ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΩΝ ΠΙΟ ΕΥΑΛΩΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Μια νέα έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας φέρνει στο προσκήνιο την ανθρώπινη πλευρά της προσφυγικής κρίσης της Συρίας, μέσα από τις ιστορίες οχτώ ανθρώπων και οικογενειών που διέφυγαν τη σύρραξη και παλεύουν για την επιβίωσή τους στο Λίβανο, την Ιορδανία και το Ιράκ.

Η έκθεση «Κακουχίες, Ελπίδα και Επανεγκατάσταση: Πρόσφυγες από τη Συρία μοιράζονται τις ιστορίες τους» αναδεικνύει την ευκαιρία που η διεθνής επανεγκατάσταση μπορεί να προσφέρει σε ορισμένους από τους πιο ευάλωτους πρόσφυγες για να αλλάξουν τη ζωή τους. Η έκδοσή της σηματοδοτεί την έναρξη της εκστρατείας της Διεθνούς Αμνηστίας για τους πρόσφυγες της Συρίας #OpenToSyria .

Η εκστρατεία έχει ως στόχο να ασκήσει πίεση σε εύπορα κράτη, μέσω της δημόσιας στήριξης, να δεχτούν μεγαλύτερους αριθμούς ευάλωτων προσφύγων από τη Συρία στο πλαίσιο της επανεγκατάστασης ή άλλων ανθρωπιστικών προγραμμάτων υποδοχής. Μέχρι στιγμής, η διεθνής ανταπόκριση στην κρίση έχει υπάρξει απελπιστικά ανεπαρκής και μερικές από τις πλουσιότερες χώρες έχουν κάνει ελάχιστα.

«Με σχεδόν 4 εκατομμύρια πρόσφυγες, το μέγεθος της κρίσης είναι συγκλονιστικό. Αυτή η έκθεση παρουσιάζει την ιστορία των αληθινών ανθρώπων πίσω από τα νούμερα, με τα δικά τους λόγια» είπε ο Sherif Elsayed-Ali, Επικεφαλής των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών της Διεθνούς Αμνηστίας.

«Πολλοί απ’ αυτούς έχουν περάσει μια κόλαση, έχουν υποστεί συνταρακτικές δοκιμασίες και αντιμετωπίζουν καθημερινούς αγώνες ζώντας πλέον ως πρόσφυγες. Η επανεγκατάσταση μπορεί να τους προσφέρει μια αναγκαία σανίδα σωτηρίας – μια χαραμάδα ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον»

Μερικοί από τους ανθρώπους που περιλαμβάνονται στην έκθεση είναι μια 23χρονη γυναίκα, που προσπαθεί να φροντίσει τα τέσσερα παιδιά της μόνη στο Λίβανο, ένας ομοφυλόφιλος άνδρας που δέχεται απειλές στην Ιορδανία και η οικογένεια ενός 12χρονου αγοριού με καρκίνο που χρειάζεται ιατρική περίθαλψη στο Ιράκ.

Περίπου 380.000 πρόσφυγες έχουν αναγνωριστεί ως ευάλωτοι και ευρισκόμενοι σε ανάγκη επανεγκατάστασης από την Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Ανάμεσά τους, συμπεριλαμβάνονται επιζώντες βασανιστηρίων και βιασμών, ασθενή ή ασυνόδευτα παιδιά και άλλοι που θεωρούνται ευάλωτοι. Μόνο ένα πολύ μικρό μέρος των προσφύγων έχουν επανεγκατασταθεί μέχρι τώρα.

«Οι ηγέτες  του κόσμου  δεν πρέπει να συνεχίσουν να γυρνούν την πλάτη τους στους ευάλωτους πρόσφυγες. Είναι εύκολο να νιώθει κανείς αβοήθητος μπροστά στο μέγεθος της κρίσης αλλά αν ενθαρρύνουμε τους ηγέτες να επανεγκαταστήσουν πρόσφυγες θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τις ζωές τους» είπε ο Sherif Elsayed-Ali.

