ΕΛΛΑΔΑ: ΝΕΑ ΔΙΚΗ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΑΠΟ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΓΙΑ ΛΙΠΟΤΑΞΙΑ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
1 Ιουνίου 2012
Ελλάδα: Νέα δίκη αντιρρησία συνείδησης από στρατοδικείο για λιποταξία
Στις 05/06/2012 δικάζεται από το Ναυτοδικείο Πειραιά με την κατηγορία της λιποταξίας για δεύτερη φορά ο Νικόλαος Ξιάρχος, ο οποίος ήταν επαγγελματίας στρατιωτικός και έγινε αντιρρησίας συνείδησης για θρησκευτικούς λόγους, αφού βαφτίστηκε Χριστιανός Μάρτυρας του Ιεχωβά. Την πρώτη φορά, τον Σεπτέμβριο του 2008, ο Νικόλαος Ξιάρχος καταδικάστηκε από το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο Αθηνών σε ποινή φυλάκισης 3 ετών με πενταετή αναστολή για λιποταξία. Στις 16/02/2011 συζητήθηκε στο δικαστικό συμβούλιο του Αναθεωρητικού Στρατοδικείου Αθηνών η έφεση του Νικολάου Ξιάρχου κατά του παραπεμπτικού βουλεύματος του δικαστικού συμβουλίου του Ναυτοδικείου Πειραιά για την δεύτερη λιποταξία. Tον Μάρτιο του 2011 εκδόθηκε απορριπτικό βούλευμα και του επιβλήθηκε εγγυοδοσία ύψους 3.000 ευρώ την οποία και κατέβαλε.
Στην δίκη της 05/06/2012 θα παρευρεθεί παρατηρητής της Διεθνούς Αμνηστίας. Η Διεθνής Αμνηστία ζητεί να έχει κανείς το δικαίωμα να διεκδικεί την ιδιότητα του αντιρρησία συνείδησης οποιαδήποτε στιγμή, τόσο πριν όσο και μετά την κατάταξή του στις Ένοπλες Δυνάμεις, είτε αυτός είναι κληρωτός είτε επαγγελματίας στρατιώτης, με βάση το κατοχυρωμένο δικαίωμα αλλαγής συνείδησης.
Η Διεθνής Αμνηστία παρακολουθεί την υπόθεση της δίωξης του Νικoλάου Ξιάρχου από τότε που έγινε γνωστή. Έχει επανειλημμένως καλέσει τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν επιτέλους τη νομοθεσία και την πρακτική περί αντίρρησης συνείδησης με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις, και να τερματίσουν αμέσως όλες τις διώξεις, τις ποινές φυλάκισης, τα πρόστιμα και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης.
Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι σε κάθε περίπτωση ο Νικόλαος Ξιάρχος δεν θα έπρεπε να είχε δικαστεί από στρατοδικείο. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει ρητά κρίνει ότι οι δίκες αντιρρησιών ενώπιον στρατοδικείων παραβιάζουν το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη, όπως αυτό προστατεύεται από το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (υπόθεση Ercep v. Turkey, απόφαση 22/11/2011).
Παρά το γεγονός ότι ο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας (υπόθεση Bayatyan v. Armenia, απόφαση 01/06/2011), η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και να παραβιάζει κατάφωρα τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης.
Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι η εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία συνεχίζει να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα. Θεωρεί επίσης ότι ο θεσμός της εναλλακτικής υπηρεσίας πρέπει να είναι καθαρά πολιτικής φύσης, εκτός της αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (συμπεριλαμβανομένης της εξέτασης των αιτήσεων των ενδιαφερομένων για αναγνώρισή τους ως αντιρρησιών συνείδησης), και να μην έχει χαρακτήρα τιμωρίας ή διάκρισης εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης.