© Private / CNN

ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΙΣ ΜΑΖΙΚΕΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΖΑ

Δημοσιεύθηκε στις 18 Ιουλίου 2024, 18:02Εκτύπωση
  • Καταχρηστική ισραηλινή νομοθεσία χρησιμοποιείται για την αυθαίρετη κράτηση Παλαιστινίων από τη Γάζα επ' αόριστον χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη
  • Ο Νόμος για τους Παράνομους Μαχητές νομιμοποιεί την κράτηση σε συνθήκες απομόνωσης, επιτρέπει τις αναγκαστικές εξαφανίσεις και πρέπει να καταργηθεί
  • Συγκλονιστικές μαρτυρίες βασανιστηρίων από 27 πρώην κρατούμενες/ους, συμπεριλαμβανομένου ενός 14χρονου αγοριού

Οι ισραηλινές αρχές πρέπει να τερματίσουν τις επ' αόριστον κρατήσεις σε συνθήκες απομόνωσης Παλαιστινίων από την κατεχόμενη Λωρίδα της Γάζας, χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη βάσει του Νόμου περί Παράνομων Μαχητών, κατά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία.

Ο οργανισμός κατέγραψε τις περιπτώσεις 27 Παλαιστινίων πρώην κρατουμένων, μεταξύ των οποίων πέντε γυναίκες, 21 άνδρες και ένα 14χρονο αγόρι, οι οποίοι κρατούνταν για περιόδους έως και τεσσεράμισι μήνες χωρίς πρόσβαση στους δικηγόρους τους ή οποιαδήποτε επαφή με τις οικογένειές τους, σε σχέση με το νόμο αυτό. Όλες και όλοι όσοι ερωτήθηκαν από τη Διεθνή Αμνηστία δήλωσαν ότι κατά τη διάρκεια της κράτησής τους σε συνθήκες απομόνωσης, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις ισοδυναμούσε με αναγκαστική εξαφάνιση, οι ισραηλινές στρατιωτικές, μυστικές και αστυνομικές δυνάμεις τους υπέβαλαν σε βασανιστήρια και άλλη σκληρή, απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση.

Ο Νόμος για τους Παράνομους Μαχητές παρέχει στον ισραηλινό στρατό την απόλυτη εξουσία να κρατάει οποιαδήποτε και οποιονδήποτε από τη Γάζα, την/τον οποία/ο υποπτεύεται ότι συμμετέχει σε εχθροπραξίες κατά του Ισραήλ ή ότι αποτελεί απειλή για την ασφάλεια του κράτους, για απεριόριστες ανανεώσιμες περιόδους, χωρίς να χρειάζεται να προσκομίσει στοιχεία που να τεκμηριώνουν τους ισχυρισμούς του.

«Ενώ το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο επιτρέπει την κράτηση ατόμων για επιτακτικούς λόγους ασφαλείας σε καταστάσεις κατοχής, πρέπει να υπάρχουν μέτρα προστασίας για την αποτροπή της επ' αόριστον ή αυθαίρετης κράτησης και των βασανιστηρίων και άλλων μορφών κακομεταχείρισης. Αυτός ο νόμος αποτυγχάνει κατάφωρα να παράσχει αυτές τις εγγυήσεις. Επιτρέπει τα ανεξέλεγκτα βασανιστήρια και, σε ορισμένες περιπτώσεις, θεσμοθετεί την αναγκαστική εξαφάνιση», δήλωσε η Agnès Callamard, Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας.

«Η τεκμηρίωσή μας καταδεικνύει πώς οι ισραηλινές αρχές χρησιμοποιούν τον Νόμο περί Παράνομων Μαχητών για να συγκεντρώσουν αυθαίρετα Παλαιστίνιους πολίτες από τη Γάζα και να τους πετάξουν σε μια εικονική μαύρη τρύπα για παρατεταμένες περιόδους, χωρίς να προσκομίσουν καμία απόδειξη ότι αποτελούν απειλή και χωρίς την ελάχιστη δέουσα διαδικασία. Οι ισραηλινές αρχές πρέπει να καταργήσουν αμέσως αυτόν τον νόμο και να απελευθερώσουν όσους κρατούνται αυθαίρετα βάσει αυτού».

