ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ: ΚΑΤΑΦΩΡΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΚΟΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΝΑΑΡΟΥ
Περίπου 1.200 άνδρες, γυναίκες και παιδιά που ζήτησαν καταφύγιο στην Αυστραλία και μεταφέρθηκαν εξαναγκαστικά στο απομακρυσμένο νησί του Ειρηνικού Ναάρου υφίστανται σοβαρής μορφής κακομεταχείριση, απάνθρωπη μεταχείριση και παραβιάσεις, δήλωσαν από κοινού το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τη Διεθνής Αμνηστία. Η αποτυχία της κυβέρνησης της Αυστραλίας ως προς την αντιμετώπιση σοβαρών παραβιάσεων φαίνεται να αποτελεί μια σκόπιμη πολιτική με στόχο να αποτρέψει λοιπούς αιτούντες άσυλο να φτάσουν στη χώρα δια θαλάσσης.
Πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο στο νησί Ναάρου, οι περισσότεροι εκ των οποίων κρατούνται εκεί για τουλάχιστον τρία χρόνια, αντιμετωπίζουν πρακτικές κακομεταχείρισης σε καθημερινή βάση από εργαζόμενους υγείας και άλλους αρμόδιους για την παροχή υπηρεσιών προς αυτούς που έχουν προσληφθεί από την κυβέρνηση της Αυστραλίας, ενώ δέχονται και επιθέσεις από ντόπιους του νησιού οι οποίοι ωστόσο δεν τυγχάνουν τιμωρίας.
«Η πολιτική της Αυστραλίας ως προς την εξορία των αιτούντων άσυλο που καταφθάνουν δια θαλάσσης είναι ακραίως σκληρή», δήλωσε η Anna Neistat, Ανώτερη Διευθύντρια Έρευνας της Διεθνούς Αμνηστίας, που διενέργησε την έρευνα στο νησί εκ μέρους της οργάνωσης. «Ελάχιστες είναι οι άλλες χώρες που φτάνουν σε τόσο ακραία μέτρα με στόχο να πλήξουν σκόπιμα ανθρώπου που αναζητούν ασφάλεια και ελευθερία».
[Διαβάστε περισσότερα από την Anna Neistat για το θέμα]
Οι αρχές της Αυστραλίας γνωρίζουν καλά την κατάσταση που επικρατεί σχετικά με τις παραβιάσεις στο νησί Ναάρου. Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Αυστραλίας, το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες, μια Ειδική Διερευνητική Επιτροπή και ένας ανεξάρτητος εμπειρογνώμων που έχει διοριστεί από την κυβέρνηση της Αυστραλίας έχουν ήδη επισημάνει πολλές από τις εν λόγω πρακτικές και έχουν καλέσει την κυβέρνηση να τις αλλάξει. Η συνεχιζόμενη αποτυχία της κυβέρνησης της Αυστραλίας στην αντιμετώπιση των παραβιάσεων που διαπράττονται από τις αρχές της στο νησί Ναάρου καταδεικνύει σαφώς πως η υιοθέτηση ή ανοχή των εν λόγω πρακτικών κακομεταχείρισης είναι ζήτημα πολιτικής διαχείρισης.
Μεταφέροντας δια της βίας πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο στο Ναάρου, κρατώντας τους για παρατεταμένα διαστήματα σε απάνθρωπες συνθήκες, στερώντας τους τη δέουσα ιατρική φροντίδα και δομώντας τις επιχειρήσεις της με τρόπους που οδηγούν σε σοβαρή επιδείνωση της πνευματικής υγείας πολλών από αυτούς, η κυβέρνηση της Αυστραλίας έχει παραβιάσει το δικαίωμα προστασίας από βασανιστήρια και λοιπή σωματική κακοποίηση, από παράνομη κράτηση, καθώς και άλλα δικαιώματα προστασίας, δήλωσαν η Human Rights Watch και η Διεθνής Αμνηστία.
