ΜΥΑΝΜΑΡ: ΟΙ ΕΠΙΖΩΝΤΕΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΩΝΑ ΣΕ ΑΥΞΗΜΕΝΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
5 Ιουνίου 2008
Η κυβέρνηση της Μυανμάρ εντείνει τις προσπάθειές της να εκδιώξει τους πληγέντες από τον κυκλώνα Ναργκίς από τα καταλύματα έκτακτης ανάγκης και εμποδίζει να φτάσει βοήθεια σε αυτούς, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύει σήμερα η Διεθνής Αμνηστία. Οι πράξεις της κυβέρνησης θέτουν δεκάδες χιλιάδες ήδη ευπαθείς επιζώντες σε αυξημένο κίνδυνο θανάτου, ασθενειών και λιμού.

Στις 20 Μαΐου, η κυβέρνηση της Μυανμάρ, το Κρατικό Συμβούλιο Ειρήνης και Ανάπτυξης, ανακοίνωσε το πέρας της φάσης διάσωσης και αρωγής για τη φυσική καταστροφή και την έναρξη της φάσης ανοικοδόμησης. Από τότε το Συμβούλιο ξεκίνησε εκστρατεία για να εκδιώξει τους αστέγους επιζώντες του κυκλώνα από κυβερνητικούς και ανεπίσημους καταυλισμούς πληγέντων.

Οι αρχές έχουν βάλει στο στόχαστρο σχολεία και μοναστήρια, καθώς και τα δυο χρησιμοποιήθηκαν ως εκλογικά κέντρα για το αναβλημένο συνταγματικό δημοψήφισμα του Μαΐου και επειδή το σχολικό έτος ξεκίνησε στις 2 Ιουνίου.

Οι περισσότεροι από τους εκτοπισμένους επιζώντες δεν μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους, καθώς μεγάλες περιοχές του δέλτα του ποταμού Ιραγουάντι, που δέχτηκε το κυρίως πλήγμα του κυκλώνα, εξακολουθούν να μην είναι κατοικήσιμες.

«Αφού κατάφεραν να επιβιώσουν τη μανία του κυκλώνα, χιλιάδες επιζώντες υποφέρουν τώρα στα χέρια του Συμβουλίου», δήλωσε ο Μπέντζαμιν Ζαγουάκι, ερευνητής της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μυανμάρ.

Βασισμένη σε πολλές και πολύπλευρες πηγές, που περιλαμβάνουν αυτόπτες μάρτυρες και συνεντεύξεις με ανθρώπους που είχαν άμεση πληροφόρηση από τις περιοχές που χτυπήθηκαν από τον κυκλώνα, η έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας υπογραμμίζει την κατεπείγουσα ανάγκη, τόσο το Συμβούλιο όσο και οι δωρητές από όλον τον κόσμο, να υιοθετήσουν πρότυπα που να βασίζονται στα ανθρώπινα δικαιώματα ως δικλείδες ασφαλείας στις αντιδράσεις τους σε καταστροφές.

Η Διεθνής Αμνηστία ανησυχεί, επίσης, για την παράδοση της βοήθειας. Στις 16 Μαΐου το φερέφωνο του Συμβουλίου «Νέο Φως της Μυανμάρ» υποσχέθηκε να «διενεργήσει έρευνα για τις περιπτώσεις [κατάχρησης της βοήθειας] για να αποκαλύψει τους δράστες και να προβεί σε τιμωρητικές ενέργειες εναντίον τους σύμφωνα με το νόμο». Η Διεθνής Αμνηστία καλωσορίζει τέτοιου είδους βήματα και καλεί το Συμβούλιο να επιτηρεί αυστηρά τη διανομή βοήθειας από τους αξιωματούχους του και να διερευνήσει οποιαδήποτε καταγγελία για κλοπή, κατάχρηση εξουσίας ή άλλη παροχέτευση της βοήθειας.

«Δεδομένης της μακράς ιστορίας καταπατήσεων που έχει το Συμβούλιο, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικές για το ενδεχόμενο να διοχετεύσει αλλού τη βοήθειά τους ή να παρεμποδίσει τη διανομή της», πρόσθεσε ο Ζαγουάκι, ο οποίος βρίσκεται στην περιοχή επί ένα μήνα συγκεντρώνοντας πληροφορίες από τις πληγείσες περιοχές.

Η Διεθνής Αμνηστία έχει επιβεβαιώσει πάνω από 30 περιπτώσεις και αφηγήσεις ανθρώπων που εξαναγκάστηκαν να φύγουν από καταλύματα έκτακτης ανάγκης σε μοναστήρια, σχολεία και άλλα μέρη.