Η τεκμηρίωσή μας δείχνει πώς οι ισραηλινές αρχές χρησιμοποιούν τον νόμο περί παράνομων μαχητών για να μαζεύουν αυθαίρετα Παλαιστίνιους πολίτες από τη Γάζα και να τους πετούν σε μια εικονική μαύρη τρύπα για παρατεταμένες περιόδους χωρίς να προσκομίζουν αποδείξεις ότι αποτελούν απειλή και χωρίς την ελάχιστη δέουσα διαδικασία

— Agnès Callamard, Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας

Η Διεθνής Αμνηστία ζητά όλες και όλοι οι οι κρατούμενες/οι που κρατούνται βάσει του Νόμου περί Παράνομων Μαχητών, συμπεριλαμβανομένων των υπόπτων μελών ένοπλων ομάδων, να τυγχάνουν ανθρώπινης μεταχείρισης και να έχουν πρόσβαση σε δικηγόρους και σε διεθνή όργανα παρακολούθησης, όπως η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ΔΕΕΣ). Όσες και όσοι είναι ύποπτες/οι για εγκλήματα βάσει του διεθνούς δικαίου πρέπει να δικαστούν σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα δίκαιης δίκης, ενώ όλοι οι πολίτες που κρατούνται αυθαίρετα χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη πρέπει να αφεθούν αμέσως ελεύθεροι.

Η Ισραηλινή Υπηρεσία Φυλακών (IPS) επιβεβαίωσε στην ισραηλινή ΜΚΟ Hamoked ότι από την 1η Ιουλίου 2024, 1.402 Παλαιστίνιες και Παλαιστίνιοι κρατούνταν βάσει του Νόμου περί Παράνομων Μαχητών. Ο αριθμός αυτός δεν περιλαμβάνει όσες και όσους κρατούνται για μια αρχική περίοδο 45 ημερών χωρίς επίσημη εντολή.

Μεταξύ Φεβρουαρίου και Ιουνίου 2024, η Διεθνής Αμνηστία κατέγραψε 31 περιπτώσεις κράτησης σε συνθήκες απομόνωσης και συγκέντρωσε αξιόπιστες αποδείξεις για εκτεταμένη χρήση βασανιστηρίων και άλλων μορφών κακομεταχείρισης. Πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις με 27 αποφυλακισμένες/ους κρατούμενες/ους - όλες και όλοι πολίτες που συνελήφθησαν από την κατεχόμενη Λωρίδα της Γάζας (20 άνδρες, έξι γυναίκες και ένα παιδί). Ο οργανισμός πήρε επίσης συνέντευξη από τέσσερα μέλη οικογένειας πολιτών που κρατούνται έως και επτά μήνες και των οποίων η τύχη δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί από τις ισραηλινές αρχές, καθώς και από δύο δικηγόρους που κατάφεραν πρόσφατα να συναντηθούν με κρατούμενες/ους.

Ο ισραηλινός στρατός συνέλαβε τις/ους κρατούμενες/ους από σημεία σε ολόκληρη τη Γάζα, συμπεριλαμβανομένων των πόλεων της Γάζας, της Jabalia, της Beit Lahiya και του Khan Younis. Οι κρατούμενες/οι συγκεντρώθηκαν σε σχολεία που φιλοξενούν εσωτερικά εκτοπισμένα άτομα, κατά τη διάρκεια επιδρομών σε σπίτια, νοσοκομεία και πρόσφατα εγκατεστημένα σημεία ελέγχου. Στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στο Ισραήλ και κρατήθηκαν για περιόδους που κυμαίνονταν από δύο εβδομάδες έως και 140 ημέρες σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις κράτησης ή σε εγκαταστάσεις κράτησης της IPS.

