ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ 115 ΕΤΩΝ ΜΕ ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΧΗ

Δημοσιεύθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2016, 14:32Εκτύπωση

Λέσβος, Ελλάδα (CNN) Το μόνο που θέλει η Eida Karmi είναι να δει την οικογένειά της. Είναι μια απλή επιθυμία μιας γιαγιάς, όμως δεν είναι μια συνηθισμένη γιαγιά.

Σε ηλικία 115 ετών, η Eida μπορεί να είναι η γηραιότερη πρόσφυγας από τη Συρία.

Η χώρα δεν υπήρχε καν όταν γεννήθηκε. Στη ζωή της έχει δει δύο παγκόσμιους πολέμους και την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Σήμερα, αφού ξέφυγε από τη ρημαγμένη από τον πόλεμο πατρίδα της, κοιμάται πρόχειρα σε έναν προσφυγικό καταυλισμό στην Ελλάδα, ακόμη εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την οικογένειά της στη Γερμανία.

Το μόνο που χρειάζομαι στη ζωή μου είναι μόνο να συναντήσω ξανά τα παιδιά μου – να τα δω

 

Μια γυναίκα σε αποστολή

Η Eida έφτασε στον προσφυγικό καταυλισμό της Μόρια πάνω από ένα μήνα πριν, χάρη στην καλοσύνη παλιών οικογενειακών φίλων, ένας από τους οποίους την κουβάλησε για εκατοντάδες χιλιόμετρα προς ένα ασφαλές μέρος..

Το όνομα του ήρωά της είναι Ahmed και μαζί με τη γυναίκα του, Berivan, βοήθησαν να μεταφέρουν την εκατοντάχρονη στην Ευρώπη.

Είναι ένας άθλος που μόνο λίγοι θα σκέφτονταν. Η ευγενική πράξη τους γίνεται ακόμη πιο αξιοθαύμαστη όταν μαθαίνεις πως το ζευγάρι έχει τέσσερα μικρά παιδιά, όλα κάτω από έξι ετών, και ακόμη ένα που περιμένουν να γεννηθεί πριν τα Χριστούγεννα.

Ο Ahmed ταξίδεψε από το Kobani μέχρι την πόλη της Eida στη Hasaka, μια βορειοανατολική πόλη πάνω από τρεις ώρες μακριά, παίρνοντάς την προτού όλοι τους αφήσουν τη Συρία, περίπου έξι μήνες πριν.

Ο Ahmed θυμάται πως κουβαλούσε την Eida στην πλάτη του για περίπου 300 χιλιόμετρα (186μίλια) κατά της διάρκεια του μακρόχρονου ταξιδιού τους από τη Συρία.
 
 
«Καταλάβαινα ότι ήταν πολύ κουραστικό για σένα», παραδέχθηκε η Eida στον Ahmed όταν ρωτήθηκε για την υπεράνθρωπη προσπάθειά του. Οι δεσμοί που δημιουργήθηκαν στο ταξίδι είναι προφανείς από τη θερμή επικοινωνία τους. Η Eida έχει γίνει πραγματικά μέλος της οικογένειας.

Παρόλα αυτά, προσθέτει με σοβαρότητα: «Δεν μπορώ όμως να περπατήσω -- και αν δεν το έκανες εσύ, δε θα το έκανε κανένας, εσύ ήσουν μαζί μου σε όλο το ταξίδι, κουβαλώντας με και προσέχοντάς με».

Το επικίνδυνο ταξίδι από το Kobani μέχρι την Τουρκία τούς πήρε τρεις μήνες, δηλώνει ο Ahmed, και ακολούθησε άλλος ένας μήνας μέσα στον οποίο δοκίμαζαν διάφορες διαδρομές από την Τουρκία στην Ελλάδα.

Περιγράφει πώς αρχικά προσπάθησαν να διασχίσουν το βόρειο σύνορο της χώρας, αλλά οι ελληνικές αρχές αρνήθηκαν να τους επιτρέψουν να περάσουν και τους έστειλαν πίσω. Τελικά, δηλώνει ο Ahmed, πλήρωσε λαθρέμπορους και πήρε το ρίσκο της σύντομης αλλά επικίνδυνης διαδρομή μέσω της θάλασσας.

Η Eida και η παρένθετη οικογένειά της είναι απλώς επτά από τις 94.642 ψυχές, σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, που πραγματοποίησαν επιτυχώς το επικίνδυνο ταξίδι μέσω της θάλασσας. Ο καταυλισμός της Μόρια, όπου αναζήτησαν καταφύγιο, είναι αυτή τη στιγμή το σπίτι για παραπάνω από 4.000 μετανάστες, υπολογίζει η ελληνική κυβέρνηση.

Επόμενη στάση;

Η Eida είναι ένα βήμα πιο κοντά στην οικογένειά της, η οποία βρίσκεται στη Γερμανία, αφότου εγκατέλειψαν τη Συρία πεντέμισι χρόνια πριν. Ο πόλεμος συνεχιζόταν για δεύτερο χρόνο, η ατρόμητη Eida δεν ήταν πρόθυμη να φύγει τότε.

Μιλώντας στο CNN από τη Γερμανία, ο εγγονός της Samir δηλώνει: «Περιμένουμε απελπισμένα την ημέρα που θα ξαναβρεθούμε».

