H ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ MAJD ΚΑΙ ΤΗΣ MANAL ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΡΙΑ

Δημοσιεύθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2016, 16:03Εκτύπωση

Ο Majd και η Manal είναι ένα ζευγάρι από τη Συρία που εγκατέλειψε το Χαλέπι μαζί με τις δύο κόρες του, τη Luna (15 χρονών) και τη Dana (10 χρονών). Ο Majd ήταν ιδιοκτήτης εργοστασίου και η Manal καθηγήτρια Οδοντικής Τεχνολογίας στο πανεπιστήμιο. Ο γιος τους, ο οποίος είναι 20 χρονών, έχει ήδη αναγνωριστεί ως πρόσφυγας στη Γερμανία.

Η οικογένεια τράπηκε σε φυγή για να αφήσει πίσω της τον τρόμο του πολέμου στη Συρία, αλλά αντιμετώπισε μεγαλύτερο κίνδυνο όταν προσπάθησε να διασχίσει τα σύνορα με την Τουρκία. Ο Majd είπε στη Διεθνή Αμνηστία: «Χάσαμε τα πάντα… Μια μέρα ο γιος μου είδε μια βόμβα να προσγειώνεται στη γειτονιά μας. Τα γυαλιά έπεσαν πάνω του… Εκείνη τη στιγμή αποφασίσαμε να φύγουμε… Τη δεύτερη φορά καταφέραμε... να διασχίσουμε τα σύνορα με την Τουρκία την στιγμή που η τουρκική αστυνομία άρχισε να μας πυροβολεί. Κάποιοι από εμάς πέθαναν… εννιά (από την ομάδα μας) πέθαναν».

Η οικογένεια έφτασε στη Χίο στις 20 Μαρτίου του 2016, την ημέρα που η Δήλωση-«Συμφωνία» Ε.Ε. – Τουρκίας τέθηκε σε ισχύ. Έμειναν υπό κράτηση στους καταυλισμούς προσφύγων στη Χίο και στη Λέρο για σχεδόν 60 ημέρες, παραμένοντας εγκλωβισμένοι στη Λέρο μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου παρά το γεγονός ότι οι γιατροί είχαν παραπέμψει τη Manal για ιατρικές εξετάσεις στην Αθήνα και ενώ είχαν προγραμματιστεί οι συνεντεύξεις τους για την αίτηση ασύλου τους. Φτάνοντας στην Αθήνα δεν τους δόθηκε στέγαση από τις αρχές. Μία οικογένεια από την Ελλάδα, που το ζευγάρι είχε γνωρίσει στη Χίο, τους φιλοξένησε στο σπίτι της.

Το μήνυμα του Majd προς τον ελληνικό λαό και τους ευρωπαίους ηγέτες είναι το εξής:

Δεν ήρθαμε στην Ευρώπη για να κλέψουμε φαγητό των ανθρώπων, να πάρουμε τις δουλειές τους ή να δημιουργήσουμε προβλήματα. Ήρθαμε εδώ γιατί ψάχνουμε καταφύγιο… Βρισκόμαστε στην καρδιά της Ευρώπης και εμείς (οι πρόσφυγες) ζούμε σε σκηνές και δεν έχουμε καμία προστασία.

— Majd, πρόσφυγας από τη Συρία

 

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑ
Υπερασπίσου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στήριξε την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.