ΠΑΡΑΓΟΥΑΗ: ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΒΙΑ, ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΕΣ ΚΑΙ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ ΧΩΡΙΣ ΔΙΕΞΟΔΟ
Τα κορίτσια που είναι επιζώσες σεξουαλικής βίας στην Παραγουάη αντιμετωπίζουν μια πολύπλοκη διαδρομή εμποδίων για την ανοικοδόμηση της ζωής τους και την απονομή δικαιοσύνης σε μια χώρα όπου οι αρχές αγνοούν τις φωνές τους, τα αναγκάζουν να κρατούν εγκυμοσύνες που προκύπτουν από βιασμό, ενώ δεν λαμβάνουν υπόψη τις γνωμοδοτήσεις των ίδιων των επαγγελματιών τους για τη σεξουαλική βία, καταλήγει η Διεθνής Αμνηστία σε νέα έκθεση που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
«Με πράξεις και παραλείψεις, η Παραγουάη γυρίζει την πλάτη στα κορίτσια και τις εφήβους της, καθώς αντιμετωπίζουν αφάνταστες κακοποιήσεις. Παρόλο που στα χαρτιά υπάρχει ένα νομικό πλαίσιο για την υποστήριξη των επιζωσών σεξουαλικής βίας, στην πράξη βρίσκονται στο έλεος ενός χαοτικού συστήματος που δεν τις ακούει ούτε δίνει προτεραιότητα στην ευημερία τους και αντ’ αυτού επικεντρώνεται στο να αναγκάζει τα κορίτσια να κυοφορούν μέχρι τέλους τις εγκυμοσύνες», δήλωσε η Erika Guevara-Rosas, διευθύντρια Αμερικής της Διεθνούς Αμνηστίας.
Η έκθεση, με τίτλο «Είναι κορίτσια, όχι μητέρες», αναλύει τις αποτυχίες του συστήματος που υπάρχει στην Παραγουάη για την αντιμετώπιση των περιπτώσεων σεξουαλικής βίας κατά παιδιών και εφήβων με βάση τις εμπειρίες μεγάλου αριθμού επαγγελματιών στους τομείς της υγείας, της εκπαίδευσης και της δικαιοσύνης.
Η κρίση είναι μνημειώδης. Μόνο το 2019, η Εισαγγελία έλαβε, κατά μέσο όρο, 12 αναφορές σεξουαλικής βίας κατά παιδιών και εφήβων κάθε μέρα. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι για κάθε δύο περιπτώσεις που γνωρίζουν, μπορεί να υπάρχουν τουλάχιστον άλλες 10.
Οι περισσότερες λαμβάνουν χώρα στο οικογενειακό περιβάλλον και, σε ορισμένες περιπτώσεις, η κακοποίηση καταλήγει σε εγκυμοσύνη. Στην πραγματικότητα, στην Παραγουάη, κατά μέσο όρο δύο κορίτσια ηλικίας 10 έως 14 ετών γεννούν κάθε μέρα. Τουλάχιστον 1.000 κορίτσια ηλικίας 14 ετών και κάτω γέννησαν στην Παραγουάη μεταξύ 2019 και 2020. Επιπλέον, περισσότερα από 12.000 έφηβα κορίτσια ηλικίας 15 έως 19 ετών γέννησαν το 2019. Πολλές από αυτές τις εγκυμοσύνες μπορεί επίσης να ήταν αποτέλεσμα σεξουαλικής βίας, έλλειψης ολοκληρωμένης σεξουαλικής εκπαίδευσης, ανεπαρκούς ενημέρωσης σχετικά με την πρόληψη της πρόωρης εγκυμοσύνης ή ανεπαρκούς πρόσβασης σε υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας.
Για τα κορίτσια, οι επιλογές είναι συχνά πολύ περιορισμένες, παρά τους τεράστιους κινδύνους που μπορεί να εγκυμονεί ο πρόωρος τοκετός για το σώμα και τη ζωή τους – τα κορίτσια κάτω των 15 ετών έχουν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από επιπλοκές που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη, ενώ επιπλέον διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο πρόωρου τοκετού.