Πέρα από τη δυνατότητα για τους πρόσφυγες να ξαναχτίσουν τις ζωές τους σε ειρηνικό και σταθερό περιβάλλον, με πρόσβαση στη φροντίδα και υποστήριξη που χρειάζονται, η επανεγκατάσταση  συμβάλλει στον καταμερισμό της ευθύνης αυτής της ιστορικής προσφυγικής κρίσης. Αυτή τη στιγμή, μόνο πέντε χώρες κοντά στη Συρία φιλοξενούν το 95% των προσφύγων της σύρραξης, με χώρες όπως ο Λίβανος να αδυνατούν να διαχειριστούν το βάρος της εισροής.

Για ανθρώπους όπως η Yara, μια 23χρονη γυναίκα με τέσσερα παιδιά, η επανεγκατάσταση θα κάνει μια τεράστια διαφορά. Ο δίχρονος γιός της, Mutanama, έχει ένα άνοιγμα στη σπονδυλική του στήλη μέσω του οποίου περνάει υγρό στον εγκέφαλό του. Από τότε που η οικογένειά της μετακινήθηκε στο Λίβανο, η κατάστασή του έχει χειροτερεύσει. Ο σύζυγός της είχε συλληφθεί στη Συρία, έμαθε ότι σκοτώθηκε σε ένα βίντεο που αναρτήθηκε στο YouTube. Ζώντας ως μόνη γυναίκα στο Λίβανο έχει επίσης αντιμετωπίσει σεξουαλική παρενόχληση και αδυνατεί να πληρώσει τα υψηλά ενοίκια στέγασης.

«Τα πάντα είναι γεμάτα δυσκολίες όταν είσαι πρόσφυγας», λέει. «Πολλοί κακοί άνθρωποι λένε άσχημα πράγματα για μένα και με παρενοχλούν… Είναι μια δύσκολη ζωή, με δυσκολία τα καταφέρνω»

Μια άλλη οικογένεια Σύρων που κατέφυγαν σε ένα στρατόπεδο προσφύγων στην περιοχή του Κουρδιστάν στο Ιράκ έχουν παλέψει για να μπορέσουν να περιθάλψουν τον 12χρονο γιό τους Elias που διαγνώστηκε με καρκίνο το 2012.

«Η ζωή είναι πολύ δύσκολη εδώ επειδή χρειαζόμαστε γιατρούς και φάρμακα για τον Elias. Έχουμε πραγματικά υποφέρει για να του εξασφαλίσουμε θεραπεία,» λέει ο πατέρας του Elias, Maher. Ελπίζει απεγνωσμένα να επανεγκατασταθούν στην Ευρώπη όπου μπορεί να έχει ορθή ιατρική περίθαλψη για τον γιο του.

Ο Hamood ένας νεαρός ομοφυλόφιλος άντρας από την Dera’a στη νότια Συρία τώρα ζει στην Ιορδανία όπου αντιμετωπίζει απειλές και συνεχή παρενόχληση στο δρόμο. Είπε στη Διεθνή Αμνηστία πως ο αδερφός του προσπάθησε να τον σκοτώσει εξαιτίας του σεξουαλικού του προσανατολισμού και πως βιάστηκε από έξι άντρες. Επιθυμεί διακαώς να επιστρέψει στην πατρίδα του αλλά λέει ότι «στη Συρία υπάρχει μόνο ο θάνατος». Ελπίζει να επανεγκατασταθεί στην Ευρώπη όπου θα μπορεί να ζει ως ανοιχτά ομοφυλόφιλος άνδρας χωρίς φόβο παρενόχλησης και να πραγματοποιήσει τα όνειρά του να βρει μια δουλειά και να ερωτευτεί. «Αν πάω [στην Ευρώπη] θα ξαναγεννηθώ» λέει.

