ΚΙΝΟΥΜΕΝΟΙ ΣΚΕΛΕΤΟΙ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ MADAYA ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ

Η οργάνωση μίλησε με τους κατοίκους στην πολιορκημένη πόλη Madaya της ευρύτερης περιοχής της Δαμασκού, και συγκέντρωσε νέες δηλώσεις για τις συνθήκες στις επαρχίες el-Fua και Kefraya. Οι κάτοικοι που λιμοκτονούν περιέγραψαν πώς οι οικογένειες επιβιώνουν με φύλλα που συλλέγουν από δέντρα και βραστό νερό. Τα χωριά πρόκειται να λάβουν ενισχύσεις μετά από συμφωνία της Συριακής κυβέρνηση,  η οποία επετεύχθη στις 7 Ιανουαρίου του 2016.

«Η χρήση της πείνας των αμάχων ως πολεμική μέθοδος αποτελεί έγκλημα πολέμου. Και οι δυο πλευρές που πολιορκούν περιοχές αμάχων - η κυβέρνηση και οι μη κρατικές ένοπλες ομάδες - πρέπει να σταματήσουν να εμποδίζουν τις προμήθειες ανακούφισης και να επιτρέπουν την άμεση και απρόσκοπτη πρόσβαση σε ανθρωπιστική βοήθεια», συμπληρώνει ο Φίλιπ Λούθερ.

Ο ΟΗΕ υπολογίζει ότι περίπου 400.000 άνθρωποι επιβιώνουν χωρίς πρόσβαση σε σωτήρια βοήθεια σε 15 πολιορκημένες τοποθεσίες σε ολόκληρη τη Συρία. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ενέκρινε δύο ψηφίσματα, καλώντας όλα τα εμπλεκόμενα μέρη της σύγκρουσης να άρουν όλες τις πολιορκίες και να χορηγούν πρόσβαση σε ανθρωπιστική βοήθεια. Μέχρι στιγμής, όλα τα μέρη έχουν αποτύχει να συμμορφωθούν με τα ψηφίσματα αυτά για να απαλύνουν τον πόνο των αμάχων στη Συρία.

Οδυνηρές Ιστορίες από την "πολιορκημένη" καθημερινότητα στη Συρία

Επαρχίες Madaya and Boukein

Οι δυο γειτονικές  επαρχίες Madaya και Boukein, δυτικά της Δαμασκού, βρίσκονται σε πολιορκία από τον Ιούλιο του 2015 από τις δυνάμεις της Συριακής κυβέρνησης. Εκτιμάται ότι περίπου 40.000 άνθρωποι βρίσκονται παγιδευμένοι στα δύο χωριά, αποκομμένοι από ηλεκτρισμό και αποθέματα σε νερό.
Τελευταία φορά που έλαβαν ανθρωπιστική βοήθεια ήταν τον Οκτώβριο του 2015 και οι προμήθειες έχουν έκτοτε εξαντληθεί. Τον Σεπτέμβριο του 2015 συμφωνήθηκε κατάπαυση του πυρός που είχε ως στόχο την απρόσκοπτη πρόσβαση σε ανθρωπιστική βοήθεια και την απομάκρυνση τραυματισμένων πολιτών, αλλά δεν εφαρμόστηκε στην πράξη.

 Οικογένειες δεν διαθέτουν βασικές προμήθειες σε τρόφιμα. Κάποιες προμήθειες περνάνε μέσα από την πολιορκημένη ζώνη αλλά κοστολογούνται υπέρμετρα ακριβά. Οι οικογένειες βρίσκονται σε αναζήτηση τροφής στα γύρω δάση όπου θέτουν τη ζωή τους σε κίνδυνο, καθώς κινδυνεύουν από ελεύθερους σκοπευτές ή ενεργές νάρκες.

 
Mohammad, κάτοικος της επαρχίας Madaya

Δήλωση της 7^ης /1/2016

Κάθε μέρα ξυπνάω και ξεκινώ την αναζήτηση για τροφή. Έχω χάσει πολύ βάρος, μοιάζω σαν σκελετός καλυμμένος μόνο με δέρμα. Κάθε μέρα αισθάνομαι πως θα λιποθυμήσω και πως δεν θα ξαναξυπνήσω.. Έχω γυναίκα και τρία παιδιά. Τρώμε μια φορά κάθε δυο μέρες ώστε να είμαστε σίγουροι πως ό,τι μπορούμε να αγοράσουμε θα μας φτάσει. Για τις άλλες μέρες έχουμε νερό και αλάτι και καμιά φορά και φύλλα από τα δέντρα. Κάποιες φορές οργανώσεις αγοράζουν τρόφιμα από τους προμηθευτές και τα μοιράζουν, ωστόσο δεν αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες όλων των ανθρώπων.

Στη Madaya βλέπεις κινούμενους σκελετούς. Τα παιδιά πάντα κλαίνε. Έχουμε και πολλούς ανθρώπους με χρόνιες παθήσεις. Κάποιος μου είπε πως πηγαίνουν καθημερινά στα σημεία ελέγχου αλλά η κυβέρνηση δεν τους επιτρέπει να περάσουν. Έχουμε μόνο ένα πρόχειρα στημένο νοσοκομείο, με ένα μόνο δωμάτιο αλλά χωρίς ιατρικό εξοπλισμό ή προμήθειες.

