ΙΡΑΝ: ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ ΟΣΩΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΠΛΗ ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ

Published on 31 May 2007, 00:00Εκτύπωση

ΚΟΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαμαρτύρονται για κρατήσεις και απαγορεύσεις μετακίνησης
31 Μαΐου 2007
(Νέα Υόρκη) Η ιρανική κυβέρνηση πρέπει να απελευθερώσει αμέσως δυο Ιρανοαμερικανούς και να δώσει διευκρινίσεις για την υπόθεση ενός τρίτου που ενδέχεται να έχει «εξαφανιστεί», δήλωσαν σήμερα τέσσερις από τις σημαντικότερες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Διεθνής Αμνηστία, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch), η Παγκόσμια Ομοσπονδία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (International Federation for Human Rights), οι Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα (Reporters Without Borders), καθώς και η τιμημένη με Νόμπελ Ειρήνης Ιρανή Σιρίν Εμπαντί κάλεσαν επίσης το Ιράν να άρει τις απαγορεύσεις μετακίνησης για δύο δημοσιογράφους με διπλή υπηκοότητα, στους οποίους το Ιράν έχει απαγορεύσει να επιστρέψουν στις χώρες τους.

Τα μέτρα αυτά φαίνεται να αποτελούν απόπειρα των αρχών ασφαλείας του Ιράν να σπείρουν τον φόβο στην ευρύτερη κοινότητα των δημοσιογράφων, των συγγραφέων, των λογίων και των ακτιβιστών. Οι επικοινωνίες τους με ομολόγους τους σε άλλες περιοχές του κόσμου υπογραμμίζουν την αφοσίωσή τους, τόσο στην ενίσχυση του αμοιβαίου σεβασμού και της αναγνώρισης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μέσω του διαλόγου, όσο και στη διασφάλιση της τήρησης των κανόνων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην χώρα τους.

«Οι πράξεις αυτές παραβιάζουν τους νόμους του Ιράν καθώς και τους διεθνείς κανόνες», δήλωσε η Σιρίν Εμπαντί, κάτοχος του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης για το 2003 και συνήγορος δύο θυμάτων της καταστολής «Το δικαστικό σώμα αρνείται βασικά δικαιώματα σε όσους έχουν διπλή υπηκοότητα».

Οι κρατήσεις και οι απαγορεύσεις μετακίνησης είναι μέρος ευρείας καταστολής που έχει εξαπολυθεί εναντίον Ιρανών ακτιβιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, φοιτητών και συνδικαλιστών από πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών του Ιράν που εδρεύουν στο Υπουργείο Πληροφοριών της χώρας. Αξιωματούχοι των μυστικών υπηρεσιών στο Υπουργείο Πληροφοριών κρατούν αυτή τη στιγμή δυο Ιρανοαμερικανούς λογίους, τον Κιάν Τατζμπάχς και τον Χαλέ Εσφαντιαρί, στην διαβόητη φυλακή Εβίν της Τεχεράνης.

Ένας άλλος Ιρανοαμερικανός το Ίρβιν της Καλιφόρνιας, ο Αλί Σακερί, πιστεύεται ότι επίσης κρατείται και ίσως να έχει πέσει θύμα εξαναγκαστικής εξαφάνισης. Επιπλέον, η κυβέρνηση έχει κατάσχει τα διαβατήρια δυο δημοσιογράφων, της Ιρανοαμερικανίδας Παρνάζ Αζίμα και της Γαλλοϊρανής Μερνούς Σολούκι, ώστε να τις εμποδίσει να φύγουν από το Ιράν.

Η Εμπαντί και οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εξέφρασαν σοβαρές ανησυχίες για την υγεία και την ασφάλεια των κρατουμένων, καθώς και των δυο δημοσιογράφων που έχουν παγιδευτεί στο Ιράν.

