Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΘΕΙ ΠΛΗΡΩΣ

Δημοσιεύθηκε στις 17 Ιουνίου 2010, 14:35Εκτύπωση

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα, 17 Ιουνίου 2010
Η Διεθνής Αμνηστία κάλεσε σήμερα το Ισραήλ να άρει πλήρως χωρίς καθυστέρηση τον αποκλεισμό του στη Γάζα, ο οποίος επιβάλλει συλλογική τιμωρία σε 1,4 εκατομμύρια Παλαιστινίους, παραβιάζοντας κατάφωρα το διεθνές δίκαιο.

Την Πέμπτη, το υπουργικό συμβούλιο του Ισραήλ ανακοίνωσε ότι ο αποκλεισμός θα χαλάρωνε, επιτρέποντας την εισαγωγή περισσότερων από αυτά που αποκαλεί «μη στρατιωτικά αγαθά» στην εξαθλιωμένη επικράτεια, όπου 4 στους 5 ανθρώπους εξαρτώνται από τη διεθνή βοήθεια.

«Αυτή η ανακοίνωση καθιστά σαφές ότι το Ισραήλ δεν προτίθεται να τερματίσει τη συλλογική τιμωρία του άμαχου πληθυσμού της Γάζας, αλλά μόνο να τη χαλαρώσει. Αυτό δεν αρκεί», δήλωσε ο Μάλκομ Σμαρτ, Διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

«Οποιοδήποτε βήμα που θα συμβάλει στην άμβλυνση της οικτρής ανθρωπιστικής κρίσης στη Γάζα είναι ευπρόσδεκτο, αλλά το Ισραήλ πρέπει τώρα να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του ως δύναμης κατοχής υπό το διεθνές δίκαιο και να άρει αμέσως τον αποκλεισμό».

«Όσο σημαντικό είναι να επιτρέπεται η εισαγωγή αγαθών στη Γάζα εξίσου σημαντικό είναι να επιτρέπονται οι εξαγωγές από τη Γάζα, ωστόσο δεν υπάρχει καμία αναφορά σε αυτό στη σημερινή ανακοίνωση. Η απαγόρευση της συντριπτικής πλειονότητας των εξαγωγών, των πρώτων υλών και της κυκλοφορίας ανθρώπων έχει καταστρέψει την οικονομία της Γάζας και έχει εξωθήσει τον πληθυσμό της στην ανεργία, τη φτώχεια και την εξάρτηση από τις υπηρεσίες ανθρωπιστικής βοήθειας για επιβίωση. Αυτά τα προβλήματα δεν θα επιλυθούν ενόσω συνεχίζεται ο αποκλεισμός».

Σύμφωνα με αναφορές των μέσων ενημέρωσης, το Ισραήλ πρόκειται να προχωρήσει από τη δυνατότητα εισαγωγής μόνο καταχωρημένων προϊόντων στη Γάζα στη χρήση μιας λίστας προϊόντων που θα απαγορεύονται ρητά.

Δεν είναι ακόμα σαφές ποια προϊόντα θα παραμείνουν απαγορευμένα και δεν υπάρχει επίσης καμία αναφορά στη δυνατότητα ελεύθερης κυκλοφορίας ανθρώπων, το οποίο είναι επίσης ένα ανθρώπινο δικαίωμα υπό το διεθνές δίκαιο.

Οι τρέχοντες ισραηλινοί περιορισμοί αποτρέπουν την κυκλοφορία Παλαιστινίων μέσω των σημείων διέλευσης από τη Γάζα στο Ισραήλ σε όλες τις περιπτώσεις με ελάχιστες εξαιρέσεις, γενικά σε εξαιρετικές ανθρωπιστικές περιπτώσεις.

Αυτό το κλείσιμο καθιστά εξαιρετικά δύσκολο για τους Παλαιστινίους στη Γάζα να εξέλθουν ακόμα και για να λάβουν απαραίτητη ιατρική περίθαλψη και σχεδόν αδύνατο να αποχωρήσουν για λόγους όπως η επίσκεψη στενών οικογενειακών μελών ή οι σπουδές στο πανεπιστήμιο και η ανάληψη θέσεων εργασίας.

Κατά το παρελθόν, οι ισραηλινές αρχές έχουν καταθέσει μια σειρά αιτιολογήσεων για τον αποκλεισμό – λέγοντας ότι αποτελεί απάντηση σε επιθέσεις από παλαιστινιακές ένοπλες ομάδες, αντίδραση στη συνεχιζόμενη κράτηση του αιχμάλωτου Ισραηλινού στρατιώτη Gilad Shalit, καθώς και ένα μέσο πίεσης της εκ των πραγμάτων διοίκησης της Χαμάς.

