
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ ΜΑΖΙ
Ονομάζομαι Jani Silva και είμαι campesina, ή αλλιώς γεωργός μικρής κλίμακας από την Κολομβία. Είμαι 57 χρονών και δουλεύω στην Perla, την ειδική περιοχή γεωργικής εκμετάλλευσης στη νότια περιφέρεια του Putumayo. Από όταν ήμουν μικρή ακολουθούσα πάντα τις πεποιθήσεις μου και υπερασπιζόμουν όλα όσα πιστεύω. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο αγωνίζομαι για να διατηρηθεί ο Αμαζόνιος και η βιοποικιλότητά του.
Σήμερα βρίσκομαι αντιμέτωπη με θανατικές απειλές επειδή υπερασπίζομαι την περιοχή μας, το περιβάλλον και τον τρόπο ζωής μας. Οι ένοπλες ομάδες της περιοχής θέλουν να έχουν τον έλεγχο μας, τον έλεγχο της γης μας και της κοινότητάς μας.
Βρισκόμαστε επίσης αντιμέτωποι/ες με πετρελαϊκές γεωτρήσεις που επηρεάζουν το έδαφός μας, καταστρέφουν τους ευάλωτους βιολογικούς διαδρόμους που προστατεύουν τα είδη του Αμαζονίου ενώ παράλληλα έχουν αλλάξει δραστικά τον τρόπο ζωής των κοινοτήτων campesino.
Παρά τα εμπόδια και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, είμαστε πεπεισμένοι/ες πως ο αγώνας μας είναι απαραίτητος. Η ανθρωπότητα πρέπει να καταλάβει ότι όλοι/ες μας είμαστε η ζωή, είμαστε το νερό, και ότι η υπεράσπιση του Αμαζονίου είναι η υπεράσπιση της ίδιας της ζωής για την παρούσα και τη μελλοντική γενιά.
Σήμερα βρίσκομαι αντιμέτωπη με θανατικές απειλές επειδή υπερασπίζομαι την περιοχή μας, το περιβάλλον και τον τρόπο ζωής μας. Οι ένοπλες ομάδες της περιοχής θέλουν να έχουν τον έλεγχο μας, τον έλεγχο της γης μας και της κοινότητάς μας
Εμείς, οι campesinos, είμαστε ο Αμαζόνιος. Το έδαφος αυτό είναι όλα όσα έχουμε και όλα όσα είμαστε. Είναι το μέρος όπου ζούμε τις ζωές μας, όπου μεγαλώσαμε τα παιδιά μας και όπου θα δούμε τα εγγόνια μας να μεγαλώνουν. Πολεμάμε για να μείνουμε εδώ. Υπερασπιζόμαστε την ζωή, υπερασπιζόμαστε ένα οικοσύστημα, υπερασπιζόμαστε μία ολόκληρη ιστορία, μία ολόκληρη κουλτούρα των campesinο.
Κουβαλάμε μία τεράστια ευθύνη στις πλάτες μας γιατί όλοι/ες αναπνέουν από το οξυγόνο που παράγουν τα δάση και οι υγροβιότοποί μας. Όταν υπάρχουν απειλές για το έδαφός μας, δεν είναι μόνο η κοινότητά μας που απειλείται: ολόκληρος ο κόσμος, το νερό, τα δέντρα, τα διάφορα είδη, βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης. Δεν πρέπει μόνο να σκεφτούμε την δικιά μας χώρα, αλλά και όλους τους υπόλοιπους/ες που μας χρειάζονται. Όλα τα οικοσυστήματα είναι σημαντικά, γιατί όλα μαζί αποτελούν ένα σύνολο που προστατεύει τον πλανήτη μας.
Μοιραζόμαστε όλοι/ες ένα κοινό σπίτι, κοινούς πόρους και κοινό περιβάλλον. Γι’ αυτό και πιστεύω πως πρέπει να είμαστε οι υπερασπιστές/τριες του εδάφους. Πρέπει να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο για να καταλάβει πως αυτό που έχουμε είναι πολύ σημαντικό για τη ζωή όλων. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να καταστραφεί ή να μολυνθεί. Επομένως δεν πρέπει να υπάρχει μόνο μία ομάδα υπερασπιστών/τριών αλλά όλος ο κόσμος μαζί γιατί όλοι/ες πρέπει να υπερασπιστούμε μαζί την ζωή μας.