Ο Τατζμπάχς και ο Εσφαντιαρί κρατούνται στην πτέρυγα 209 της φυλακής Εβίν. Στις 29 Μαΐου 2007, ο εκπρόσωπος του δικαστικού σώματος, Αλιρεζά Τζαμσιντί, δήλωσε σε συνέντευξη τύπου ότι στους δύο αυτούς και στην Αζίμα έχουν απαγγελθεί κατηγορίες μετά από μήνυση που κατέθεσε εναντίον τους το Υπουργείο Πληροφοριών. Τους κατηγορεί ότι «δρουν ενάντια στην εθνική ασφάλεια χρησιμοποιώντας προπαγάνδα κατά της ισλαμικής δημοκρατίας με τη μέθοδο της κατασκοπείας για λογαριασμό αλλοδαπών».

Οι πράκτορες του Υπουργείου Πληροφοριών συνέλαβαν τον Εσφαντιαρί στις 8 Μαΐου. Ο 67χρονος διευθυντής του προγράμματος για τη Μέση Ανατολή του Διεθνούς Κέντρου Μελετητών Γούντροου Ουίλσον της Ουάσινγκτον μεταφέρθηκε αυθημερόν στη φυλακή Εβίν. Ο 45χρονος κοινωνικός επιστήμονας Τατζμπάχς, που εργάζονταν ως σύμβουλος τόσο της ιρανικής κυβέρνησης όσο και διεθνών οργανισμών, συνελήφθη τρεις μέρες αργότερα, στις 11 Μαΐου. Και οι δυο κρατούνται σε απομόνωση και τους αρνούνται την πρόσβαση στους δικηγόρους και την οικογένειά τους.

Στις 20 Μαΐου, το Υπουργείο Πληροφοριών, σε δήλωσή του, κατηγόρησε τον Εσφαντιαρί ότι προωθεί την κοινωνία των πολιτών στο Ιράν για να «προωθήσει τα συμφέροντα ξένων δυνάμεων». Αυτή η δήλωση και μια σειρά από άρθρα στη σκληροπυρηνική ημερήσια εφημερίδα Καϊχάν αναφέρθηκαν στις επαγγελματικές δραστηριότητες των Εσφαντιαρί και Τατζμπάχς, όπως η παρακολούθηση διεθνών επιστημονικών συνεδρίων, ως αποδεικτικά στοιχεία «δράσης κατά της δημόσιας ασφάλειας».

«Αυτές οι κατηγορίες έχουν πολιτικά κίνητρα και εξυπηρετούν αποκλειστικά την περαιτέρω απομόνωση της ιρανικής κοινωνίας των πολιτών», τόνισε η Εμπαντί. «Η κυβέρνηση τιμωρεί τους κρατούμενους αυτούς επειδή προώθησαν τον διάλογο μεταξύ των Ιρανών και της διεθνούς κοινότητας».

Ο 59χρονος Σακερί «εξαφανίστηκε» στις 8 Μαΐου καθώς έφευγε από το Ιράν για την Ευρώπη. Σύμφωνα με συνεργάτες του, τηλεφώνησε στην οικογένειά του 48 ώρες αργότερα και είπε ότι «υπήρξε μία παρεξήγηση, είμαι εντάξει». Στις 29 Μαΐου, ο εκπρόσωπος του δικαστικού σώματος είπε ότι «ο Σακερί δεν βρίσκεται υπό κράτηση και δεν του έχουν απαγγελθεί κατηγορίες». Παρ' όλα αυτά, είναι άγνωστο το πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή. Οι διεθνείς οργανώσεις καλούν την ιρανική κυβέρνηση να διερευνήσει την αρχική κράτηση του Σακερί στις 8 Μαΐου, να δημοσιοποιήσει τον τόπο όπου βρίσκεται αυτή τη στιγμή, να τον ελευθερώσουν εάν κρατείται και να του επιτρέψουν να φύγει από τη χώρα και να επιστρέψει στην οικογένειά του στην Καλιφόρνια.