«Η αποτρόπαια μεταχείριση την οποία υφίστανται από την κυβέρνηση της Αυστραλίας τα τελευταία τρία χρόνια οι πρόσφυγες που βρίσκονται στο Ναάρου έχει προκαλέσει βαρύ πλήγμα στην ευημερία τους» δήλωσε ο Michael Bochenek, Ανώτερος Σύμβουλος για τα δικαιώματα των παιδιών στο Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Διακιωμάτων, ο οποίος διενήργησε την έρευνα στο νησί για λογαριασμό της οργάνωσης. «Φαίνεται πως ένας από τους στόχους της Αυστραλίας στο Ναάρου είναι να οδηγεί τους ενήλικες, αλλά και τα παιδιά πρόσφυγες σε οριακό σημείο μέσω της διαρκούς άσκησης βίας».
Υπόβαθρο
Η Αυστραλία και το Ναάρου επιβάλλουν αυστηρή μυστικότητα όσον αφορά τη διευθέτηση αιτούντων άσυλο στο Ναάρου και απορρίπτουν τα περισσότερα αιτήματα επίσκεψης από δημοσιογράφους ή ερευνητές. Εν τούτοις, ένα ερευνητής της Διεθνούς Αμνηστίας και ένας ερευνητής της Human Rights Watch κατάφεραν να εισέλθουν νόμιμα στο Ναάρου και να παραμείνουν για 12 ημέρες συνολικά τον Ιούλιο του 2016. Όταν συμπλήρωσαν τις διατυπώσεις εισόδου, δεν ερωτήθηκαν για τις διασυνδέσεις τους με οργανώσεις. Πήραν συνεντεύξεις από 84 πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο από το Ιράν, το Ιράκ, το Πακιστάν, τη Σομαλία, το Μπανγκλαντές, το Κουβέιτ και το Αφγανιστάν, μεταξύ των οποίων και απάτριδες Κούρδοι που ζούσαν στο Ιράν ή στο Ιράκ. Είκοσι εννέα από αυτούς ήταν γυναίκες. Πέντε ήταν κορίτσια και τέσσερις ήταν αγόρια. Οι ερευνητές πήραν επίσης συνεντεύξεις από αρκετούς παρόχους υπηρεσιών, οι οποίοι συμφώνησαν να δώσουν πληροφορίες παρότι διέτρεχαν κίνδυνο διώξεων για την παροχή των πληροφοριών.
Το Ναάρου, ένα πολύ μικρό, φτωχό νησί 21 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ή οκτώ τετραγωνικών μιλίων, είναι μικρότερο και από το αεροδρόμιο της Μελβούρνης. Έχει πληθυσμό 10.000 κατοίκων. Το εσωτερικό του νησιού, κατεστραμμένο έπειτα από 40 χρόνια εξόρυξης φωσφορικού άλατος, είναι κατά κύριο λόγο μη κατοικήσιμο και μη καλλιεργήσιμο. Οι θέσεις εργασίας είναι λιγοστές και βασικές υπηρεσίες, όπως η υγεία και η εκπαίδευση, είναι σε μεγάλο βαθμό ανεπαρκείς.
Η Αυστραλία μεταφέρει δια της βίας στο Ναάρου οικογένειες με παιδιά, ασυνόδευτα παιδιά, άνδρες και γυναίκες από τον Σεπτέμβριο του 2012, δυνάμει μνημονίων συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών. Η Αυστραλία συμφώνησε να καλύψει το σύνολο του κόστους που σχετίζεται με την παράκτια κράτηση και διευθέτηση αιτούντων άσυλο και προσφύγων. Η κυβέρνηση της Αυστραλίας δαπάνησε 415 εκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας (314 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) για τις επιχειρήσεις της στο Ναάρου το οικονομικό έτος που έληξε στις 30 Απριλίου 2015, δηλαδή σχεδόν 350.000 δολάρια ΗΠΑ για κάθε άτομο που κρατήθηκε στο νησί μόνο για το έτος αυτό.