(((ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ)))

Απαιτούμε Δικαιοσύνη και εφαρμογή των νομικών κειμένων για όλους | Δικαιοσύνη ΤΩΡΑ! Υπογράψε για να προστατέψουμε αποτελεσματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα για να υπογράψει η Ελλάδα το Προαιρετικό Πρωτόκολλο για τα Κοινωνικά, Οικονομικά και Πολιτισμικά Δικαιώματα
Τα τελευταία χρόνια, παρατηρούμε αυξανόμενες ανισότητες και περιθωριοποίηση, που εν μέρει τροφοδοτούνται από την παγκοσμιοποίηση. Οι λύσεις που προσφέρονται για την εξάλειψη της φτώχειας αφορούν κυρίως τις επενδύσεις, το εμπόριο, τις νέες τεχνολογίες και την εξωτερική βοήθεια. Η οικονομική κρίση που άρχισε να ξετυλίγεται το 2008, δείχνει τον εύθραυστο χαρακτήρα της προσέγγισης αυτής, που τελικά έχει ωθήσει εκατομμύρια ανθρώπους πίσω στη φτώχεια.
Οι παγκόσμιες προσπάθειες για τον τερματισμό της φτώχειας έχουν ως επίκεντρο τους Αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας των Ηνωμένων Εθνών, με σκοπό να μειωθεί κατά το ήμισυ ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας έως το 2015, κάτι όμως που δε θα επιτευχθεί άμεσα. Οι στόχοι της χιλιετίας αδυνατούν να αντιμετωπίσουν ορισμένες παραβιάσεις βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αποτελούν τη βάση της φτώχειας.

Η «Απαιτούμε αξιοπρέπεια» είναι μια εκστρατεία με στόχο τον τερματισμό των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διατηρούν την ανθρώπινη φτώχεια σε υψηλά επίπεδα. Οι άνθρωποι που ζουν σε συνθήκες φτώχειας αντιμετωπίζουν διάφορες μορφές διακρίσεων. Οι άνθρωποι που ζουν στη φτώχεια στερούνται το δικαίωμα στην εκπαίδευση, στην υγεία, στη στέγαση, στην ενημέρωση, στη σωματική ακεραιότητα, το δικαίωμα της ισότητας ενώπιον του νόμου, το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη.

Δεν υπάρχει τίποτα αναπόφευκτο στον τομέα φτώχεια. Αποτελεί συχνά αναμενόμενο αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών, διαφθοράς ή χείριστων πρακτικών (συμπεριλαμβανομένης της απουσίας δράσης) των κρατών και άλλων παραγόντων, π.χ. πολυεθνικές εταιρείες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ενέργειες που προκαλούν ή εμβαθύνουν τη φτώχεια είναι οι ίδιες οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι άνθρωποι που ζουν υπό συνθήκες φτώχειας αποτελούν, επίσης, πιθανότερο στόχο παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για παράδειγμα, τα παιδιά και άλλες κοινωνικές ομάδες που ζουν ή εργάζονται στους δρόμους είναι εξαιρετικά ευάλωτοι σε θέματα κακοποίησης, κακομεταχείρισης και απόσπασης χρημάτων από την αστυνομία και άλλους κρατικούς υπαλλήλους με τους οποίους έρχονται σε επαφή.

Η Διεθνής Αμνηστία πιστεύει ότι η φτώχεια αποτελεί μεγαλύτερο θέμα σήμερα από ότι στο παρελθόν, επειδή ποτέ πριν δεν υπήρξε τόσο αποτρέψιμη.

Με πρωτοφανή επίπεδα πλούτου και τεχνολογίας, με ιατρικές καινοτομίες και την ύπαρξη του διεθνούς δικαίου καμία γυναίκα δεν θα έπρεπε να πεθαίνει από επιπλοκές ρουτίνας κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης, καμία οικογένεια δε θα έπρεπε να οδηγείται σε χρεοκοπία από χρέη για ιατρική περίθαλψη ή για νομικές υπηρεσίες και κανένα άτομο δε θα έπρεπε να μένει άστεγο, χωρίς δικαίωμα προσφυγής στη δικαιοσύνη.

Η φτώχεια θα πρέπει να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όταν ο κόσμος έχει τα μέσα να εμποδίσει τη φτώχεια, τότε αυτή παύει να είναι αναπόφευκτη, μια θλιβερή κατάσταση ή μία δικαιολογία. Μετατρέπεται σε καταστρατήγηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Γι΄αυτούς τους λόγους, η Διεθνής Αμνηστία πιστεύει ότι η φτώχεια δεν είναι θέμα φιλανθρωπίας, αλλά θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανάληψης ευθυνών.