ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΡΟΧΙΝΓΚΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΡΑΠΕΤΕΥΟΥΝ ΜΑΖΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑΝΜΑΡ;
Εδώ και λίγες εβδομάδες, περισσότεροι από 370.000 πρόσφυγες Ροχίνγκια διέφυγαν στο Μπαγκλαντές, ως αποτέλεσμα μιας παράνομης και εντελώς δυσανάλογης στρατιωτικής απόκρισης σε επιθέσεις που έγιναν από μια ένοπλη ομάδα Ροχίνγκια.
Σε αυτό το άρθρο, η Διεθνής Αμνηστία εξηγεί το δράμα αυτής της μειονότητας, τη στηριζόμενη από το κράτος δίωξή τους και τις ευρύτατες ανθρωπιστικές επιπτώσεις της κρίσης.
Ένας κατατρεγμένος λαός
Οι Ροχίνγκια είναι μια κυρίως μουσουλμανική εθνική μειονότητα περίπου 1,1 εκατομμυρίου, που ζει κυρίως στην πολιτεία Ρακίν (Rakhine) στη δυτική Μιανμάρ, στα σύνορα με το Μπαγκλαντές.
Παρόλο που έχουν ζήσει για γενιές στη Μιανμάρ, η κυβέρνηση της χώρας επιμένει ότι όλοι οι Ροχίνγκια είναι παράνομοι μετανάστες από το Μπαγκλαντές. Η ίδια κυβέρνηση αρνείται να τους αναγνωρίσει ως πολίτες, καθιστώντας ουσιαστικά την πλειονότητα των Ροχινγκια απάτριδες.
Ως αποτέλεσμα των συστηματικών διακρίσεων, ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες. Ουσιαστικά αποκλεισμένοι από τον υπόλοιπο πληθυσμό, δεν μπορούν να μετακινηθούν ελεύθερα και έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σχολεία και δουλειές.
Πρόσφυγες Ροχίνγκια που δραπέτευσαν από τις διαρκείς στρατιωτικές επιχειρήσεις στην πολιτεία Ρακίν της Μιανμάρ σε έναν προσφυγικό καταυλισμό στο Μπαγκλαντές. © Getty Images
Το 2012 οι εντάσεις μεταξύ των Ροχίνγκια και της πλειοψηφίας του πληθυσμού του Ρακίν- που είναι ως επί το πλείστον βουδιστές- οδήγησαν σε ταραχές, με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες, κυρίως Ροχίνγκια, να διαφύγουν μακριά από τα σπίτια τους σε άθλιους καταυλισμούς προσφύγων. Όσοι και όσες ζούσαν στους καταυλισμούς, ήταν εγκλωβισμένοι εκεί και αποκλεισμένοι από τις υπόλοιπες κοινότητες.
Τον Οκτώβριο του 2016, ύστερα από θανατηφόρες επιθέσεις σε αστυνομικά φυλάκια από οπλισμένους Ροχίνγκια στα βόρεια της πολιτείας Ρακίν, ο στρατός της Μιανμάρ ξεκίνησε μια στρατιωτική καταστολή, στοχοποιώντας το σύνολο της κοινότητας των Ροχίνγκια. Η Διεθνής Αμνηστία έχει καταγράψει ευρύτατες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά των Ροχίνγκια, συμπεριλαμβανομένων παράνομων εκτελέσεων, αυθαίρετων συλλήψεων, βιασμών και σεξουαλικών επιθέσεων κατά γυναικών και κοριτσιών και το κάψιμο περισσότερων από 1.200 κτιρίων, μεταξύ των οποίων σχολεία και τζαμιά. Εκείνη την περίοδο, η Διεθνής Αμνηστία κατέληξε ότι αυτές οι πράξεις ενδέχεται να αποτελούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Η πρόσφατη βία
Το τελευταίο κύμα προσφύγων προς το Μπαγκλαντές προέκυψε ύστερα από τη στρατιωτική απάντηση της Μιανμάρ σε μια επίθεση από μια ένοπλη ομάδα Ροχίνγκια κατά των δυνάμεων ασφαλείας στις 25 Αυγούστου.
Η στρατιωτική απάντηση είναι παράνομη, εντελώς δυσανάλογη και αντιμετωπίζει έναν ολόκληρο πληθυσμό ως εχθρό. Αναφορές από την περιοχή περιγράφουν θανάτους πολιτών καθώς και ολόκληρα χωριά να έχουν γίνει στάχτη.
Η κυβέρνηση της Μιανμάρ έχει αναφέρει ότι τουλάχιστον 400 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί μέχρι στιγμής, χαρακτηρίζοντας τους περισσότερους από αυτούς ως «τρομοκράτες».
