ΚΑΤΑΡ: ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΥΠΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Φύλακες ασφαλείας στο Κατάρ εργάζονται σε συνθήκες που συνιστούν καταναγκαστική εργασία, όπως σε έργα που συνδέονται με το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2022 μεταξύ άλλων, διαπίστωσε η Διεθνής Αμνηστία. Σε μια νέα έκθεση με τίτλο «Νομίζουν ότι είμαστε μηχανές», η οργάνωση κατέγραψε τις εμπειρίες 34 νυν ή πρώην εργαζομένων σε οχτώ ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας στο Κατάρ.

Οι φρουροί ασφαλείας, όλοι μετανάστες εργαζόμενοι, περιέγραψαν ότι εργάζονταν συνήθως 12 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα, συχνά για μήνες ή ακόμη και χρόνια χωρίς ρεπό. Οι περισσότεροι είπαν ότι οι εργοδότες τους αρνούνταν να σεβαστούν την εβδομαδιαία ημέρα ανάπαυσης που απαιτείται από τη νομοθεσία του Κατάρ και οι εργαζόμενοι που ούτως ή άλλως έπαιρναν το ρεπό τους αντιμετώπιζαν τιμωρία με αυθαίρετες μειώσεις μισθού. Ένας άντρας περιέγραψε τον πρώτο του χρόνο στο Κατάρ ως «επιβίωση του ισχυρότερου».

Το 2017, το Κατάρ ξεκίνησε μια πολλά υποσχόμενη ατζέντα για την αντιμετώπιση των εργασιακών ζητημάτων. Εισήγαγε σημαντικές νομικές μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός νέου κατώτατου μισθού και βελτιωμένης πρόσβασης στη δικαιοσύνη, ενώ κατήργησε βασικές πτυχές του κακοποιητικού συστήματος kafala. Ωστόσο, οι μεταρρυθμίσεις αυτές δεν εφαρμόζονται αποτελεσματικά. Επιπλέον, πολλές από τις παραβιάσεις που κατέγραψε η Διεθνής Αμνηστία αποτελούν παραβιάσεις των νόμων και κανονισμών του Κατάρ που προϋπήρχαν των μεταρρυθμίσεων.

«Όλες οι παραβιάσεις που αποκαλύψαμε μπορούν να αποδοθούν στην τεράστια ανισορροπία δύναμης που ακόμη υπάρχει μεταξύ των εργοδοτών και των εργαζομένων μεταναστών στο Κατάρ, υποδεικνύοντας ότι εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλα κενά στην εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας από τις αρχές. Πολλοί από τους φρουρούς ασφαλείας με τους οποίους μιλήσαμε γνώριζαν ότι οι εργοδότες τους παραβιάζουν τον νόμο, αλλά αισθάνονταν αδύναμοι να τους αμφισβητήσουν. Σωματικά και συναισθηματικά εξαντλημένοι, οι εργαζόμενοι συνέχιζαν να προσέρχονται για υπηρεσία υπό την απειλή οικονομικών κυρώσεων ή, ακόμα χειρότερα, καταγγελίας της σύμβασης ή απέλασης», δήλωσε ο Stephen Cockburn, επικεφαλής του Τμήματος Οικονομικής και Κοινωνικής Δικαιοσύνης της Διεθνούς Αμνηστίας.

«Παρά την πρόοδο που έχει σημειώσει το Κατάρ τα τελευταία χρόνια, η έρευνά μας καταδεικνύει ότι οι παραβιάσεις στον τομέα της ιδιωτικής ασφάλειας, που θα έχει όλο και μεγαλύτερη ζήτηση κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου, παραμένουν συστηματικές και διαρθρωτικές. Οι εργοδότες εξακολουθούν να εκμεταλλεύονται τις/τους εργαζόμενες/ούς τους φανερά, και οι αρχές του Κατάρ πρέπει να λάβουν επείγοντα μέτρα για την προστασία των εργαζομένων και την απόδοση ευθυνών στους παραβιαστές».

