ΕΛΛΑΔΑ: Η ΠΡΟΣΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
12 Ιουνίου 2007
Η εμπορία ανθρώπων για καταναγκαστική πορνεία στην Ελλάδα πιστεύεται ότι δεκαπλασιάστηκε την προηγούμενη δεκαετία. Όμως η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη παράσχει επαρκή μέτρα για να προστατέψει και να στηρίξει τις γυναίκες και τα κορίτσια που έχουν γίνει αντικείμενο εμπορίας, δήλωσε σήμερα η Διεθνής Αμνηστία.

Η έκθεση της οργάνωσης, με τίτλο «Ελλάδα: Προάσπιση των δικαιωμάτων γυναικών και κοριτσιών θυμάτων εμπορίας με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση», αποκαλύπτει ότι γυναίκες και κορίτσια, κυρίως από την ανατολική Ευρώπη και την Αφρική, μεταφέρονται στην Ελλάδα σε μεγάλο αριθμό, μόνο και μόνο για να βρεθούν εξωθημένες στην πορνεία. Σε αυτή τη διαδικασία παραβιάζονται τα δικαιώματά τους στην προσωπική ελευθερία και ασφάλεια, στην ελευθερία από τα βασανιστήρια ή άλλες μορφές κακομεταχείρισης, και στην επανόρθωση και αποζημίωση. Γυναίκες και κορίτσια εκτίθενται σε μια σειρά καταπατήσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όχι μόνο στα χέρια των εμπόρων, αλλά και σε μετέπειτα παραβιάσεις στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης. Η έκθεση υποδεικνύει κενά στην ελληνική νομοθεσία και στις πρακτικές που εφαρμόζονται για την εμπορία ανθρώπων, τα οποία υπονομεύουν τις προσπάθειες να βοηθηθούν οι γυναίκες και τα κορίτσια που έχουν γίνει αντικείμενο εμπορίας.

«Μπροστά σε αυτή τη σύγχρονη μορφή δουλείας, για τη συνέχιση της προστασίας των γυναικών που έχουν γίνει αντικείμενο εμπορίας τίθεται ως προϋπόθεση η προθυμία τους να καταθέσουν στο δικαστήριο σε βάρος των εμπόρων τους. Μερικές φιμώνονται με απειλές αντιποίνων από τους εμπόρους τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι έμποροι ξεφεύγουν από τη δικαιοσύνη ενώ τα θύματά τους δεν έχουν προστασία», επισήμανε η Νίκολα Ντάκγουερθ, Διευθύντρια του Προγράμματος Έρευνας και Δράσης της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.

«Δεν προσφέρεται αποτελεσματικό πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων, ούτε και η δυνατότητα μετεγκατάστασης σε άλλη χώρα όπου οι γυναίκες που έχουν γίνει αντικείμενο εμπορίας θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τα αντίποινα».

Η Αλέξα είναι από την ανατολική Ευρώπη. Μεταφέρθηκε στην Ελλάδα και εξωθήθηκε στην πορνεία. Τέθηκε υπό κράτηση από τις ελληνικές αρχές επειδή δεν διέθετε τα απαραίτητα έγγραφα. Οι ελληνικές αρχές της πρόσφεραν προστασία μόνο αν συνεργαζόταν στην προσαγωγή των εμπόρων της σε δίκη. Τώρα τρέμει στην ιδέα να καταθέσει σε βάρος τους στο δικαστήριο διότι η αστυνομική προστασία που της προσφέρεται είναι ανεπαρκής και φοβάται ότι θα την καταδιώξουν οι έμποροι ή οι συνεργάτες τους.

Σύμφωνα με μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) πιστεύεται ότι, μόνο το 2000, μέχρι και 90.000 άνθρωποι έγιναν αντικείμενο εμπορίας από την κεντρική και ανατολική Ευρώπη προς την Ελλάδα, μεγάλος αριθμός από τους οποίους ήταν γυναίκες που έγιναν αντικείμενο εμπορίας για πορνεία.

Οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να προλαμβάνουν, να διερευνούν και να διώκουν ποινικά την εμπορία ανθρώπων και να διασφαλίζουν προστασία στους ανθρώπους που έχουν υποβληθεί σε αυτήν. Αν και η ελληνική κυβέρνηση έχει θεσπίσει σειρά νόμων από το 2002, δεν φροντίζει να αναγνωρίζει τις περισσότερες γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε εμπορία και ελάχιστες είναι εκείνες που έχουν λάβει περιορισμένη προστασία ή άλλη βοήθεια.