Συναντώντας την Eida να προετοιμάζεται για την επόμενη στάση: την Αθήνα. Σιγά σιγά για κάποιο λόγο κουτσαίνει πηγαίνοντας προς το λιμάνι. Με καμπουριασμένους ώμους, τα μάτια της κοιτάνε τριγύρω ψάχνοντας το κοντινότερο μέρος για να ξεκουραστεί, καθώς ο Ahmed παρουσιάζει το έγγραφό τους για την αναχώρηση.

Μετά από περισσότερο από έναν αιώνα σ’ αυτόν τον κόσμο, το μόνο προσωπικό της αντικείμενο είναι η μικρή πλαστική σακούλα που σφίγγει στο δεξί της χέρι.

 

Μόλις φτάνουν στην Αθήνα, η Eida ελπίζει να της παραχωρηθεί άσυλο στην Γερμανία με το πρόγραμμα της Ε.Ε. για οικογενειακή επανένωση και να τη στείλουν στην οικογένειά της.

Ο Γιώργος Κοσμόπουλος, ένας ερευνητής για τα δικαιώματα των προσφύγων για τη Διεθνή Αμνηστία, δηλώνει ότι όσο συγκλονιστική κι αν είναι η ιστορία της Eida, τουλάχιστον έχει επιλογές.

Κατά κάποιο τρόπο είναι τυχερή. Έχει την ευκαιρία να μετακινηθεί στην κεντρική Ελλάδα και ίσως να επιστρέψει στην οικογένειά της στη Γερμανία

Γιώργος Κοσμόπουλος, ερευνητής για τα δικαιώματα των προσφύγων για τη Διεθνή Αμνηστία

Προσθέτει ότι για πολλούς άλλους, χωρίς οικογένεια στην Ευρώπη, το νησί είναι ουσιαστικά μια «ανοιχτή φυλακή» όπου οι πρόσφυγες αναμένουν για «ολόκληρους μήνες» σε «άθλιες συνθήκες υποδοχής».

«Δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι χωρίς εσένα»

Είναι η ίδια αβεβαιότητα που αντιμετωπίζουν ο Ahmed και η μικρή του οικογένεια. Θέλει να τους πάει στην Αυστρία – το πώς ακριβώς σχεδιάζει να το κάνει αυτό δεν είναι ξεκάθαρο.

Καθώς ο χρόνος που ταξιδεύουν μαζί πλησιάζει σε ένα τέλος, ο Ahmed προσπαθεί να προετοιμάσει την Eida για το χωρισμό τους. Αλλά η επίμονη της εκατοντάχρονης δεν την αφήνει να το δεχτεί.

«Χωρίς εσένα;» τον ρωτάει, κουνώντας πεισματικά το κεφάλι της. «Δεν μπορώ να κάνω αυτό το ταξίδι χωρίς εσένα».

Στο λιμάνι η οικογένεια προσπαθεί να αγοράσει εισιτήρια για το πλοίο που φεύγει στις 8 η ώρα. Βρίσκονται εδώ για ώρες και η νύχτα διαδέχεται τη μέρα. Παρακολουθούν υπομονετικά όσο άλλοι επιβιβάζονται.
 

Αλλά εδώ είναι που τελειώνει το ταξίδι για την οικογένεια σήμερα. Ένα γραφειοκρατικό λάθος στα έγγραφά τους τους εμποδίζει να προχωρήσουν περαιτέρω.

«Έρχομαι εδώ και μου λένε ότι δεν μπορώ να ταξιδέψω», δηλώνει ο Ahmed, κουρασμένος και συγχυσμένος. «Στείλτε τους ανθρώπους πίσω αν δεν τους θέλετε».

«Πουλήσαμε όλα όσα έχουμε απλά για να είμαστε ασφαλείς και τώρα βρισκόμαστε σ’ αυτήν την άσχημη κατάσταση».

Με το διαβατήριο στο χέρι, η Eida ρωτά τον Ahmed γιατί δεν μπορούν να επιβιβαστούν στο σκάφος. Προσπαθεί να της εξηγήσει αλλά δεν ξέρει πώς. Το βλέμμα στα μάτια του αποκαλύπτει την πραγματικότητα της κατάστασης και η Eida κουνά το κεφάλι της με απογοήτευση.

«Πού είναι η ανθρωπιά; Δεν υπάρχει ανθρωπιά», λέει o Ahmed.

Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να φύγουν – το πλοίο έχει αναχωρήσει. Μια τοπική ΜΚΟ έρχεται να τους σώσει όταν η οικογένεια συνειδητοποιεί ότι δεν έχει πού να πάει μετά, προσφέροντάς τους ένα ζεστό μέρος να κοιμηθούν σε έναν ιδιωτικά διαχειριζόμενο καταυλισμό προσφύγων.

Δύο μέρες μετά, η Eida, o Ahmed και η οικογένειά του επιβιβάστηκαν σε ένα πλοίο για την Αθήνα, όπου θα παραμείνουν μέχρι να σκεφτούν την επόμενή τους κίνηση.

Το ταξίδι σε καμιά περίπτωση δεν έχει τελειώσει αλλά η 115χρονη Eida είναι ένα βήμα πιο κοντά να ολοκληρώσει την οδύσσειά της. Και δε θα τα παρατήσει μέχρι να βρεθεί στη στοργική αγκαλιά της οικογένειάς της.

Πηγή: CNN

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑ
Υπερασπίσου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στήριξε την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.