Μεταξύ των συλληφθέντων υπάρχουν γιατροί που τέθηκαν υπό κράτηση σε νοσοκομεία επειδή αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν τους ασθενείς τους, μητέρες που χωρίστηκαν από τα βρέφη τους ενώ προσπαθούσαν να διασχίσουν τον λεγόμενο «ασφαλή διάδρομο» από τη βόρεια Γάζα προς το νότο, υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εργαζόμενοι του ΟΗΕ, δημοσιογράφοι και άλλοι πολίτες.

Όλες και όλοι όσες/οι ερωτήθηκαν από τη Διεθνή Αμνηστία δήλωσαν ότι υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια και άλλη κακομεταχείριση.

Κράτηση Παλαιστινίων από τη Γάζα βάσει νόμου

«Τα βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής βίας, αποτελούν εγκλήματα πολέμου. Οι ισχυρισμοί αυτοί πρέπει να διερευνηθούν ανεξάρτητα από την εισαγγελία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας λόγω της τεκμηριωμένης αποτυχίας της ισραηλινής δικαιοσύνης να διερευνήσει αξιόπιστα τους ισχυρισμούς περί βασανιστηρίων από Παλαιστίνιους στο παρελθόν. Οι ισραηλινές αρχές πρέπει επίσης να παραχωρήσουν άμεση και απεριόριστη πρόσβαση σε όλους τους χώρους κράτησης σε ανεξάρτητους παρατηρητές και παρατηρήτριες - πρόσβαση που έχει αρνηθεί από τις 7 Οκτωβρίου», δήλωσε η Agnès Callamard.

Ο Νόμος περί κράτησης Παράνομων Μαχητών, που θεσπίστηκε το 2002, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά μετά από πέντε χρόνια όταν έγιναν οι φρικτές επιθέσεις που διέπραξε η Χαμάς και άλλες ένοπλες ομάδες στις 7 Οκτωβρίου στο νότιο Ισραήλ.

Ο ισραηλινός στρατός επικαλέστηκε αρχικά το νόμο για να κρατήσει τις/ους φερόμενες/ους ως συμμετέχουσες/ντες στις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου, αλλά λίγο αργότερα επέκτεινε τη χρήση του για να κρατήσει μαζικά Παλαιστίνιες και Παλαιστίνιους από τη Γάζα χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη. Η έλλειψη δέουσας διαδικασίας σημαίνει ότι τόσο οι πολίτες όσο και όσοι συμμετείχαν άμεσα σε εχθροπραξίες έχουν τεθεί υπό κράτηση βάσει αυτού του νόμου.

Για τις πρώτες 45 ημέρες κράτησης, ο στρατός δεν υποχρεούται να εκδώσει εντολή κράτησης. Ο νόμος αρνείται στις/ους κρατούμενες/ους την πρόσβαση σε δικηγόρο για διάστημα έως και 90 ημερών, κωδικοποιώντας τις συνθήκες απομόνωσης, οι οποίες με τη σειρά τους επιτρέπουν τα βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης.

Οι κρατούμενες/οι πρέπει να προσάγονται ενώπιον δικαστή εντός μέγιστης προθεσμίας 75 ημερών από την κράτησή τους για δικαστικό έλεγχο, αλλά οι δικαστές συνήθως σφραγίζουν το ένταλμα κράτησης σε εικονικές διαδικασίες.

Ο νόμος δεν ορίζει μέγιστο χρόνο κράτησης και επιτρέπει στις υπηρεσίες ασφαλείας να κρατούν τις/ους κρατούμενες/ους με επ' αόριστον ανανεώσιμες εντολές.

