© Óscar Castaño/Amnesty International

COP16: ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ

Δημοσιεύθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2024, 17:57Εκτύπωση

Ενόψει της διάσκεψης COP16 για τη Βιοποικιλότητα, η οποία διεξάγεται από τις 21 Οκτωβρίου έως την 1η Νοεμβρίου στο Cali της Κολομβίας, η Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας, Agnès Callamard, δήλωσε:

«Στην τελευταία συνεδρίαση της Σύμβασης για τη Βιοποικιλότητα στο Μόντρεαλ το 2022, τα κράτη συμφώνησαν το Παγκόσμιο Πλαίσιο για τη Βιοποικιλότητα Κουνμίνγκ-Μόντρεαλ, ένα σύνολο φιλόδοξων στόχων για την ενίσχυση της προστασίας και της προώθησης της βιοποικιλότητας σε παγκόσμιο επίπεδο έως το 2030. Αυτό ήταν ένα σημαντικό πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της κρίσης της βιοποικιλότητας που έχει επιφέρει την πλήρη ή μερική εξαφάνιση αμέτρητων ειδών και απειλεί το ανθρώπινο δικαίωμα σε ένα καθαρό, υγιές και βιώσιμο περιβάλλον.

«Το Παγκόσμιο Πλαίσιο για τη Βιοποικιλότητα περιλαμβάνει πολλές εγγυήσεις για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά θα αποδειχθεί αποτελεσματικό μόνο εάν τα κράτη συμφωνήσουν σε έναν ισχυρό μηχανισμό για την παρακολούθηση και την επιβολή του. Οι αντιπρόσωποι στην COP16 πρέπει να οριστικοποιήσουν ένα πλαίσιο ελέγχου που θα παρακολουθεί ολοκληρωμένα όλες αυτές τις διασφαλίσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κατάλληλη διοχέτευση της χρηματοδότησης, θα καθιστά τα κράτη υπεύθυνα για τη μη τήρησή τους και θα ενημερώνεται από τα αιτήματα των αυτοχθόνων λαών, των αγροτικών και αφρικανικής καταγωγής οργανώσεων και της κοινωνίας των πολιτών.

«Το Παγκόσμιο Πλαίσιο για τη Βιοποικιλότητα, συμπεριλαμβανομένου του μηχανισμού ελέγχου του, είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για τους αυτόχθονες λαούς και τις κοινότητες που εξαρτώνται από τη γη, οι οποίες φέρουν το κύριο βάρος της απώλειας της βιοποικιλότητας, αλλά επίσης θυματοποιούνται από τις αντιδράσεις αυτής της απώλειας. Πιο συγκεκριμένα, και όπως έχει καταγράψει η Διεθνής Αμνηστία, κινδυνεύουν να εκδιωχθούν από τη γη τους στο όνομα της δημιουργίας προστατευόμενων περιοχών - μια επαίσχυντη πρακτική γνωστή ως «διατήρηση των φρουρίων» (fortress conservation).

Το Παγκόσμιο Πλαίσιο για τη Βιοποικιλότητα περιλαμβάνει πολλές εγγυήσεις για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά θα αποδειχθεί αποτελεσματικό μόνο εάν τα κράτη συμφωνήσουν σε έναν ισχυρό μηχανισμό για την παρακολούθηση και την επιβολή του.

— Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας, Agnès Callamard

«Είναι επομένως ζωτικής σημασίας το πλαίσιο παρακολούθησης που θα συμφωνηθεί στο Cali να περιέχει δείκτες για τη μέτρηση της προστασίας των δικαιωμάτων της γης των αυτοχθόνων πληθυσμών και των παραδοσιακών και επιστημονικών γνώσεων και πρακτικών τους, καθώς και των δικαιωμάτων ανθρώπων που έχουν αφρικανική καταγωγή, αγροτών και άλλων τοπικών κοινοτήτων που εξαρτώνται από τη γη. Ο μηχανισμός ελέγχου πρέπει να παρακολουθεί τη διοχέτευση της χρηματοδότησης για τη βιοποικιλότητα απευθείας στους εν λόγω φορείς και να αναγνωρίζει επίσημα το έργο τους για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας στα εδάφη τους, το οποίο είναι συχνά πιο αποτελεσματικό από τις κρατικά εγκεκριμένες προστατευόμενες περιοχές.

«Ομοίως, οι υπερασπίστριες και υπερασπιστές του περιβάλλοντος και οι προστάτες της γης συχνά διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να προστατεύσουν τον πλανήτη μας και τη βιοποικιλότητα. Οι αντιπρόσωποι πρέπει να έχουν αυτή τη σκληρή πραγματικότητα στο μυαλό τους καθώς συναντώνται στην Κολομβία, που είναι εδώ και καιρό η πιο θανατηφόρα χώρα στον κόσμο για τις/τους περιβαλλοντικες/ούς ακτιβίστριες/ές. Συνεπώς, το πλαίσιο ελέγχου πρέπει να περιλαμβάνει μετρήσεις για την καταγραφή των πρωτοβουλιών και της νομικής προστασίας για τις υπερασπίστριες και τους υπερασπιστές της γης, καθώς και του αντίκτυπου και των αποτελεσμάτων τους, μεταξύ άλλων όσον αφορά την ατιμωρησία.»

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑ
Υπερασπίσου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στήριξε την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.