ΛΙΒΑΝΟΣ: ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ ΑΚΤΙΒΙΣΤΩΝ/ΡΙΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
«Οι αρχές του Λιβάνου πρέπει αμέσως να σταματήσουν να εκμεταλλεύονται τους ανεπαρκείς νόμους περί δυσφήμισης, για την παρενόχληση ακτιβιστών/ριών και δημοσιογράφων, ειδικά εκείνων που σχετίζονται με το κίνημα διαμαρτυριών του Οκτωβρίου», δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία σε μια λεπτομερή δήλωση που εξέδωσε.
Από τις 17 Οκτωβρίου 2019, ο οργανισμός εξέτασε 75 υποθέσεις και διαπίστωσε ότι μια σειρά από στρατιωτικές υπηρεσίες - καμία από τις οποίες δεν είναι υπεύθυνη για την εξέταση ζητημάτων ελευθερίας της έκφρασης - είχε καλέσει και ανακρίνει δεκάδες άτομα, μερικά επανειλημμένα, αναφορικά με δημοσιεύσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που ασκούν κριτική στις αρχές.
Η οργάνωση προτρέπει το κοινοβούλιο του Λιβάνου να τροποποιήσει άμεσα τους αόριστους και υπερβολικά ευρείς νόμους για τη δυσφήμιση, την προσβολή, τη δυσφήμιση δια του τύπου, τη συκοφαντία, τη βλασφημία και την υποκίνηση, και να τους ευθυγραμμίσει με τα διεθνή πρότυπα.
«Οι αρχές του Λιβάνου, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών δυνάμεων και των υπηρεσιών ασφαλείας, πρέπει αμέσως να σταματήσουν να παρενοχλούν δημοσιογράφους και ακτιβιστές/ριες που απλά ασκούν το δικαίωμά τους στην ελευθερία του λόγου. Άτομα που ήταν ορατά κατά τη διάρκεια του κινήματος διαμαρτυριών τον Οκτώβριο κλήθηκαν αδιάκοπα και ανακρίθηκαν, στα πλαίσια μιας ξεκάθαρης παρενόχλησης», δήλωσε η Lynn Maalouf, Διευθύντρια Ερευνών της Διεθνούς Αμνηστίας στη Μέση Ανατολή.
«Οι ασαφείς και υπερβολικά ευρείς νόμοι περί δυσφήμισης του Λιβάνου δεν πληρούν τα διεθνή πρότυπα και περιορίζουν αδικαιολόγητα το δικαίωμα των ανθρώπων να ασκούν το δικαίωμά τους στην ελευθερία της έκφρασης. Ακόμη και ο λόγος που θεωρείται προσβλητικός προστατεύεται από το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης. Οι νόμοι που ποινικοποιούν τη δυσφήμιση, είτε δημοσίων είτε ιδιωτικών προσώπων, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως δικαστικές διαφορές αστικού δικαίου.
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ο Λίβανος πρέπει να σέβεται και να προστατεύει το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, ακόμη και αν αυτή η έκφραση κινδυνεύει να σοκάρει, να προσβάλει ή να ενοχλήσει. Το πρότυπο της κατηγορίας προσώπων για εγκληματική δυσφήμιση, σε συνδυασμό με την αποτυχία άμεσης εκδίκασης, μπορεί να παγιωθεί και να περιορίσει αδικαιολόγητα την άσκηση της ελευθερίας έκφρασης του ενδιαφερομένου και άλλων και αποτελεί παραβίαση του δικαιώματος την ελευθερία της έκφρασης.
Η Διεθνής Αμνηστία αντιτίθεται στους νόμους που απαγορεύουν τις προσβολές ή τις ενδείξεις ασέβειας κατά αρχηγών κρατών ή δημόσιων προσώπων, στρατιωτικών ή άλλων δημόσιων θεσμών, σημαιών ή συμβόλων (όπως οι νόμοι lèse majesté και desacato).
