Αν η διεθνής κοινότητα ήταν άνθρωπος, πώς θα κοιτούσε αυτά τα παιδιά και τους γονείς τους στα μάτια;
ΙΡΑΝ: ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 23 ΠΑΙΔΙΑ ΣΚΟΤΩΘΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΒΙΑΙΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΝΕΑΝΙΚΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΤΙΜΩΡΙΑ
Οι παράνομοι φόνοι τουλάχιστον 23 παιδιών από τις ιρανικές δυνάμεις ασφαλείας κάνουν ακόμα πιο ορατή τη θανάσιμη αποφασιστικότητα των αρχών να συντρίψουν τις εκτεταμένες, συνεχιζόμενες διαδηλώσεις, οι οποίες πυροδοτήθηκαν από τον θάνατο υπό κράτηση της 22χρονης Mahsa (Zhina) Amini στις 16 Σεπτεμβρίου και εξελίχθηκαν σε αυτό που πολλές/-οί στο Ιράν λένε ότι είναι μια ευρύτερη εξέγερση κατά του κατεστημένου της Ισλαμικής Δημοκρατίας, δήλωσε σήμερα η Διεθνής Αμνηστία.
Σε μια λεπτομερή δήλωση, η οργάνωση απαριθμεί τα ονόματα και τις συνθήκες γύρω από τη δολοφονία 23 παιδιών ως αποτέλεσμα παράνομης βίας κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων από τις 20 Σεπτεμβρίου έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2022. Στα θύματα περιλαμβάνονται 21 αγόρια ηλικίας μεταξύ 11 και 17 ετών, και τρία κορίτσια, δύο εκ των οποίων ήταν 16 ετών, ενώ ένα 17. Τα περισσότερα αγόρια σκοτώθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας που πυροβόλησαν παράνομα με πραγματικά πυρομαχικά εναντίον τους. Δύο αγόρια πέθαναν αφού πυροβολήθηκαν με μεταλλικά σφαιρίδια από κοντινή απόσταση, ενώ τρία κορίτσια και ένα αγόρι πέθαναν μετά από θανάσιμο ξυλοδαρμό από τις δυνάμεις ασφαλείας.
Heba Morayef, Διεθνής Αμνηστία
Τα παιδιά αντιπροσωπεύουν το 16% των συνολικών θανάτων διαδηλωτριών/-ών και παρευρισκομένων που έχει καταγράψει η Διεθνής Αμνηστία. Η οργάνωση έχει μέχρι στιγμής καταγράψει τα ονόματα και τα στοιχεία 144 αντρών, γυναικών και παιδιών που σκοτώθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας του Ιράν μεταξύ 19 Σεπτεμβρίου και 3 Οκτωβρίου. Τα καταγεγραμμένα θύματα είναι μόνο εκείνα των οποίων τα ονόματα μπόρεσε να ταυτοποιήσει η οργάνωση μέχρι στιγμής. Η Διεθνής Αμνηστία συνεχίζει τις έρευνές της για τους αναφερόμενους φόνους και πιστεύει ότι ο αριθμός των νεκρών είναι μεγαλύτερος.
«Οι δυνάμεις ασφαλείας του Ιράν έχουν σκοτώσει σχεδόν 23 παιδιά σε μια προσπάθεια να συντρίψουν το πνεύμα αντίστασης της θαρραλέας νεολαίας της χώρας. Αν η διεθνής κοινότητα ήταν άνθρωπος, πώς θα κοιτούσε αυτά τα παιδιά και τους γονείς τους στα μάτια; Θα χαμήλωνε το κεφάλι της ντροπιασμένη για την αδράνειά της απέναντι στην επίμονη ατιμωρησία που απολαμβάνουν οι ιρανικές αρχές για τα συστηματικά εγκλήματα και τις κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», δήλωσε η Heba Morayef, περιφερειακή διευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
«Οι ιρανικές αρχές έχουν επανειλημμένα αγνοήσει όλες τις εκκλήσεις να σταματήσουν την παράνομη χρήση βίας και να διώξουν τους υπεύθυνους για παράνομους φόνους, εξαφανίσεις, βασανιστήρια και άλλη κακομεταχείριση διαδηλωτριών/-ών, παρευρισκομένων και ανθρώπων που στερούνται την ελευθερία τους. Το τίμημα αυτής της συστηματικής ατιμωρησίας πληρώνεται με ανθρώπινες ζωές, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών. Τα κράτη-μέλη που συμμετέχουν στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ θα πρέπει να συγκαλέσουν επειγόντως ειδική σύνοδο και να προχωρήσουν σε ψήφισμα για τη δημιουργία ενός διεθνούς ανεξάρτητου μηχανισμού διερεύνησης και απόδοσης ευθυνών για το Ιράν».