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί το Κατάρ να διερευνήσει επειγόντως τις παραβιάσεις στον τομέα της ιδιωτικής ασφάλειας, να δημοσιεύσει τα πορίσματά της και να προσφέρει αποζημίωση στις/στους εργαζόμενες/-ους, συμπεριλαμβανομένης της διασφάλισης επαρκούς ανάπαυσης και αμοιβής. Το Κατάρ θα πρέπει επίσης να δημοσιεύσει ένα λεπτομερές σχέδιο δράσης για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των πρακτικών καταναγκαστικής εργασίας στον τομέα.

Παραβιάσεις σε τοποθεσίες που σχετίζονται με το Παγκόσμιο Κύπελλο

Η Διεθνής Αμνηστία διεξήγαγε συνεντεύξεις σε βάθος με 34 νυν ή πρώην φύλακες, επόπτες και αξιωματικούς ασφαλείας μεταξύ Απριλίου 2021 και Φεβρουαρίου 2022. Η μελέτη βασίστηκε σε προηγούμενη έρευνα το 2017 και το 2018, όταν η οργάνωση πήρε συνεντεύξεις από 25 φύλακες μιας εταιρείας ασφαλείας. Η συνοχή των αφηγήσεών τους σε πολλές εταιρείες δείχνει ότι οι παραβιάσεις που αντιμετώπισαν είναι συστηματικές και όχι μεμονωμένα περιστατικά.

Οι 34 εργαζόμενοι που ερωτήθηκαν στο πλαίσιο της τελευταίας έκθεσης απασχολούνταν σε οχτώ διαφορετικές ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες παρείχαν υπηρεσίες σε χώρους όπως υπουργεία και γήπεδα ποδοσφαίρου, καθώς και σε άλλα έργα υποδομής που θα είναι απαραίτητα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022, όπως ξενοδοχεία, συστήματα μεταφορών και αθλητικές εγκαταστάσεις. Τουλάχιστον τρεις από τις εταιρείες έχουν παράσχει ασφάλεια για τουρνουά της FIFA, συμπεριλαμβανομένου του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων του 2020 (που αναβλήθηκε για το 2021) και του Αραβικού Κυπέλλου FIFA του 2021.

Το 2020, η FIFA και ο εταίρος της στο Κατάρ, η Ανώτατη Επιτροπή Παράδοσης και Παρακαταθήκης, δεσμεύτηκαν να κάνουν περισσότερα για να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης των ανθρώπων που απασχολούνται στους τομείς των υπηρεσιών και της φιλοξενίας στο Κατάρ. Τα βελτιωμένα πρότυπα εργασίας έχουν επεκταθεί ώστε να καλύπτουν τις/τους εργαζόμενες/-ους στις υπηρεσίες του Παγκοσμίου Κυπέλλου και οι φορείς έχουν ξεκινήσει άλλες πρωτοβουλίες, ειδικά για το προσωπικό των ξενοδοχείων. Αλλά αυτές οι υποσχέσεις δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί πλήρως στον τομέα της ασφάλειας, όπως αποτυπώνεται στην έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας.

«Νομίζουν ότι είμαστε μηχανές»

Η νομοθεσία και οι κανονισμοί του Κατάρ θέτουν ανώτατο όριο ωρών εργασίας τις 60 ώρες ανά εβδομάδα, συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών, και είναι σαφές ότι όλες/-οι δικαιούνται μια πλήρη, αμειβόμενη ημέρα ανάπαυσης κάθε εβδομάδα. Αυτό αντικατοπτρίζει το διεθνές δίκαιο και τα διεθνή πρότυπα: Η ανάπαυση αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα.

Παρ’ όλα ταύτα, 29 από τους 34 φύλακες ασφαλείας δήλωσαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι εργάζονταν συστηματικά 12 ώρες την ημέρα, ενώ 28 δήλωσαν ότι τους αρνούνταν συστηματικά το ρεπό τους, πράγμα που σημαίνει ότι πολλοί εργάζονταν 84 ώρες την εβδομάδα, επί εβδομάδες ολόκληρες.