Ο τροποποιημένος νόμος διευκολύνει την κράτηση σε συνθήκες απομόνωσης

Ο Νόμος περί Παράνομων Μαχητών τέθηκε αρχικά σε ισχύ το 2002 για να επιτρέψει την παρατεταμένη κράτηση χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη δύο υπηκόων του Λιβάνου, οι οποίοι δεν βρίσκονταν υπό ισραηλινή δικαιοδοσία. Από τη μονομερή «απομάκρυνσή» του από την κατεχόμενη Λωρίδα της Γάζας το 2005, το Ισραήλ έχει χρησιμοποιήσει τον νόμο αυτό για να κρατάει άτομα από τη Γάζα που θεωρεί απειλή για την εθνική ασφάλεια για απεριόριστες ανανεώσιμες περιόδους.

Τον Δεκέμβριο του 2023, οι ισραηλινές αρχές πέρασαν μια προσωρινή τροποποίηση του νόμου, επεκτείνοντας το χρονικό διάστημα που επιτρέπεται στον στρατό να κρατά Παλαιστίνιες και Παλαιστίνιους χωρίς ένταλμα κράτησης από τις αρχικές 96 ώρες (με δυνατότητα παράτασης έως και επτά ημέρες) σε έως και 45 ημέρες. Αυξήθηκε επίσης ο μέγιστος χρόνος που μπορεί να κρατηθεί μια/ένας κρατούμενη/ος πριν οδηγηθεί ενώπιον δικαστή για να επανεξεταστεί το ένταλμα κράτησης από 14 σε 75 ημέρες και επεκτάθηκε η περίοδος που μπορεί να κρατηθεί μια/ένας κρατούμενη/ος χωρίς να δει δικηγόρο από 21 ημέρες σε έως και έξι μήνες, που αργότερα μειώθηκε σε τρεις μήνες. Η τροποποίηση αυτή ανανεώθηκε εκ νέου τον Απρίλιο του 2024.

Τα αποδεικτικά στοιχεία που δικαιολογούν την κράτηση αποκρύπτονται τόσο από την/ον κρατούμενη/ο όσο και από τη/ον δικηγόρο του. Αυτό σημαίνει ότι πολλές/οί από τις/ους συλληφθείσες/έντες κρατούνται επί μήνες χωρίς την παραμικρή ιδέα για τον λόγο της κράτησής τους, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, πλήρως αποκομμένοι από την οικογένεια και τα αγαπημένα τους πρόσωπα και χωρίς να μπορούν να αμφισβητήσουν τους λόγους της κράτησής τους.

Δύο κρατούμενοι δήλωσαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι οδηγήθηκαν δύο φορές ενώπιον δικαστή για εικονικές ακροάσεις και ότι και στις δύο περιπτώσεις δεν μπορούσαν να μιλήσουν ή να κάνουν ερωτήσεις. Αντιθέτως, απλώς ενημερώθηκαν ότι η κράτησή τους είχε ανανεωθεί για άλλες 45 ημέρες. Ποτέ δεν ενημερώθηκαν για τη νομική βάση των συλλήψεών τους ούτε για το ποια στοιχεία είχαν προσκομιστεί εναντίον τους για να δικαιολογήσουν τις συλλήψεις τους.

Μετά από αίτηση που υποβλήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ από το Hamoked για έναν κρατούμενου ακτινολόγο από το Khan Younis, το κράτος ενημέρωσε το Δικαστήριο τον Μάιο του 2024 ότι οι δικηγόροι μπορούν να ζητήσουν να επισκεφθούν κρατούμενους από τη Γάζα 90 ημέρες μετά την κράτησή τους. Από τότε έχει εγκριθεί μόνο ένας πολύ περιορισμένος αριθμός τέτοιων αιτήσεων.

Εκτός από την άρνηση πρόσβασης σε δικηγόρο, οι κρατούμενες/οι αποκόπτονται επίσης από τις οικογένειές τους. Οι οικογένειες περιέγραψαν στη Διεθνή Αμνηστία την οδύνη του αποχωρισμού από τα αγαπημένα τους πρόσωπα και ότι ζουν με τον συνεχή φόβο μήπως ανακαλύψουν ότι πέθαναν στη φυλακή.

