ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ: Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΗ

Η Διεθνής Αμνηστία δημοσιεύει σήμερα τις συστάσεις της προς τα ευρωπαϊκά κράτη, προτρέποντάς τα να διασφαλίσουν ότι τα μέτρα αντιμετώπισης του COVID-19 είναι σύμφωνα με τις διεθνείς και περιφερειακές υποχρεώσεις τους ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η έκθεση «Η Ευρώπη σε Ένα Σταυροδρόμι» [Europe at a Crossroads] παρέχει σαφείς οδηγίες προς τις κυβερνήσεις για όσα πρέπει και όσα δεν πρέπει να κάνουν προκειμένου να ανταποκριθούν στην εν εξελίξει πανδημία. Μεταξύ αυτών, είναι η εξασφάλιση του δικαιώματος των πολιτών στην υγεία, η διασφάλιση των δικαιωμάτων στέγασης, ύδρευσης και αποχέτευσης και η διασφάλιση της προστασίας των ευπαθών κοινωνικών ομάδων.
 

Περιορισμοί σε κάποια από τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα, εξαπλώνονται στην Ευρώπη σχεδόν εξίσου γρήγορα με τον ίδιο τον ιό. Ενώ πολλά από αυτά είναι απαραίτητα για την προστασία της δημόσιας υγείας, η ιστορία δεν θα κρίνει θετικά εκείνους που χρησιμοποιούν την πανδημία ως πρόσχημα για διακρίσεις, καταστολή ή λογοκρισία», δήλωσε η Marie Struthers, διευθύντρια Ευρώπης στη Διεθνή Αμνηστία.

«Ενώ τα κράτη έχουν υποχρέωση να λάβουν μέτρα για τον έλεγχο της εξάπλωσης της πανδημίας, τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο όλων των προσπαθειών πρόληψης, περιορισμού και θεραπείας.»

Η κεντρική έκκληση της Αμνηστίας στα κράτη αφορά τη λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων στο μέγιστο βαθμό που τους επιτρέπουν οι πόροι τους για την αντιμετώπιση της πανδημίας και για την εκπλήρωση του δικαιώματος του καθενός και της καθεμίας στην υγεία.

Σημαίνει επίσης ότι πρέπει να αναγνωριστεί πως ορισμένες ομάδες αντιμετωπίζουν έναν αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης. Για παράδειγμα, οι ηλικιωμένοι/ες και άνθρωποι με συγκεκριμένα υποκείμενα νοσήματα είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν σοβαρότερους κινδύνους που σχετίζονται με το COVID-19.

Ευάλωτες κοινωνικές ομάδες όπως οι αιτούντες/ούσες άσυλο, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες/ριες, ιδίως εκείνοι/ες που βρίσκονται σε υπερπλήρεις καταυλισμούς, αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο μόλυνσης. Παρομοίως, πρέπει να προστατευθούν και περιθωριοποιημένες ομάδες όπως οι Ρομά, οι άστεγοι/ες και οι άνθρωποι που στερούνται την ελευθερία τους στις φυλακές, τα κέντρα κράτησης μεταναστών/ριών και άλλα αντίστοιχα ιδρύματα.

Τα κράτη πρέπει να λάβουν υπόψη το γεγονός ότι γυναίκες και παιδιά ενδέχεται να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ενδοοικογενειακής βίας και τα θύματα ίσως αναγκαστούν να βρεθούν σε καραντίνα με τους θύτες τους. Πρέπει να διατεθούν πόροι και μέτρα για τον μετριασμό τέτοιων κινδύνων και να διασφαλιστεί ότι θα συνεχίσουν να προσφέρονται υπηρεσίες προστασίας και υποστήριξης κατά τη διάρκεια της κρίσης, καθώς επίσης και ότι αυτές οι υπηρεσίες θα είναι προσιτές σε όλες τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με καθεστώς παράτυπης μετανάστευσης χωρίς τον φόβο της απέλασης.
 

Αρκετές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν περάσει νόμους έκτακτης ανάγκης και έχουν λάβει μέτρα περιορισμού της ελεύθερης κυκλοφορίας, του συνεταιρισμού, της έκφρασης και της δημόσιας συνέλευσης, της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής και του δικαιώματος στην εργασία. Ενώ κάποια έκτακτα μέτρα είναι δικαιολογημένα, οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι εν λόγω πράξεις είναι πάντα νόμιμες, αναγκαίες και αναλογικές και είναι προσωρινές και υπόκεινται σε ανεξάρτητη εποπτεία και αναθεώρηση.

Παρόλο που ενδέχεται να απαιτούνται περιορισμοί στη μετακίνηση, η πανδημία δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να απομακρυνθούν οι πρόσφυγες. Το δικαίωμα σε αίτημα ασύλου πρέπει να αναγνωρίζεται και οι άνθρωποι αυτοί δεν πρέπει να επιστρέφονται σε μέρη όπου θα μπορούσαν να απειληθούν με σοβαρές παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

«Αυτή η κρίση δίνει στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις την ευκαιρία να προβούν στις ριζικές αλλαγές που απαιτούνται προκειμένου να είμαστε η κοινωνία που θέλουμε να είμαστε», Marie Struthers.

«Αυτή η κρίση αποκαλύπτει ότι ο αποκλεισμός, η ανισότητα και οι παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι βαθιά συνδεδεμένα. Όμως επιπλέον, αυτή η κρίση δίνει στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις την ευκαιρία να προβούν στις ριζικές αλλαγές που απαιτούνται προκειμένου να είμαστε η κοινωνία που θέλουμε να είμαστε. Μια κοινωνία που βάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα στην πρώτη γραμμή των αναγκαίων μέτρων, διασφαλίζει ότι κανείς δεν μένει πίσω και φροντίζει να προστατεύσει τις πιο ευπαθείς ομάδες».

Δείτε εδώ ολόκληρη την έκθεση για την Ευρώπη.