11.000 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ
11.000 λόγοι για πραγματική δράση στη Συρία
Από τον Philip Luther, Διευθυντή της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Στο βρώμικο πάτωμα κείτονται χτυπημένα, στραγγαλισμένα, γεμάτα μώλωπες κορμιά. Ορισμένα φέρουν σημάδια ασιτίας, πολλά άλλα φέρουν σημάδια ηλεκτροσόκ, ενώ άλλα δεν έχουν μάτια. Το βάθος και το μέγεθος της φρίκης είναι σχεδόν αδύνατο να περιγραφούν… μα, δεν θα έπρεπε να εκπλήσσουν κανέναν.
Οι χιλιάδες φωτογραφίες, μέρος έκθεσης που δημοσιεύεται σήμερα, αποτελούν απόδειξη του βασανισμού και της δολοφονίας 11.000 ατόμων περίπου, που κρατούνταν στη Συρία από την έναρξη της εξέγερσης το 2011 μέχρι τον Αύγουστο του περασμένου έτους.
Αν και δεν μπορούμε να πιστοποιήσουμε την αυθεντικότητα των εικόνων, οι ισχυρισμοί συνάδουν με πτυχές έρευνας που διεξήγαγε η Διεθνής Αμνηστία για βασανισμούς και εξαναγκαστικές εξαφανίσεις από τη συριακή κυβέρνηση, καθώς και θανάτους κρατουμένων.
Η πολύχρονη εμπειρία αλλά και η υπόληψη των διεθνών δικηγόρων και εμπειρογνωμόνων που έχουν αναλάβει την έρευνα συμβάλλουν στην αξιοπιστία της.
Αναπόφευκτα, η απόλυτη φρίκη που απεικονίζεται σε αυτές οι εικόνες, θα ‘σκιάσουν’ τις ειρηνευτικές συνομιλίες που θα πραγματοποιηθούν στη Γενεύη τις επόμενες ημέρες.
Οι ηγέτες του κόσμου μάλλον θα καταδικάσουν τις κακοποιήσεις και θα εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους για τις εικόνες αυτές.
Αλλά το βασικό ερώτημα είναι: τι μπορεί να γίνει για να αποτραπεί ο βασανισμός μέχρι θανάτου ακόμα 11.000 ατόμων;
Εκτιμάται ότι κατά τη διάρκεια της κρίσης δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν τεθεί υπό κράτηση. Ανάμεσα σε εκείνους που εξακολουθούν να κρατούνται είναι ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα, γιατροί και εργαζόμενοι στον ανθρωπιστικό τομέα, οι οποίοι θεωρείται ότι έχουν επικρίνει τις αρχές.
Σε ορισμένους από αυτούς έχουν δοθεί μεγάλες ποινές φυλάκισης έπειτα από άδικες δίκες, ενώ άλλοι κρατούνται χωρίς να τους έχει απαγγελθεί κατηγορία ή να έχουν δικαστεί σε κέντρα κράτησης που διοικούνται από τις πολλαπλές υπηρεσίες πληροφοριών της Συρίας. Η τύχη πολλών, απλώς, αγνοείται.
Αυτό που είναι κοινό σε όλους είναι η ανατριχιαστική πιθανότητα να υποφέρουν από την ίδια κακοποίηση που συγκλονίζει τον κόσμο σήμερα.
Ο 25χρονος Majd al Din al Kholani είναι ένας τέτοιου είδους κρατούμενος. Κρατείται χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο από την σύλληψή του το 2011 στο Daraya, μια πόλη νότια-δυτικά της Δαμασκού, επειδή έδωσε σε σύρους στρατιώτες μπουκάλια νερού, τα οποία όμως μέσα είχαν λουλούδια, για να αντιταχθεί με αυτόν τον τρόπο στη χρήση βίας κατά των διαδηλωτών.
Πρόσφατα, η Διεθνής Αμνηστία έλαβε πληροφόρηση ότι η υπόθεσή του έχει μεταφερθεί σε μυστικό στρατιωτικό δικαστήριο, όπου μπορεί να αντιμετωπίσει τη θανατική ποινή ή παρατεταμένη φυλάκιση.
Σε άλλη περίπτωση, τον Αύγουστο του 2013, ένοπλη ομάδα απήγαγε περίπου 105 αμάχους, κυρίως γυναίκες και παιδιά, από αλεβίτικα μουσουλμανικά χωριά, προσδοκώντας να τους ανταλλάξει με μαχητές της αντιπολίτευσης που κρατούνταν από το καθεστώς. Εξακολουθούν να κρατούνται όμηροι.
Τα κράτη που συμμετέχουν στις συνομιλίες της Γενεύης έχουν τεράστια ευθύνη στα χέρια τους. Πρέπει να πιέσουν τις συριακές αρχές να απελευθερώσουν όλους τους ειρηνικούς ακτιβιστές που κρατούνται, αλλά και να επιμείνουν να χορηγηθεί άμεση πρόσβαση στην Εξεταστική Επιτροπή και σε άλλους φορείς ανθρωπίνων δικαιωμάτων έτσι ώστε να διερευνηθούν αναφορές παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να ελεγχθούν οι συνθήκες κράτησής τους, και επιπλέον να παραπέμψουν την κατάσταση στη Συρία στον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου .
Θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους πάνω στις ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης για να διασφαλιστεί η απελευθέρωση των αμάχων και η ανθρώπινη μεταχείριση των αιχμάλωτων στρατιωτών.
Όποιος βρίσκεται υπό κράτηση σήμερα πρέπει να αποφυλακιστεί, εκτός εάν έχει κατηγορηθεί με κάποιο αναγνωρισμένο ποινικό αδίκημα. Οι δίκες πρέπει να διεξάγονται σύμφωνα με διεθνή πρότυπα. Όποιος στερείται την ελευθερία του πρέπει να έχει άμεση πρόσβαση στην οικογένειά του, νομική συνδρομή και ιατρική φροντίδα.
Οι φρικιαστικές φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν σήμερα θα πρέπει να λειτουργήσουν ως απόδειξη της ανάγκης να τεθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και η δικαιοσύνη στη κορυφή της ατζέντας και των συνομιλιών.
Όσοι συμμετέχουν στις ειρηνευτικές συνομιλίες στη Γενεύη δεν μπορούν να σιωπούν.
Τα αποδεικτικά στοιχεία της τρομακτικής κλίμακας των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας τους κοιτάζουν κατάματα.
Τι περισσότερο θα χρειαστεί για να πειστούν να αναλάβουν αποτελεσματική δράση για να σταματήσουν αυτά τα εγκλήματα και να οδηγηθούν οι δράστες ενώπιον της δικαιοσύνης;