέρνησης για την άμβλωση, τις υπηρεσίες άμβλωσης και την 8η αναθεώρηση ήταν μίλια μακριά από την κοινή γνώμη. Και κανείς από την κυβέρνηση δεν ήθελε να ασχοληθεί καθόλου με αυτό. Ήταν πολύ φοβισμένοι, επειδή θεωρούσαν ότι επρόκειτο να είναι ένας τεράστιος διχασμός. Αλλά όταν κοιτάς τις ψήφους, καταλαβαίνεις ότι τελικά δεν ήταν και τόσο μεγάλος. Υπήρχε πλήθος ανθρώπων που έλεγαν ότι πρέπει να το δούμε, αλλά δεν βρίσκονταν εκείνοι στην εξουσία. Και χρειάζεται αυτές οι συζητήσεις να ξεκινούν στους χώρους της εξουσίας.
Αρχικά, αισθανόμασταν πραγματικά σαν να χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο, σαν να φωνάζουμε στο κενό και να μη μας ακούει κανείς, αλλά ύστερα εμφανίστηκαν μερικές επιπλέον φωνές. Κι ύστερα ήταν ένα τεράστιο πλήθος κόσμου από πίσω και η όλη λογική της αλλαγής των δικαιωμάτων στην άμβλωση: το να πηγαίνεις σε δράσεις, όπως οι πορείες που οργανώθηκαν, οι διαδηλώσεις και πράγματα σαν αυτά που σου έδιναν πραγματικά την αίσθηση της ενότητας. Και το ήξερες σωστά ότι δεν είμαστε μόνες σε αυτό, δεν φωνάζουμε στο κενό. Και όταν έχεις μια πραγματικά κακή μέρα και νιώθεις ότι κανείς δεν νοιάζεται, το να έχεις άλλους ανθρώπους και ομάδες να απλώνουν το χέρι και να λένε: «Όχι, εμείς νοιαζόμαστε επίσης, είμαστε ακόμα εδώ». Αυτή η ενότητα και η δύναμη που παίρνει η μία από την άλλη πραγματικά σε βοηθά να συνεχίζεις.
Και προφανώς μπορώ να το πω αυτό, κοιτάζοντας πίσω εκ των υστέρων, γνωρίζοντας ότι πετύχαμε μια νομοθετική αλλαγή στην Ιρλανδία. Αλλά για πολύ καιρό δεν πιστεύαμε ότι θα συμβεί τίποτα. Και τότε πήραμε ώθηση και ξεκίνησε αυτή η νέα φωτιά που είχε μεγαλώσει μέσα στους ανθρώπους. Και όπως είδαμε, ήταν καταπληκτικό.
Αυτή είναι η χρονιά αναθεώρησης της νομοθεσίας… Πραγματικά ελπίζουμε ότι θα την εξετάσουν προσεκτικά, θα αναγνωρίσουν ότι είναι υπερβολικά περιοριστική και θα τη διευρύνουν έτσι ώστε να μπορούν να φροντιστούν περισσότερες γυναίκες, είτε χρειάζονται ιατρικές είτε χειρουργικές αμβλώσεις, καθώς και να εξετάσουν επίσης το χρονικό πλαίσιο, το οποίο εξακολουθεί να είναι πολύ περιοριστικό, λαμβάνοντας υπόψη τη δύσκολη κατάσταση στην οποία ενδέχεται να βρεθούν οι γυναίκες».
Η αλλαγή είναι αναπόφευκτη: Σαν Μαρίνο
Πρόοδος συμβαίνει συνεχώς στην Ευρώπη: Πιο πρόσφατη ήταν η ηχηρή λαϊκή ψήφος υπέρ της μεταρρύθμισης του νόμου που απαγορεύει τις αμβλώσεις στο Σαν Μαρίνο εδώ και 156 χρόνια. Το δημοψήφισμα, που έγινε στις 26 Σεπτεμβρίου του 2021, ήταν αποτέλεσμα του ακούραστου αγώνα των ακτιβιστριών/τών για τα δικαιώματα των γυναικών και των συμμάχων τους στο Σαν Μαρίνο.
Η Elena D’ Amelio είναι μέλος της φεμινιστικής ομάδας Unione donne sammarinesi.
