Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΤΩΝ ΡΟΜΑ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ

Δημοσιεύθηκε στις 8 Απριλίου 2016, 10:09Εκτύπωση

Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα των Ρομά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οφείλει επειγόντως να επιβάλλει νόμο περί φυλετικής ισότητας στην Ιταλία. Ο Matteo de Bellis, ερευνητής της Διεθνούς Αμνηστίας έγραψε ένα άρθρο για την κατάσταση των Ρομά στην Ιταλία, το οποίο δημοσιεύθηκε αρχικά στο EuObserver. 

Ένα μικρό παιδί, παραπατώντας ξυπόλητο μέσα στη λάσπη δεν είναι ευτυχώς ένα σύνηθες θέαμα στη σύγχρονη Ευρώπη. Όμως κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης επίσκεψης σε έναν απομονωμένο καταυλισμό σχεδιασμένο αποκλειστικά για τη στέγαση των Ρομά στα περίχωρα της Νάπολης, αυτό ακριβώς είναι το θέαμα που αντίκρυσα.

Ο καταυλισμός Giugliano, εγκατεστημένος από την τοπική κοινότητα δίπλα σε μία χωματερή που περιέχει τοξικά απόβλητα, αποτυπώνει καθαρά την απελπιστική κατάσταση στην οποία εξαναγκάζονται οι Ρομά λόγω της απροθυμίας της Ιταλίας να παρέχει επαρκή στέγαση στον Ρομά πληθυσμό της.

Όταν ένα δικαστήριο διέταξε την απομάκρυνση των Ρομά από τις επικίνδυνες συνθήκες που επικρατούν στο καταυλισμό Giugliano, οι αρχές είχαν την ευκαιρία να πράξουν το σωστό. Αντ’ αυτού, προτίμησαν για ακόμη μία φορά έναν άλλο καταυλισμό ως εναλλακτικό μέρος διαμονής, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις μη-κυβερνητικών οργανώσεων όπως η OsservAzione πως αυτή η πολιτική προωθεί τον σκληρό διαχωρισμό της κοινότητας των Ρομά.

Δυστυχώς, ο καταυλισμός Giugliano δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο περιστατικό. Οι ιταλικές αρχές έχουν αποκλείσει άντρες, γυναίκες και παιδιά σε έναν καταυλισμό αποκλειστικά για Ρομά δίπλα στον αεροδιάδρομο του Ciampino στη Ρώμη και δεν έχουν προσφέρει κατάλληλη εναλλακτική διαμονή γι’ αυτούς τους ανθρώπους ακόμη και μετά την απόφαση του Πολιτικού Δικαστηρίου της Ρώμης ότι η μετεγκατάσταση συνιστά δυσμενή διάκριση.

Οι αναγκαστικές εξώσεις εκατοντάδων κατοίκων από τους καταυλισμούς Lungo Stura Lazio στο Τορίνο και Via Idro στο Μιλάνο τον περασμένο χρόνο –και πάλι χωρίς την παροχή επαρκούς εναλλακτικής στέγασης– υπογραμμίζουν περαιτέρω το σκηνικό τρόμου και προκατάληψης στο οποίο έχει μετατραπεί η διαμονή των Ρομά στην Ιταλία.

Συνεχής μετακίνηση

Το μοτίβο έχει πλέον εδραιωθεί. Οι αρχές ορίζουν έναν καταυλισμό των Ρομά ως μη κατοικήσιμο, με μοναδικό στόχο να μετακινούν τους κατοίκους σε έναν άλλο απομονωμένο καταυλισμό μακριά από τις βασικές παροχές και ορισμένες φορές σε συνθήκες στις οποίες κανένας άνθρωπος δε θα έπρεπε να αναγκαστεί να ζήσει –όπως στο Giugliano και στο Ciampino. Στη συνέχεια και αφού έχουν παραμελήσει για χρόνια τον νέο αυτόν καταυλισμό, οι αρχές εκφράζουν την ανησυχία τους περί υγείας και ασφάλειας  και με τη χρήση βίας απομακρύνουν τις οικογένειες των Ρομά εκ νέου σε άλλον ανεπαρκή οικισμό –τις περισσότερες φορές σε ακόμη έναν απομακρυσμένο καταυλισμό.

