ΙΣΠΑΝΙΑ: ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΞΩ ΚΟΣΜΟ – ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΒΛΕΠΟΥΝ, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ
Δελτίο Τύπου
Αθήνα, 15 Σεπτεμβρίου 2009
Η Ισπανία πρέπει να τερματίσει την πρακτική της κράτησης χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο, καθώς παραβιάζει τα δικαιώματα των ανθρώπων που στερούνται την ελευθερία τους, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία σε έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα.
«Είναι απαράδεκτο στην Ισπανία του σήμερα, κάποιος που συλλαμβάνεται, για οποιονδήποτε λόγο, να εξαφανίζεται σαν σε μαύρη τρύπα για μέρες ολόκληρες. Αυτή η έλλειψη διαφάνειας μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν πέπλος συγκάλυψης παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων», δήλωσε η Νίκολα Ντάκγουερθ, Διευθύντρια του Προγράμματος Έρευνας και Δράσης για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.
Στην έκθεσή της, με τίτλο Στο φως της μέρας: Να τερματιστεί η κράτηση χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο στην Ισπανία, η Διεθνής Αμνηστία περιγράφει ανάγλυφα πώς η Ισπανία διαθέτει ένα από τα αυστηρότερα καθεστώτα κράτησης στην Ευρώπη, το οποίο παραβιάζει τις υποχρεώσεις της σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η ισπανική ποινική δικονομία επιτρέπει να κρατείται κάποιος χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο επί μέχρι και πέντε ημέρες σε κάθε περίπτωση, και επί μέχρι και δεκατρείς ημέρες αν θεωρείται ύποπτος για αδικήματα σχετικά με τρομοκρατία. Η περίοδος των δεκατριών ημερών περιλαμβάνει πέντε ημέρες αστυνομικής κράτησης χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο και μπορεί να παραταθεί για πέντε επιπλέον ημέρες προληπτικής φυλάκισης χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Δικαστής μπορεί να επιβάλει τρεις επιπλέον ημέρες κράτησης χωρίς επαφή με τον έξω κόσμο, σε οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια της έρευνας.
«Ενόσω κρατούνται χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο, οι κρατούμενοι δεν μπορούν να μιλήσουν σε δικηγόρο ή γιατρό της επιλογής τους. Οι οικογένειές τους ζουν μέσα στο άγχος, χωρίς να γνωρίζουν τι έχει συμβεί στους δικούς τους. Πολλοί κρατούμενοι που έχουν κρατηθεί χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο αναφέρουν ότι υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια ή κακομεταχείριση, όμως αυτοί οι ισχυρισμοί σπάνια διερευνώνται», δήλωσε η Νίκολα Ντάκγουερθ.
«Η κράτηση χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο αρνείται στους κρατούμενους το δικαίωμα μιας δίκαιης δίκης. Η ίδια η κράτηση αυτού του είδους δυνητικά συνιστά σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση. Δεν συμμορφώνεται με τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.»
Διεθνείς οργανισμοί έχουν επανειλημμένα εκφράσει την ανησυχία τους σχετικά με τον κίνδυνο βασανιστηρίων και άλλων μορφών κακομεταχείρισης κατά τη διάρκεια της κράτησης χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Τέτοια είναι η περίπτωση του Μοχάμεντ Μραμπέτ Φαζί, ο οποίος συνελήφθη με κατηγορίες σχετικές με τρομοκρατία στις 10 Ιανουαρίου 2006 στο σπίτι του κοντά στη Βαρκελώνη. Κατά τη διάρκεια της κράτησής του δεν είχε τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με το δικηγόρο του. Ο Μοχάμεντ Φαζί δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία ότι υποβλήθηκε σε βασανιστήρια και κακομεταχείριση, αλλά ο γιατρός που τον εξέτασε και ο ανακριτής αγνόησαν τις διαμαρτυρίες του.
Η ισπανική κυβέρνηση δικαιολογεί τη χρήση της κράτησης χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο επικαλούμενη λόγους εθνικής και δημόσιας ασφάλειας.
«Η κράτηση χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο πρέπει να γίνει παρελθόν. Καμία άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν διατηρεί καθεστώς κράτησης με τόσο αυστηρούς περιορισμούς στα δικαιώματα των κρατουμένων», δήλωσε η Νίκολα Ντάκγουερθ.
Η Διεθνής Αμνηστία ζητεί από τις ισπανικές αρχές:
- Να καταργήσουν τη νομοθεσία που επιτρέπει την κράτηση χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο,
- Να επιτρέπουν σε όλους τους κρατούμενους να μιλούν εμπιστευτικά με δικηγόρο χωρίς την παρουσία αστυνομικού,
- Να επιτρέπουν σε όλους τους κρατούμενους να έχουν δικηγόρο της επιλογής τους, που θα είναι παρών στις ανακρίσεις,
- Να επιτρέπουν σε όλους τους κρατούμενους να εξετάζονται από γιατρό της επιλογής τους,
- Να επιτρέπουν σε όλους τους κρατούμενους να ειδοποιούν τις οικογένειές τους για την κράτησή τους και τον τόπο κράτησης,
- Να καταστήσουν υποχρεωτική σε όλες τις περιπτώσεις τη μαγνητοσκόπηση και ηχογράφηση στα μέρη όπου μπορεί να βρίσκονται κρατούμενοι, εκτός από τις περιπτώσεις όπου αυτό μπορεί να παραβιάσει το δικαίωμά τους στην κατ’ ιδίαν διαβούλευση με το δικηγόρο ή το γιατρό τους,
- Να διερευνούν χωρίς καθυστέρηση, διεξοδικά και αμερόληπτα όλους τους ισχυρισμούς κρατούμενων για βασανιστήρια ή άλλη κακομεταχείριση.
