ΧΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΣΤΗΝ ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ
Πέρασαν 100 ημέρες από τότε που διαδηλώσεις ξέσπασαν στην Λευκορωσία
Μέσα σε ένα βράδυ η Λευκορωσία άλλαξε κατά τέτοιο τρόπο που ήταν αδύνατο να το φανταστεί ποτέ κανείς. Οι εκλογές του Αυγούστου καταδικάστηκαν ευρέως για νοθεία και εκατοντάδες ειρηνικοί διαδηλωτές/τριες κατέκλυσαν τους δρόμους καταγγέλοντας το καθεστώς Lukashenka. Η γενναιότητα τους και η αθάνατη δύναμη τους μπροστά στην αχαλίνωτη αστυνομική βία και τα βασανιστήρια, συγκλόνισε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Bάσει των ιστοριών από τους ακτιβιστές/τριες της Λευκορωσίας, καταφέραμε να σκιαγραφήσουμε χρονολογικά τα γεγονότα του Αυγούστου και αυτά που ακολούθησαν έπειτα.
Προεδρικές εκλογές, 9 Αυγούστου
«Μετά την λήξη των εκλογών ήρθα στο εκλογικό κέντρο για να δω τα προκαταρτικά αποτελέσματα και παρατήρησα πως οι αστυνομικές αρχές απομάκρυναν τους ανεξάρτητους παρατηρητές/τριες. Έπειτα κατευθύνθηκα στο κέντρο για να συναντήσω φίλους/ες και άλλους παρευρισκόμενους. Όλοι και όλες βγήκαν έξω στους δρόμους αλλά φαίνονταν ήσυχοι και ειρηνικοί. Μίλησα με ορισμένους/ες και μετά γύρισα σπίτι. Με το που άνοιξα την πόρτα του σπιτιού μου όμως, άκουσα πυροβολισμούς. Είδα δυο νεαρούς καλυμμένους με αίμα. Τους είπα να κρυφτούν στο διαμέρισμα μου αλλά ήθελαν να πάνε σπίτι τους, στις οικογένειες τους. Λίγο αργότερα είδα την αστυνομία να περικυκλώνει ένα ζευγάρι, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, γύρω στα 20. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι συνέβη σε αυτά τα άτομα.» - Yulya
10 και 11 Αυγούστου
«Κρατούσα μαζί μου μπουκάλια αντισηπτικών και επιδέσμους για να θεραπεύσω τις πληγές των ανθρώπων καθώς δεν μπορούσα να βασιστώ σε κανέναν/καμία για βοήθεια. Ευτυχώς μεταξύ των διαδηλωτών/τριων υπήρχαν πολλοί γιατροί και νοσοκόμες. Μία φορά είδα ένα ιατρικό φορείο να κατευθύνεται προς τους διαδηλωτές/τριες αλλά αντί για το ιατρικό προσωπικό βγήκαν έξω από το φορείο αστυνομικοί.» -Andrei
11 Αυγούστου
« Οι μονάδες αστυνομικών ξεκίνησαν τις προκλησεις. Ένας αστυνομικός προσποιήθηκε ότι ήταν τραυματισμένος διαδηλωτής και άρχισε να τρέχει προς το κέντρο της πόλης φωνάζοντας βοήθεια. Άνθρωποι μαζεύτηκαν γύρω του και ξαφνικά εμφανίστηκαν πολλοί αστυνομικοί. Επιτέθηκαν βίαια στους ανθρώπους και τους ώθησαν στα αστυνομικά οχήματα.» -Valery
Πρώτες Εβδομάδες μετά τις Εκλογές
«Μετά τις προεδρικές εκλογές αρκετοί από τους φίλους/ες μου βρίσκονταν υπό κράτηση. Όταν πήγα στο κέντρο κράτησης Akrestsina είδα πως εκατοντάδες άνθρωποι κρατούνταν εκεί.»-Alyona
Η Alyona άκουσε ανθρώπους να κραυγάζουν στο κέντρο Akrestsina αλλά δεν ήταν ακόμα έτοιμη να αντικρίσει αυτό που είδε. «Τις πρώτες ώρες στις 13 Αυγούστου οι πρώτοι κρατούμενοι/νες αφέθηκαν ελεύθεροι/ες. Οι φύλακες του Akrestsina τους είπαν να μην μιλήσουν σε κανέναν και τους απείλησαν πως αν το κάνουν θα γυρίσουν πίσω. Οπότε όταν μας είδαν έξω άρχισαν να τρέχουν μακριά μας. Δεν ήταν ντυμένοι/ες ούτε φορούσαν παπούτσια. Πολλοί/ες ήταν τραυματισμένοι. Θυμάμαι έναν άνδρα που έκλαιγε καθώς έτρεχε. -Γιατί μου το κάνουν αυτό; Δεν έκανα τίποτα κακό- έλεγε καθώς έκλαιγε. Κάποιοι άνθρωποι προσπαθούσαν να τρέξουν ενώ τα πόδια τους ήταν σπασμένα.»
Σήμερα
Σε όλη την Λευκορωσία ιστορίες παρενοχλήσεων και βασανιστηρίων διαδίδονταν παντού και συνέχεια. Βιώνοντας ακόμα τον πόνο, οι άνθρωποι δυσκολεύονται να συνεχίσουν την καθημερινή τους ζωή. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε απάντηση των διευρυμένων καταστολών, τοποθετούν λουλούδια και μπαλόνια στους δρόμους, βγάζουν τα παπούτσια τους πριν πατήσουν σε δημόσιες έδρες, καταγγέλλουν τη βία. Eμπνέουν έτσι εκατομμύρια ανθρώπους και παίρνουν πρωτοβουλίες οι οποίες βοηθάνε εκατομμύρια ανθρώπους να αλλάξουν την σχέση τους με τον φόβο.
Αποκηρύσσω τον φόβο. Τον έχω ζήσει αλλά δεν τον αφήνω να με ενοχλεί. Πιστεύω στη δύναμη των ειρηνικών διαδηλώσεων. Ακόμα και αν οι απέναντι μας επιτίθονται και μας φυλακίζουν, νέοι άνθρωποι θα παίρνουν την θέση μας και άρα θα ξεμείνουν κάποια στιγμή από χώρο στις φυλακές. Οι πόροι και υπηρεσίες τους για βία είναι περιορισμένοι επομένως είναι θέμα χρόνου μέχρι το σύστημα τους να καταρρεύσει.» -Andrei
