ΙΡΑΝ: ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΙΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΠΑΙΔΙΩΝ

Δημοσιεύθηκε στις 27 Ιουνίου 2007, 00:00Εκτύπωση

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
27 Ιουνίου 2007
«Η κόρη μου, η Ντελάρα κατηγορείται για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε... Βοηθήστε με και βοηθήστε μας μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη. Δεν υπάρχει ίχνος ανθρωπιάς ή δικαιοσύνης εδώ μέσα».

Ο πατέρας της Ντελάρα Νταραμπί που περιμένει να εκτελεστεί στο Ιράν,

11 Ιανουαρίου 2007

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις πολιτικές και δικαστικές αρχές του Ιράν να διατάξουν άμεσα εφαρμόσιμο μορατόριουμ για να αποτρέψουν άλλες εκτελέσεις ανήλικων παραβατών και να αλλάξουν τους νόμους ώστε κανένα παιδί που διαπράττει αδικήματα να μη μπορεί να καταδικαστεί σε θάνατο. Σε νέα έκθεσή της, η διεθνής οργάνωση αναφέρει ότι τουλάχιστον 71 ανήλικοι παραβάτες περιμένουν την εκτέλεσή τους στο Ιράν, όπου έχουν εκτελεστεί οι περισσότεροι ανήλικοι παραβάτες από οποιαδήποτε άλλη χώρα από το 1990 και μετά.

«Το Ιράν έχει ουσιαστικά μείνει μόνο του, ως χώρα όπου εκτελούνται ανήλικοι παραβάτες, δηλαδή, άτομα που διέπραξαν την αξιόποινη πράξη για την οποία καταδικάστηκαν όταν ήταν κάτω από 18 ετών», δήλωσε ο Μάλκολμ Σμαρτ, Διευθυντής του Προγράμματος Έρευνας και Δράσης της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. «Έφτασε επιτέλους η ώρα οι ιρανικές αρχές να σταματήσουν αυτή την επαίσχυντη πρακτική μια για πάντα και να εναρμονιστούν με την υπόλοιπη διεθνή κοινότητα, η οποία εδώ και καιρό έχει αναγνωρίσει πόσο απαράδεκτο είναι να εκτελείς κάποιον για εγκλήματα που διέπραξε ενόσω ήταν παιδί».

Στην έκθεση με τίτλο «Ιράν: ο τελευταίος εκτελεστής παιδιών», η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει τα ονόματα 71 ανήλικων παραβατών που είναι γνωστό ότι έχουν καταδικαστεί σε θάνατο. Παρατηρεί, όμως, ότι ο πραγματικός αριθμός πρέπει να είναι πολύ υψηλότερος καθώς πολλές θανατικές καταδίκες πιστεύεται ότι δεν ανακοινώνονται. Από τους 24 ανήλικους παραβάτες που έχει καταγραφεί ότι έχουν εκτελεστεί από το 1990, οι 11 ήταν κάτω από 18 όταν εκτελέστηκαν, ενώ άλλοι είτε κρατήθηκαν στην πτέρυγα μελλοθανάτων μέχρι να συμπληρώσουν τα 18, είτε καταδικάστηκαν μετά την ενηλικίωσή τους.

«Οι ιρανικές αρχές αρνούνται ότι εκτελούν παιδιά, αλλά φέτος μέχρι τώρα έχουμε καταγράψει δυο εκτελέσεις ανήλικων παραβατών», πρόσθεσε ο Μάλκομ Σμαρτ. «Ο Μοχάμετ Μουσαβί (Mohammad Mousavi), 19 ετών, εκτελέστηκε τον Απρίλιο για ένα έγκλημα που διέπραξε όταν ήταν 16 και ο Σαΐντ Κανμπάρ Ζαχί (Sa'id Qanbar Zahi) απαγχονίστηκε στις 27 Μαΐου 2007 στη φυλακή Ζαχεντάν και ήταν μόλις 17 ετών όταν καταδικάστηκε σε θάνατο μαζί με έξι άλλα μέλη της μειονότητας Μπαλούχι του Ιράν δυο μήνες νωρίτερα».