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, η εκστρατεία μετεγκατάστασης έχει γίνει πιο συστηματική και εκτεταμένη. Οι αρχές εξανάγκασαν ανθρώπους να μετεγκατασταθούν από τις περιοχές Μαουγκμία (Maungmya), Μαουμπίν (Maubin), Πιαπόν (Pyapon) και Λαμπούττα (Labutta), όπου αρχικά είχαν καταφύγει, νοτιότερα στα χωριά προέλευσής τους.

Από τους 45 καταυλισμούς που υπήρχαν στην Πιαπόν στις 28 Μαΐου παρέμειναν μόνο τρεις. Στις 23 Μαΐου οι αρχές της Γιανγκόν έδιωξαν πάνω από 3.000 επιζώντες του κυκλώνα από έναν επίσημο καταυλισμό στο Σουεμπαουκάν (Shwebaukan) στο βόρειο Νταγκόν Μιο Θιτ (North Dagon Myo Thit) και από έναν ανεπίσημο καταυλισμό στο δεύτερο δημόσιο γυμνάσιο της πόλης Ντάλα (Dala).

’λλες καταπατήσεις περιλαμβάνουν την κατάσχεση και την κατάχρηση της βοήθειας. Η Διεθνής Αμνηστία έχει λάβει πάνω από 40 καταγγελίες ή αναφορές για βοήθεια να κατάσχεται από κυβερνητικούς αξιωματούχους, να διοχετεύεται σε άλλη χρήση ή να κατακρατείται αντί να διανέμεται στους επιζώντες του κυκλώνα.

Παρά τις δηλώσεις ανώτερων αξιωματούχων του Συμβουλίου κατά τέτοιου είδους συμπεριφορών, οι τοπικοί αξιωματούχοι είναι σε θέση να δρουν χωρίς να τιμωρούνται. Για παράδειγμα, η Διεθνής Αμνηστία έχει στη διάθεσή της μαρτυρία αυτόπτη μάρτυρα ότι στις 26 Μαΐου στη γέφυρα Παν Χλάινγκ (Pan Hlaing) στην κωμόπολη της Γιανγκόν Χλάινγκ Θαργιάρ (Hlaing Tharyar), ο ταγματάρχης της αστυνομίας Ου Λούου Γουίν (U Luu Win) σταμάτησε 48 φορτηγά που μετέφεραν προμήθειες από ντόπιους ιδιώτες δωρητές. Μέχρι και την 1η Ιουνίου, η αστυνομία δεν είχε αφήσει τα φορτηγά.

Ιστορικό

Ο κυκλώνας Ναργκίς κατέστρεψε τις περιοχές του δέλτα του ποταμού Ιραγουάντι στις 2 και 3 Μαΐου 2008, σκοτώνοντας δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. Πάνω από 130.000 άνθρωποι πιστεύεται ότι είναι νεκροί ή αγνοούνται και 2,4 εκατομμύρια έχουν πληγεί σοβαρά, πολλοί έχουν μείνει χωρίς στοιχειώδη τροφή, στέγη ή υγειονομική φροντίδα. Ένα μήνα μετά τον κυκλώνα, ο ΟΗΕ ανακοίνωσε ότι κατάφερε να προσφέρει βοήθεια μόνο στο 40% των επιζώντων.

Η κρίση που ξέσπασε μετά τον κυκλώνα Ναργκίς συμβαίνει σε ένα πλαίσιο σοβαρότατων και πολύχρονων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση της Μυανμάρ κρατά πάνω από 1.850 πολιτικούς κρατούμενους σε άθλιες συνθήκες. Σχεδόν όλοι οι σημαντικοί πολιτικοί ακτιβιστές λιώνουν πίσω από τα σίδερα της φυλακής ή κρύβονται. Όσοι κάνουν κριτική στις κυβερνητικές πολιτικές πέφτουν συστηματικά θύματα παρενοχλήσεων, απειλών ή συλλήψεων. Για πάνω από δυο χρόνια στην ανατολική Μυανμάρ, ο στρατός διεξάγει συνεχείς επιθέσεις εναντίον αμάχων της εθνότητας Καρέν και έχει κάνει εκτεταμένη χρήση βασανιστηρίων, καταναγκαστικής εργασίας και καταναγκαστικού εκτοπισμού.

Για περισσότερες πληροφορίες και συνεντεύξεις με τον ερευνητή της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μυανμάρ επικοινωνήστε με την Υπεύθυνη Τύπου και Προβολής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, ’ννα Μπότσογλου, τηλ. 210 3600628 (εσωτ. 2).