ΑΙΓΥΠΤΟΣ: ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΑ «ΤΕΣΤ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ», ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
9 Μαρτίου 2012
Αίγυπτος: Ένα χρόνο μετά τα «τεστ παρθενίας», οι γυναίκες θύματα της στρατιωτικής βίας εξακολουθούν να διεκδικούν δικαιοσύνη
Η τελική συνεδρίαση της δίκης ενός αιγύπτιου στρατιωτικού γιατρού που κατηγορούνταν για τη εξαναγκαστική διεξαγωγή «τεστ παρθενίας» στη διαδηλώτρια, Samira Ibrahim , θα δείξει εάν τα στρατιωτικά δικαστήρια της Αιγύπτου είναι διατεθειμένα να προσφέρουν οποιαδήποτε αποκατάσταση σε γυναίκες θύματα της στρατιωτικής βίας, δήλωσε σήμερα η Διεθνής Αμνηστία.
Την Κυριακή, 11 Μαρτίου, ένα στρατιωτικό δικαστήριο αναμένεται να εκδώσει ετυμηγορία για την υπόθεση του στρατιωτικού γιατρού που αντιμετωπίζει τις κατηγορίες της «προσβολής της δημόσιας αιδούς» και της «ανυπακοής στρατιωτικών διαταγών» για τον εξαναγκασμό γυναικών να υποβληθούν στα επεμβατικά τεστ, αφού συνελήφθησαν σε διαδήλωση στο Κάιρο στις 9 Μαρτίου 2011. Μία από τις αρχικές κατηγορίες που αντιμετώπιζε ο γιατρός περιελάμβαναν το βιασμό, ωστόσο, στη συνέχεια απορρίφθηκε από το κατηγορητήριο.
Έκτοτε, η βία εναντίον διαδηλωτριών από τις δυνάμεις ασφαλείας μαστίζει τις δημόσιες διαδηλώσεις στην Αίγυπτο.
«Από τότε που συνέβη αυτό το απαράδεκτο επεισόδιο, που δεν αποτελεί παρά βασανιστήριο, διαδηλώτριες έχουν υποστεί επανειλημμένα ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης στα χέρια του αιγυπτιακού στρατού και των δυνάμεων ασφαλείας», δήλωσε η Hassiba Hadj Sahraoui, Αναπληρώτρια Διευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
«Η δίκη για τα ‘τεστ παρθενίας’ είναι μια σπάνια ευκαιρία για τον αιγυπτιακό στρατό να επισημάνει ότι τα βασανιστήρια εκ μέρους του στρατού δεν μένουν ατιμώρητα και ότι οι δράστες παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις τάξεις του θα κληθούν να λογοδοτήσουν.»
«Ωστόσο, αυτό θα ήταν μόνο ένα πρώτο βήμα. Ο στρατός πρέπει να σεβαστεί πλήρως μια διοικητική απόφαση δικαστηρίου του Δεκεμβρίου 2011 που απαγορεύει τέτοια ‘τεστ’ και στα θύματα πρέπει να παρέχεται κατάλληλη αποκατάσταση.»
«Τεστ παρθενίας» με στόχο τις γυναίκες
Στις 9 Μαρτίου 2011, όταν αξιωματικοί του στρατού εκκαθάρισαν βίαια την πλατεία Tahrir από τους διαδηλωτές, τουλάχιστον 18 γυναίκες τέθηκαν υπό στρατιωτική κράτηση.
Δεκαεπτά από τις γυναίκες αυτές κρατήθηκαν επί τέσσερις ημέρες. Ορισμένες από αυτές δήλωσαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών στρατιώτες τις ξυλοκόπησαν, τους έκαναν ηλεκτροσόκ και τις υπέβαλαν σε έρευνες χωρίς ρούχα. Στη συνέχεια αναγκάστηκαν να υποβληθούν σε «τεστ παρθενίας» και απειλήθηκαν με κατηγορίες πορνείας.
Πριν αφεθούν ελεύθερες, οι γυναίκες εμφανίζονταν ενώπιον στρατιωτικού δικαστηρίου και τους επιβάλλονταν ποινές ενός έτους με αναστολή για διάφορες χαλκευμένες κατηγορίες.
Η υπόθεση εναντίον του στρατιωτικού γιατρού προέκυψε από δυο καταγγελίες που υποβλήθηκαν από τη Samira Ibrahim, 25 ετών, μία από τις γυναίκες που υποβλήθηκαν στα «τεστ παρθενίας».
«Η Samira Ibrahim και όλες οι γυναίκες που ορθώνουν το ανάστημά τους για να διεκδικήσουν δικαιοσύνη θα πρέπει να επαινούνται για τη γενναιότητά τους, και οι αιγυπτιακές αρχές το χρωστούν σε εκείνες να καλέσουν τους υπευθύνους να λογοδοτήσουν σε δίκαιες και διαφανείς δίκες,» δήλωσε η Hassiba Hadj Sahraoui.
Συνεχίζεται η βία εναντίον γυναικών διαδηλωτών
Άλλες γυναίκες έχουν υποβάλει πρόσφατα καταγγελίες εναντίον του Ανωτάτου Συμβουλίου των Ενόπλων Δυνάμεων της Αιγύπτου (SCAF) για πράξεις βίας με στόχο τις γυναίκες σε διαδηλώσεις, συμπεριλαμβανομένων των διαδηλώσεων τον Δεκέμβριο 2011 μπροστά στο κτήριο του Υπουργικού Συμβουλίου στην οδό Qasr El Einy, όπου διαδηλωτές απαιτούσαν τον τερματισμό της στρατιωτικής εξουσίας και προκάλεσαν το θάνατο τουλάχιστον 17 ανθρώπων.
