Η ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΡΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΛΙΜΟ ΤΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ ΑΜΑΧΩΝ

Η διάσκεψη ειρήνης για τη Συρία πρέπει να δώσει τέλος στο λιμό των πολιορκημένων αμάχων

Η διάσκεψη ειρήνης για τη Συρία «Γενεύη ΙΙ» πρέπει επειγόντως να στοχεύσει στον τερματισμό της κυβερνητικής πολιορκίας των πόλεων που βρίσκονται υπό την κατοχή της αντιπολίτευσης, όπου οι πολίτες λιμοκτονούν, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία.

Η οργάνωση καλεί την κυβέρνηση και ομάδες της αντιπολίτευσης να δεσμευτούν ότι θα δώσουν απρόσκοπτη πρόσβαση σε όλες τις ανθρωπιστικές οργανώσεις που λειτουργούν αυτή τη στιγμή στη Συρία, κατά τη διάρκεια συνομιλιών του ΟΗΕ, οι οποίες θα ξεκινήσουν στις 22 Ιανουαρίου στην Ελβετία.

«Τις τελευταίες μέρες έχουν εμφανιστεί σπαρακτικές εικόνες που δείχνουν τις πολιορκημένες αυτές πόλεις της Συρίας, αποστεωμένα παιδιά και σκελετωμένες φιγούρες με κιτρινισμένο δέρμα. Η κλίμακα της ανθρωπιστικής κρίσης στη Συρία εξαπλώνεται ραγδαία. Καλούμε όλα τα κράτη που συμμετέχουν στις συνομιλίες Γενεύη ΙΙ, τα Ηνωμένα Έθνη, την κυβέρνηση της Συρίας και τον Συριακό Εθνικό Συνασπισμό, να θέσει ως ύψιστη προτεραιότητα την ανακούφιση όλων όσων υποφέρουν στη Συρία», δήλωσε ο Philip Luther, Διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

«Εάν η ειρηνευτική διάσκεψη προχωρήσει, όπως έχει προγραμματιστεί, θα αποτελέσει μία σπάνια ευκαιρία για να σημειώσουν και οι δύο πλευρές σημαντική πρόοδο στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Όλοι όσοι συμμετέχουν στη διάσκεψη Γενεύη II πρέπει να εξασφαλίσουν ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα θα αποτελούν προτεραιότητα και ότι δεν θα θυσιαστούν στο βωμό κάποιου πολιτικού συμβιβασμού.»

Η κυβέρνηση της Συρίας έχει εμποδίσει την παροχή ζωτικής βοήθειας προς τον άμαχο πληθυσμό που βρίσκεται μέσα και γύρω από τη Δαμασκό, καθώς και προς τον καταυλισμό παλαιστίνιων προσφύγων Al Yarmouk, όπου τουλάχιστον 49 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 17 γυναίκες και κορίτσια, αναφέρεται ότι έχασαν τη ζωή τους από τον περασμένο Ιούλιο, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων που λιμοκτονούσαν. Νοσοκόμα σε νοσοκομείο της περιοχής δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία ότι από τα μέσα Νοεμβρίου του 2013, όταν κυβερνητικές δυνάμεις πήραν τον έλεγχο περιοχής πλησίον του στρατοπέδου, πολλοί πολίτες σκοτώθηκαν από ελεύθερους σκοπευτές, ενώ αναζητούσαν τροφή σε κοντινά χωράφια.

«Κάθε μέρα, δεχόμαστε γύρω στα τέσσερα άτομα -το πιθανότερο είναι πως τα μισά από αυτά είναι γυναίκες-,  τα οποία πυροβολήθηκαν από ελεύθερους σκοπευτές ενώ μάζευαν χόρτα, φυτά και χαμόκλαδα στα χωράφια. Οι γυναίκες λένε πως προτιμούν να διακινδυνεύσουν τη δική τους ζωή για χάρη των παιδιών τους. Σε μία περίπτωση, δεχτήκαμε έναν έφηβο, πιθανότατα μεταξύ 16 ή 17 χρονών, ο οποίος πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε. Ο πατέρας του άρχισε τότε να του μιλάει: ‘Πέθανες για να φέρεις φύλλα ιβίσκου στα αδέλφια σου, του έλεγε. Σου ράγιζε η καρδιά», είπε.

