ΚΟΡΟΝΑΙΟΣ: ΠΩΣ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΜΑΣ
Ο τρόπος με τον οποίο οι κυβερνήσεις αποφασίζουν να ανταποκριθούν στην πανδημία του COVID-19 θα επηρεάσει τα ανθρώπινα δικαιώματα εκατομμυρίων ανθρώπων.
Η Διεθνής Αμνηστία παρακολουθεί στενά τις στάσεις των κυβερνήσεων στην κρίση. Ζούμε σε ασυνήθιστους καιρούς, αλλά είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι εξακολουθεί να ισχύει το δίκαιο των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αυτό μάλιστα θα μας βοηθήσει να το ξεπεράσουμε από κοινού.
Διαβάστε πώς τα ανθρώπινα δικαιώματα μπορούν να μας βοηθήσουν να προστατευτούμε και ποιες είναι οι υποχρεώσεις των κυβερνήσεων σε σχέση με την πανδημία.
Το δικαίωμα στην υγεία
Οι περισσότερες κυβερνήσεις έχουν επικυρώσει τουλάχιστον μία συνθήκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία απαιτεί από αυτές να εγγυηθούν το δικαίωμα στην υγεία. Μεταξύ άλλων, αυτό σημαίνει ότι έχουν την υποχρέωση να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την πρόληψη, τη θεραπεία και τον έλεγχο των ασθενειών.
Στο πλαίσιο μιας εξάπλωσης της επιδημίας, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διασφαλιστεί το γεγονός ότι η προληπτική φροντίδα, τα αγαθά και οι υπηρεσίες θα είναι διαθέσιμες σε όλους/ες.
Στο Χονγκ Κονγκ, ένα από τα πρώτα μέρη που επλήγησαν από τον COVID-19, μια τοπική ΜΚΟ σημείωσε ότι σχεδόν το 70% των οικογενειών χαμηλού εισοδήματος δεν μπορούσαν να αγοράσουν τον προστατευτικό εξοπλισμό που συνιστούσε η κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένων των μασκών και των απολυμαντικών. Εάν τα κράτη υποστηρίζουν τη χρήση τέτοιων αντικειμένων, πρέπει να εξασφαλίζουν ότι όλοι/ες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτά.
Πρόσβαση στις πληροφορίες
Πρόκειται για μια βασική πτυχή του δικαιώματος στην υγεία, αλλά έχουμε δει ήδη τις κυβερνήσεις να την αγνοούν.
Τον Δεκέμβριο του 2019, οι γιατροί στο Wuhan της Κίνας, όπου ο ιός καταγράφηκε για πρώτη φορά, μοιράστηκαν με τους/τις συναδέλφους τους φόβους τους για τους ασθενείς με αναπνευστικά συμπτώματα. Αποσιωπήθηκαν αμέσως και καταδικάστηκαν από τις τοπικές αρχές για "διάδοση φημών".
Στο μεταξύ, στην περιοχή του Τζάμμου και του Κασμίρ, οι αρχές διέταξαν τον συνεχιζόμενο περιορισμό των υπηρεσιών διαδικτύου, παρά τον αυξανόμενο αριθμό περιπτώσεων. Κάτι τέτοιο καθιστά εξαιρετικά δύσκολο για τους ανθρώπους να έχουν πρόσβαση σε ζωτικής σημασίας πληροφορίες σχετικά με την επικράτηση και την εξάπλωση του ιού, καθώς και για το πώς να προστατεύσουν τον εαυτό τους.
Όλοι και όλες έχουν το δικαίωμα να ενημερώνονται για την απειλή που θέτει ο COVID-19 στην υγεία τους, τα μέτρα για τον περιορισμό των κινδύνων, και να λαμβάνουν πληροφορίες για τις συνεχιζόμενες προσπάθειες αντιμετώπισης. Η αποτυχία να διασφαλιστεί αυτό υπονομεύει την ανταπόκριση της δημόσιας υγείας και θέτει σε κίνδυνο την υγεία όλων.
Δικαιώματα και εργασία
Οι άνθρωποι σε επισφαλείς μορφές εργασίας επηρεάζονται δυσανάλογα από την πανδημία, η οποία ήδη αρχίζει να έχει τεράστιο αντίκτυπο στους ανθρώπους και την οικονομία. Οι εργαζόμενοι/ες μετανάστες/ριες, οι εργαζόμενοι/ες στην οικονομία "gig" και οι άνθρωποι που απασχολούνται σε μορφές μη τυπικής εργασίας έχουν περισσότερες πιθανότητες να δουν να επηρεάζονται αρνητικά τα δικαιώματά τους και η εργασία, ως αποτέλεσμα του COVID-19 και των μέτρων για τον έλεγχο του.
Οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίσουν ότι όλοι και όλες θα έχουν πρόσβαση στην κοινωνική ασφάλιση - συμπεριλαμβανομένων των αμοιβών των ασθενών, της υγειονομικής περίθαλψης και της γονικής άδειας - όταν δεν είναι σε θέση να εργαστούν εξαιτίας του ιού. Αυτά τα μέτρα είναι επίσης απαραίτητα για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να συμμορφωθούν με τα μέτρα δημόσιας υγείας που έχουν τεθεί σε εφαρμογή.
