ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΕΛΙΔΗΣ: ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΕΝΑΣ ΘΑΥΜΑΣΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΕΝΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΜΕΛΟΣ
Στις 10 Νοεμβρίου έφυγε από κοντά μας, γεμίζοντάς μας θλίψη, ένας από τους πιο αγαπημένους ανθρώπους του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, ο Κώστας Βαρελίδης. Ένας άνθρωπος που αφήνει ως προσωπικότητα και ως πρότυπο λειτουργίας μέλους δυσαναπλήρωτο κενό.
Ο Κώστας ήρθε στη Διεθνή Αμνηστία το 1989 και παρέμεινε συνεχώς, και κυριολεκτικά μέχρι τέλους, ιδιαίτερα ενεργό μέλος της.
Ευθύς εξαρχής δραστηριοποιήθηκε στον Τομέα (Δίκτυο) για τα Παιδιά και την Εκπαίδευση στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, που μόλις ξεκινούσε. Και ήταν πάντοτε παρών και με σπουδαία συμμετοχή στην 20χρονη ευρύτατη δράση του τομέα, απ’ το ξεκίνημα μέχρι την απενεργοποίησή του, το 2010, όταν η λειτουργία αυτή του Τμήματος έγινε επαγγελματική.
Παράλληλα, στη δεκαετία του ’90 πήρε μέρος στη διακυβέρνηση του Τμήματος, καθώς εκλεγόταν επανειλημμένα στα ΔΣ, όπου και υπηρέτησε ως Ταμίας, ενώ αργότερα, την περίοδο 2011- 2013, εκλέχθηκε μέλος της Ελεγκτικής Επιτροπής.
Στη συνέχεια, και μέχρι τη μέρα που έφυγε από τη ζωή, υπήρξε μέλος της Επιτροπής Πολιτικής του Τμήματος, συμμετέχοντας ακούραστα στο έργο της.
Είναι φανερό ότι ο Κώστας Βαρελίδης ήταν ένας άνθρωπος που πρόσφερε πάρα πολλά στο Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας, από εκείνους που «έχτισαν» το Τμήμα σε παλιότερες, ενίοτε πιο δύσκολες αλλά και πιο ρομαντικές εποχές, όπου τα μέλη-εθελοντές/-τριες είχαν ακόμα μεγαλύτερο ρόλο και βάρος να σηκώσουν.
Παρέμενε συνεχώς δραστήριος, συνεπέστατος, ακούραστος και με μια απίστευτη ενεργητικότητα, πάντοτε με διαύγεια πνεύματος και πολιτική οξυδέρκεια, αλλά και με αφοσίωση στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα μέχρι τέλους.
Πάνω απ' όλα, όμως ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, με δημοκρατική συνείδηση, που κέρδιζε τον σεβασμό όλων, ακόμα και όσων δεν συμφωνούσαν ενδεχομένως με τις απόψεις του, χάρη στην έμφυτη ευγένειά του, την πραότητα και τον μειλίχιο τρόπο του, χάρη στην ευθύτητα και την ειλικρίνεια που τον διέκρινε.
Αξίζει να αναφέρουμε λίγες λέξεις, λίγες φράσεις μελών μας παλαιών και νέων, όταν έμαθαν ότι ο «Βαρελίδης» έφυγε από τη ζωή, για να δούμε πόσο πολύ συγκλίνουν: «Καλόκαρδος και πάντα με το χαμόγελο», «ειρηνοποιός στα συμβούλια, γιατί έλεγε σαφώς τη γνώμη του αλλά προσέχοντας να είναι αντικειμενικός και πάντοτε φιλικός και ευγενικός», «όταν ο κύριος Κώστας έπαιρνε τον λόγο ύστερα από στιγμές έντασης π.χ. στις συνελεύσεις, συνεχίζαμε πιο ήρεμα», «όταν μετά από στιγμές έντασης μιλούσε ο Κώστας, ένιωθα αποφόρτιση και ξαλάφρωμα», «ήταν από τους ανθρώπους που βελτίωναν την εικόνα μας για τον κόσμο», «ήταν από τους καλύτερους ανθρώπους που γνώρισα στη ζωή μου».
Όσοι και όσες είχαμε την αγαθή τύχη να συνεργαστούμε μαζί του και, πολύ περισσότερο, να τον ζήσουμε από κοντά, πήραμε μαθήματα ήθους ανεκτίμητα και ξέρουμε ότι το αποτύπωμα που άφησε στην ψυχή και στην καρδιά μας ο Κώστας θα παραμείνει ανεξίτηλο και θα μας γλυκαίνει για πάντα.