Η Παραγουάη εξακολουθεί να έχει μερικούς από τους πιο περιοριστικούς νόμους στην αμερικανική ήπειρο όσον αφορά την πρόσβαση σε ασφαλείς και νόμιμες αμβλώσεις. Η διακοπή της εγκυμοσύνης αποτελεί έγκλημα που τιμωρείται με φυλάκιση, με εξαίρεση τις περιπτώσεις όπου κινδυνεύει η ζωή της εγκύου.
Χωρίς επιλογές, πολλά κορίτσια καταλήγουν να ζουν με τους θύτες τους ή σε παιδικά σπίτια όπου συχνά πιέζονται να γίνουν μητέρες και υφίστανται περαιτέρω κακοποίηση, στερούμενες κάθε δυνατότητα ποιοτικής εκπαίδευσης και αξιοπρεπών σχεδίων ζωής.
Ως συνέπεια του να μη λαμβάνονται υπόψη οι επαγγελματίες στη σεξουαλική βία σε κορίτσια και εφήβους, οι αρχές της Παραγουάης δεν προωθούν την έγκαιρη ανίχνευση, δεν παρέχουν ολοκληρωμένη σεξουαλική εκπαίδευση με έμφαση στο φύλο, δεν συντονίζουν και δεν εξορθολογίζουν την αντίδρασή τους για να αποφύγουν τη δευτερογενή επαναθυματοποίηση.
«Τα κορίτσια έχουν δικαίωμα σε μια ζωή χωρίς βία. Ο εξαναγκασμός κάποιας να συνεχίσει μια εγκυμοσύνη, ιδίως όταν αυτή είναι αποτέλεσμα βιασμού, αποτελεί μορφή κακομεταχείρισης που μπορεί να θεωρηθεί βασανιστήριο», δήλωσε η Erika Guevara-Rosas. «Παρά κάποιες νομοθετικές προόδους τα τελευταία χρόνια, η Παραγουάη απέτυχε να θεσπίσει επαρκή μέτρα για την προστασία των πιο ευάλωτων ατόμων της κοινωνίας».
Το 2018, η Παραγουάη εφάρμοσε τον νόμο 6202 για την πρόληψη της σεξουαλικής κακοποίησης και την εξασφάλιση ολοκληρωμένης φροντίδας για τα παιδιά και έφηβες επιζώσες. Ωστόσο, σχεδόν τρία χρόνια αργότερα, ο οδικός χάρτης για την εφαρμογή του δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί.
Οι αρχές γυρίζουν επίσης την πλάτη στην ολοκληρωμένη σεξουαλική εκπαίδευση, ένα βασικό εργαλείο για την πρόληψη των πρόωρων κυήσεων. Παρόλο που ο Κώδικας για την Παιδική και Εφηβική ηλικία αναγνωρίζει τη σημασία της, το 2011 οι αρχές σταμάτησαν την εφαρμογή της. Το 2017, το Υπουργείο Παιδείας και Επιστημών απαγόρευσε «τη διάδοση και χρήση υλικού... που αναφέρεται στη θεωρία ή/και την ιδεολογία του φύλου, στα εκπαιδευτικά ιδρύματα».
Οι αρχές της Παραγουάης πρέπει να εισαγάγουν αμέσως την ολοκληρωμένη σεξουαλική εκπαίδευση, ώστε να διασφαλίσουν ότι τα κορίτσια, τα αγόρια και οι έφηβοι/ες έχουν τις απαραίτητες δεξιότητες για να μιλήσουν αν απειλούνται από σεξουαλική βία.
Erika Guevara-Rosas
«Πρέπει επίσης να οριστικοποιήσουν την πολυαναμενόμενη διαδρομή για την παροχή ολοκληρωμένης φροντίδας στις επιζώσες σεξουαλικής κακοποίησης και την πρόληψη της χρόνιας δευτερογενούς θυματοποίησης, και να θέσουν σε εφαρμογή ένα εθνικό πρόγραμμα για την υποστήριξη όσων ατόμων εγκυμονούν και αναγκάζονται να κυοφορήσουν μέχρι τέλους, ώστε να τα βοηθήσουν να ξαναχτίσουν τη ζωή τους και να ξεπεράσουν τις σοβαρές μακροπρόθεσμες βλάβες που μπορεί να προκαλέσει η σεξουαλική βία».
