ΕΕ: Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΕ ΑΝΕΠΙΣΗΜΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ «ΣΚΟΠΙΜΗ ΤΑΚΤΙΚΗ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΕΛΕΓΧΟΥ
- Η είσοδος της Κροατίας στη Σένγκεν δείχνει τη συνεχιζόμενη αποτυχία της Ε.Ε. να διασφαλίσει τη λογοδοσία για αυτές τις παράνομες πρακτικές.
Αντιδρώντας σε έκθεση της ΜΚΟ Lighthouse Reports, μιας συνεργατικής δημοσιογραφικής οργάνωσης, σχετικά με την κράτηση ανθρώπων σε ανεπίσημους χώρους κράτησης στα σύνορα της Βουλγαρίας, της Ουγγαρίας και της Κροατίας, η Jelena Sesar, ερευνήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας για τα Δυτικά Βαλκάνια, δήλωσε:
«Τα ευρήματα των Lighthouse Reports ότι οι αρχές στην Ευρώπη κρατούν σκόπιμα ανθρώπους σε ανεπίσημους χώρους κράτησης επιβεβαιώνουν μια ανησυχητική τάση που η Διεθνής Αμνηστία έχει παρατηρήσει στο παρελθόν σε πολλά σύνορα της Ε.Ε. Οι άνθρωποι συχνά κρατούνται σε σκηνές, κοντέινερ και φορτηγάκια της αστυνομίας, συνήθως εκτός δικτύου σε απομονωμένα δάση ή άλλες δυσπρόσιτες περιοχές, σε μια σκόπιμη προσπάθεια να κρατηθούν κοντά στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. Αυτή η σκόπιμη τακτική επιτρέπει στις αρχές να πραγματοποιούν γρήγορα παράνομες επαναπροωθήσεις, να αγνοούν τις αιτήσεις ασύλου τους και να διαπράττουν άλλες καταχρήσεις».
«Η Διεθνής Αμνηστία έχει καταγράψει πολυάριθμες περιπτώσεις ανθρώπων που αναγκάζονται να περάσουν από μερικές ώρες έως αρκετές ημέρες σε ανεπίσημους χώρους κράτησης στα σύνορα της Ε.Ε., όπως πρόσφατα στην Ελλάδα, την Κροατία, την Πολωνία και τη Λετονία. Οι αρχές λειτουργούν σκόπιμα χώρους εκτός των επίσημων συστημάτων κράτησης ή φιλοξενίας για να αποφύγουν τον έλεγχο. Η ανακοίνωση ότι η Κροατία εντάσσεται στον χώρο Σένγκεν δείχνει ότι η Ε.Ε. ανέχεται, και μάλιστα επιβραβεύει αυτές τις παράνομες πρακτικές, και είναι πρόθυμη να θυσιάσει τα ανθρώπινα δικαιώματα για να εμποδίσει την είσοδο των ανθρώπων στην ΕΕ.
Οι κυβερνήσεις είτε αρνούνται να παραδεχτούν ότι υπάρχουν αυτοί οι χώροι, είτε τους χαρακτηρίζουν κυνικά ως "προσωρινές", "άτυπες" εγκαταστάσεις ή ακόμΑ και ανθρωπιστικές θέσεις, για να αποφύγουν τις ευθύνες τους. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της Ε.Ε., οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να διασφαλίζουν τα βασικά δικαιώματα των ανθρώπων που στερούνται την ελευθερία τους, επιτρέποντας την επικοινωνία με φίλους και συγγενείς, καθώς και την πρόσβαση σε δικηγόρους και υγειονομική περίθαλψη. Οι κυβερνήσεις που λειτουργούν αυτούς τους ανεπίσημους χώρους κράτησης παραβιάζουν σαφώς το διεθνές δίκαιο.
Jelena Sesar
«Η κράτηση μεταναστριών/-ών και προσφυγισσών/-ύγων θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως έσχατο μέτρο και μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο. Τα άτομα που αναζητούν άσυλο θα πρέπει να προστατεύονται από τις επαναπροωθήσεις, να τους επιτρέπεται η είσοδος σε εδάφη και να τους δίνεται η δυνατότητα να υποβάλουν αίτηση ασύλου».
Ιστορικό
Η Διεθνής Αμνηστία έχει καταγράψει πολυάριθμες περιπτώσεις μεταναστριών/-ών που συνελήφθησαν από την κροατική αστυνομία πριν μεταφερθούν, για πάνω από 200 χιλιόμετρα, σε εξαιρετικά κακές συνθήκες, συχνά σε υπερπλήρη, κακώς αεριζόμενα φορτηγά της αστυνομίας, ενώ τους έχουν περάσει χειροπέδες.
Το 2021, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (CPT), δήλωσε ότι ο τρόπος και οι συνθήκες υπό τις οποίες οι μετανάστριες/-άστες και οι προσφύγισσες/-όσφυγες μεταφέρονται και κρατούνται σε φορτηγάκια της αστυνομίας για μεγάλα χρονικά διαστήματα μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να ισοδυναμούν με κακομεταχείριση.