Δέκα από τα καταγεγραμμένα παιδιά-θύματα ανήκαν στην καταπιεσμένη μειονότητα των Μπαλούτσι του Ιράν και σκοτώθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας, την πιο θανατηφόρα ημέρα της καταστολής, στις 30 Σεπτεμβρίου, στη Ζαχεντάν, στην επαρχία Σιστάν και Μπαλουχιστάν. Τα στοιχεία που συγκέντρωσε η Διεθνής Αμνηστία δείχνουν ότι τουλάχιστον εφτά από τα παιδιά που σκοτώθηκαν στο Ζαχεντάν πυροβολήθηκαν στην καρδιά, στο κεφάλι ή σε άλλα ζωτικά όργανα.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές και οπτικοακουστικά στοιχεία που εξέτασε η οργάνωση, ένα από αυτά τα παιδιά, ο Javad Pousheh, ηλικίας 11 ετών, πυροβολήθηκε στο πίσω μέρος του κεφαλιού του με πραγματικά πυρομαχικά που έριξαν οι δυνάμεις ασφαλείας κατά τη διάρκεια βίαιης καταστολής διαμαρτυρίας που έλαβε χώρα μετά την προσευχή της Παρασκευής έξω από αστυνομικό τμήμα και κοντά σε μεγάλο χώρο προσευχής. Η σφαίρα βγήκε από το δεξί του μάγουλο αφήνοντας μια μεγάλη τρύπα.
Τα υπόλοιπα 13 παιδιά σκοτώθηκαν στις επαρχίες Τεχεράνη (5), Δυτικό Αζερμπαϊτζάν (4), Alborz (1), Kermanshah (1), Kohgilouyeh και Bouyer Ahmad (1) και Zanjan (1). Δύο από τα παιδιά που σκοτώθηκαν ήταν αφγανικής υπηκοότητας, ένα 14χρονο αγόρι, ο Mohammad Reza Sarvari, και ένα 17χρονο κορίτσι, η Setareh Tajik.
Οι αρχές διαδίδουν ψεύδη
Στις 7 Οκτωβρίου, ο δικηγόρος του Mohammad Reza Sarvari, ο οποίος σκοτώθηκε από τις δυνάμεις ασφαλείας κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στο Shahr-e Rey, στην επαρχία της Τεχεράνης, στις 21 Σεπτεμβρίου, δημοσίευσε στο διαδίκτυο αντίγραφο του πιστοποιητικού ταφής του παιδιού, στο οποίο αναφερόταν ως αιτία θανάτου «αιμορραγία και θρυμματισμένος εγκεφαλικός ιστός» που προκλήθηκε από «χτύπημα με ταχύτατα κινούμενο βλήμα». Ο δικηγόρος έγραψε ότι αισθάνθηκε υποχρεωμένος να μοιραστεί το επίσημο έγγραφο δεδομένης της διάδοσης ψευδών αφηγήσεων από τις αρχές στα κρατικά μέσα ενημέρωσης και των δηλώσεων αξιωματούχων που αποδίδουν όλο και περισσότερο τον θάνατο των παιδιών που σκοτώνονται από τις δυνάμεις ασφαλείας σε «αυτοκτονίες».
Οι δυνάμεις ασφαλείας πυροβόλησαν τόσο με μεταλλικά σφαιρίδια όσο και με πραγματικά πυρομαχικά τον Amir Mehdi Farrokhipour, ηλικίας 17 ετών, κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στην Τεχεράνη στις 28 Σεπτεμβρίου. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, πέθανε από τραύματα στο στήθος από πυροβόλο όπλο, ενώ οι υπηρεσίες πληροφοριών ανάγκασαν τον πατέρα του να βιντεοσκοπήσει δήλωση στην οποία να λέει ότι ο γιος του πέθανε κατά τη διάρκεια τροχαίου ατυχήματος, απειλώντας να σκοτώσουν ή να βλάψουν με άλλο τρόπο τις κόρες του αν αρνούνταν.
