Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΑΚΤΙΒΙΣΤΩΝ/ΡΙΩΝ ΗΓΕΙΤΑΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΙΝΟΥΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΑΣΙΑ

Δημοσιεύθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2020, 12:50Εκτύπωση

• Νέα έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας που εξετάζει την κατάσταση των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε 25 χώρες και εδάφη της Ασίας και του Ειρηνικού κατά τη διάρκεια του 2019
• Οι νέοι διαδηλωτές/ριες κατεβαίνουν στους δρόμους ως αντίδραση στην αυξανόμενη καταστολή
• Κρατήσεις, συλλήψεις και θάνατοι, καθώς οι αρχές καταστέλλουν τις διαμαρτυρίες με τη χρήση υπερβολικής βίας
• Αλλά οι διαμαρτυρίες είναι ζωτικής σημασίας για να διασφαλίσουν την επικράτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων

Ένα κύμα διαδηλώσεων που διοργανώνονται από την νεολαία στην Ασία αντιστέκεται στην κλιμάκωση της καταπίεσης και την καταστολή της ελευθερίας της έκφρασης και της ειρηνικής συνάθροισης στην ήπειρο, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία καθώς δημοσίευσε την ετήσια έκθεσή της για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην περιοχή.

Το «Ανθρώπινα Δικαιώματα σε Ασία-Ειρηνικό: Ανασκόπηση του 2019», το οποίο περιλαμβάνει μια λεπτομερή ανάλυση των εξελίξεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε 25 χώρες και εδάφη, περιγράφει πώς μια νέα γενιά ακτιβιστών/ριών αγωνίζεται ενάντια στις βίαιες καταστολές αντιφρονούντων, στις απεχθείς δραστηριότητες των ΜΜΕ και στην ευρεία πολιτική λογοκρισία.

 «Το 2019 ήταν έτος καταστολής στην Ασία, αλλά και αντίστασης. Καθώς οι κυβερνήσεις σε ολόκληρη την ήπειρο προσπαθούν να ξεριζώσουν τις θεμελιώδεις ελευθερίες, οι άνθρωποι παλεύουν - και οι νέοι/ες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα,» δήλωσε ο Nicholas Bequelin, περιφερειακός διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ανατολική και Νοτιοανατολική Ασία και τον Ειρηνικό.

«Από τους φοιτητές/ριες στο Χονγκ Κονγκ που ηγούνται ενός μαζικού κινήματος ενάντια στην αυξανόμενη καταπίεση από τους Κινέζους, στους φοιτητές/ριες στην Ινδία που διαμαρτύρονται κατά των αντί-μουσουλμανικών πολιτικών ͘ από τους νεαρούς/ες ψηφοφόρους της Ταϊλάνδης που συντάσσονται σε ένα νέο κόμμα αντιπολίτευσης στους διαδηλωτές/ριες της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας της Ταϊβάν για την ισότητα. Οι δημοφιλείς διαμαρτυρίες, online και offline, προκαλούν την κατεστημένη τάξη.»
Nicholas Bequelin, περιφερειακός διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ανατολική και Νοτιοανατολική Ασία και τον Ειρηνικό.

Η απείθεια του Χονγκ Κονγκ αντηχεί σε ολόκληρο τον κόσμο

Η Κίνα και η Ινδία, οι δύο μεγαλύτερες δυνάμεις της Ασίας, έδωσαν το έναυσμα για καταστολή στην περιοχή με την απόλυτη απόρριψη των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η υποστήριξη από το Πεκίνο ενός νομοσχεδίου περί έκδοσης ύποπτων εγκληματιών για το Χονγκ Κονγκ, δίνοντας στην τοπική κυβέρνηση την εξουσία να εκδίδει υπόπτους στην ηπειρωτική χώρα, πυροδότησε μαζικές διαμαρτυρίες στην περιοχή σε μια άνευ προηγουμένου κλίμακα.

Από τον Ιούνιο, οι  πολίτες του Χονγκ Κονγκ βγαίνουν τακτικά στους δρόμους για να απαιτήσουν την απόδοση ευθυνών απέναντι στις καταχρηστικές τακτικές αστυνόμευσης που περιλαμβάνουν την αλόγιστη χρήση δακρυγόνων, αυθαίρετων συλλήψεων, σωματικών επιθέσεων και καταχρήσεων κατά τη διάρκεια της κράτησης. Αυτός ο αγώνας εναντίον της κατεστημένης τάξης έχει εξαπλωθεί σε όλη την ήπειρο.