Η Διεθνής Αμνηστία έχει καταδικάσει έντονα τα αδιάκριτα πυρά όπλων από παλαιστινιακές ένοπλες ομάδες στο νότιο Ισραήλ ως παραβίαση του διεθνούς δικαίου, αλλά μέτρα που περιορίζουν τα μη στρατιωτικά αγαθά, την κυκλοφορία των ανθρώπων και σχεδόν απαγορεύουν τις εξαγωγές, στοχοποιούν τον άμαχο πληθυσμό ως σύνολο και όχι τις ένοπλες ομάδες συγκεκριμένα.

«Οποιοιδήποτε περιορισμοί επιβάλλονται στην κυκλοφορία ανθρώπων και αγαθών μέσα ή έξω από τη Γάζα πρέπει να είναι αναλογικοί και να μην κάνουν διακρίσεις», δήλωσε ο Malcolm Smart.

«Το Ισραήλ ενδέχεται να χρειαστεί να εποπτεύει τα σημεία εισόδου στη Γάζα για λόγους ασφαλείας, αλλά αυτή η εποπτεία πρέπει να στοχεύει σε εκείνους που είναι ύποπτοι ότι αποτελούν απειλή ασφαλείας -και όχι σε ολόκληρο τον πληθυσμό».

Υπόβαθρο

Η Λωρίδα της Γάζας, μαζί με την Ανατολική Ιερουσαλήμ και το υπόλοιπο της Δυτικής Όχθης, κατελήφθη από το Ισραήλ το 1967. Το Ισραήλ έχει επιβάλει ολοένα και αυστηρότερους περιορισμούς στην κυκλοφορία Παλαιστινίων εντός και εκτός της Γάζας από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, περιλαμβανομένης της κυκλοφορίας τους σε άλλα μέρη των Κατεχόμενων Παλαιστινιακών Εδαφών. Αυτό αντιτίθεται στην αρχή, η οποία είναι αποδεκτή από τη διεθνή κοινότητα, ότι η Δυτική Όχθη, περιλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, και η Λωρίδα της Γάζας αποτελούν μία εδαφική μονάδα και παραβιάζει το καθήκον της δύναμης κατοχής να διασφαλίζει την ευημερία του κατεχόμενου πληθυσμού, όπως ορίζεται στα Άρθρα 27 και 47 της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης.

Παρά την απόσυρση των Ισραηλινών εποίκων που ζούσαν παράνομα στη Γάζα το 2005 (η διαδικασία αναφέρεται από το Ισραήλ ως «αποχώρηση»), οι ισραηλινές αρχές έχουν διατηρήσει τον έλεγχο του εναέριου χώρου της Γάζας, του χερσαίου συνόρου της με το Ισραήλ και των χωρικών υδάτων της – όπως φαίνεται από την πρόσφατη στρατιωτική τους δράση κατά του στολίσκου ανθρωπιστικής βοήθειας που προοριζόταν για τη Γάζα, στην οποία σκοτώθηκαν εννέα διεθνείς ακτιβιστές.

Αφότου η Χαμάς ανέλαβε τον έλεγχο στη Γάζα τον Ιούνιο του 2007, η υπάρχουσα ισραηλινή πολιτική κλεισίματος κλιμακώθηκε σε αποκλεισμό που περιόριζε την είσοδο τροφίμων, καυσίμων και άλλων βασικών αγαθών. Η κυκλοφορία ασθενών εντός και εκτός της περιοχής περιορίστηκε και παρουσίασε καθυστερήσεις. Οι οικογένειες της Γάζας δεν επιτρέπεται να επισκέπτονται συγγενείς σε ισραηλινές φυλακές. Αυτή η κατάσταση επιδεινώθηκε από το γενικό κλείσιμο του σημείου διέλευσης της Ράφα (του μοναδικού σημείου διέλευσης της Γάζας με την Αίγυπτο) στην καθημερινή χρήση από τις αιγυπτιακές αρχές. Μετά το 2007, η Ράφα άνοιγε μόνο περιοδικά, για να επιτρέψει κάποιες περιστασιακές μετακινήσεις.

Μετά τη στρατιωτική δράση του Ισραήλ στις 31 Μαΐου 2010 κατά του στολίσκου ανθρωπιστικής βοήθειας στα διεθνή ύδατα έξω από τη Γάζα, οι αιγυπτιακές αρχές ανακοίνωσαν ότι άνοιγαν το σημείο διέλευσης Ράφα «επ’ αόριστον». Εντούτοις, η Αίγυπτος δεν έχει ακόμα επιτρέψει την απολύτως ελεύθερη διέλευση Παλαιστινίων στην επικράτειά της, επιτρέποντας την είσοδο μόνο σε Παλαιστινίους με ειδικές άδειες.

Ως δύναμη κατοχής, το Ισραήλ φέρει την πρώτιστη ευθύνη να διασφαλίσει την ευημερία των κατοίκων της Γάζας.

Γραφείο Τύπου και Προβολής

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑ
Υπερασπίσου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στήριξε την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.