Οι εργαζόμενοι/ες στον τομέα της υγείας βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτής της πανδημίας συνεχίζοντας να παρέχουν υπηρεσίες παρά τους προσωπικούς κινδύνους για αυτούς/ές και τις οικογένειές τους και οι κυβερνήσεις πρέπει να τους/τις προστατεύσουν. Αυτό περιλαμβάνει την παροχή κατάλληλου, καλής ποιότητας εξοπλισμού ατομικής προστασίας, ενημέρωσης, κατάρτισης και ψυχοκοινωνικής υποστήριξης σε όλο το προσωπικό ανταπόκρισης. Οι άνθρωποι σε άλλες θέσεις εργασίας, συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού των φυλακών, διατρέχουν επίσης μεγαλύτερο κίνδυνο έκθεσης και πρέπει να προστατεύονται.
Δυσανάλογες επιπτώσεις σε ορισμένες ομάδες
Οποιοσδήποτε/οποιαδήποτε μπορεί να νοσήσει από τον COVID-19, αλλά ορισμένες ομάδες φαίνεται να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο σοβαρής ασθένειας και θανάτου. Αυτό περιλαμβάνει ηλικιωμένους και άτομα με προϋπάρχουσες ιατρικές παθήσεις. Είναι επίσης πιθανό ότι άλλες περιθωριοποιημένες ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας, των ατόμων με αναπηρίες και των ατόμων που κρατούνται, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών/ριών και των αιτούντων/σών άσυλο, θα αντιμετωπίσουν πρόσθετες προκλήσεις όσον αφορά την προστασία τους και την πρόσβαση στη θεραπεία.
Για παράδειγμα, οι άστεγοι/ες θα είναι πιο δύσκολο να απομονωθούν και οι άνθρωποι που δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκή αποχέτευση θα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από τον ιό.
Κατά το σχεδιασμό των σχεδίων αντιμετώπισης απέναντι στον COVID-19, τα κράτη πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι ανάγκες και οι εμπειρίες συγκεκριμένων ομάδων θα λαμβάνονται υπόψη πλήρως.
Στίγμα και διακρίσεις
Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, οι άνθρωποι από το Wuhan αντιμετωπίζουν εκτεταμένες διακρίσεις και παρενόχληση στην Κίνα. Αυτό περιλαμβάνει τη μη αποδοχή σε ξενοδοχεία ή την απομόνωση στα διαμερίσματα τους, καθώς και τη διαρροή των προσωπικών τους πληροφοριών στο διαδίκτυο.
Έχουν υπάρξει επίσης εκτεταμένες αναφορές αντι-κινεζικής ή αντιασιατικής ξενοφοβίας σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου των ΗΠΑ Τραμπ, που επανειλημμένα αποκάλεσε τον COVID-19 ως «κινέζικο ιό». Στο Λονδίνο, ένας φοιτητής από τη Σιγκαπούρη δέχτηκε σοβαρή ρατσιστική επίθεση. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για ρατσισμό ή διακρίσεις. Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο πρέπει να υιοθετήσουν προσέγγιση μηδενικής ανοχής στη ρατσιστική στοχοποίηση όλων των ανθρώπων.
Στο μεταξύ, ο Πρόεδρος Τραμπ χρησιμοποίησε την πανδημία για να δικαιολογήσει τις ρατσιστικές και πολιτικές και πολιτικές διάκρισης και σύμφωνα με πληροφορίες σχεδιάζει μια γενική απαγόρευση των αιτούντων/σών άσυλο που διασχίζουν το Μεξικό.
Μια τέτοια αυστηρή απαγόρευση ασύλου θα έρχεται σε αντίθεση με τις εσωτερικές και διεθνείς νομικές υποχρεώσεις της κυβέρνησης και θα χρησιμεύσει μόνο για να δαιμονοποιήσει τους ανθρώπους που αναζητούν ασφάλεια. Παρόμοια απαγόρευση του 2018 κηρύχθηκε άμεσα παράνομη από κάθε δικαστήριο που το είχε εξετάσει.
Επιπλέον, σε μια κρίση δημόσιας υγείας, οι κυβερνήσεις πρέπει να ενεργήσουν για να προστατεύσουν την υγεία όλων των ανθρώπων και να εξασφαλίσουν την πρόσβαση όλων σε φροντίδα και ασφάλεια, χωρίς διακρίσεις. Αυτό περιλαμβάνει τους ανθρώπους που βρίσκονται σε κίνηση, ανεξάρτητα από το καθεστώς μετανάστευσης τους.
Ο μόνος τρόπος με τον οποίο ο κόσμος μπορεί να καταπολεμήσει αυτήν την πανδημία είναι μέσω της αλληλεγγύης και της διεθνούς συνεργασίας. Ο COVID-19 θα έπρεπε να μας ενώνει, όχι να μας χωρίζει.