Η Alaa Muhanna, της οποίας ο σύζυγος Ahmad Muhhana, διευθυντής του νοσοκομείου Al-Awda, συνελήφθη κατά τη διάρκεια επιδρομής στο νοσοκομείο στις 17 Δεκεμβρίου 2023, δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία ότι οι μόνες λιγοστές πληροφορίες που λαμβάνει γι' αυτόν είναι από άλλους αποφυλακισμένους κρατούμενους: «Διαβεβαιώνω τα παιδιά ότι ο Ahmad είναι καλά, ότι θα επιστρέψει σύντομα, αλλά το να ζεις αυτόν τον πόλεμο, τους συνεχείς εκτοπισμούς, τους βομβαρδισμούς και επίσης να πρέπει να παλεύεις για να μάθεις πού είναι ο σύζυγός σου, να μην ακούς τη φωνή του, είναι σαν ένας πόλεμος μέσα στον πόλεμο».

Ένας αποφυλακισμένος εργαζομένος στον τομέα της υγείας δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία ότι το να μη γνωρίζει αν η οικογένειά του στη Γάζα ήταν ζωντανή ή νεκρή όσο κρατούνταν ήταν «ακόμη χειρότερο από τα βασανιστήρια και την πείνα».

Βασανιστήρια και κακομεταχείριση

Οι εκτεταμένες περίοδοι κράτησης σε συνθήκες απομόνωσης διευκολύνουν τα βασανιστήρια, καθώς εξαλείφεται κάθε παρακολούθηση της φυσικής κατάστασης των κρατουμένων και η επικοινωνία μαζί τους.

Οι 27 αποφυλακισθέντες κρατούμενοι, που ερωτήθηκαν από τη Διεθνή Αμνηστία, περιέγραψαν σταθερά ότι υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια της σύλληψής τους. Ο οργανισμός παρατήρησε σημάδια και μώλωπες που συνάδουν με βασανιστήρια σε τουλάχιστον οκτώ κρατούμενες/ους που έδωσαν συνέντευξη και εξέτασε επίσης ιατρικές εκθέσεις δύο κρατουμένων που επιβεβαιώνουν τις μαρτυρίες τους για βασανιστήρια.

Το Εργαστήριο Τεκμηρίωσης Κρίσεων της Διεθνούς Αμνηστίας επαλήθευσε και εντόπισε τουλάχιστον πέντε βίντεο μαζικών συλλήψεων, μεταξύ των οποίων και βίντεο με κρατούμενες/ους που τραβήχτηκαν ενώ ήταν εντελώς γυμνές/οί μετά τη σύλληψή τους από τη βόρεια Γάζα και το Khan Younis. Ο εξαναγκασμός σε δημόσια γύμνια για μεγάλη διάρκεια παραβιάζει την απαγόρευση των βασανιστηρίων και άλλης κακομεταχειρίσης και ισοδυναμεί με σεξουαλική βία.

Όσοι κρατούνταν στο διαβόητο στρατιωτικό στρατόπεδο κράτησης Sde Teiman, κοντά στην Beersheba στο νότιο Ισραήλ, δήλωσαν ότι τους είχαν χειροπέδες και δεμένα μάτια καθ' όλη τη διάρκεια της κράτησής τους εκεί. Περιέγραψαν ότι αναγκάζονταν να παραμένουν σε κατάσταση άγχους για πολλές ώρες και ότι δεν μπορούσαν να μιλήσουν μεταξύ τους ή να σηκώσουν το κεφάλι τους. Οι περιγραφές αυτές συνάδουν με τα ευρήματα άλλων οργανισμών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οργάνων του ΟΗΕ, καθώς και με πολυάριθμες εκθέσεις, που βασίζονται σε μαρτυρίες πληροφοριοδοτών και κρατουμένων που αφέθηκαν ελεύθεροι.