Αυτή η συνεχής μετακίνηση σε ελλιπείς, προσωρινούς καταυλισμούς αποτελεί ένα πρόβλημα από το οποίο είναι ουσιαστικά αδύνατον να ξεφύγει οποιαδήποτε οικογένεια Ρομά που επιζητά μία καλύτερη ποιότητα ζωής, λόγω του αποκλεισμού της από τις ιταλικές αρχές από κάθε εναλλακτική στέγαση. Οι επενδύσεις σε κοινωνική στέγαση είναι περιορισμένες και τα κριτήρια επιλογής είναι εξαιρετικά δύσκολο να πληρούνται από τις οικογένειες των Ρομά που βρίσκονται σε καταυλισμούς.

Το αποτέλεσμα; Χιλιάδες άνθρωποι που ανήκουν σε μία από τις πιο περιθωριοποιημένες μειονότητες της Ευρώπης βρίσκονται αποκλεισμένοι σε μεγάλους, απομονωμένους καταυλισμούς εξαιτίας της φυλετικής και εθνικής τους προέλευσης. Στην πραγματικότητα, άτομα ιταλικής εθνικότητας, άλλης ή καμίας εθνικότητας, ζουν σε αυτούς τους καταυλισμούς, έχοντας ένα κοινό στοιχείο –είναι Ρομά.

Ενσωμάτωση των Ρομά
 
Η Εθνική Στρατηγική για την Ενσωμάτωση των Ρομά (ΕΣΕΡ) που τόσο έχει συζητηθεί στην Ιταλία είχε σκοπό να εξισορροπήσει την κατάσταση και να προσφέρει την ευκαιρία στις κοινότητες των Ρομά για επαρκή στέγαση, την οποία έχουν απεγνωσμένα ανάγκη. Ωστόσο, τέσσερα χρόνια μετά την εφαρμογή της, φράσεις όπως «ενσωμάτωση των Ρομά» και «εθνική στρατηγική» δεν είναι παρά αερολογίες σχεδιασμένες να διατηρήσουν την ψευδαίσθηση της «επιτυχίας» μίας αποτυχημένης και μη αποτελεσματικής πολιτικής.

Η αποδοχή της διαιώνισης τέτοιων άδικων πράξεων κατά των Ρομά όχι μόνο έρχεται σε αντίθεση με τους σκοπούς για τους οποίους δημιουργήθηκε η ΕΣΕΡ, αλλά παραβιάζει κατάφωρα και τον διεθνή νόμο περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κυρίως την Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Φυλετική Ισότητα –νομοθεσία που απαγορεύει τις διακρίσεις όσον αφορά την πρόσβαση σε υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της στέγασης. 

Είναι κρίσιμη στιγμή να παρέμβει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και να κινήσει διαδικασία παράβασης κατά της Ιταλίας για την προφανή παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας περί απαγόρευσης των διακρίσεων.
 
Τέτοιου είδους πράξη δεν είναι πρωτοφανής. Η Επιτροπή είχε και στο παρελθόν κινήσει διαδικασίες κατά της Δημοκρατίας της Τσεχίας και της Σλοβακίας εξαιτίας της μεροληπτικής στάσης απέναντι στα παιδιά των Ρομά στα σχολεία αλλά δεν είχε απευθυνθεί ποτέ σε κράτη που προβαίνουν σε διακρίσεις κατά των Ρομά όσον αφορά την πρόσβαση σε επαρκή στέγαση. 

Παγκόσμια Ημέρα των Ρομά

Η επόμενη συνάντηση του Σώματος των Επιτρόπων, λίγο πριν την Παγκόσμια Ημέρα των Ρομά, θα έπρεπε να αποτελέσει την τέλεια ευκαιρία για να διορθωθεί αυτή η κατάσταση. Έχοντας καθυστερήσει εδώ και χρόνια την έκδοση της απόφασης επί του θέματος, είναι επιτακτική ανάγκη να τηρήσουν οι Επίτροποι τις δεσμεύσεις τους απέναντι στον νόμο και να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα πως η επιβαλλόμενη περιθωριοποίηση των Ρομά μέσα στο Ιταλικό σύστημα στέγασης δε θα γίνει ανεκτή.

Οι αίθουσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης φαίνεται ότι απέχουν πολύ από την παχιά λάσπη του καταυλισμού Giugliano των Ρομά. Οι Επίτροποι πρέπει να γεφυρώσουν αυτό το χάσμα και να αναγκάσουν την Ιταλία να απομακρύνει τους Ρομά από τα τοξικά απόβλητα και τους αεροδιαδρόμους και να τους μεταφέρει σε μέρη με ικανοποιητική στέγαση την οποία δικαιούνται τα παιδιά του καταυλισμού Giugliano.

Διαβάστε περισσότερα [στα αγγλικά]: http://bit.ly/1MYdnfP 

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑ
Υπερασπίσου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στήριξε την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.