ΕΥΡΩΠΗ: ΤΡΑΝΣ ΑΤΟΜΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΚΑΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ
Ευρώπη: Τρανς άτομα αντιμετωπίζουν διακρίσεις και απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση
Οι ευρωπαϊκές χώρες παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα εκείνων που προσπαθούν να αλλάξουν νομικά το φύλο τους, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία σε έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα. Η έκθεση κάνει λεπτομερή αναφορά στον τρόπο με τον οποίο τα τρανς άτομα αναγκάζονται να υποβάλλονται σε χειρουργικές επεμβάσεις, στειρώσεις, ορμονικές θεραπείες αλλά και ψυχιατρική διάγνωση, για να μπορέσουν να επαναπροσδιορίσουν το νομικό τους καθεστώς.
«Προφανώς υπάρχουν τρανς άτομα που επιθυμούν να έχουν πρόσβαση στις διαθέσιμες θεραπείες, αλλά υπάρχουν και πολλοί άλλοι που δεν το επιθυμούν. Τα κράτη δεν πρέπει να εξαναγκάζουν τις επιλογές των τρανς, κάνοντας έτσι τη νομική αναγνώριση του φύλου να εξαρτάται από χειρουργικές επεμβάσεις, ορμονική θεραπεία ή στείρωση», δήλωσε ο Μάρκο Perolini, εμπειρογνώμονας της Διεθνούς Αμνηστίας στον τομέα των διακρίσεων.
«Πάρα πολλά τρανς άτομα πρέπει να ξεπεράσουν τεράστιες δυσκολίες μέχρι συμφιλιωθούν με την ταυτότητά τους και συχνά τα προβλήματα αυτά επιδεινώνονται από τις κατάφωρες κρατικές διακρίσεις.»
Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας Το κράτος αποφασίζει ποιος είμαι: η έλλειψη νομικής αναγνώρισης του φύλου για τα τρανς άτομα στην Ευρώπη εστιάζει σε επτά ευρωπαϊκές χώρες. Τονίζει πως οι διαδικασίες για την απόκτηση νομικής αναγνώρισης του φύλου παραβιάζουν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα στη Δανία, τη Φινλανδία, τη Γαλλία, τη Νορβηγία, το Βέλγιο και τη Γερμανία, ενώ στην Ιρλανδία δεν υπάρχει καν σχετική διαδικασία, αν και έχει σχεδιαστεί νομοθεσία στον τομέα αυτό.
Εκτιμάται ότι μπορεί να υπάρχουν έως και 1,5 εκατομμύριο τρανς άτομα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε πολλά κράτη οι προϋποθέσεις για να αλλάξει κανείς τη νομική ταυτότητα του φύλου του είναι πολύ αυστηρές. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα τρανς άτομα αποκτούν νομική αναγνώριση του φύλου τους μόνον εφόσον διαγνωστούν με κάποια ψυχική διαταραχή, εάν συμφωνήσουν να υποβληθούν σε ιατρικές διαδικασίες, όπως ορμονικές θεραπείες και χειρουργικές επεμβάσεις -που έχουν αποτέλεσμα τη μη αναστρέψιμη στείρωση- και σε όλες τις περιπτώσεις πρέπει να μπορούν να αποδείξουν ότι είναι άγαμοι. Η όλη διαδικασία μπορεί να διαρκέσει χρόνια.
«Η νομική αναγνώριση της ταυτότητας του φύλου τρανς ατόμων πρέπει να διασφαλίζεται από το κράτος μέσω γρήγορων, προσβάσιμων και διαφανών διαδικασιών, σύμφωνα με την προσωπική αίσθηση της ταυτότητας του φύλου του καθενός, και παράλληλα οι άνθρωποι αυτοί θα πρέπει να διατηρούν το δικαίωμά τους στην προστασία της ιδιωτικής τους ζωής και να μην τους επιβάλλονται υποχρεωτικές απαιτήσεις οι οποίες αποτελούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους» δήλωσε ο Μάρκο Perolini.
«Οι πολίτες αναγκάζονται να πάρουν μια απεχθή απόφαση -είτε θα υπόκεινται, σύμφωνα με την εντολή του κράτους, σε μια σειρά από εξευτελιστικά μέτρα, είτε θα αναγκάζονται να εξακολουθούν να ζουν με το φύλο που ορίστηκε κατά τη γέννησή τους- ακόμη και αν αυτό αντιτίθεται στην εμφάνιση και την ταυτότητά τους.»
Στην Ιρλανδία δεν υπάρχουν ακόμα διαδικασίες επαναπροσδιορισμού ταυτότητας φύλου. Η Βικτώρια, τρανς γυναίκα που ζει στο Δουβλίνο, δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία: «Η νομική αναγνώριση του φύλου είναι σημαντική, διότι άπαξ και δια παντός δεν θα αναγκαζόμουν να παλέψω με κανέναν [για οτιδήποτε] στο οποίο έχω δικαίωμα, όπως είναι η κοινωνική πρόνοια. Θέλω να αναγνωρίζομαι για αυτό που είμαι. Είναι γελοίο το γεγονός ότι το κράτος δεν με αναγνωρίζει για αυτό που είμαι.»
Το κλειδί για την εκπλήρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τα τρανς άτομα είναι η νομική αναγνώριση του φύλου τους. Τα τρανς άτομα διατρέχουν τον κίνδυνο διακρίσεων κάθε φορά που καλούνται να προσκομίσουν έγγραφα που αναφέρουν ένα όνομα ή πληροφορίες σχετικές με το φύλο, τα οποία όμως δεν αντικατοπτρίζουν την ταυτότητα αλλά και την έκφραση του φύλου τους.
