ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΦΥΛΑΚΗ ΤΗΣ ΝΙΓΗΡΙΑΣ

Δημοσιεύθηκε στις 1 Ιουλίου 2015, 16:02Εκτύπωση

Από το Moses Akatugba

Όταν τηλεφώνησα στην μητέρα μου από την φυλακή για να της πω ότι μου δόθηκε χάρη μετά από 10 χρόνια στην φυλακή, λιποθύμησε. Μου είπαν ότι προκειμένου να την συνεφέρουν, αναγκάστηκαν να της ρίξουν νερό. Αργότερα, όταν με είδε για πρώτη φορά μετά από όλα αυτά τα χρόνια στην φυλακή, με άρπαξε και με κράτησε τόσο σφιχτά. Δεν με άφηνε για σχεδόν 15 λεπτά. Όλη την ώρα είχε δάκρυα χαράς που έτρεχαν από τα μάτια της.

Ποδόσφαιρο και φρουτοχυμός: γιορτάζοντας με τους θανατοποινίτες φίλους μου

Ήμουν συγκλονισμένος από χαρά όταν έμαθα για την χάρη που μου δόθηκε στις 4μμ στις 28 Μαΐου. Αρχικά δεν μπορούσα καν να μιλήσω, ήμουν τόσο χαρούμενος. Την επόμενη ημέρα αφότου έμαθα τα νέα, γιόρτασα στη φυλακή με τη διοργάνωση ενός αγώνα ποδοσφαίρου μεταξύ κρατουμένων θανατοποινιτών και άλλων τρόφιμων των φυλακών. Ήμουν προπονητής στην ποδοσφαιρική ομάδα των θανατοποινιτών κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στη φυλακή. Κερδίσαμε τον αγώνα 3-0! Όλοι ήταν τόσο χαρούμενοι για να παίξουν.

Την Κυριακή πήγα στην εκκλησία της φυλακής. Αγόρασα μερικά μπισκότα και φρουτοχυμούς για να τα μοιραστώ με άλλους τρόφιμους στην εκκλησία ενώ ανακοινώθηκε ότι θα αφηνόμουνα ελεύθερος. Όλοι ήταν χαρούμενοι. Είχα φίλους στην φυλακή. Δίδασκα Αγγλικά και Μαθηματικά σε συγκρατούμενούς μου και έγινα φίλος με κάποιους μαθητές που έδειξαν ενδιαφέρον.

Αφέθηκα ελεύθερος μερικές μέρες αργότερα. Εκείνο το πρώτο απόγευμα στο σπίτι μου, η μητέρα μου έφτιαξε ένα ξεχωριστό πιάτο (σπεσιαλιτέ)- σούπα με μπάμιες και μοσχάρι. Ολόκληρη η οικογένεια έφαγε μαζί στην τραπεζαρία. Έπειτα, κάναμε ένα πάρτι με οικογενειακούς φίλους και τραγουδήσαμε, παίξαμε μουσική και προσευχηθήκαμε. Προσευχηθήκαμε για όλους εκείνους τους ακτιβιστές που κάναν εκστρατεία για την απελευθέρωσή μου, τους ανθρώπους από τη Διεθνή Αμνηστία και για τον Justine Ijeomah (Διευθυντής της HURSDEF, το Ίδρυμα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την Κοινωνική και Περιβαλλοντική Ανάπτυξη στη Νιγηρία) και για τη σύζυγό του, Goodness Justine. Μοιράσαμε ποτά σε όλους στο πάρτι.

Το πρώτο βράδυ που κοιμήθηκα στο κρεβάτι μου, κοιμήθηκα τόσο καλά! Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν ότι στις 5 το πρωί, δεν άκουσα το ξυπνητήρι της φυλακής. Το περίμενα, και στη συνέχεια συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν όνειρο, αλλά ότι όντως είμαι πραγματικά ελεύθερος. Όταν το συνειδητοποίησα, ένιωσα την ελευθερία βαθιά στο πνεύμα μου. Τα πράγματα είχαν αλλάξει για τα καλά. Πήγα πίσω για ύπνο και κοιμήθηκα μέχρι τις 10, απολαμβάνοντας πλήρως την «ελευθερία του ύπνου ». Η οικογένειά μου ήρθε να με ξυπνήσει, αλλά τους είπα να με αφήσουν να κοιμηθώ περισσότερο. Ήταν τόσο καλός ύπνος.

«Είμαι ζωντανός, δεν είμαι φάντασμα!»

Σε εκείνες τις πρώτες μέρες της ελευθερίας μου έπεσα πάνω σ 'έναν παλιό φίλο από το σχολείο και με κοίταξε σαν να είχε δει φάντασμα. Υπάρχει μια τοπική πεποίθηση ότι αν ρίξεις άμμο σε ένα πνεύμα θα εξαφανιστεί, και άρχισε να παίρνει άμμο από το έδαφος και να το ρίχνει στο σώμα μου! Του είπα - «Μην πετάς άμμο σε μένα, είμαι ζωντανός, δεν είμαι φάντασμα!» Εκείνος, με άγγιξε και με αγκάλιασε: σκέφτηκε ότι με είχαν εκτελέσει. Μου είπε ότι ποτέ δεν θα ξεχάσει την τελευταία φορά που με είδε πριν από τη σύλληψή μου πριν από 10 χρόνια.

Στο σπίτι, τα πάντα μου φαίνονται περίεργα, παρόλο που είμαι τόσο ανακουφισμένος που είμαι ελεύθερος. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει μέσα σε 10 χρόνια από τότε που με συνέλαβαν: νέες γέφυρες έχουν κατασκευαστεί και η χρήση των φορητών υπολογιστών και κινητών τηλεφώνων είναι κάτι σύνηθες τώρα.

Συντάσσομαι στον αγώνα ενάντια στα βασανιστήρια

Τα σχέδια μου τώρα που είμαι ελεύθερος είναι να συνεχίσω την εκπαίδευσή μου και να φτάσω τόσο μακριά όσο πάντα ονειρευόμουν - θέλω να γίνω γιατρός για να εκπληρώσω τις επιθυμίες του μακαρίτη πατέρα μου. Αλλά θα γίνω επίσης ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα για να βοηθήσω άλλους που αντιμετωπίζουν τις ίδιες προκλήσεις που αντιμετώπισα και εγώ. Έχω ήδη συμπληρώσει ένα έντυπο αίτησης και έβγαλα φωτογραφία διαβατηρίου – οι προϋποθέσεις για να γίνει κάποιος εθελοντής ακτιβιστής στο ίδρυμα HURSDEF. Ο διευθυντής, Justine, με υποδέχτηκε θερμά ως τον «Σύντροφο Moses Akatugba». Του είπα: Justine, συντάσσομαι στον αγώνα ενάντια στα βασανιστήρια, έτσι ώστε να μην περάσει κανείς τον δικό μου πόνο.

Στις 28 Μαΐου 2015, ο Moses Akatugba, ένας Νιγηριανός θανατοποινίτης, έλαβε χάρη μετά από περίπου 10 χρόνια στην φυλακή. Βασανίστηκε προκειμένου να ομολογήσει για ένα έγκλημα που όπως ισχυρίζεται δεν διέπραξε ποτέ. Πάνω από 800,000 ακτιβιστές έστειλαν γράμματα απαιτώντας δικαιοσύνη για τον Moses.

Μάθε περισσότερα για την εκστρατεία μας Stop Torture και ανέλαβε δράση για άλλους επιζώντες από βασανιστήρια εδώ.

 

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑ
Υπερασπίσου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στήριξε την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.