Ένας κρατούμενος που αφέθηκε ελεύθερος τον Ιούνιο μετά από 27 ημέρες κατά τις οποίες κρατούνταν σε ένα στρατόπεδο με τουλάχιστον 120 άλλους, δήλωσε στην Αμνηστία ότι οι κρατούμενες/οι ξυλοκοπούνταν από τον στρατό ή στέλνονταν να τους επιτεθούν σκυλιά απλώς και μόνο επειδή μιλούσαν σε άλλη/ον κρατούμενη/ο, σήκωναν το κεφάλι τους ή άλλαζαν θέση.

Ο Said Maarouf, ένας 57χρονος παιδίατρος που συνελήφθη από τον ισραηλινό στρατό κατά τη διάρκεια επιδρομής στο νοσοκομείο al-Ahli Baptist στην πόλη της Γάζας τον Δεκέμβριο του 2023 και κρατήθηκε για 45 ημέρες στο στρατόπεδο Sde Teiman, δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία ότι οι φρουροί κράτησης του είχαν περάσει χειροπέδες και του είχαν δεμένα μάτια καθ' όλη τη διάρκεια της κράτησής του και περιέγραψε ότι λιμοκτονούσε, ξυλοκοπούνταν επανειλημμένα και αναγκαζόταν να κάθεται στα γόνατά του για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Σε μια άλλη περίπτωση, ο ισραηλινός στρατός συνέλαβε ένα 14χρονο παιδί από το σπίτι του στη Jabalia, στη βόρεια Γάζα, την 1η Ιανουαρίου 2024. Κρατήθηκε για 24 ημέρες στο στρατιωτικό κέντρο κράτησης Sde Teiman μαζί με τουλάχιστον 100 ενήλικες κρατούμενες/ους σε ένα στρατόπεδο. Είπε στη Διεθνή Αμνηστία ότι οι στρατιωτικοί ανακριτές τον υπέβαλαν σε βασανιστήρια, μεταξύ άλλων με κλωτσιές, γροθιές στο λαιμό και στο κεφάλι. Δήλωσε ότι τον έκαιγαν επανειλημμένα με αποτσίγαρα. Σημάδια από εγκαύματα από τσιγάρα και μώλωπες ήταν ορατά στο σώμα του παιδιού όταν η Διεθνής Αμνηστία του πήρε συνέντευξη στις 3 Φεβρουαρίου 2024, στο σχολείο όπου είχε καταφύγει μαζί με άλλες οικογένειες εκτοπισμένων. Κατά τη διάρκεια της κράτησής του, δεν του επιτράπηκε να καλέσει την οικογένειά του ή να δει δικηγόρο και κρατήθηκε με δεμένα μάτια και χειροπέδες.

Στις 5 Ιουνίου οι ισραηλινές αρχές ανακοίνωσαν σχέδια για τη βελτίωση των συνθηκών κράτησης στο στρατόπεδο Sde Teiman και τον περιορισμό του αριθμού των κρατουμένων που κρατούνται εκεί, σε απάντηση του αιτήματος ισραηλινών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ζητούσαν το κλείσιμό του, αλλά πάνω από ένα μήνα αργότερα λίγα φαίνεται να έχουν αλλάξει.

Ο δικηγόρος Khaled Mahajna κατάφερε να μπει στο Sde Teiman στις 19 Ιουνίου. Είπε στη Διεθνή Αμνηστία ότι ο πελάτης του, ο Mohammed Arab, ένας κρατούμενος δημοσιογράφος, του είπε ότι κρατείται μαζί με τουλάχιστον 100 άτομα στο ίδιο στρατόπεδο σε απάνθρωπες συνθήκες και ότι οι κρατούμενοι δεν είχαν δει καμία απολύτως βελτίωση τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Είπε επίσης ότι κρατούνταν στο Sde Teiman για πάνω από 100 ημέρες, χωρίς καν να γνωρίζει το γιατί.