Ένα βίντεο όπου η στρατιωτική αστυνομία σύρει στο έδαφος δύο γυναίκες, η μία από τις οποίες με σκισμένα ρούχα, ενώ στη συνέχεια τις ξυλοκοπεί βάναυσα και τις ποδοπατεί, κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο, προκαλώντας τη γενική αγανάκτηση.
Μια από τις γυναίκες στο βίντεο, η 49χρονη Azza Hilal, δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία ότι στρατιώτες τη χτύπησαν όταν προσπάθησε να βοηθήσει καλυμμένη με μαντίλα διαδηλώτρια που είχε ξυλοκοπηθεί από στρατιώτες, η οποία κείτονταν ακίνητη και το σώμα της ήταν εκτεθειμένο. Η Azza Hilal χτυπήθηκε επανειλημμένα με ράβδους στο κεφάλι, τα χέρια και την πλάτη, που τις προκάλεσαν σοβαρή αιμορραγία και απώλεια των αισθήσεών της.
Μετά την επίθεση, νοσηλεύτηκε επί τρεις εβδομάδες και εξακολουθεί να υποφέρει από προβλήματα μνήμης. Μια ακτινογραφία αργότερα έδειξε ότι το κρανίο της είχε υποστεί κατάγματα. Τον περασμένο μήνα, υπέβαλε καταγγελία στο Γραφείο του Εισαγγελέα εναντίον του SCAF για τους τραυματισμούς που υπέστη.
Η Ghada Kamal, 28χρονη φαρμακοποιός και μέλος του κινήματος υπέρ της μεταρρύθμισης «Νεολαία 6 Απριλίου», δήλωσε επίσης στη Διεθνή Αμνηστία ότι εκείνη και άλλες γυναίκες ξυλοκοπήθηκαν βίαια και παρενοχλήθηκαν σεξουαλικά από τις δυνάμεις ασφαλείας στις 16 Δεκεμβρίου.
Πιστεύει ότι έγινε στόχος ξυλοδαρμού στις διαδηλώσεις λόγω μιας προηγούμενης φραστικής διαφωνίας με αξιωματικούς του στρατού στην Πλατεία Tahrir, οι οποίοι σύμφωνα με εκείνη είχαν απειλήσει γυναίκες διαδηλώτριες με σεξουαλικές επιθέσεις, κάνοντας άσεμνες χειρονομίες στις γυναίκες και ξεκουμπώνοντας τα παντελόνια τους.
Αργότερα την ίδια ημέρα, στρατιώτες χτύπησαν στο κεφάλι τη Ghada Kamal όταν ήρθε να βοηθήσει μια άλλη διαδηλώτρια που είχε υποστεί βίαιο ξυλοδαρμό.
Δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία ότι στρατιώτες τη χτύπησαν με ράβδους και με ένα αντικείμενο που έμοιαζε με μαστίγιο, και την ποδοπάτησαν με τις αρβύλες τους. Επιπλέον, δήλωσε ότι την παρενόχλησαν σεξουαλικά ενώ την έσυραν στο κτήριο του Κοινοβουλίου.
Ενώ η Ghada Kamal τέθηκε υπό κράτηση, οι ξυλοδαρμοί συνεχίστηκαν, και εκείνη δήλωσε ότι είδε επτά άλλες γυναίκες να γίνονται θύματα λεκτικών και σωματικών επιθέσεων. Οι στρατιώτες σκόπιμα στόχευαν στα ιδιωτικά σημεία των γυναικών, και η ίδια δήλωσε ότι απειλήθηκε με βιασμό.
«[Η σεξουαλική παρενόχληση] δημιουργήθηκε για να τις τρομοκρατεί», δήλωσε η Ghada Kamal στη Διεθνή Αμνηστία. «Οι γυναίκες θα προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να τους βγάλουν τα ρούχα, να τις βιάσουν και να τις παρενοχλήσουν σεξουαλικά. Ήταν πολύ έξυπνοι, ήξεραν τι είχε σημασία για τις γυναίκες, ήταν το όριο.»
Παρά τις απολογίες του SCAF και τις υποσχέσεις του να διερευνήσει τις πολυάριθμες αναφορές βίας εναντίον γυναικών εκ μέρους του στρατού και των δυνάμεων ασφαλείας, τα θύματα δήλωσαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι ελάχιστα έχουν γίνει για την προσαγωγή των υπευθύνων στη δικαιοσύνη, ή για την παροχή αποκατάστασης σε αυτές τις γυναίκες.
Η Διεθνής Αμνηστία δήλωσε ότι τέτοιες μορφές βασανιστηρίων και κακομεταχείρισης εκμεταλλεύονται το στίγμα που συνοδεύει τη σεξουαλική και σεξιστική βία, και χρησιμοποιούνται για να επιβάλλουν στερεότυπα και να περιθωριοποιούν τις διαδηλώτριες, σε μία προσπάθεια να αποτρέψουν τις γυναίκες αυτές και άλλες αιγύπτιες από τη συμμετοχή στα κοινά.
Η οργάνωση ζήτησε να διεξαχθούν ενδελεχείς, αμερόληπτες και ανεξάρτητες έρευνες σε όλες τις καταγγελίες γυναικών που αντιμετώπισαν αυτού του είδους βάναυση επίθεση και οι υπεύθυνοι να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη. Η Διεθνής Αμνηστία δήλωσε ότι στα θύματα πρέπει να παρέχεται πλήρης αποκατάσταση για τη ζημιά που υπέστησαν, μεταξύ άλλων χρηματική αποζημίωση και εγγυήσεις ότι δεν θα επαναληφθεί.