Η εκτέλεση της Ατεφέ Ρατζαμπί Σαχαλέ (Atefeh Rajabi Sahaaleh), που καταδικάστηκε για «εγκλήματα κατά της παρθενίας» και απαγχονίστηκε όταν ήταν 16 ετών τον Αύγουστο 2004, είναι μια από τις περιπτώσεις στις οποίες εστιάζει η έκθεση. Την επομένη της εκτέλεσής της, ένας δικαστικός λειτουργός ανέφερε σε εφημερίδα ότι ήταν 22 ετών. Η περίπτωση της Ρατζαμπί καταδεικνύει την αποτυχία του ιρανικού δικαστικού συστήματος να προστατέψει τα παιδιά και παρέχει νέα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι μερικοί ανήλικοι παραβάτες εκτελούνται στο Ιράν ακόμα και πριν να ενηλικιωθούν. Η έκθεση επίσης αναφέρει τις περιπτώσεις 17 άλλων ανθρώπων που εκτελέστηκαν για παραβάσεις που διέπραξαν όταν ήταν κάτω των 18.

Παρ' όλο που οι εκτελέσεις παιδιών είναι λίγες αναλογικά με το συνολικό αριθμό εκτελέσεων στο Ιράν, φανερώνουν την περιφρόνηση της κυβέρνησης προς τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις της κατά το διεθνές δίκαιο, που απαγορεύει σε όλες τις περιπτώσεις τη χρήση της θανατικής ποινής κατά ανήλικων παραβατών. Εκτός από το Ιράν, οι μόνες χώρες όπου έχουν καταγραφεί εκτελέσεις ανήλικων παραβατών από το 2003 είναι η Κίνα, το Σουδάν και το Πακιστάν, αν και οι κινεζικές και πακιστανικές αρχές επιμένουν ότι αυτοί που εκτελέστηκαν ήταν πάνω από 18 ετών όταν διέπραξαν το έγκλημα για το οποίο καταδικάστηκαν. Κάθε χρόνο ο αριθμός των ανήλικων παραβατών που εκτελούνται στο Ιράν ξεπερνά το συνολικό αριθμό όλων των άλλων εκτελέσεων ανήλικων παραβατών στον υπόλοιπο κόσμο.

Πιστεύεται ότι κάποια μέλη της κυβέρνησης και του δικαστικού σώματος αντιμετωπίζουν ευνοϊκά τη μείωση της χρήσης αν όχι την πλήρη κατάργηση της θανατικής ποινής για τους ανήλικους παραβάτες, αλλά η πρόοδος είναι οδυνηρά αργή. Για παράδειγμα, ένα σχέδιο νόμου που προτάθηκε από το δικαστικό σώμα το 2001 θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατάργηση της θανατικής ποινής για τους ανήλικους ή τουλάχιστον να μειώσει τον αριθμό των αδικημάτων για τα οποία ένας ανήλικος παραβάτης θα μπορούσε να καταδικαστεί σε θάνατο, αλλά αυτό το σχέδιο νόμου μελετάται ακόμα από τις πολιτικές και δικαστικές αρχές.

Μέσα στη φρίκη των παιδικών εκτελέσεων και το γενικότερο πρόβλημα της θανατικής ποινής στο Ιράν, υπάρχουν κάποια θετικά σημάδια και συγκεκριμένα η εμφάνιση ενός αναπτυσσόμενου κινήματος υπέρ της κατάργησης της θανατικής ποινής για τους ανήλικους παραβάτες. Πρωτοστατεί μια θαρραλέα ομάδα ακτιβιστών και υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν, η οποία έχει ήδη καταφέρει κάποιες σημαντικές επιτυχίες.

«Η Διεθνής Αμνηστία αντιτίθεται ανεπιφύλακτα στη θανατική ποινή οποιουδήποτε, ανεξάρτητα από την ηλικία του και ανεξάρτητα από τη φύση του εγκλήματος ή το χαρακτήρα του καταδικασμένου», επεσήμανε ο Μάλκομ Σμαρτ. «Κάθε εκτέλεση είναι μια προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, μια παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων προμελετημένης αγριότητας που αρνείται το δικαίωμα στη ζωή που κατοχυρώνεται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».

 

Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τη θανατική ποινή στο:

Για περισσότερες πληροφορίες και συνεντεύξεις επικοινωνήστε με την Υπεύθυνη Τύπου και Προβολής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, ’ννα Μπότσογλου, τηλ. 210 3600628 (εσωτ. 2).

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑ
Υπερασπίσου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στήριξε την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.