Η εμπορία ανθρώπων είναι κρυφή δραστηριότητα και στη συντριπτική τους πλειονότητα οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε αυτήν παραμένουν κρυμμένες. Το πρώτο κρίσιμο βήμα για να λάβει βοήθεια και προστασία μια γυναίκα που έχει γίνει αντικείμενο εμπορίας είναι να αναγνωριστεί από τις αρχές ως «θύμα εμπορίας ανθρώπων». Αλλιώς μπορεί, για παράδειγμα, να τεθεί υπό κράτηση και να διωχθεί ποινικά για πορνεία χωρίς άδεια ή για παράνομη είσοδο στη χώρα και να απελαθεί, μόνο και μόνο για να γίνει για μια ακόμη φορά αντικείμενο εμπορίας. Όμως οι αστυνομικοί δεν είναι καλά εκπαιδευμένοι ώστε να αναγνωρίζουν τις γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε εμπορία, ιδίως εκτός μεγάλων πόλεων, ενώ οι ίδιες φοβούνται να καταγγείλουν αυτό που τους έχει συμβεί. Σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία, μεταξύ 100 και 200 γυναίκες και παιδιά αναγνωρίζονται κάθε χρόνο ως θύματα εμπορίας. Τοπικές ΜΚΟ υπολογίζουν σε χιλιάδες κάθε χρόνο τον αριθμό των γυναικών και κοριτσιών που γίνονται αντικείμενο εμπορίας και δεν αναγνωρίζονται.

Το δεύτερο βήμα για βοήθεια και προστασία είναι η προθυμία των γυναικών που έχουν υποβληθεί σε εμπορία να καταθέσουν σε βάρος των εμπόρων τους και αυτός είναι ο μόνος δρόμος που ανοίγεται στην πλειονότητα των θυμάτων που προέρχονται από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα θύματα εμπορίας πρέπει να αποφασίσουν μέσα σε μόνο 30 ημέρες κατά πόσον θα συνεργαστούν με την αστυνομία στην αποκάλυψη των εμπόρων. Σε αντάλλαγμα για αυτήν τη συνεργασία λαμβάνουν βραχυπρόθεσμες άδειες παραμονής και περαιτέρω βοήθεια και προστασία. Όμως, σε μερικές περιπτώσεις, οι γυναίκες φοβούνται να καταθέσουν εξαιτίας του κινδύνου αντιποίνων και αντιμετωπίζουν απέλαση. Ασαφές παραμένει το μέλλον των γυναικών που δεν διώκονται οι έμποροί τους και δεν ζητείται η συνεργασία τους.

«Το σύστημα �συνεργασίας με αντάλλαγμα προστασία� είναι βαθιά προβληματικό. Υπονομεύει τα δικαιώματα των γυναικών να έχουν βοήθεια και προστασία ανεξαρτήτως αν θα συνεργαστούν ή όχι», τόνισε η Νίκολα Ντάκγουερθ.

«Οι γυναίκες παγιδεύονται ανάμεσα στον φόβο των αντιποίνων εναντίον των ίδιων ή των οικογενειών τους από τους εμπόρους, και στην πίεση της αστυνομίας για συνεργασία. Η προσαγωγή των εμπόρων στη δικαιοσύνη δεν πρέπει να γίνεται σε βάρος της προστασίας των δικαιωμάτων των γυναικών που υποβλήθηκαν σε εμπορία».

Πληροφορίες

Μπορείτε να δείτε ολόκληρη την έκθεση στα ελληνικά στη διεύθυνση www.amnesty.org.gr

Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας συνοδεύεται με έκκληση προς του ελληνικό Υπουργείο Δικαιοσύνης για τη προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών και κοριτσιών που έχουν πέσει θύματα εμπορίας στην Ελλάδα. Η έκκληση αυτή είναι παγκόσμια και πολλά τμήματα της Διεθνούς Αμνηστίας θα καλέσουν τους πολίτες να στείλουν την έκκληση αυτή. Μπορείτε να δείτε και να υπογράψετε την έκκληση στο www.amnesty.org.gr .

Για περισσότερες πληροφορίες και συνεντεύξεις επικοινωνήστε με την Υπεύθυνη Τύπου και Προβολής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, ’ννα Μπότσογλου, τηλ. 210 3600628 (εσωτ. 2).