Ο ισραηλινός στρατός επιβεβαίωσε στη Haaretz στις 3 Ιουνίου ότι διερευνά τους θανάτους 40 κρατουμένων κατά τη διάρκεια της κράτησης τους στο Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων 36 που πέθαναν ή σκοτώθηκαν στο στρατόπεδο κράτησης στο Sde Teiman. Δεν έχουν ακόμη απαγγελθεί κατηγορίες. Ο αριθμός αυτός δεν περιλαμβάνει κρατούμενους που πέθαναν ή σκοτώθηκαν ενώ βρίσκονταν υπό την επιτήρηση της Ισραηλινής Υπηρεσίας Φυλακών.

Γυναίκες κρατούμενες

Μεταξύ των κρατουμένων που ερωτήθηκαν από τη Διεθνή Αμνηστία ήταν πέντε γυναίκες, οι οποίες κρατούνταν όλες σε συνθήκες απομόνωσης για πάνω από 50 ημέρες. Αρχικά κρατήθηκαν σε ένα στρατόπεδο κράτησης μόνο για γυναίκες στο στρατιωτικό κέντρο κράτησης Anatot, σε έναν παράνομο ισραηλινό οικισμό κοντά στην Ιερουσαλήμ στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, και στη συνέχεια στη φυλακή Damon για γυναίκες στο βόρειο Ισραήλ, υπό τον έλεγχο της Ισραηλινής Υπηρεσίας Φυλακών. Καμία από τις πέντε δεν ενημερώθηκε για τους νομικούς λόγους της σύλληψής της ούτε οδηγήθηκε ενώπιον δικαστή. Όλες τους περιέγραψαν ότι ξυλοκοπήθηκαν κατά τη μεταφορά τους στη φυλακή.

Μία από αυτές, που συνελήφθη στις 6 Δεκεμβρίου από το σπίτι της, δήλωσε ότι την χώρισαν από τα δύο της παιδιά -ένα τετράχρονο και ένα μωρό εννέα μηνών- και την κράτησαν αρχικά μαζί με εκατοντάδες άνδρες. Κατηγορήθηκε ότι είναι μέλος της Χαμάς, ξυλοκοπήθηκε, αναγκάστηκε να βγάλει το πέπλο της και φωτογραφήθηκε χωρίς αυτό. Περιέγραψε επίσης το μαρτύριο να παρακολουθεί την εικονική εκτέλεση του συζύγου της:

«Την τρίτη ημέρα της κράτησης, μας έβαλαν σε ένα χαντάκι και άρχισαν να ρίχνουν άμμο. Ένας στρατιώτης έριξε δύο πυροβολισμούς στον αέρα και είπε ότι εκτέλεσαν τον σύζυγό μου και εγώ κατέρρευσα και τον παρακάλεσα να σκοτώσει κι εμένα, για να απαλλαγώ από τον εφιάλτη», είπε.

Την τρίτη μέρα της κράτησης, μας έβαλαν σε ένα χαντάκι και άρχισαν να ρίχνουν άμμο. Ένας στρατιώτης έριξε δύο πυροβολισμούς στον αέρα και είπε ότι εκτέλεσαν τον σύζυγό μου και εγώ κατέρρευσα και τον παρακάλεσα να με σκοτώσει κι εμένα, για να απαλλαγώ από τον εφιάλτη

— Πρώην κρατούμενη

«Ήμουν τρομοκρατημένη και φοβόμουν συνεχώς για τα παιδιά μου», δήλωσε στην Αμνηστία μια άλλη γυναίκα κρατούμενη που αποφυλακίστηκε και είπε ότι τα επανειλημμένα αιτήματά της για πληροφορίες σχετικά με τα παιδιά της αγνοήθηκαν από τους φύλακες, τους οποίους άκουσε να γελούν και να την κοροϊδεύουν.

