ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

Τους τελευταίους μήνες έχουμε δει μια, όπως φαίνεται, μαζική έξαρση διαδηλώσεων παγκοσμίως. Από τους δρόμους του Χονγκ Κονγκ μέχρι τη La Paz, το Port-au-Prince, το Quito, τη Βαρκελώνη, τη Βηρυτό και το Σαντιάγο, βλέπουμε ένα τεράστιο κύμα ανθρώπων που βγαίνουν στους δρόμους για να ασκήσουν το δικαίωμά τους στη διαμαρτυρία και να απαιτήσουν την αλλαγή από όσους βρίσκονται στην εξουσία.

Δυστυχώς, ένα κοινό χαρακτηριστικό σε όλες αυτές τις διαδηλώσεις είναι μια εξαιρετικά σκληρή απάντηση από το κράτος, το οποίο, σε πολλές περιπτώσεις, οδηγήθηκε σε σοβαρές παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Η Διεθνής Αμνηστία έχει καταγράψει μέχρι στιγμής σημάδια κακομεταχείρισης και παραβιάσεων σε διαδηλώσεις στη Βολιβία, τον Λίβανο, τη Χιλή, την Ισπανία, το Ιράκ, τη Γουινέα, το Χονγκ Κονγκ, το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Ισημερινό, το Καμερούν και την Αίγυπτο.
 

Σε μέρη όπως το Χονγκ Κονγκ, οι διαμαρτυρίες διήρκησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα παρά την καταστολή της αστυνομίας, ενώ σε άλλες χώρες οι διαδηλώσεις κατασταλήκαν γρήγορα μέσω τακτικών όπως οι μαζικές συλλήψεις. Στην Αίγυπτο, περισσότεροι από 2.300 άνθρωποι κρατήθηκαν για συμμετοχή σε διαδηλώσεις τον Σεπτέμβριο. Εάν η υπόθεση είχε οδηγηθεί σε δίκη, θα ήταν η μεγαλύτερη ποινική υπόθεση που σχετίζεται με τις διαδηλώσεις στην ιστορία της Αιγύπτου.

Στη Διεθνή Αμνηστία υπογραμμίζουμε πάντα ότι η ειρηνική διαμαρτυρία δεν είναι έγκλημα, είναι στην πραγματικότητα ένα ανθρώπινο δικαίωμα. Ο τρόπος με τον οποίο οι κυβερνήσεις επέλεξαν γενικά να ανταποκριθούν σε αυτές τις διαδηλώσεις ήταν εντελώς δυσανάλογος, αδικαιολόγητος και ως εκ τούτου παράνομος.

Οι διαδηλωτές/ριες ασκούν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους και πρέπει να τους επιτρέπεται να το κάνουν. Αλλά αυτό που είναι εξίσου σημαντικό είναι ότι οι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι βγαίνουν στους δρόμους συνδέονται επίσης συχνά με ανησυχίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Διαφθορά

Οι ισχυρισμοί περί διαφθοράς της κυβέρνησης συνέβαλλαν στην πυροδότηση τεράστιων κυμάτων διαδηλώσεων στη Χιλή, την Αίγυπτο και τον Λίβανο.

Στα τέλη Σεπτεμβρίου, χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν σε διαδηλώσεις σε όλη την Αίγυπτο. Πολλοί συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Tahrir, στο Κάιρο, διάσημη από τις διαμαρτυρίες του 2011 που ανέτρεψαν τον προηγούμενο αρχηγό του κράτους. τον Hosni Mubarak. Τις διαδηλώσεις πυροδότησε μία σειρά από βίντεο που έγιναν viral, βίντεο που υποστήριζαν την ύπαρξη υψηλού ποσοστού διαφθοράς στον αιγυπτιακό στρατό.

