ΛΙΒΥΗ: Η ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΗ ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΣΕ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΡΙΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Δημοσιεύθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2020, 14:41Εκτύπωση

Η απόφαση της ιταλικής κυβέρνησης να αγνοήσει τις τρομακτικές μορφές κακομεταχείρισης που επιβάλλονται σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στη Λιβύη και να ανανεώσει τη συμφωνία Ιταλίας-Λιβύης που τους παγιδεύει στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα, είναι μια ντροπιαστική επίδειξη του πόσο μακριά είναι διατεθειμένες να φτάσουν οι κυβερνήσεις της ΕΕ προκειμένου να κρατήσουν πρόσφυγες και μετανάστες/ριες μακριά από τις ακτές της Ευρώπης, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία.

Στις 2 Φεβρουαρίου, ακριβώς τρία χρόνια μετά την πρώτη υπογραφή του, το μνημόνιο συμφωνίας για τη μετανάστευση μεταξύ Ιταλίας και Λιβύης θα παραταθεί για άλλα τρία χρόνια χωρίς τροποποιήσεις. Σύμφωνα με τη συμφωνία, η Ιταλία βοηθά τις ναυτικές αρχές της Λιβύης να σταματήσουν τις βάρκες στη θάλασσα και να επιστρέψουν τους ανθρώπους στα κέντρα κράτησης στη Λιβύη, όπου κρατούνται παράνομα και αντιμετωπίζουν σοβαρές μορφές κακομεταχείρισης, συμπεριλαμβανομένου του βιασμού και των βασανιστηρίων.

«Κατά τη διάρκεια των τριών χρόνων από την αρχική διαπραγμάτευση, τουλάχιστον 40.000 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων παιδιών, έχουν αναχαιτισθεί στη θάλασσα, επέστρεψαν στη Λιβύη και εκτέθηκαν σε αδιανόητο πόνο
Marie Struthers, διευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ευρώπη

«Κατά τη διάρκεια των τριών χρόνων από την αρχική διαπραγμάτευση, τουλάχιστον 40.000 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων παιδιών, έχουν αναχαιτισθεί στη θάλασσα, επέστρεψαν στη Λιβύη και εκτέθηκαν σε αδιανόητο πόνο. Σε αυτούς  περιλαμβάνονται 947 άτομα που παρεμποδίστηκαν αυτό το μήνα μόνο,» δήλωσε η Marie Struthers, διευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ευρώπη.

 «Είναι πέραν κάθε κατανόησης το γεγονός ότι, παρά τα αποδεικτικά στοιχεία της δυστυχίας που προκλήθηκε ως άμεσο αποτέλεσμα αυτής της απεχθούς συμφωνίας και παρά την κλιμάκωση της σύγκρουσης στη Λιβύη, η Ιταλία είναι διατεθειμένη να την ανανεώσει. Η Ιταλία θα πρέπει να απαιτήσει από τη Λιβύη να απελευθερώσει όλους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες/ριες που βρίσκονται σήμερα στα κέντρα κράτησης και να κλείσει οριστικά τα κέντρα αυτά.»

Οι μετανάστες/ριες και οι αιτούντες άσυλο που κρατούνται σε κέντρα κράτησης εξακολουθούν να υπόκεινται σε απεχθείς συνθήκες κράτησης και αντιμετωπίζουν σοβαρές μορφές κακομεταχείρισης, όπως βασανιστήρια και βιασμό, καθώς και υπερπληθυσμό. Επιπλέον, η ζωή τους παραμένει σε κίνδυνο εξαιτίας της κλιμάκωσης της συνεχιζόμενης σύγκρουσης. Στις 30 Ιανουαρίου, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες ανακοίνωσε ότι αναστέλλει τις δραστηριότητές της στο χώρο συγκέντρωσης και αναχώρησης [Gathering and Departure Facility], ένα κέντρο διαμετακόμισης που εγκαινιάστηκε μόλις πριν από ένα χρόνο στην Τρίπολη, φοβούμενος για την ασφάλεια και την προστασία των ανθρώπων της εγκατάστασης, του προσωπικού της και των συνεργατών της.

Δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες/ριες είναι παγιδευμένοι/ες σε μια κλιμακούμενη πολεμική ζώνη. 
Marie Struthers, διευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ευρώπη

Το μνημόνιο συνεννόησης αρχικά υπογράφηκε σε μια προσπάθεια να αποφευχθεί η είσοδος προσφύγων και μεταναστών/ριών στις ακτές της Ιταλίας, κρατώντας τους ανθρώπους στη Λιβύη. Η Ιταλία συμφώνησε να εκπαιδεύσει, να εξοπλίσει και να υποστηρίξει την Λιβυκή Λιμενική Λειτουργία και άλλες αρχές της Λιβύης, με στόχο να τους επιτρέψει να αναχαιτίσουν ανθρώπους στη θάλασσα και να τους επιστρέψουν στη Λιβύη.

Οι κυβερνήσεις αποφάσισαν να επεκτείνουν τη συμφωνία τον Οκτώβριο του 2019. Η ιταλική κυβέρνηση είχε αρχικά δεσμευτεί να διαπραγματευτεί τροπολογίες για την αντιμετώπιση της κακής κατάστασης των προσφύγων και των μεταναστών/ριών στη Λιβύη. ωστόσο έχει ανακοινώσει ότι απέτυχε να εξασφαλίσει τις τροπολογίες, αλλά θα εξακολουθήσει να συνεργάζεται με τη Λιβύη παρόλα αυτά.

 Υποστηρίζοντας τις αρχές της Λιβύης να σταματήσουν τις θαλάσσιες διαβάσεις και να συγκρατήσουν τους ανθρώπους στη Λιβύη, η Ιταλία έχει ενοχοποιηθεί για αυτή την κακομεταχείριση,
Marie Struthers, διευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ευρώπη

 «Δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες/ριες είναι παγιδευμένοι/ες σε μια κλιμακούμενη πολεμική ζώνη. Όσοι/ες προσπαθούν να ξεφύγουν από τη θάλασσα κινδυνεύουν να αναχαιτιστούν και να επιστραφούν στα κέντρα κράτησης, συχνά σε περιοχές συγκρούσεων. Υποστηρίζοντας τις αρχές της Λιβύης να σταματήσουν τις θαλάσσιες διαβάσεις και να συγκρατήσουν τους ανθρώπους στη Λιβύη, η Ιταλία έχει ενοχοποιηθεί για αυτή την κακομεταχείριση,» δήλωσε η Marie Struthers.

«Οι κυβερνήσεις της Ιταλίας και της Λιβύης πρέπει να συμφωνήσουν να επικαιροποιήσουν τους όρους συνεργασίας τους, εστιάζοντας στην προστασία των προσφύγων και των μεταναστών/ριών, την απομάκρυνση των κρατουμένων που βρίσκονται σήμερα στα κέντρα κράτησης και τη δημιουργία ασφαλών και νόμιμων τρόπων πρόσβασης των ανθρώπων στην Ευρώπη.»

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Στις 2 Ιουλίου 2019, τουλάχιστον 53 μετανάστες/ριες και πρόσφυγες σκοτώθηκαν, ενώ δεκάδες τραυματίστηκαν μετά από βομβαρδισμό σε κέντρο κράτησης που ανήκει στη Διεύθυνση για την Καταπολέμηση της Παράνομης Μετανάστευσης (DCIM). Μέχρι σήμερα, κανείς/μία δεν έχει λογοδοτήσει για την αεροπορική επιδρομή.

 

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑ
Υπερασπίσου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στήριξε την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.