Ο Μίλτον*, από την Κένυα, εργαζόταν για μια εταιρεία ασφαλείας σε κάποιο ξενοδοχείο μέχρι το 2021. Είπε ότι μια τυπική ημέρα έφευγε από το κατάλυμά του στις 6.30 π.μ. και επέστρεφε στις 8 μ.μ. και ότι συχνά περνούσαν μήνες χωρίς ούτε ένα ρεπό. Ο Abdul, από το Μπαγκλαντές, εργάστηκε ως φύλακας από το 2018 έως τα μέσα του 2021 και δήλωσε ότι δεν είχε ούτε μία ημέρα ρεπό για τρία χρόνια.

Ο Zeke, από την Ουγκάντα, εργάστηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων της FIFA τον Φεβρουάριο του 2021. Είπε στη Διεθνή Αμνηστία πώς έπρεπε να ολοκληρώσει μια εβδομαδιαία εκπαίδευση για την προετοιμασία του τουρνουά. Η οχτάωρη εκπαίδευση γινόταν αμέσως μετά την κανονική του βάρδια κάθε μέρα.

«Φανταστείτε να εργάζεστε σε μια 12ωρη βάρδια και μετά να οδηγείστε στο εκπαιδευτικό κέντρο και να κάνετε εκπαίδευση για 8 ώρες. Όλη τη νύχτα. Στη συνέχεια, παρουσιάζεσαι στη δουλειά στις 5π.μ.· κοιμάσαι 4 ώρες και εκπαιδεύεσαι όλη την εβδομάδα. Νομίζουν ότι είμαστε μηχανές», δήλωσε ο Zeke.

Καμία ξεκούραση

Για να πάρουν την ημέρα ανάπαυσης που δικαιούνταν νόμιμα, οι φύλακες έπρεπε να ζητήσουν ρητή άδεια από τους εργοδότες τους. Συχνά τους αρνούνταν την άδεια αυτή, και η λήψη μιας ημέρας ανάπαυσης χωρίς άδεια μπορούσε να οδηγήσει σε παρακράτηση μισθού, που ισοδυναμούσε με καταναγκαστική εργασία. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) ορίζει ως καταναγκαστική εργασία την εργασία που εκτελείται ακούσια ή υπό την απειλή ποινής, συμπεριλαμβανομένης της χρηματικής ποινής.

Ο Edson, από την Ουγκάντα, δήλωσε για τον εργοδότη του:

«Δεν έχουμε αρκετό προσωπικό ασφαλείας, γι’ αυτό πρέπει να δουλέψεις. Δεν είχαμε καμία επιλογή. Αν ο προϊστάμενός σου έλεγε να πας στη βάρδιά σου, έπρεπε να πας, αλλιώς σου έκοβαν τον μισθό».

Ο Jacob, επίσης από την Ουγκάντα, εργαζόταν για μια εταιρεία που φύλαγε δρόμους πρόσβασης και παραλάμβανε παραδόσεις στο Διεθνές Στάδιο Καλίφα. Είπε στη Διεθνή Αμνηστία ότι η λήψη της υποχρεωτικής ημέρας ανάπαυσης χωρίς άδεια μπορούσε να οδηγήσει σε πρόστιμο έως και 200 ριάλ (περισσότερα από πέντε ημερομίσθια).

Πολλοί φύλακες ταξίδεψαν στο Κατάρ έχοντας καταβάλει υψηλά τέλη πρόσληψης, μόνο και μόνο για να διαπιστώσουν ότι η αμοιβή και οι συνθήκες εργασίας ήταν πολύ διαφορετικές από αυτές που τους είχαν υποσχεθεί. Οι εργαζόμενοι συχνά αισθάνονταν ανίκανοι να διαμαρτυρηθούν υπό το φόβο των συνεπειών, όπως εξήγησε ο Lawrence από την Κένυα:

«Λένε στη δουλειά ότι έχουμε διάλειμμα για μεσημεριανό γεύμα μίας ώρας, αλλά εμείς δεν έχουμε και δεν μας πληρώνουν. Λένε ότι η Παρασκευή είναι ρεπό, αλλά είναι ένα ρεπό που δεν έχουμε... Δεν μπορείς να διαμαρτυρηθείς· αν το κάνεις, σε απολύουν και σε απελαύνουν».