Άλλα παραδείγματα κρατικών προσπαθειών συγκάλυψης περιλαμβάνουν τις περιπτώσεις δύο 16χρονων κοριτσιών, της Nika Shakarami και της Sarina Esmailzadeh, οι οποίες σκοτώθηκαν αφού οι δυνάμεις ασφαλείας τις χτύπησαν θανάσιμα στο κεφάλι. Οι μυστικές υπηρεσίες και οι δυνάμεις ασφαλείας υπέβαλαν τις οικογένειες των κοριτσιών σε έντονη παρενόχληση και εκφοβισμό για να τις εξαναγκάσουν να βιντεοσκοπήσουν δηλώσεις που επαναλαμβάνουν την επίσημη αφήγηση ότι τα παιδιά τους διέπραξαν «αυτοκτονία» πηδώντας από μια στέγη.
Το τελευταίο κύμα φόνων κατά τη διάρκεια των διαμαρτυριών έχει τις ρίζες του σε μια βαθιά κρίση συστημικής ατιμωρησίας για τα πιο σοβαρά εγκλήματα βάσει του διεθνούς δικαίου που επικρατεί εδώ και καιρό στο Ιράν και η οποία, δεδομένης της κλίμακας και της σοβαρότητας των παρελθουσών και συνεχιζόμενων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν έχει αντιμετωπιστεί επαρκώς από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Χρειάζεται επειγόντως ένας διεθνής μηχανισμός έρευνας και λογοδοσίας για τη συλλογή, την ενοποίηση, τη διατήρηση και την ανάλυση των αποδεικτικών στοιχείων για τα σοβαρότερα εγκλήματα βάσει του διεθνούς δικαίου που διαπράχθηκαν στο Ιράν και για άλλες σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τρόπο που να πληροί τα γενικά πρότυπα των ποινικών διαδικασιών και να συνδράμει στη διερεύνηση και τη δίωξη όσων είναι ύποπτοι για ποινική ευθύνη.
«Οι ιρανικές αρχές παρενοχλούν και εκφοβίζουν συστηματικά τις οικογένειες των θυμάτων για να αποκρύψουν την αλήθεια ότι έχουν το αίμα των παιδιών στα χέρια τους. Αυτές οι κατάπτυστες μέθοδοι υπογραμμίζουν περαιτέρω την κλίμακα της καταστολής και τη διαφθορά των ιρανικών αρχών, και αποτελούν περαιτέρω απόδειξη ότι όλοι οι δρόμοι για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη είναι κλειστοί σε εθνικό επίπεδο», δήλωσε η Heba Morayef.
Ιστορικό
Η Διεθνής Αμνηστία αποκάλυψε ότι το ανώτατο στρατιωτικό όργανο του Ιράν έδωσε εντολή στους διοικητές των ενόπλων δυνάμεων σε όλες τις επαρχίες να «αντιμετωπίσουν σκληρά» τις/τους διαδηλώτριες/-ές που βγήκαν στους δρόμους μετά τον θάνατο υπό κράτηση της Mahsa (Zhina) Amini από την αστυνομία ηθών του Ιράν. Η οργάνωση έχει τεκμηριώσει εκτεταμένη, αδικαιολόγητη χρήση θανατηφόρας βίας και πυροβόλων όπλων από τις ιρανικές δυνάμεις ασφαλείας, οι οποίες είτε σκόπευαν να σκοτώσουν διαδηλώτριες/-ές είτε θα έπρεπε να γνωρίζουν με εύλογο βαθμό βεβαιότητας ότι η χρήση πυροβόλων όπλων θα οδηγούσε σε θανάτους.
Οι ιρανικές αρχές έχουν και στο παρελθόν αντιμετωπίσει διαδηλώσεις με παρόμοια μοτίβα παράνομης χρήσης βίας, συμπεριλαμβανομένης της θανατηφόρας βίας, η οποία, για παράδειγμα, είχε αποτέλεσμα τον θάνατο εκατοντάδων διαδηλωτριών/-ών και παρευρισκομένων, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 21 παιδιών, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων του Νοεμβρίου 2019.