EΠΙΣΤΟΛΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΦΙΛΑΝΔΟ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΜΙΤΙΑ ΓΙΑΚΟΝΕΝ

Φίλε Μιτία, γεια χαρά,

Μόλις έμαθα ότι σου επιβλήθηκε ποινή κατ' οίκον εγκλεισμού για την ολική σου άρνηση στράτευσης. Να σου είμαι ειλικρινής, κάποιο καιρό πριν, δεν θα το περίμενα με τίποτε αυτό από τη Φιλανδία.

Σου στέλνω αυτή την επιστολή από τη Σπάρτη, όπου σύντομα ολοκληρώνω την κοινωνική εναλλακτική μου υπηρεσία ως αντιρρησίας συνείδησης, αφού κι εγώ αρνήθηκα συνειδητά να υπηρετήσω την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία. Δυστυχώς ούτε καν αυτό δεν είναι αυτονόητο στην Ελλάδα. Απεναντίας, πολλές αιτήσεις αντιρρησιών συνείδησης για ιδεολογικούς λόγους απορρίπτονται αυθαίρετα.

Θυμάμαι με μεγάλη συγκίνηση τη γνωριμία μας φέτος στο πλαίσιο της διεθνούς καμπάνιας #ObjectWarCampaign. Εκείνες τις μέρες του Aπρίλη στην Αθήνα, αντιμιλιταριστές και αντιμιλιταρίστριες απ’ όλη την Ευρώπη βρεθήκαμε από κοντά για να συναποφασίσουμε τι κάνουμε σε έναν κόσμο όπου καθημερινά επιβεβαιώνεται πόσο αναγκαία είναι η δράση μας για την ειρήνη και η ίδια η ύπαρξή μας. Ήταν εκείνες οι μέρες που εθνικά, φυλετικά και κοινωνικά σύνορα-όρια έπεσαν με πάταγο και τα ποδοπατήσαμε συμβολικά, αρχικά με την αντιδικτατορική μας διαδρομή στο κέντρο της πόλης, και στη συνέχεια με την αντιπολεμική μας δράση στο Σύνταγμα, περιστοιχισμένοι/-ες από ανθρώπους που δεν γνωρίζαμε μέχρι χθες, αλλά μας ήταν τόσο οικείοι.

Θυμάμαι τον ευγενή σου χαρακτήρα, το έξυπνο χιούμορ σου, και την εύστοχη πολιτική ανάλυση της καθημερινότητας. Όσο συζητούσαμε τόσο καταλήγαμε στο ότι και στη Φιλανδία και στην Ελλάδα τα προβλήματα είναι τόσο κοινά, όσο μάλλον και οι τρόποι που αυτά θα ξεπεραστούν. Ακόμα θυμάμαι τις συζητήσεις μας για τα σύνορα νέου τύπου που ετοιμάζουν τα κράτη τόσο στον Έβρο όσο και τη Φιλανδία, καθώς και την προσωπική σου εναντίωση σε όλα αυτά, και στον απέραντο πόνο που προκαλούν σε ανθρώπους που μόνο τους «έγκλημα» είναι ότι θέλουν να ζήσουν. 

Σήμερα λοιπόν που η κοινωνική μου υπηρεσία φτάνει σιγά σιγά στο τέλος της, βλέπω πια καθαρά. Τίποτα δεν μας χωρίζει σε Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρο, Φιλανδία, Ρωσία, Λευκορωσία, Ουκρανία, και όπου γης. Όλοι εμείς οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι οφείλουμε να συνεργαστούμε, να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας, να αγωνιστούμε για έναν κόσμο χωρίς βία, καταπίεση και εξουσία ανθρώπου στον άνθρωπο, έναν κόσμο συμπεριληπτικό, δίκαιο και ανθρώπινο.

Σου εκφράζω την αμέριστη αλληλεγγύη μου και σου εύχομαι ολόψυχα υγεία και δύναμη για τον αγώνα σου, για τον αγώνα μας. Θα ξανασυναντηθούμε για να αναδείξουμε ότι οι αρνήσεις μας είναι φωτεινές ιδέες και εποικοδομητικές προτάσεις, θετικές θέσεις εναντίωσης και διεκδίκησης ενός καλύτερου κόσμου, ενός κόσμου ειρήνης, μη βίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενός κόσμου για τον οποίον σίγουρα αξίζει κανείς να αγωνίζεται!

me voitameme veli 

Ανδρέας Μίχος

αντιρρησίας συνείδησης

Σπάρτη 21.9.2023