#ΜΕΝΟΥΜΕΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΑΜΝΗΣΤΙΑ
Από τη Δευτέρα 16/3, τα γραφεία της Διεθνούς Αμνηστίας στην Αθήνα έκλεισαν, και όλοι/ες οι εργαζόμενοι/ες δουλεύουμε από το σπίτι. Αναβλήθηκαν επίσης όλες οι φυσικές συναντήσεις των ακτιβιστών/ριών μας, καθώς και των μελών.
Όλες μας οι διαδικασίες έχουν αντικατασταθεί από διαδικασίες ηλεκτρονικών συναντήσεων.
Μπορείτε να συνεχίσετε να έρχεστε σε επικοινωνία μαζί μας μέσω email, social media και στα τηλέφωνά μας (υπάρχει και η εκτροπή κλήσεων!).
Φυσικά, ο αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν σταματά. Προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα, και αναμετράται με νέες προκλήσεις, τόσο στους τρόπους όσο και στο περιεχόμενο. Στη σημερινή, νέα και δύσκολη πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε και στη χώρα μας, όπως και παγκοσμίως, θα ανακύπτουν νέα ζητήματα δικαιωμάτων σε σχέση με αυτήν, αλλά παραμένουν φυσικά και όλα τα ζητήματα για τα οποία αγωνιζόμαστε, για κοινωνίες με ισότητα, συμπερίληψη, ελευθερία και αλληλεγγύη. Είμαστε και θα είμαστε διαρκώς εδώ, βρίσκοντας διαρκώς νέους τρόπους και αξιοποιώντας όλη μας τη δημιουργικότητα, ώστε σήμερα ακόμα περισσότερο, να μην είναι κανείς και καμιά μόνη.
Σήμερα όμως, κανείς και καμιά μόνη της, συλλογικότητα και αλληλεγγύη, σημαίνει να πρωτοστατήσουμε στον μεγαλύτερο δυνατό περιορισμό των κοινωνικών επαφών. Για να προστατευθούν οι ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, για να μπορέσουν οι εργαζόμενοι/ες στην υγεία και στα είδη και υπηρεσίες πρώτης ανάγκης να κάνουν τη δουλειά τους, για να μην καταρρεύσει το δυστυχώς ανεπαρκές σύστημα υγείας. Μειώνουμε την πιθανότητα να κολλήσουμε εμείς, αλλά ταυτόχρονα, προστατεύουμε τους συνανθρώπους μας και μειώνουμε την πιθανότητα να κολλήσουμε άλλους/ες. Κι έτσι, συλλογικά, μειώνουμε τον ρυθμό μετάδοσης του κοροναϊού.
Και θυμόμαστε! Πλένουμε σχολαστικά τα χέρια μας, αποφεύγουμε επαφή με κοινόχρηστα αντικείμενα, κρατάμε αποστάσεις με τους άλλους ανθρώπους όταν χρειαστεί να συναντηθούμε μαζί τους, σεβόμαστε τους εργαζόμενους/ες που κάνουν τη δουλειά τους και βοηθάμε στην προστασία τους.
Δεν πανικοβαλλόμαστε, αναλαμβάνουμε απλά το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί, και συμβάλλουμε σε δίκτυα αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, σε συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη.
Είμαστε όλες και όλοι μαζί σε αυτό – ακόμα κι αν αυτό σήμερα πρέπει να γίνει από σωματική απόσταση. Ελπίδα, αγώνας, συλλογικότητα, αλληλεγγύη!