Η Διεθνής Αμνηστία διαπίστωσε επίσης ότι τέσσερις από τις εταιρείες της έκθεσης εξακολουθούν να μην πληρώνουν τις υπερωρίες στο ποσοστό που απαιτεί ο νόμος, πράγμα που σημαίνει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις κλέβουν από τους φύλακες εκατοντάδες ριάλ, μερικές φορές μέχρι και 8 ημερομίσθια, κάθε μήνα.

Κυρώσεις για ασθένεια, διαλείμματα τουαλέτας

Η νομοθεσία του Κατάρ απαιτεί από τις εργαζόμενες/-ους να αποδεικνύουν την ασθένειά τους από την πρώτη ημέρα της απουσίας τους, με σημείωμα από γιατρό εγκεκριμένο από τον εργοδότη τους. Ωστόσο, σε ένα πλαίσιο όπου οι μετανάστριες/-ες εργαζόμενες/-οι μπορεί να δυσκολεύονται να έχουν πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, για παράδειγμα λόγω του τόπου διαμονής ή της έλλειψης διαθέσιμου ελεύθερου χρόνου, όπως περιγράφεται παραπάνω, ο κανόνας αυτός είναι συχνά μη ρεαλιστικός και επιτρέπει στους κακοποιητικούς εργοδότες να τιμωρούν περαιτέρω τις/τους εργαζόμενες/-ους.

Ο Ben, από την Ουγκάντα, δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία ότι εργάστηκε 18 μήνες συνεχόμενα χωρίς ημέρα ανάπαυσης. Μια μέρα το 2021 ήταν άρρωστος και έμεινε στο σπίτι. Ο Ben ανέφερε ότι ο προϊστάμενός του τού είπε ότι δεν υπήρχε αρκετό προσωπικό για να πάρει την ημέρα αναρρωτικής άδειας και του αφαιρέθηκαν δύο ημερομίσθια: ένα για την απουσία και ένα για τη μη προσκόμιση αποδεικτικού ασθένειας.

Ορισμένοι φύλακες ανέφεραν ότι τους επιβλήθηκαν σημαντικές οικονομικές κυρώσεις για «παραπτώματα», όπως το να μη φορούν σωστά τη στολή τους ή να εγκαταλείπουν τη θέση τους για να πάνε στην τουαλέτα χωρίς να τους καλύπτει κάποιος.

Ο Juma περιέγραψε πόσο αδύναμοι αισθάνονταν οι εργαζόμενες/-οι να αντιταχθούν σε τέτοιες ποινές:

«Δεν υπάρχει τρόπος να τις αμφισβητήσεις. Ναι, γνωρίζουμε τους κανόνες και τι λέει η εργατική νομοθεσία, αλλά πώς μπορείς να το αμφισβητήσεις αυτό; Δεν είμαστε σε θέση να το κάνουμε».

Οι μετανάστριες/-ες εργαζόμενες/-οι στο Κατάρ απαγορεύεται να σχηματίζουν ή να συμμετέχουν σε συνδικάτα, γεγονός που επιδεινώνει την ανισορροπία δυνάμεων.

Σκληρές συνθήκες εργασίας και διαβίωσης

Δεκαπέντε από τους φρουρούς που έδωσαν συνέντευξη στη Διεθνή Αμνηστία εργάζονταν τακτικά σε εξωτερικούς χώρους με έντονη ζέστη, ακόμα και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν η εργασία σε εξωτερικούς χώρους υποτίθεται ότι περιορίζεται, και σε ορισμένες περιπτώσεις χωρίς στέγαστρο ή πόσιμο νερό. Αυτό συμβαίνει παρά τον καλά τεκμηριωμένο κίνδυνο που εγκυμονεί η θερμική καταπόνηση για τη ζωή των εργαζομένων.

Από το 2017, το Κατάρ έχει θέσει σε εφαρμογή περιορισμούς στην εργασία σε εξωτερικούς χώρους κατά τους πιο ζεστούς μήνες. Το 2021 επεκτάθηκε η απαγόρευση των θερινών ωρών εργασίας και δόθηκε στις/στους μετανάστριες/-ες εργαζόμενες/-ους το δικαίωμα να σταματούν να εργάζονται εάν πιστεύουν ότι η ζέστη απειλεί την υγεία τους. Όμως η έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας δείχνει ότι οι αρχές πρέπει να κάνουν περισσότερα για να επιβάλουν την προστασία των εργαζομένων σε εξωτερικούς χώρους, συμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων στον τομέα της ασφάλειας.