Στην Ινδία, εκατομμύρια αποδοκίμασαν έναν νέο νόμο που οδηγεί σε διακρίσεις κατά των μουσουλμάνων μέσα από ειρηνικές διαμαρτυρίες. Στην Ινδονησία, οι άνθρωποι συσπειρώθηκαν κατά της ψήφισης εκ μέρους του κοινοβουλίου πολλών νόμων που απειλούσαν τις δημόσιες ελευθερίες. Στο Αφγανιστάν, οι διαδηλωτές/ριες διακινδύνευσαν την ασφάλειά τους για να ζητήσουν να τερματιστεί η μακρόχρονη σύγκρουση της χώρας. Στο Πακιστάν, το μη βίαιο κίνημα Pashtun Tahaffuz αψήφησε την κρατική καταστολή για να κινητοποιήσει ενάντια στις αναγκαστικές εξαφανίσεις και τις εξωδικαστικές εκτελέσεις.

Η διαφωνία αντιμετωπίζεται με καταστολή

Οι ειρηνικές διαμαρτυρίες και η διαφωνία αντιμετωπίζονται συχνά με τιμωρία από τις αρχές.

Οι διαδηλωτές/ριες ήρθαν αντιμέτωποι/ες με τη σύλληψη και τη φυλακή στο Βιετνάμ, το Λάος, την Καμπότζη και την Ταϊλάνδη, καθώς οι κατασταλτικές κυβερνήσεις σε ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ασία έκαναν σοβαρά βήματα για να αποσιωπήσουν τους αντιπάλους τους και να φιμώσουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Στην Ινδονησία, πολλοί άνθρωποι σκοτώθηκαν καθώς η αστυνομία κατέστειλε τις διαδηλώσεις με υπερβολική βία. Ωστόσο, λίγα βήματα ελήφθησαν για να αποδοθούν ευθύνες για τους θανάτους ͘δεν συνελήφθη κανένας/καμία αστυνομικός ούτε αναγνωρίστηκαν ύποπτοι/ες.

Στο Πακιστάν και το Μπαγκλαντές, ακτιβιστές/ριες και δημοσιογράφοι βρέθηκαν στο στόχαστρο δρακόντειων νόμων που περιορίζουν την ελευθερία έκφρασης και τιμωρούν τη διαφωνία στο διαδίκτυο.

Και στο Χονγκ Κονγκ, η αστυνομία ανέπτυξε ριψοκίνδυνες και αδιάκριτες τακτικές για την καταστολή ειρηνικών διαμαρτυριών, συμπεριλαμβανομένων των βασανιστηρίων σε κράτηση. Οι απαιτήσεις για σωστή διερεύνηση της συμπεριφοράς των δυνάμεων ασφαλείας δεν έχουν ακόμη εκπληρωθεί.

«Οι προσπάθειες των αρχών να συντρίψουν κάθε μορφή κριτικής και να καταστείλουν την ελευθερία έκφρασης ήταν τόσο αδυσώπητες όσο ήταν προβλέψιμες, με εκείνους που τολμούν να μιλήσουν εναντίον κατασταλτικών κυβερνήσεων να πληρώνουν συχνά το υψηλό τίμημα,» 
 Biraj Patnaik, διευθυντής της Νότιας Ασίας

«Οι Ασιάτες ακούνε ότι οι φιλοδοξίες τους για πιο δίκαιες κοινωνίες είναι φαντασιώσεις·  ότι οι οικονομικές ανισότητες δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν· ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι αμείλικτη και οι φυσικές καταστροφές αναπόφευκτες. Πιο έμμεσα, ακούν ότι η αμφισβήτηση αυτής της αφήγησης δεν θα γίνει ανεκτή,» δήλωσε ο Biraj Patnaik.

Οι μειονότητες αισθάνονται το βάρος του αδιάλλακτου εθνικισμού

Στην Ινδία και την Κίνα, ο απλός κίνδυνος απείθειας σε θεωρητικά αυτόνομες περιοχές ήταν αρκετός για να προκαλέσει την πλήρη άσκηση δύναμης από την πλευρά του κράτους, ενώ οι μειονότητες θεωρούνταν, βολικά, απειλή για την «εθνική ασφάλεια».

Στην κινεζική επαρχία Xinjiang, μέχρι ένα εκατομμύριο Ουιγούροι και άλλες, κυρίως μουσουλμανικές, εθνοτικές μειονότητες έχουν φυλακιστεί βίαια σε στρατόπεδα «απο-ριζοσπαστικοποίησης».