Οι  Jamal και Said είναι ένα ομόφυλο ζευγάρι  που ήταν δημοσιογράφοι και ακτιβιστές της αντιπολίτευσης στη Συρία. Συνελήφθησαν και κρατήθηκαν στη Συρία για την πολιτική τους δράση. Ο Jamal είναι θετικός στον ιό HIV. Η υγεία του επιδεινώθηκε απότομα όσο βρισκόταν στη φυλακή στη Συρία, όπου κρατείτο σε απομόνωση και χωρίς φαρμακευτική αγωγή. Στο Λίβανο η αγωγή είναι εξαιρετικά ακριβή. Αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει όταν ανακάλυψε πόσο θα κόστιζε. Και οι δυο άντρες νιώθουν ότι στο Λίβανο οι ζωές τους είναι σε αναμονή. Ανυπομονούν να ξαναρχίσουν από την αρχή, να ολοκληρώσουν τη μόρφωσή τους, να δουλέψουν και να γίνουν «παραγωγικά μέλη της κοινωνίας».

Ο Qasim είναι ένας Παλαιστίνιος πρόσφυγας από τη Συρία, από όπου διέφυγε αφότου τραυματίστηκε όταν το σπίτι του καταστράφηκε σε έναν βομβαρδισμό. Αυτός και η κόρη του υποφέρουν κι οι δύο από ελεφαντίαση και αδυνατούν να βρουν την κατάλληλη αγωγή. Λόγω της πάθησης το πόδι του έχει πρηστεί αφύσικα. Κάνει απελπισμένες προσπάθειες να εξασφαλίσει ιατρική φροντίδα για την κόρη του. «Περιμένω να πεθάνω,» λέει. «Πραγματικά δε με νοιάζει αν θα θεραπευθώ αλλά θέλω η κόρη μου να θεραπευθεί»

Για όλους αυτούς τους ανθρώπους, η προοπτική της επανεγκατάστασης προσφέρει μια κρίσιμη διέξοδο από τα δεινά της τωρινής ζωής τους.

«Οι πρόσφυγες είναι συνηθισμένοι άνθρωποι σαν εμάς τους υπόλοιπους αλλά οι ζωές τους έχουν συχνά καταστροφικά διαλυθεί ως αποτέλεσμα συρράξεων και αναγκάζονται να ξεκινήσουν από το μηδέν,» λέει ο Sherif Elsayed-Ali.

«Είναι καιρός να ανοίξουμε τις καρδιές και τις κοινότητες μας στους ανθρώπους που ξέφυγαν από τις θηριωδίες της Συριακής κυβέρνησης, της ένοπλης ομάδας του Ισλαμικού Κράτους και άλλων και να δείξουμε ότι η συμπόνια και η ανθρωπιά μπορούν να επικρατήσουν. »

Υπόβαθρο

Καθώς η κρίση στη Συρία μπαίνει στον τέταρτό της χρόνο περισσότεροι από 190.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και πάνω από 11 εκατομμύρια έχουν αναγκαστεί  να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Περίπου 7.6 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν  μετατοπιστεί εντός της Συρίας και 4 εκατομμύρια έχουν εγκαταλείψει τη  χώρα.

Περίπου 95% των προσφύγων από τη Συρία – 3.8 εκατομμύρια άνθρωποι- φιλοξενούνται σε πέντε βασικές χώρες στην περιοχή: στην Τουρκία, το Λίβανο, την Ιορδανία, το Ιράκ και την Αίγυπτο. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες έχει αναγνωρίσει ότι 380.000 πρόσφυγες σε αυτές τις χώρες βρίσκονται σε ανάγκη επανεγκατάστασης. Μέχρι τώρα, ωστόσο, μόνο 79.180 θέσεις επανεγκατάστασης έχουν προσφερθεί παγκοσμίως από πλουσιότερες χώρες , το ένα πέμπτο αυτών που απαιτούνται.