Ο Emmanuel, ο οποίος απασχολήθηκε σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο, φυλάσσοντας την πισίνα, το πάρκινγκ και την παραλία, δήλωσε:

«Όταν κάνει πολλή ζέστη, μερικές φορές οι νόμοι του Κατάρ λένε ότι κανείς δεν επιτρέπεται να εργάζεται έξω... αλλά οι [φρουροί] ασφαλείας, πού υποτίθεται ότι πρέπει να πάμε;»

Ομοίως, παρόλο που οι αρχές του Κατάρ έχουν εκδώσει σαφείς κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης, η Διεθνής Αμνηστία άκουσε από 18 φρουρούς ασφαλείας ότι η διαμονή τους ήταν σε συνθήκες συνωστισμού και ακατάλληλη.

Ρατσισμός

Η Διεθνής Αμνηστία κατέγραψε επίσης διακρίσεις με βάση τη φυλή, την εθνική καταγωγή και τη γλώσσα. Οι φύλακες ασφαλείας που ερωτήθηκαν στο πλαίσιο της έκθεσης, οι οποίοι προέρχονται κυρίως από την Ουγκάντα και την Κένυα, δήλωσαν ότι οι εργαζόμενες/-οι από την υποσαχάρια Αφρική συχνά απασχολούνται στις πιο σκληρές συνθήκες, για παράδειγμα σε εκείνες που απαιτούν να εργάζονται στη ζέστη για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Είπαν επίσης ότι λαμβάνουν χαμηλότερους μισθούς από άλλους φύλακες, ιδίως αραβόφωνους εργαζόμενους, για την εκπλήρωση των ίδιων καθηκόντων.

Ο Asher, από την Κένυα, υπηρετούσε σε διάφορες εγκαταστάσεις στο Κατάρ μέχρι το 2021. Ο ίδιος δήλωσε:

«Μας πληρώνουν με βάση την εθνικότητα. Μπορεί ένας Κενυάτης να κερδίζει 1.300, αλλά ο ίδιος φύλακας από τις Φιλιππίνες να παίρνει 1.500. Οι Τυνήσιοι, 1.700. Η αμοιβή είναι ανάλογα με την εθνικότητα».

Ο Omar είπε ότι τα αφεντικά του χρησιμοποιούσαν ρατσιστικά στερεότυπα για να δικαιολογήσουν τη σκληρή και με διακρίσεις μεταχείριση του ίδιου και των συναδέλφων του:

«Λένε ότι είσαι Αφρικανός, μπορείς να δουλεύεις 12 ώρες γιατί είσαι δυνατός».

Οι αφηγήσεις για φυλετικές διακρίσεις απηχούν τις διαπιστώσεις του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τις σύγχρονες μορφές ρατσισμού, ο οποίος επισκέφθηκε το Κατάρ στα τέλη του 2019. Ενώ το Κατάρ δεν έχει συγκεκριμένο νόμο που να απαγορεύει τις φυλετικές διακρίσεις, η εν λόγω μεταχείριση εξακολουθεί να παραβιάζει το σύνταγμα του Κατάρ και το διεθνές δίκαιο.

Άμεσες συνδέσεις της FIFA με κακοποιητικούς εργοδότες

Η FIFA και η Ανώτατη Επιτροπή δεν ανανέωσαν τα συμβόλαια με δύο από τις τρεις εταιρείες που παρείχαν ασφάλεια στις εγκαταστάσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου, και τις κατήγγειλαν στο Υπουργείο Εργασίας αφού βρήκαν οι ίδιοι στοιχεία για ορισμένα από τα ζητήματα που κατέγραψε η Διεθνής Αμνηστία. Ωστόσο, κανένας από τους δύο φορείς δεν παρείχε επαρκείς λεπτομέρειες για να εκτιμηθεί κατά πόσον αυτή η απεμπλοκή πραγματοποιήθηκε με υπευθυνότητα, διαφάνεια και ως έσχατη λύση. Η έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας δείχνει επίσης ότι τόσο η FIFA όσο και η Ανώτατη Επιτροπή θα έπρεπε να είχαν αντιληφθεί το ενδεχόμενο παραβιάσεων πολύ νωρίτερα.