Um Sultan, κάτοικος της επαρχίας Madaya

Δήλωση της 7^ης /1/2016

Η πολιορκία γίνεται όλο και πιο δύσκολη καθώς το φαγητό τελειώνει. Κάθε μέρα ακούω πως κάποιος αρρωσταίνει και πως αδυνατεί πλέον να σηκωθεί από το κρεββάτι. Στον άντρα μου συνέβη το ίδιο. Δεν μπορεί να σηκωθεί πια από το κρεββάτι και όταν το καταφέρνει μετά από λίγο λιποθυμάει. Δεν τον αναγνωρίζω πλέον, είναι μόνο δέρμα και κόκκαλα. Ζητάω από τους γύρω μου βοήθεια για λίγο φαγητό μα κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει, είμαστε όλοι στην ίδια κακή κατάσταση. Οι γυναίκες πάντα διαμαρτυρόμαστε. Πηγαίνουμε στα σημεία ελέγχου και ικετεύουμε τις Συριακές ένοπλες δυνάμεις να μας αφήσουν να περάσουμε ή τουλάχιστον να επιτρέψουν να περάσουν προμήθειες για φαγητό. Μας απαντούν ότι «η πολιορκία στην επαρχία  Kefraya και al-Fouaa σημαίνει και πολιορκία στην Madaya». Έχω τρία παιδιά και  αδυνατώ να τους αγοράσω φαγητό. Ένα κιλό ρύζι ή ζάχαρη στοιχίζει περίπου 100.000 συριακές λίρες (περίπου 450δολάρια). Ποιος μπορεί να το αντέξει αυτό;

Louay, κάτοικος της επαρχίας Madaya

Δήλωση της 7^ης /1/2016

Η τελευταία φορά που έφαγα κανονικά ήταν τουλάχιστον πριν ενάμιση μήνα. Τώρα κυρίως τρέφομαι με νερό και φύλλα. Όμως είναι χειμώνας και τα δέντρα δεν έχουν πλέον φύλλα, οπότε δεν είμαι καθόλου σίγουρος πως θα επιβιώσω. Αν έχεις χρήματα, μπορείς να αγοράσεις φαγητό. Αλλά οι άνθρωποι έχουν πια ξεμείνει από χρήματα καθώς όλες οι τροφές είναι πάρα πολύ ακριβές. Έχω ξεμείνει και εγώ από λεφτά τις τελευταίες εβδομάδες οπότε τώρα βασίζομαι μόνο στην ανθρωπιστική βοήθεια, η οποία όμως δεν επαρκεί για τις ανάγκες όλων μας.

Al-Fouaa και Kefraya

Οι επαρχίες Al-Fouaa  και  Kefraya, βορειοανατολικά της πόλης Idleb, βρίσκονται περικυκλωμένες από τον Μάρτιο του 2015 από μια μη κρατική ένοπλη ομάδα, την Jaysh al Fateh. Πιστεύεται πως εκεί ζουν περίπου 30.000 άνθρωποι. Τα χωριά έχουν βομβαρδιστεί άσχημα. Επίσης δεν έχουν ηλεκτρισμό, νερό ή προμήθειες σε τρόφιμα. Συμφωνήθηκε εκεχειρία τον Σεπτέμβριο του 2015, η οποία ωστόσο δεν εφαρμόζεται πλήρως.

Mazen, κάτοικος της επαρχίας al-Fouaa

Δήλωση της 7^ης /1/2016

Δεν υπάρχει ηλεκτρισμός, ούτε και νερό από τον Μάρτιο του 2015 και στα δύο χωριά. Έχουμε μια ελάχιστη ποσότητα τροφής αλλά δεν υπάρχουν καθόλου λαχανικά, αλεύρι ούτε και ψωμί. Δεν έχουμε ζάχαρη, ούτε και ρύζι. Κάποιοι άνθρωποι ζουν καταναλώνοντας τρόφιμα που είχαν διασώσει για έκτακτες περιστάσεις ή προϊόντα που μπορούν να ετοιμαστούν χωρίς νερό ή και κάποιες φορές με τρόφιμα που φτάνουν από αέρος από τη συριακή κυβέρνηση.

Πριν τρεις μήνες, η ένοπλη ομάδα Jaysh al-Fateh εκτέλεσε δύο άνδρες επειδή τους έπιασαν να εισάγουν λαθραία τροφή στα χωριά. Τα τζαμιά στα διπλανά χωριά ανακοίνωσαν τις εκτελέσεις και προειδοποίησαν πως όποιος αποπειραθεί να φέρει λαθραία έστω και ένα καρβέλι ψωμί θα έχει την ίδια μοίρα. Η ένοπλη ομάδα βομβάρδισε την κύρια δεξαμενή νερού πριν μερικούς μήνες και δεν έχει μείνει καθόλου νερό. Δεν έχουμε λάβει ούτε καύσιμα από τα Ηνωμένα Έθνη και γι’ αυτό καίμε ξύλα για να ζεσταθούμε.

Fadi, κάτοικος της επαρχίας al-Fouaa

Δήλωση της 7^ης /1/2016

Μόλις πριν δύο μήνες , οι ένοπλες ομάδες επέτρεψαν στον Ερυθρό Σταυρό να απομακρύνει με ασφάλεια 336 πολίτες και τραυματισμένους ανθρώπους. Η εκκένωση θα έπρεπε να έχει γίνει προ μηνών ως μέρος της συμφωνίας για εκεχειρία. Δεν έχουμε φαγητό. Προσωπικά δεν μου έχει μείνει τίποτα για να φάω. Χρησιμοποιήσαμε με την οικογένειά μου όλες τις προμήθειες που είχαμε.

Τώρα περιμένουμε να έρθει η  ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά δεν θα είναι αρκετή. Δεν είναι δυνατόν να δεχόμαστε βοήθεια μόλις μία φορά κάθε λίγους μήνες. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να επιβιώσουν. Επιπλέον, πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από χρόνιες ασθένειες. Δεν έχουν πρόσβαση σε φαρμακευτική αγωγή και πολλοί  από αυτούς δεν περιλήφθηκαν στην λίστα των ανθρώπων προς απομάκρυνση.