Έχουν υπάρξει επίσης αναφορές για βία από ένοπλες ομάδες Ροχίνγκια εναντίον πολιτών, μεταξύ των οποίων εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες.
Ποιος είναι υπεύθυνος;
Ο στρατός της Μιανμάρ έχει πραγματοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων θηριωδιών, ο οποίος έχει σημαντική ανεξαρτησία από την πολιτική κυβέρνηση και δεν είναι υπόλογος σε πολιτικά δικαστήρια. Συνεπώς, διοικητές όλων των βαθμίδων και στρατιώτες έχουν την ευθύνη για όποια εγκλήματα έχουν διαπράξει κατά τη διάρκεια της
Ο στρατός έχει ένα ιστορικό παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά των Ροχίνγκια και άλλων εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων στη Μιανμάρ.
Ένας στρατιώτης από τη Μυανμάρ στο κεντρικό Maungdaw στην πολιτεία του Ρακίν τον Αύγουστο του 2017©AFP/ Getty Images
Ωστόσο, η Aung San Suu Kyi, κυβερνήτης του κράτους της Μιανμάρ και de facto ηγέτης της χώρας, αποτυγχάνει να αναγνωρίσει τις αποτροπιαστικές αναφορές για τις στρατιωτικές καταχρήσεις και να αποκλιμακώσει τις εντάσεις.
Νωρίτερα αυτό το μήνα το γραφείο της κατηγόρησε τους εργαζόμενους στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας για παροχή υποστήριξης στις ένοπλες ομάδες των Ροχίνγκια, δημιουργώντας φόβους για την ασφάλειά τους.
Επίσης, δεν έχει ακούσει τις εκκλήσεις των Ηνωμένων Εθνών και των παγκόσμιων ηγετών για να παρέμβει ώστε να αντιμετωπίσει την κατάσταση στην πολιτεία του Ρακίν.
Ανθρωπιστική καταστροφή
Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, περίπου 300.000 Ροχίνγκια κατέφυγαν στο Μπαγκλαντές μόνο τις πρώτες δύο εβδομάδες της κρίσης και πολλοί ακόμα ακολουθούν.
Οι άνθρωποι που καταφθάνουν είναι πεινασμένοι, σωματικά και ψυχικά τραυματισμένοι και σε άμεση ανάγκη έκτακτης ανθρωπιστικής βοήθειας, συμπεριλαμβανομένων φαγητού, στέγης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Οι αρχές του Μπαγκλαντές χρειάζονται άμεσα διεθνή βοήθεια για να υποστηρίξουν τους ανθρώπους αυτούς.
Εντός της Μιανμάρ περίπου 27.000 άνθρωποι από άλλες εθνικές μειονότητες έχουν εκτοπιστεί στην πολιτεία του Ρακίν και βοηθιούνται από τις αρχές της Μιανμάρ.
Οι αρχές έχουν σταματήσει την παροχή ζωτικών προμηθειών φαγητού, νερού και φαρμάκων, από τα Ηνωμένα Έθνη και άλλους οργανισμούς βοήθειας, σε χιλιάδες ανθρώπους – κυρίως Ροχίνγκια- αποκλεισμένους στα βουνά του βορρά της πολιτείας Ρακίν.
Μεγάλος αριθμός Ροχίνγκια στηριζόταν σε ανθρωπιστική βοήθεια για την επιβίωσή του, ακόμα και πριν το τελευταίο ξέσπασμα βίας. Αυτοί οι περιορισμοί θέτουν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους σε επιπλέον κίνδυνο και δείχνουν μια ξεδιάντροπη περιφρόνηση για την ανθρώπινη ζωή.
* Τα στατιστικά στοιχεία ενημερώθηκαν στις 11 Σεπτεμβρίου 2017
Η κρίση σε αριθμούς
Περίπου 370.000 - Οι Ροχίνγκια που έχουν καταφύγει στο Μπαγκλαντές τις πρώτες δύο εβδομάδες της κρίσης
1.1 εκατομμύρια - ο αριθμός των Ροχίνγκια που ζουν κυρίως στην πολιτεία Ρακίν
27.000 - Ο αριθμός των άλλων εθνικών μειονοτήτων που εκτοπίστηκαν στην πολιτεία Ρακίν
400 - ο ελάχιστος αριθμός νεκρών μέχρι στιγμής σύμφωνα με την κυβέρνηση της Μιανμάρ
Διαβάστε και υπογράψτε την έκκληση της Διεθνούς Αμνηστίας προς τον Αρχιστράτηγο Min Aung Hlaing και απαιτείστε να σταματήσει η βία προς τον λαό των Ροχίνγκια, εδώ .
Ακολουθήστε την Tirana Hassan, διευθύντρια στη μονάδα έρευνας και αντιμετώπισης κρίσεων για συνεχή ενημέρωση από το Μπαγκλαντές