ΙΡΑΝ: Η ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
16 Φεβρουαρίου 2006
Έξι μήνες αφ' ότου ανέλαβε την εξουσία ο νέος πρόεδρος του Ιράν, οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνεχίζουν να είναι εκτενείς και η νέα κυβέρνηση έχει παραλείψει να αναλάβει οποιαδήποτε δράση για να αντιμετωπίσει την κατάσταση, όπως αποκάλυψε η Διεθνής Αμνηστία σε έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα.

«Η ιρανική κυβέρνηση πρέπει να προβεί σε απτές ενέργειες για να βελτιώσει την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα», δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία. «Η τρέχουσα ένταση όσον αφορά το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας δεν πρέπει να αποσπά την προσοχή ούτε της κυβέρνησης, ούτε της διεθνούς κοινότητας, από την αντιμετώπιση των μακρόχρονων προβλημάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων της χώρας».

Στην έκθεση, με τίτλο «Ιράν: Η νέα κυβέρνηση παραλείπει να αντιμετωπίσει τη δύσκολη κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», περιγράφονται οι συνεχιζόμενες παραβιάσεις και εκφράζεται ανησυχία γύρω από την, κατά τα φαινόμενα, εντεινόμενη καταπίεση αφ' ότου ανέλαβε την εξουσία η νέα κυβέρνηση τον Αύγουστο του 2005. Η έκθεση εστιάζει στη μακρόχρονη καταπίεση των εθνοτικών μειονοτήτων και στους περιορισμούς της ελευθερίας της έκφρασης. Αντιμετωπίζει επίσης τα ζητήματα της θανατικής ποινής και της συχνής χρήσης βασανιστηρίων.

Παρά τις συνταγματικές εγγυήσεις περί ισότητας, η έκθεση διαπιστώνει ότι, από την εκλογή του Προέδρου Αχμαντινεζάντ και μετά, μέλη των εθνοτικών και θρησκευτικών μειονοτήτων του Ιράν έχουν φονευθεί, τεθεί υπό κράτηση ή παρενοχληθεί για λόγους που συνδέονται αποκλειστικά με την εθνότητα ή την πίστη τους.

Σε ένα περιστατικό, αρκετά μέλη της αραβικής κοινότητας Αχουάζι φονεύθηκαν και δεκάδες τραυματίστηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας, που χρησιμοποίησαν υπερβολική βία κατά τη διάρκεια των συνεχιζόμενων βίαιων ταραχών στην Επαρχία Κουζεστάν. Σε άλλο περιστατικό, ιρανικές δυνάμεις ασφαλείας αναφέρθηκε ότι χρησιμοποίησαν πραγματικά πυρά, δακρυγόνα και ξυλοδαρμούς με κλομπ για να καταστείλουν διαδηλωτές που πετούσαν πέτρες, στα μέσα Σεπτεμβρίου του 2005. Τουλάχιστον δύο άνθρωποι αναφέρθηκε ότι φονεύθηκαν, ενώ πολλοί τραυματίστηκαν.

Η ιρανική νομοθεσία περιορίζει έντονα την ελευθερία της έκφρασης και του συνεταιρισμού και οι ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συχνά αντιμετωπίζουν αντίποινα για το έργο τους. Οι παρενοχλήσεις, οι εκφοβισμοί, οι επιθέσεις, η κράτηση, η φυλάκιση και τα βασανιστήρια ακτιβιστών και δημοσιογράφων συνεχίστηκαν υπό τη νέα κυβέρνηση.

Τον Οκτώβριο του 2005, επανήλθαν σε λειτουργία τα Δικαστήρια του Τύπου για να δικάζουν φερόμενες ως παραβιάσεις του Κώδικα του Τύπου, ο οποίος περιέχει διατάξεις με ασαφείς διατυπώσεις, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να τιμωρηθούν άνθρωποι για την ειρηνική έκφραση της γνώμης τους. Δεκάδες δημοσιογράφοι και εφημερίδες άρχισαν να εξετάζονται, ενώ σε ορισμένους δημοσιογράφους επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης με αναστολή.