Και στον Λίβανο, ένα από τα συντριπτικά κίνητρα των εκκλήσεων για παραίτηση της κυβέρνησης - και γενικότερα για την αλλαγή του πολιτικού καθεστώτος- είναι η διαφθορά και η αποτυχία της τελευταίας να παρέχει βασικά κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα. Εμφανώς, οι άνθρωποι καλούν όλους τους υπουργούς και τους δημόσιους αξιωματούχους να λογοδοτήσουν για την κλοπή δημόσιων πόρων, σύμφωνα με αυτό που αντιλαμβάνεται ο λαός.

Η κατάχρηση δημόσιων πόρων μέσω της διαφθοράς δεν αποτελεί μόνο ανησυχία για εγκληματική πράξη, είναι επίσης θέμα ανθρώπινων δικαιωμάτων, διότι συχνά έχει ως αποτέλεσμα την εκτροπή των πόρων από βασικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με το δίκαιο των ανθρώπινων δικαιωμάτων, οι κυβερνήσεις καλούνται να κάνουν την καλύτερη χρήση των πόρων για να εξασφαλίσουν ότι οι άνθρωποι θα μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια.

Στον Εκουαδόρ, η κυβερνητική απόφαση να τερματιστούν οι επιδοτήσεις καυσίμων οδήγησε σε τεράστιες διαμαρτυρίες για ένα αμφισβητούμενο πακέτο λιτότητας, το οποίο η κυβέρνηση έχει αναγκαστεί τώρα να αποκηρύξει.

Ωστόσο, ο αντίκτυπος της λιτότητας στους ανθρώπους θα επιδεινωθεί. Μία έκθεση προβλέπει ότι το 2021 τα δύο τρίτα όλων των χωρών θα επηρεαστούν από την λιτότητα, θα επηρεαστούν δηλαδή σχεδόν έξι δισεκατομμύρια άνθρωποι. Το ανθρώπινο κόστος εκτιμάται ότι περιλαμβάνει εκατομμύρια ανέργους/ες ως αποτέλεσμα αυτών των μέτρων, με λίγες προοπτικές εναλλακτικής απασχόλησης.

Κόστος ζωής

Εκεί όπου η διαφθορά συνιστά ανησυχία, το ίδιο ισχύει και για το κόστος ζωής. Στη Χιλή, ξεκίνησαν διαδηλώσεις από τους μαθητές/ριες, αφού η κυβέρνηση ανακοίνωσε την αύξηση των ναύλων μεταφοράς στο Σαντιάγο της Χιλής, την πρωτεύουσα της χώρας.

Από τότε οι διαδηλώσεις έχουν μετατραπεί σε χιονοστιβάδα ενάντια στο τεράστιο πλήθος κυβερνητικών πολιτικών που επιβάρυναν τα οικονομικά, πολιτιστικά και κοινωνικά δικαιώματα των απλών ανθρώπων στη Χιλή. Οι ανησυχίες των ανθρώπων σχετικά με την ανισότητα υπογραμμίζονται από το γεγονός ότι η Χιλή έχει ένα από τα χειρότερα ποσοστά εισοδηματικής ανισότητας.

Οι νόμιμες ανησυχίες των πολιτών για το αυξανόμενο κόστος ζωής έχουν επιδεινωθεί από το γεγονός ότι πολλές κυβερνήσεις επιβάλλουν επίσης σκληρά μέτρα οικονομικής λιτότητας, όπως στην Αίγυπτο και τον Ισημερινό.

Κλιματική Δικαιοσύνη

Οι καίριες αδικίες της κλιματικής αλλαγής και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος έγιναν ολοένα και περισσότερο αντικείμενο διαδηλώσεων κατά το παρελθόν έτος. Από τους ιθαγενείς ακτιβιστές/ριες, οι οποίοι/ες καθοδήγησαν τις αντιδράσεις για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, μέχρι την εμφάνιση πολιτικών ομάδων ανυπακοής που κυριάρχησαν στα πρωτοσέλιδα του Ηνωμένου Βασιλείου, και μέχρι τις μαζικές διαμαρτυρίες για τη διαχείριση των πυρκαγιών στη Βολιβία από την κυβέρνηση, όλο και περισσότεροι άνθρωποι βγαίνουν στους δρόμους για να εκφράσουν την ανησυχία τους για το πώς οι ηγέτες ανταποκρίνονται σε αυτήν την κρίση.