Είπε στη Διεθνή Αμνηστία ότι μετά από τρεις εβδομάδες στη φυλακή Damon της είπαν ότι θα αποφυλακιστεί. Της πέρασαν χειροπέδες, της έδεσαν τα μάτια και τα πόδια και τη μετέφεραν σε άλλη τοποθεσία. Κατά την άφιξή της εκεί, αντί να αφεθεί ελεύθερη, φύλακες της έκαναν βίαιο σωματικό έλεγχο και χρησιμοποίησαν ένα τεράστιο μαχαίρι για να της σκίσουν τα ρούχα. Στη συνέχεια επέστρεψε στο Anatot για 18 ακόμη ημέρες.

Είπε στην Αμνηστία ότι απειλήθηκε από δεσμοφύλακες οι οποίοι της είπαν: «Θα σας κάνουμε ό,τι έκανε η Χαμάς σε εμάς, θα σας απαγάγουμε και θα σας βιάσουμε». Δεν ενημερώθηκε ποτέ για τον λόγο της κράτησής της.

Η ίδια και άλλες κρατούμενες που ερωτήθηκαν από τη Διεθνή Αμνηστία είπαν ότι τους άφησαν κοντά στο πέρασμα Kerem Shalom/Karem Abu Salem  και έπρεπε να περπατήσουν για περισσότερο από μισή ώρα μέχρι να φτάσουν σε ένα σημείο που διαχειρίζεται η ΔΕΕΣ για τις/ους αποφυλακισμένες/ους κρατούμενες/ους. Όλες και όλοι οι κρατούμενες/οι δήλωσαν ότι όλα ή τα περισσότερα από τα υπάρχοντά τους δεν τους επιστράφηκαν ποτέ, συμπεριλαμβανομένων των τηλεφώνων, των κοσμημάτων και των χρημάτων τους.

Ιστορικό

Η Διεθνής Αμνηστία εξέφρασε σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη χρήση του Νόμου περί Παράνομων Μαχητών από το Ισραήλ και τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε μια έκθεση του 2012 Αναζητώντας Δικαιοσύνη: Οι Παλαιστίνιες/οι κρατούνται χωρίς δίκη από το Ισραήλ. Όπως περιγράφεται λεπτομερώς στην έκθεση, το Ισραήλ παρέκκλινε προηγουμένως από τις υποχρεώσεις του βάσει του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ΔΣΑΠΔ) επικαλούμενο το γεγονός ότι το κράτος βρισκόταν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης από την ίδρυσή του, παρέκκλιση που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ωστόσο, το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, το οποίο δεν υπόκειται σε παρέκκλιση, απαιτεί να γίνεται πάντοτε σεβαστό το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη. Επιπλέον, το άρθρο 4 παράγραφος 2 του ΔΣΑΠΔ απαγορεύει την παρέκκλιση από ορισμένα δικαιώματα του ΔΣΑΠΔ ακόμη και κατά τη διάρκεια κατάστασης έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να μην υποβάλλεται κανείς σε βασανιστήρια ή άλλη σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση (άρθρο 7). Κατά συνέπεια, η κράτηση σε συνθήκες απομόνωσης, η έλλειψη δίκαιης δίκης, τα βασανιστήρια και η κακομεταχείριση παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο, ακόμη και κατά τη διάρκεια κατάστασης έκτακτης ανάγκης.

Πέραν αυτού του νόμου, οι ισραηλινές αρχές έχουν ιστορικό φυλάκισης Παλαιστινίων χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη μέσω της συστηματικής χρήσης της διοικητικής κράτησης, ένα βασικό χαρακτηριστικό του συστήματος απαρτχάιντ του Ισραήλ. Σύμφωνα με την ισραηλινή οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων Hamoked, την 1η Ιουλίου οι ισραηλινές αρχές κρατούσαν 3.379 άτομα υπό διοικητική κράτηση, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι Παλαιστίνιες/οι από την κατεχόμενη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑ
Υπερασπίσου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στήριξε την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.