ΙΣΡΑΗΛ/ΚΠΕ: ΑΠΟΣΥΡΤΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΒΕΔΟΥΙΝΩΝ RAS JRABAH ΣΤΗ ΝΕΓΚΕΒ/ΝΑΚΑΜΠ

Οι ισραηλινές αρχές πρέπει να αποσύρουν τα σχέδια για την κατεδάφιση του παλαιστινιακού χωριού βεδουίνων και την εξαναγκαστική μεταφορά των κατοίκων του σε διαχωρισμένη πόλη μόνο για βεδουίνους, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία. Στις 22 και 23 Μαΐου το δικαστήριο της Μπερσέμπα θα εκδικάσει την προσφυγή που υπέβαλαν 127 κάτοικοι του χωριού Ras Jrabah της Νεγκέβ/Νακάμπ, που διατρέχουν άμεσο κίνδυνο βίαιης έξωσης και εκτοπισμού, στο τελευταίο παράδειγμα των στρατηγικών που χρησιμοποιούνται για τη διατήρηση του συστήματος απαρτχάιντ. Εκπροσωπούνται από δικηγόρους της ομάδας ανθρώπινων δικαιωμάτων Adalah, που υποστηρίζουν ότι οι σχεδιαζόμενες κατεδαφίσεις διαιωνίζουν επίσης τις πολιτικές φυλετικού διαχωρισμού του Ισραήλ

Οι ισραηλινές αρχές δεν αναγνωρίζουν επίσημα το Ras Jrabah, και οι 500 κάτοικοί του είναι αποκομμένοι από βασικές υπηρεσίες. Η Κτηματική Αρχή του Ισραήλ σχεδιάζει να κατεδαφίσει το χωριό προκειμένου να επεκτείνει την κοντινή πόλη Ντιμόνα, όπου κατοικούν κυρίως Εβραίες/-οι Ισραηλινές/-οί, και το 2019 εξέδωσε εντολές έξωσης σε 129 κατοίκους.

«Αυτό το σχέδιο έξωσης είναι βουτηγμένο στη σκληρότητα του απαρτχάιντ. Πεντακόσιοι άνθρωποι κινδυνεύουν να χάσουν τα μόνα σπίτια που γνώρισαν ποτέ και να μεταφερθούν βίαια σε νέα εξαθλιωμένη τοποθεσία, όπου θα χωριστούν από τον εβραϊκό ισραηλινό πληθυσμό», δήλωσε ο Saleh Higazi, αναπληρωτής διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

Οι ισραηλινές αρχές σκοπεύουν να μετακινήσουν και να μετεγκαταστήσουν τους κατοίκους του Ras Jrabah στο κοντινό χωριό των βεδουίνων Qasr al-Sir. Αν και οι ισραηλινές αρχές αναγνωρίζουν το χωριό αυτό, οι κάτοικοι παραμένουν αποκλεισμένοι από τα αναπτυξιακά σχέδια του κράτους, γεγονός που καθιστά δύσκολο για αυτούς να αποκτήσουν οικοδομικές άδειες ή να λάβουν κρατικές υπηρεσίες και υποδομές.

Η Διεθνής Αμνηστία επισκέφθηκε το Ras Jrabah τον Ιανουάριο του 2022 και άκουσε ότι οι κάτοικοι φοβούνται πως η κοινότητά τους θα πρέπει να χωριστεί για να χωρέσει στις σχεδιαζόμενες ζώνες του Qasr al-Sir.

Η δικηγόρος της Adalah, Myssana Morany, δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία ότι, όσον αφορά τη διακυβέρνηση, οι βεδουίνοι διαχωρίζονται από τους Εβραίους πολίτες του Ισραήλ και ότι ένα δημοτικό σχέδιο επέκτασης της Ντιμόνα δεν θα περιλαμβάνει τους βεδουίνους.

Τον Μάιο, ο κάτοικος του Ras Jrabah Musa al-Hawashlah δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία:

«Δεν μπορούμε να μετακομίσουμε σε άλλο μέρος. Όλη μας η ζωή βρίσκεται εδώ, σε αυτή την τοποθεσία... Όλες/-οι στο χωριό είναι νευρικές/-οί για τα δικαστήρια και προετοιμαζόμαστε όσο καλύτερα μπορούμε».

Από το 2019, τρία νεόδμητα σπίτια έχουν κατεδαφιστεί στο Ras Jrabah, σύμφωνα με τον δικηγόρο της Adalah Marwan Abu Frieh. Οι κάτοικοι των μη αναγνωρισμένων χωριών δεν είναι σε θέση να υποβάλουν αίτηση για οικοδομικές άδειες ώστε να νομιμοποιήσουν τα σπίτια τους ή να χτίσουν νέα, πράγμα που σημαίνει ότι θεωρούνται παράνομα και βρίσκονται υπό τη συνεχή απειλή κατεδάφισης.

Η μη αναγνώριση των χωριών των βεδουίνων είναι κεντρικό στοιχείο των ισραηλινών πολιτικών διαχωρισμού και αστικοποίησης των κοινοτήτων των βεδουίνων και της ισραηλινής άρνησης του παραδοσιακού τρόπου ζωής των βεδουίνων στη Νεγκέβ/Νακάμπ. Για δεκαετίες, οι βεδουίνοι στη Νεγκέβ/Νακάμπ αγωνίζονται να αποκτήσουν την κυριότητα και την αναγνώριση των χωριών τους από τις ισραηλινές αρχές. Οι ισραηλινές αρχές έχουν επιβάλει κατεδαφίσεις σπιτιών, εξαναγκαστικές εξώσεις και άλλα τιμωρητικά μέτρα δυσανάλογα σε βάρος των βεδουίνων σε σύγκριση με τις/τους Εβραίες/-ους πολίτες του Ισραήλ που δεν συμμορφώνονται με τους νόμους σχεδιασμού στη Νεγκέβ/Νακάμπ.