Αλλά μια από τις ξεχωριστές στιγμές ήρθε το Σεπτέμβριο, όταν περισσότεροι από 7,6 εκατομμύρια άνθρωποι συμμετείχαν στην εβδομάδα διαδηλώσεων για το κλίμα σε 185 χώρες. Οι διαδηλώσεις οργανώθηκαν από το κίνημα Fridays for Future, ένα κίνημα της νεολαίας που ξεκίνησε η Σουηδή ακτιβίστρια Greta Thunberg, η οποία άρχισε να διαδηλώνει έξω από το κοινοβούλιο μόλις πριν από περίπου ένα χρόνο.

Η Διεθνής Αμνηστία βράβευσε το κίνημα Fridays for Future με την υψηλότερη της τιμή φέτος, το βραβείο Πρέσβη/ειρας Συνείδησης. Κατά την απονομή του βραβείου, η Greta Thunberg δήλωσε: «Αυτό το βραβείο απευθύνεται σε όλα αυτά τα εκατομμύρια ανθρώπων, νέους ανθρώπους, σε όλο τον κόσμο, που μαζί συνθέτουν το κίνημα που ονομάζεται Fridays for Future. Όλοι/ες αυτοί οι άφοβοι/ες νέοι/ες, αγωνίζονται για το μέλλον τους. Ένα μέλλον που θα έπρεπε να μπορούν να θεωρούν δεδομένο. Αλλά όπως φαίνεται τώρα, δεν μπορούν.»

Πολιτική ελευθερία

Αυτό το μήνα ήμαστε μάρτυρες μαζικών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων που έλαβαν χώρα στη Βαρκελώνη και την υπόλοιπη Καταλονία, αφού το Ανώτατο Δικαστήριο της Ισπανίας καταδίκασε 12 πολιτικούς/ες ηγέτες και ακτιβιστές/ριες από την Καταλανία.

Και στην Ινδία διεξήχθησαν διαδηλώσεις μετά την μονομερή απόφαση της κυβέρνησης της Ινδίας να ανακαλέσει το Άρθρο 370 του Συντάγματος το οποίο εξασφάλιζε ειδική αυτονομία στο Jammu και το Kashmir και χώρισε το κράτος σε δύο ξεχωριστές εδαφικές ομάδες. Όλες αυτές οι τροποποιήσεις και αλλαγές έγιναν εν μέσω πλήρους διακοπής της επικοινωνίας, απαγόρευσης της κυκλοφορίας και μαζικών κρατήσεων πολιτικών ηγετών και ακτιβιστών/ριών στην περιοχή.

Στο Χονγκ Κονγκ λαμβάνει χώρα, αναμφισβήτητα, μία από τις μεγαλύτερες και πιο διαρκείς διαμαρτυρίες που συνδέονται με τις πολιτικές ελευθερίες φέτος. Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 2019, όταν η κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ πρότεινε ένα νομοσχέδιο το οποίο θα επέτρεπε τους εκτοπισμούς στην ηπειρωτική Κίνα.

Οι άνθρωποι που έχουν βγει στους δρόμους έσπασαν τα ρεκόρ. Ενώ η κυβέρνηση εγκατέλειψε τελικά τα σχέδια για την εισαγωγή του σχεδίου νόμου, οι διαδηλώσεις εξελίχθηκαν σε μια ευρύτερη έκκληση για αλλαγή, η οποία περιλαμβάνει την έκκληση για πλήρη έλεγχο της συμπεριφοράς της αστυνομίας και για πολιτικές μεταρρυθμίσεις που θα τους επέτρεπαν να επιλέξουν οι ίδιοι/ες τους/τις ηγέτες του Χονγκ Κονγκ.