Ούτε η FIFA ούτε η Ανώτατη Επιτροπή προέβησαν σε επαρκή δέουσα εξέταση πριν αναθέσουν τη σύμβαση στις εταιρείες, και επιδείνωσαν αυτή την αποτυχία με το να μην εντοπίσουν και να αντιμετωπίσουν εγκαίρως τις παραβιάσεις. Ως αποτέλεσμα, και οι δύο οργανισμοί επωφελήθηκαν από τις υπηρεσίες των εν λόγω εταιρειών ενώ γίνονταν παραβιάσεις και έχουν ευθύνη να παρέχουν ή να συνεργαστούν για την παροχή έννομης προστασίας στις/στους εργαζόμενες/-ους που υπέστησαν εργασιακές παραβιάσεις κατά την απασχόλησή τους σε χώρους και εκδηλώσεις που σχετίζονται με το Παγκόσμιο Κύπελλο.

«Γενικότερα, η FIFA πρέπει επίσης να χρησιμοποιήσει την επιρροή της για να πιέσει το Κατάρ να εφαρμόσει καλύτερα τις μεταρρυθμίσεις του και να επιβάλει τους νόμους του. Ο χρόνος εξαντλείται γρήγορα και, αν δεν καθιερωθούν καλύτερες πρακτικές τώρα, οι παραβιάσεις θα συνεχιστούν για πολύ καιρό αφότου οι φίλαθλοι θα έχουν επιστρέψει στα σπίτια τους».

Ιστορικό

Η Διεθνής Αμνηστία δεν κατονόμασε τις 8 εταιρείες στην έκθεσή της, λόγω του κινδύνου να τερματίσουν τη συμμετοχή τους πελάτες υψηλού προφίλ σε μικρό χρονικό διάστημα. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε απώλεια θέσεων εργασίας και να επιδεινώσει την κατάσταση για τις/τους μετανάστριες/-ες εργαζόμενες/-ους. Ωστόσο, η Διεθνής Αμνηστία έχει παράσχει λεπτομέρειες στο Υπουργείο Εργασίας του Κατάρ, καθώς και στη FIFA και στην Ανώτατη Επιτροπή Παράδοσης και Παρακαταθήκης, κατά περίπτωση, και τους προτρέπει να το ερευνήσουν περαιτέρω.

Σε απάντηση στους ισχυρισμούς της Διεθνούς Αμνηστίας, το Υπουργείο Εργασίας του Κατάρ αναγνώρισε ότι «οι μεμονωμένες περιπτώσεις αδικημάτων πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα». Ωστόσο, αμφισβήτησε ότι αυτές σηματοδοτούν «υποκείμενα ζητήματα αναφορικά με το ισχυρό σύστημα που έχει εισαγάγει το Κατάρ» και δήλωσε ότι «τo ποσοστό των εταιρειών που παραβιάζουν τους κανόνες έχει μειωθεί και θα συνεχίσει να μειώνεται καθώς τα μέτρα επιβολής εφαρμόζονται και η εθελοντική συμμόρφωση των εργοδοτών αυξάνεται».

Η Ανώτατη Επιτροπή δήλωσε ότι, ανεξάρτητα από τους κανονισμούς ή τα συστήματα παρακολούθησης, ορισμένοι εργολάβοι θα προσπαθούν πάντα να «παρακάμπτουν το σύστημα». Στη συνέχεια επιβεβαίωσε τη δέσμευσή της να αντιμετωπίσει και να αποκαταστήσει τις παρεκκλίσεις. Η FIFA παρείχε βασικές πληροφορίες, αλλά δεν απάντησε στους ισχυρισμούς της Διεθνούς Αμνηστίας.

*Τα ονόματα όλων των εργαζομένων έχουν αλλάξει για την προστασία τους από αντίποινα.