Τα μεγαλύτερα εμπόδια είναι η απληστία και η απάθεια. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με το σκεπτικό ότι μπορούμε να καταστρέψουμε τα πάντα ή να γεμίζουμε το έδαφός μας με παραγωγές φοίνικα ή ρυζιού. Το έδαφός μας διαφέρει και δεν πρέπει να καλυφθεί με μονοκαλλιέργειες. Θέλουμε την ίδια ποικιλία και τη φυσική ποικιλομορφία που είχαμε πάντα. Είμαστε campesinos και οφείλουμε να διατηρήσουμε αυτόν τον τρόπο της ζωής, να αποκαταστήσουμε το δασικό οικοσύστημα, να σεβαστούμε τον φυσικό κύκλο και να διατηρήσουμε το νερό καθαρό.
Δεν περνάει ούτε μία μέρα που να μην σκεφτούμε πως να βελτιώσουμε τις συνθήκες της κοινότητάς μας. Ξαγρυπνάμε τα βράδια και σκεφτόμαστε πώς να κάνουμε τα πράγματα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για όλους και όλες και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να πολεμήσουμε τα οικονομικά συμφέροντα που μας επιτίθενται, μεταξύ των οποίων και τα επιχειρησιακά συμφέροντα έχουν την κάλυψη της κυβέρνησης, η οποία μας έχει ξεχάσει και έχει παραδώσει τη γη μας σε εκείνους/ες που την εκμεταλλεύονται. Η ζημιά που έχει γίνει στην φύση δεν μπορεί να αποκατασταθεί με λεφτά ή με δουλειές, μπορεί μόνο να διορθωθεί με σεβασμό ως προς αυτή. Ξέρω πως η αλλαγή είναι εφικτή, πρέπει απλώς να πολεμήσουμε γι’ αυτή.
Η ζωή στον φόβο και σε διαρκές άγχος δεν είναι τρόπος για να ζεις. Η ζωή στην καταπίεση δεν είναι τρόπος για να ζεις. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που θα υψώσουν τη φωνή τους και θα ψάξουν για άτομα που θα υπερασπιστούν τους υπερασπιστές/τριες
Στην Κολομβία λέγεται πως όσοι/ες έχουν λεφτά πάντα νικούν, εκείνοι/ες που έχουν δύναμη πάντα νικούν, αλλά εμείς δεν θα τα παρατήσουμε. Μπορεί να είμαστε λίγοι/ες αλλά έχουμε καταφέρει πάρα πολλά, όπως να καθυστερήσουμε για τρία χρόνια τη βιομηχανία πετρελαίου από την εκκίνηση της λειτουργίας της εδώ. Η κοινότητά μας, ωστόσο, δεν έχει πλέον καθαρό νερό. Πρέπει να περιμένουμε τη βροχή για να μαζέψουμε νερό, καθώς τα ποτάμια και τα ρεύματα που μας εφοδίαζαν με ψάρια και νερό όλα αυτά τα χρόνια, έχουν τώρα μολυνθεί από τους ρύπους που αφήνει η βιομηχανία πετρελαίου. Συνηθίζαμε να πλενόμαστε εκεί, αλλά τώρα αν αγγίξουμε το νερό αφήνει στο δέρμα μας φουσκάλες. Δεν έχουμε πλέον προμήθειες πόσιμου νερού και οι οικογένειες μας διψάνε.
Ακόμα μια φορά αντιμετωπίζω απειλές για τη ζωή μου. Μάθαμε πως υπάρχουν νέα σχέδια για να με δολοφονήσουν και να με κάνουν να σωπάσω. Θέλουν να σπάσουν το ηθικό μου και να μου στερήσουν την ψυχική ηρεμία μου. Όμως, το πιο δύσκολο δεν είναι οι απειλές, αλλά το να εγκαταλείψω αυτό που αγαπώ. Είμαι campesina, αγαπώ τον τόπο μου, αγαπώ τις κότες μου και το σπίτι μου. Μου αρέσει να περπατάω ξυπόλητη. Μου αρέσει η εξοχή και το ποτάμι. Η αγαπημένη μου στιγμή της ημέρας είναι όταν ξυπνάω και βλέπω την ανατολή πίνοντας καφέ με την οικογένεια μου. Τώρα, όμως, με τις απειλές εναντίον μου, δεν μπορώ να απολαύσω όλα αυτά. Έπρεπε να φύγω. Σήμερα δεν μπορώ πλέον να ζω στην φάρμα μου και ούτε να φύγω από το σπίτι που μένω τώρα.
Η ζωή στον φόβο και σε διαρκές άγχος δεν είναι τρόπος για να ζεις. Η ζωή στην καταπίεση δεν είναι τρόπος για να ζεις. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που θα υψώσουν τη φωνή τους και θα ψάξουν για άτομα που θα υπερασπιστούν τους υπερασπιστές/τριες.
Μέχρι τότε εγώ θα συνεχίσω να υπερασπίζομαι το έδαφος μου, την οικογένεια μου, το μέλλον των επτά πανέμορφων εγγονών μου και την ίδια τη ζωή.