Στο Κασμίρ, το μοναδικό κράτος της Ινδίας όπου η πλειοψηφία είναι μουσουλμάνοι, ανακλήθηκε το ιδιαίτερο αυτόνομο καθεστώς του, καθώς οι αρχές επέβαλαν απαγόρευση της κυκλοφορίας, μείωσαν την πρόσβαση σε όλες τις επικοινωνίες και προφυλάκισαν πολιτικούς ηγέτες.

Στη Σρι Λάνκα, όπου η βία κατά των μουσουλμάνων ξέσπασε μετά τις βομβιστικές επιθέσεις της Κυριακής του Πάσχα, η εκλογή του Προέδρου Gotabaya Rajapaksa εξασθένησε τις ελπίδες για την πρόοδο των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Ένας άλλος αυτοδύναμος ισχυρός άντρας, ο πρόεδρος των Φιλιππίνων Ροντρίγκο Ντουτέρτ, συνέχισε τον δολοφονικό «πόλεμο κατά των ναρκωτικών».

Οι κυβερνήσεις προσπάθησαν να δικαιολογήσουν την καταστολή με τη δαιμονοποίηση όσων τους ασκούν κριτική ως πιόνια «ξένων δυνάμεων» και την ενίσχυση αυτής της καταστολής μέσω εκλεπτυσμένων λειτουργιών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ούτε η Ένωση Χωρών Νοτιοανατολικής Ασίας ούτε η Ένωση της Νότιας Ασίας για την Περιφερειακή Συνεργασία, τα δύο βασικά περιφερειακά όργανα, προσπάθησαν να καταστήσουν τα μέλη τους υπόλογα, ακόμη και στην περίπτωση σοβαρών παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Έχει αφεθεί στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο να διερευνήσει τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε ο στρατός της Μυανμάρ στο κράτος Rakhine κατά των Rohingya το 2017. Το δικαστήριο εξετάζει επίσης τις χιλιάδες δολοφονίες που γίνονται από την αστυνομία στις Φιλιππίνες και εκδικάζει προσφυγή σχετικά με την απόφασή της να μην εγκρίνει έρευνα για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στο Αφγανιστάν.

Στο μεταξύ, οι αυταρχικές πολιτικές κράτησης της Αυστραλίας στην ανοικτή θάλασσα άφησαν τους πρόσφυγες και τους/τις αιτούντες/ούσες άσυλο να μαραζώνουν, επιδεινώνοντας τη σωματική και ψυχική τους κατάσταση, στα νησιά του Nauru και Manus, της Παπούα Νέας Γουινέας.

Πρόοδος παρά τις αντιξοότητες

Οι άνθρωποι που μιλάνε εναντίον αυτών των θηριωδιών τιμωρούνται συχνά, αλλά η στάση τους ανατρέπει τα δεδομένα. Υπήρχαν πολλά παραδείγματα όπου οι προσπάθειες για την επίτευξη προόδου στα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ασία απόδωσαν.

Στην Ταιβάν, ο γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων έγινε νόμιμος μετά από ακούραστη εκστρατεία από ακτιβιστές/ριες. Στη Σρι Λάνκα, δικηγόροι και ακτιβιστές/ριες αγωνίστηκαν επιτυχώς κατά της επαναφοράς των εκτελέσεων.

Το Μπρουνέι αναγκάστηκε να υποχωρήσει στην επιβολή νόμων για να κάνει τη μοιχεία και το σεξ μεταξύ ανδρών τιμωρητέα με λιθοβολισμό, ενώ ο πρώην πρωθυπουργός της Μαλαισίας Najib Razak ανέβηκε στο εδώλιο γιακατηγορίες διαφθοράς για πρώτη φορά.

Η πακιστανική κυβέρνηση δεσμεύτηκε να αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή και την ατμοσφαιρική ρύπανση, και δύο γυναίκες διορίστηκαν για πρώτη φορά ως δικαστές στο Ανώτατο Δικαστήριο του Μαλδίβες.Και στο Χονγκ Κονγκ, η δύναμη της διαμαρτυρίας ανάγκασε την κυβέρνηση να αποσύρει το νομοσχέδιο έκδοσης. Ωστόσο, χωρίς να λογοδοτεί για μήνες καταχρήσεων κατά των διαδηλωτών/ριών, ο αγώνας συνεχίζεται.

«Οι διαδηλωτές/ριες στην Ασία το 2019 αιμορραγούν, αλλά δεν σπάνε. Καταπνίγηκαν, αλλά δεν σιγήθηκαν. Και μαζί, έστειλαν ένα μήνυμα ανυποταξίας στις κυβερνήσεις που συνεχίζουν να παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα επιδιώκοντας να κρατηθούν γερά στην εξουσία»

 Nicholas Bequelin

 

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑ
Υπερασπίσου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στήριξε την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.