Δεν μπορούμε να θεωρούμε τα δικαιώματά μας δεδομένα, καμία στιγμή.
Elena D’ Amelio
Όλες οι προσπάθειές μας να τροποποιήσουμε τη νομοθεσία μέσω δημοκρατικών εργαλείων σταμάτησαν από τις κυβερνήσεις που ήταν στην εξουσία κατά τη διάρκεια των ετών, οπότε αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε το δημοψήφισμα. Ήταν πραγματικά η τελευταία λύση, αλλά αισθανθήκαμε ότι έπρεπε να καταφύγουμε σε αυτή, καθώς η κυβέρνηση δεν είχε το θάρρος να νομοθετήσει. Η εκστρατεία δεν ήταν πολύ εύκολη, ένα δημοψήφισμα συχνά μπορεί να είναι πολύ διχαστικό, και ήταν δύσκολο, συναισθηματικά, για ολόκληρο τον πληθυσμό.
Δεν ξέρουμε πόσοι άνθρωποι στο Σαν Μαρίνο ταξιδεύουν εκτός χώρας για να κάνουν αμβλώσεις, αλλά γνωρίζουμε σίγουρα ότι είναι κάμποσοι. Αλλά ακόμα κι αν είναι ένας, εξακολουθεί να είναι λάθος, το κράτος πρέπει να προστατεύσει ακόμη και αυτόν τον έναν άνθρωπο.
Ως ομάδα, κάναμε ό,τι μπορούσαμε, συναντήσαμε τους ανθρώπους, κάναμε εκστρατεία, χρησιμοποιήσαμε τα κοινωνικά μέσα, ήμασταν στην τηλεόραση, στις συζητήσεις, στους δρόμους. Και επίσης εκστρατεύσαμε ενάντια σε ομάδες κατά της άμβλωσης που δεν έχουν βάση μόνο στο Σαν Μαρίνο, αλλά υποστηρίζονται και από την εκκλησία και το κίνημα κατά της άμβλωσης σε άλλες χώρες, π.χ. Τέξας ή Νεπάλ. Έτσι αισθανθήκαμε λίγο σαν τον Δαβίδ ενάντια στον Γολιάθ. Αλλά οι άνθρωποι επιβεβαίωσαν ότι οι ομάδες κατά της άμβλωσης είναι μια μειοψηφία στη χώρα και θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όσες/ους μας υποστήριξαν σε όλη την εκστρατεία και είπαν «ναι» στην αλλαγή.
Ο αγώνας που δίνουμε μπορεί να φαίνεται και να ακούγεται σαν κάτι από το παρελθόν, αλλά δεν είναι, επειδή υπάρχει μεγάλη αντίδραση εναντίον των δικαιωμάτων των γυναικών σε όλο τον κόσμο. Και πιστεύω ότι το να έχουμε τον νου μας στο Σαν Μαρίνο θα είναι επίσης πολύ σημαντικό για να κατανοήσουμε τις δυνάμεις που δραστηριοποιούνται στην υπονόμευση των δικαιωμάτων των γυναικών και αλλού. Είναι μια μικρή χώρα, φαίνεται σαν ένας μικρός αγώνας, αλλά νομίζω ότι είναι πολύ, πολύ σημαντικός. Και δεν μπορούμε να θεωρούμε τα δικαιώματά μας δεδομένα, καμία στιγμή.
Οι επιβλαβείς οι νόμοι για την άμβλωση που αναπαράγουν διακρίσεις στο Λιχτενστάιν, το Μονακό και το δανικό έδαφος των Νήσων Φερόε πρόκειται να αντιμετωπιστούν το επόμενο διάστημα.
Ο καταπληκτικός αγώνας των ακτιβιστριών/ών για μεταρρύθμιση, και ο αυξανόμενος αριθμός των γυναικών που με θάρρος μιλάνε για τη βλάβη και τον πόνο που έχουν υποστεί ως αποτέλεσμα του ότι τους έχουν αρνηθεί το δικαίωμά τους σε ασφαλείς υπηρεσίες άμβλωσης, μας δίνουν ελπίδα για τις δυνατότητες αλλαγής.