Οι αρχές έχουν απαγορεύσει επίσης σε δυο δημοσιογράφους με διπλή υπηκοότητα να φύγουν από το Ιράν. Η Σολούκι, φοιτήτρια στο τμήμα δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου του Κεμπέκ, με γαλλική και ιρανική υπηκοότητα, συνελήφθη στις 17 Φεβρουαρίου ενώ γύριζε ντοκιμαντέρ για τα γεγονότα που ακολούθησαν την κατάπαυση του πυρός το 1988 στον πόλεμο Ιράν-Ιράκ. Κρατήθηκε επί έναν μήνα στη φυλακή Εβίν από αξιωματούχους του Υπουργείου Πληροφοριών, οι οποίοι κατέσχεσαν επίσης τις σημειώσεις της και την ταινία, και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερη με χρηματική εγγύηση 100 εκατομμυρίων τουμάν ($100.000) στις 19 Μαρτίου. Ωστόσο, οι αρχές δεν της επέστρεψαν το διαβατήριό της, εμποδίζοντάς την έτσι να φύγει από τη χώρα. Πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών την έχουν επανειλημμένα καλέσει για ανάκριση από τότε που αφέθηκε ελεύθερη.

Η Αζίμα, δημοσιογράφος του προγράμματος της Ραδιοφωνίας Ελεύθερη Ευρώπη (Radio Free Europe) στην περσική γλώσσα, που έχει ιρανική και αμερικανική υπηκοότητα, επίσης εμποδίστηκε να φύγει από τη χώρα. Το διαβατήριό της κατασχέθηκε από τις αρχές τον Ιανουάριο 2007. Στις 21 Μαΐου, μετά την καταβολή μεγάλης χρηματικής εγγύησης, οι αρχές αρνήθηκαν να επιστρέψουν το διαβατήριό της επικαλούμενες το ενδιαφέρον που έχει για την υπόθεση αυτή το Υπουργείο Πληροφοριών.

Πράκτορες των ιρανικών μυστικών υπηρεσιών συχνά κατηγορούν με πολιτικά κίνητρα ακτιβιστές και διανοούμενους για «διακινδύνευση της εθνικής ασφάλειας». Πράκτορες του Υπουργείου Πληροφοριών συνέλαβαν τον Αμπντουλφατάχ Σολτανί, διακεκριμένο δικηγόρο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον Αύγουστο του 2005, κατηγορώντας τον για κατασκοπεία. Οι πράκτορες του υπουργείου κράτησαν τον Σολτανί στη φυλακή Εβίν επί επτά μήνες προτού τον αφήσουν ελεύθερο με εγγύηση. Στις 28 Μαΐου 2007, ένα εφετείο της Τεχεράνης απάλλαξε τον Σολτανί από όλες τις κατηγορίες.

Η Διεθνής Αμνηστία, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Διεθνής Ομοσπονδία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα και η κυρία Εμπαντί υπενθύμισαν στις ιρανικές αρχές ότι φέρουν ακέραιη την ευθύνη για την υγεία και την προσωπική ασφάλεια όσων κρατούνται από το κράτος και ότι όλοι οι κρατούμενοι πρέπει να έχουν αξιοπρεπή μεταχείριση και να έχουν πρόσβαση σε δικηγόρους και επισκέπτες. Κάλεσαν, επίσης, την κυβέρνηση του Ιράν να σταματήσει τον διωγμό και την ποινική δίωξη των διανοούμενων και δημοσιογράφων με διπλή υπηκοότητα.

Για περισσότερες πληροφορίες:

Στη Νέα Υόρκη, για το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Hadi Ghaemi (αγγλικά και περσικά): 001-917-669-5996 (κινητό)

Στο Λονδίνο, γραφείο τύπου Διεθνούς Αμνηστίας: 0044-20-7413-5566

Στο Παρίσι, για τη Διεθνή Ομοσπονδία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, 0033-1-43-55-2011 και Karim Lahidji (γαλλικά και περσικά): 0033-6-304-603-73

Στο Παρίσι, για τους Δημοσιογράφους χωρίς Σύνορα, Reza Moini (γαλλικά και περσικά): 0033-1-44-83-84-84

- Για περισσότερες πληροφορίες και συνεντεύξεις επικοινωνήστε με την Υπεύθυνη Τύπου και Προβολής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, ’ννα Μπότσογλου, τηλ. 210 3600628 (εσωτ. 2).

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑ
Υπερασπίσου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στήριξε την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.