«Σε ολόκληρο το Ισραήλ και τα ΚΠΕ, ο εκτοπισμός είναι βασική στρατηγική που χρησιμοποιείται για να ασκηθεί κυριαρχία στη ζωή των Παλαιστινίων που ζουν κάτω από το ισραηλινό σύστημα απαρτχάιντ. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στη διεθνή δικαιοσύνη μπροστά στις συνεχιζόμενες πολιτικές και πρακτικές διακρίσεων του Ισραήλ και τη συνενοχή των ισραηλινών δικαστηρίων στην εγκαθίδρυσή τους», δήλωσε ο Saleh Higazi.

Ιστορικό
Τον Ιούνιο του 2013, η ισραηλινή Κνεσέτ ενέκρινε τον νόμο για την τακτοποίηση της κατοικίας των βεδουίνων στη Νεγκέμπ, κάτι που είναι επίσης γνωστό ως νομοσχέδιο Prawer-Begin, για τη «ρύθμιση» του εδαφικού και στεγαστικού ζητήματος, συμπεριλαμβανομένων των 35 μη αναγνωρισμένων χωριών βεδουίνων στη Νεγκέβ/Νακάμπ μέσω της εξαναγκαστικής μεταφοράς τους στην περιοχή. Παρόλο που ο νόμος τέθηκε στο αρχείο το 2013 μετά από εκστρατεία στην οποία συνέβαλε και η Διεθνής Αμνηστία, η Νότια Διεύθυνση Επιβολής της Νομοθεσίας για τη Γη, η οποία ιδρύθηκε βάσει του νομοσχεδίου Prawer-Begin, συνεχίζει να εφαρμόζει τη νομοθεσία για τη γη και τον πολεοδομικό σχεδιασμό σε τοποθεσίες βεδουίνων και να συντονίζει τις διοικητικές κατεδαφίσεις σπιτιών με άλλα όργανα επιβολής, συμπεριλαμβανομένης της αστυνομίας του Ισραήλ. Σε πλήρη αντίθεση, το Ισραήλ έχει θεωρήσει την ανάπτυξη της Νεγκέβ/Νακάμπ, ως «ένα από τα σημαντικότερα εθνικά καθήκοντα». Το 2005, η ισραηλινή κυβέρνηση ανέλαβε το Σχέδιο Ανάπτυξης της Νεγκέβ, το οποίο είχε στόχο την αύξηση του εβραϊκού πληθυσμού στην περιοχή από 535.000 σε 900.000 μέχρι το 2015. Για την επίτευξη των στόχων του σχεδίου, οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου αύξησαν τις κατεδαφίσεις σπιτιών σε αποκλεισμένα χωριά βεδουίνων και ενέτειναν τις νομικές προσπάθειες για την κατάληψη των γαιών των βεδουίνων ανακηρύσσοντάς τες κρατική γη.

Όταν ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ, η Ras Jrabah και 45 άλλες περοιχές έγιναν ουσιαστικά αόρατες στους χάρτες χωροθέτησης και στις κρατικές πολιτικές ανάπτυξης. Οι ισραηλινές αρχές αρνούνται να παράσχουν στα «μη αναγνωρισμένα χωριά» βασικές κρατικές υπηρεσίες, με αποτέλεσμα να είναι αποκομμένα από το δίκτυο ύδρευσης και το ηλεκτρικό δίκτυο. Οι κάτοικοι των μη αναγνωρισμένων χωριών αγωνίζονται επίσης να έχουν πρόσβαση σε επαρκή υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση.

Σε ολόκληρο το Ισραήλ και τα ΚΠΕ, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής Νακάμπ/Νεγκέβ, οι ισραηλινές αρχές έχουν χρησιμοποιήσει ένα σύνολο αλληλένδετων πολιτικών και πρακτικών διακρίσεων που έχουν προκαλέσει άμεσα τον εκτοπισμό και την απαλλοτρίωση των παλαιστινιακών κοινοτήτων, έχουν δημιουργήσει αφόρητες συνθήκες διαβίωσης για τις/τους Παλαιστίνιες/-ους που έχουν εξαναγκαστεί σε εκτοπισμό ή τους έχουν αντιμετωπίσει υψηλό κίνδυνο εξαναγκαστικού εκτοπισμού, που ισοδυναμεί με μια κρατικά εγκεκριμένη πολιτική βίαιης μεταφοράς πληθυσμού. Αυτές οι πολιτικές έχουν πραγματοποιηθεί με εκτεταμένο και συστηματικό τρόπο, σε συνδυασμό με βίαιες πράξεις.

Οι κρατικές πολιτικές διακρίσεων, οι κανονισμοί και η συμπεριφορά του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων συνεπάγονται το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας της απέλασης ή της βίαιης μεταφοράς κατά παράβαση θεμελιωδών κανόνων του διεθνούς δικαίου, όπως προβλέπεται στο Καταστατικό της Ρώμης, καθώς και την άρνηση στα μέλη μιας φυλετικής ομάδας του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας, που απαγορεύεται στη Σύμβαση για το Απαρτχάιντ.