Αποκλεισμοί στη Moadamiya, την Ανατολική Ghouta και σε διάφορες άλλες περιοχές, έχουν αφήσει παγιδευμένους απελπισμένους αμάχους, οι οποίοι αντιμετωπίζουν φοβερές ελλείψεις σε τρόφιμα και ιατρικά υλικά. Τον περασμένο μήνα, η Συντονίστρια Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ εκτίμησε ότι 250.000 άνθρωποι που βρίσκονται σε πολιορκημένες περιοχές δεν έχουν πρόσβαση σε ανθρωπιστική βοήθεια.

Παγιδευμένος πολίτης στην περιοχή Moadamiya δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία: «Κατά τη διάρκεια της νύχτας ξυπνούσα πολλές φορές κι έπινα πάρα πολύ νερό ελπίζοντας ότι το πρωί θα αισθανόμουν λιγότερο πεινασμένος ... απλώς δεν υπάρχει τίποτα να φας.» Παρά την ανακωχή μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων της Συρίας και ένοπλων ομάδων της αντιπολίτευσης στη Moadamiya τον περασμένο Δεκέμβριο, μέχρι στιγμής η ανθρωπιστική βοήθεια που επιτρέπεται στην πόλη είναι σε μεγάλο βαθμό ανεπαρκής και δεν περιλαμβάνει θρεπτικά αγαθά -συμπεριλαμβανομένων φρούτων και λαχανικών.

«Η κυβέρνηση της Συρίας τιμωρεί βάναυσα όλους εκείνους που ζουν σε περιοχές που κατέχονται από την αντιπολίτευση. Η λιμοκτονία των αμάχων ως μέθοδος πολέμου αποτελεί έγκλημα πολέμου. Οι αποκλεισμοί πρέπει να αρθούν αμέσως και η πρόσβαση στην ανθρωπιστική βοήθεια δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιείται για στρατιωτικά ή πολιτικά οφέλη», δήλωσε ο Philip Luther.

Οι συριακές αρχές μπορούν να επιθεωρούν τα αγαθά που εισέρχονται και εξέρχονται από τις πόλεις, αλλά δεν πρέπει να εμποδίζουν την παροχή βασικών προμηθειών, συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων και της ιατρικής βοήθειας. Η κυβέρνηση καθώς και οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης πρέπει επίσης να εγγυώνται την ασφαλή πρόσβαση όλων όσων παρέχουν σωτήρια ανθρωπιστική βοήθεια και να σταματήσουν αμέσως τις επιθέσεις που γίνονται ενάντια σε όλους όσους εργάζονται σε ιατρικές και ανθρωπιστικές οργανώσεις.

Κρατούμενοι ακτιβιστές και άμαχοι

Εκτός από το να εξασφαλίσουν την ελεύθερη πρόσβαση της ανθρωπιστικής βοήθειας, η Διεθνής Αμνηστία καλεί τους συμμετέχοντες στη Γενεύη II, ιδιαίτερα τα κράτη εκείνα που ασκούν κάποια επιρροή στην κυβέρνηση της Συρίας και στις ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης, να διαασφαλίσουν την απελευθέρωση όλων των ειρηνικών ακτιβιστών, συμπεριλαμβανομένων των υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και των αμάχων ομήρων.

Από το 2011, χιλιάδες ειρηνικοί διαδηλωτές της αντιπολίτευσης έχουν φυλακισθεί από τις δυνάμεις ασφαλείας της κυβέρνησης. Έκτοτε ορισμένοι έχουν αποφυλακιστεί, αλλά σε πολλές περιπτώσεις οι κρατούμενοι βασανίζονται μέχρι θανάτου ή καταδικάζονται σε μεγάλες ποινές φυλάκισης έπειτα από άδικες δίκες. Άλλοι εξακολουθούν να κρατούνται χωρίς να έχουν δικαστεί.