«Παροτρύνουμε τις ιρανικές αρχές να επανεξετάσουν τον νόμο και την πρακτική για να διασφαλίσουν ότι κανείς δεν θα φυλακιστεί ως κρατούμενος συνείδησης, ούτε θα υποστεί δυσμενείς διακρίσεις, αποκλειστικά λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων, της φυλής, της εθνότητας, του φύλου, της σεξουαλικότητας ή της γλώσσας του», δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία.

Η Διεθνής Αμνηστία συνεχίζει να λαμβάνει νέες καταγγελίες για βασανιστήρια και κακομεταχείριση κρατουμένων, που συνεχίζουν να είναι θέμα ρουτίνας σε πολλές φυλακές και κέντρα κράτησης. Η στέρηση ιατρικής περίθαλψης ως μέθοδος άσκησης πίεσης σε πολιτικούς κρατουμένους έχει επίσης αναδειχθεί σε όλο και πιο σύνηθες φαινόμενο, όπως στην περίπτωση του ερευνητή δημοσιογράφου Ακμπάρ Γκάντζι.

Ο Ακμπάρ Γκάντζι συνελήφθη τον Απρίλιο του 2000 και καταδικάστηκε σε 10ετή ποινή φυλάκισης, για «συμμετοχή σε αδίκημα κατά της εθνικής ασφάλειας» και για «προπαγάνδα κατά του ισλαμικού συστήματος». Μετά από απεργία πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη στέρηση ανεξάρτητης ιατρικής περιθαλψης εκτός της φυλακής, αφέθηκε προσωρινά ελεύθερος για ιατρική περίθαλψη τον Ιούλιο του 2005. Επιστράφηκε στη φυλακή τον Σεπτέμβριο του 2005 και τοποθετήθηκε στην απομόνωση. Έναν μήνα αργότερα είπε στη σύζυγό του ότι είχε ξυλοκοπηθεί από δυνάμεις ασφαλείας ενώ βρισκόταν στο νοσοκομείο, πριν την επιστροφή του στη φυλακή.

«Οι ιρανικές αρχές πρέπει να διενεργήσουν έρευνες για όλους τους ισχυρισμούς για βασανιστήρια ή κακομεταχείριση και να λάβουν αποτελεσματικά μέτρα για να οδηγήσουν στη δικαιοσύνη οποιονδήποτε ενέχεται σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων», δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία. «Χρειάζονται επίσης επείγοντα και αποτελεσματικά μέτρα για να διασφαλιστεί η εξάλειψη μια για πάντα της χρήσης βασανιστηρίων».

Η Διεθνής Αμνηστία κατέγραψε 69 εκτελέσεις μεταξύ Ιουλίου 2005 και τέλους Ιανουαρίου 2006, μεταξύ των οποίων τις εκτελέσεις δύο νέων που καταγγέλλεται ότι ήταν κάτω των 18 ετών κατά την εκτέλεσή τους. Συνεχίζουν να επιβάλλονται θανατικές καταδίκες για ασαφώς διατυπωμένες κατηγορίες, όπως «διαφθορά επί της γης», για συναινετικές ιδιωτικές σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ενηλίκων και για άλλα αδικήματα όπως η κατανάλωση αλκοόλ, καθώς και για εγκλήματα όπως ο βιασμός, ο φόνος και το εμπόριο ναρκωτικών.

Η οργάνωση ζητά από τις αρχές να επιδείξουν τον σεβασμό τους για το εγγενές δικαίωμα στη ζωή, διατάσσοντας παύση των εκτελέσεων και προβαίνοντας σε άμεσες ενέργειες για να εμποδίσουν νέες εκτελέσεις ανηλίκων ή ανθρώπων που ήταν κάτω των 18 ετών κατά των χρόνο των φερομένων ως εγκλημάτων τους.

«Ο Πρόεδρος Αχμαντινεζάντ και η ιρανική κυβέρνηση χρειάζεται να λάβουν επείγοντα, απτά μέτρα για να διασφαλίσουν ότι προστατεύονται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα όλων των ανθρώπων στο Ιράν ανεξαρτήτως του φύλου, της εθνότητας και της πίστης τους».