O Majd alDin alKholani, ηλικίας 25 ετών, είναι ένας τέτοιου είδους κρατούμενους. Συνελήφθη το 2011 αφότου διοργάνωσε διαδηλώσεις στην Daraya, μια πόλη νοτιοδυτικά της Δαμασκού, διότι έδωσε σε σύρους στρατιώτες μπουκάλια νερού, τα οποία όμως μέσα είχαν λουλούδια, για να αντιταχθεί με αυτόν τον τρόπο στη χρήση βίας κατά των διαδηλωτών. Συνεχίζει να κρατείται σε απομόνωση. Η Διεθνής Αμνηστία τον θεωρεί κρατούμενο συνείδησης. Εκείνος, καθώς και πολλοί άλλοι ειρηνικοί ακτιβιστές πρέπει να αποφυλακιστούν αμέσως και χωρίς περιοριστικούς όρους. Πρόσφατα η οργάνωση έλαβε αξιόπιστη πληροφόρηση ότι η υπόθεσή του έχει μεταφερθεί σε μυστικό στρατιωτικό δικαστήριο όπου μπορεί να αντιμετωπίσει τη θανατική ποινή ή η παρατεταμένη φυλάκιση.

Τον Αύγουστο του 2013 ενοπλη ομάδα απήγαγε περίπου 105 αμάχους, κυρίως γυναίκες και παιδιά,  από αλεβίτικα μουσουλμανικά χωριά, προσδοκώντας να τους ανταλλάξει με μαχητές της αντιπολίτευσης που κρατούνταν από το καθεστώς. Εξακολουθούν να κρατούνται όμηροι. Τα κράτη εκείνα που συμμετέχουν στη Γενεύη II και έχουν επιρροή στις εν λόγω ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης, πρέπει να δράσουν αμέσως για να διαασφαλίσουν την ασφαλή απελευθέρωσή τους.

«Πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν συλληφθεί, απαχθεί ή υποστεί εξαναγκαστικές εξαφανίσεις στη Συρία, και η τύχη τους παραμένει άγνωστη. Οι συμφωνίες που θα γίνουν μεταξύ των συμμετεχόντων στην ειρηνευτική διάσκεψη Γενεύη ΙΙ πρέπει επίσης να στοχεύουν στην διαασφάλιση της απελευθέρωσης των χιλιάδων ειρηνικών ακτιβιστών, σαν τον Majd alDin alKholani και όσων έχουν απαχθεί, ιδιαιτέρως γυναίκες και παιδιά», δήλωσε ο Philip Luther.

Οι φωνές των γυναικών της Συρίας

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί επίσης να δοθεί πλατφόρμα στη διάσκεψη Γενεύη ΙΙ, στους τοπικούς ακτιβιστές και τις γυναίκες έτσι ώστε να μπορούν να συνεισφέρουν αποτελεσματικά σε τυχόν αποφάσεις που λαμβάνονται.

Η οργάνωση καλεί τα κράτη να σταματήσουν όλες τις μεταφορές όπλων προς τη συριακή κυβέρνηση και το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και στο alSham (ISIS), καθώς και σε όλες τις ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης που διαπράττουν εγκλήματα πολέμου και άλλες σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η Διεθνής Αμνηστία ζητά επίσης να δοθεί τέλος στις επιθέσεις εναντίον μη στρατιωτικών στόχων, ιδιαίτερα από την κυβέρνηση, και καλεί τις δύο πλευρές να σταματήσουν την εκτεταμένη πρακτική των συνοπτικών εκτελέσεων και των βασανισμών. Από το 2011 η οργάνωση έχει ζητήσει από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να παραπέμψει την κατάσταση στη Συρία στον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.