ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ: ΟΙ ΤΑΛΙΜΠΑΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΝΑΥΣΗ ΣΦΑΓΗ ΧΑΖΑΡΩΝ – ΝΕΑ ΕΡΕΥΝΑ

Δημοσιεύθηκε στις 24 Αυγούστου 2021, 13:10Εκτύπωση

Μαχητές Ταλιμπάν σφαγίασαν εννέα Χαζάρους αφού ανέλαβαν τον έλεγχο της επαρχίας Γκάζνι του Αφγανιστάν τον περασμένο μήνα, ανακοίνωσε η Διεθνής Αμνηστία.

Ερευνητές/ήτριες από το πεδίο μίλησαν με αυτόπτες μάρτυρες, οι οποίοι έδωσαν τρομακτικές αναφορές για τις δολοφονίες που έλαβαν χώρα μεταξύ 4-6 Ιουλίου στο χωριό Μουνταράχτ, στην περιοχή Μαλιστάν. Έξι από τους άντρες πυροβολήθηκαν και τρεις βασανίστηκαν μέχρι θανάτου, συμπεριλαμβανομένου ενός άντρα που τον στραγγάλισαν με ίδιο του το μαντίλι και του έκοψαν τους μυες του βραχίονα.

Οι βάναυσες δολοφονίες πιθανότατα αντιπροσωπεύουν ένα μικρό κλάσμα του συνολικού φόρου αίματος που έχει επιβληθεί από τους Ταλιμπάν μέχρι σήμερα, καθώς η ομάδα έχει κόψει τις υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας σε πολλές από τις περιοχές που κατέλαβε πρόσφατα, ελέγχοντας κατόπιν ποιες φωτογραφίες και ποια βίντεο θα δημοσιεύονται από αυτές τις περιοχές.

Η εν ψυχρώ αγριότητα αυτών των δολοφονιών είναι μια υπενθύμιση του ιστορικού των Ταλιμπάν και ένας τρομακτικός δείκτης για το τι μπορεί να φέρει η κυριαρχία των Ταλιμπάν. Αυτές οι στοχευμένες δολοφονίες αποδεικνύουν ότι οι εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες παραμένουν σε ιδιαίτερο κίνδυνο υπό την κυριαρχία των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.

Agnès Callamard

«Καλούμε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να εγκρίνει έκτακτο ψήφισμα που απαιτεί από τους Ταλιμπάν να σέβονται το διεθνές δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να εγγυώνται την ασφάλεια όλων των Αφγανών ανεξάρτητα από την εθνοτική καταγωγή ή τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.

»Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ πρέπει να θέσει σε λειτουργία έναν ισχυρό μηχανισμό έρευνας για την τεκμηρίωση, τη συλλογή και τη διατήρηση στοιχείων για συνεχιζόμενα εγκλήματα και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Αφγανιστάν. Αυτό θα αποδειχτεί κρίσιμο για τη διασφάλιση ότι θα λαμβάνονται τεκμηριωμένες αποφάσεις από τη διεθνή κοινότητα και ότι θα καταπολεμάται η ατιμωρησία, που συνεχίζει να τροφοδοτεί σοβαρά εγκλήματα στη χώρα».

Τα βασανιστήρια και οι δολοφονίες στο πλαίσιο ένοπλης σύγκρουσης αποτελούν παραβιάσεις των συμβάσεων της Γενεύης και συνιστούν εγκλήματα πολέμου σύμφωνα με το Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, το οποίο εξετάζει ήδη εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί σε αναφορά με τη σύγκρουση στο Αφγανιστάν.

 

Βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν

Η Διεθνής Αμνηστία πήρε συνέντευξη από αυτόπτες μάρτυρες και εξέτασε φωτογραφικά στοιχεία μετά από τις δολοφονίες στο χωριό Μουνταράχτ.

Στις 3 Ιουλίου 2021, οι μάχες εντάθηκαν στην επαρχία Γκάζνι μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων του Αφγανιστάν και των Ταλιμπάν. Οι χωρικοί είπαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι κατέφυγαν στα βουνά, στα θερινά βοσκοτόπια τους, όπου έχουν βασικά καταφύγια.

Υπήρχε όμως λίγο φαγητό για τις 30 οικογένειες που έφυγαν. Το επόμενο πρωί, 4 Ιουλίου, πέντε άντρες και τέσσερις γυναίκες επέστρεψαν στο χωριό για να συγκεντρώσουν εφόδια. Κατά την επιστροφή τους, διαπίστωσαν ότι τα σπίτια τους είχαν λεηλατηθεί και ότι οι Ταλιμπάν τούς περίμεναν.

Ένας άντρας, ο 45χρονος Wahed Qaraman, απομακρύνθηκε από το σπίτι του από τους Ταλιμπάν, οι οποίοι του έσπασαν τα πόδια και τα χέρια, τον πυροβόλησαν στο δεξί πόδι, του έβγαλαν τα μαλλιά και χτύπησαν το πρόσωπό του με αμβλύ αντικείμενο.

Ένας άλλος άντρας, ο 63χρονος Jaffar Rahimi, ξυλοκοπήθηκε άγρια και κατηγορήθηκε ότι εργαζόταν για την αφγανική κυβέρνηση όταν βρέθηκαν μετρητά στην τσέπη του. Οι Ταλιμπάν τον έπνιξαν μέχρι θανάτου με το ίδιο του το μαντίλι. Τρία άτομα που πήραν μέρος στην ταφή του Rahimi δήλωσαν ότι το σώμα του ήταν γεμάτο μώλωπες και ότι οι μύες των χεριών του είχαν μαχαιρωθεί.

Τον 40χρονο Sayed Abdul Hakim τον απομάκρυναν από το σπίτι του, τον ξυλοκόπησαν με ράβδους και με το πίσω μέρος των όπλων, του έδεσαν τα χέρια και τον πυροβόλησαν δύο φορές στο πόδι και δύο στο στήθος. Στη συνέχεια πέταξαν τη σορό του σε κοντινό όρμο.

Ένας αυτόπτης μάρτυρας, ο οποίος βοήθησε στις ταφές, είπε στη Διεθνή Αμνηστία: «Ρωτήσαμε τους Ταλιμπάν γιατί το έκαναν αυτό και μας είπαν: “Όταν είναι η ώρα της σύγκρουσης, όλοι πεθαίνουν, δεν έχει σημασία αν έχεις όπλα ή όχι. Είναι η ώρα του πολέμου”».

 

Σκληρές εκτελέσεις

Κατά τη διάρκεια της διήμερης σφαγής, τρεις άλλοι άντρες, ο Ali Jan Tata (65), ο Zia Faier Shah (23) και ο Ghulam Rasool Reza (53), εκτελέστηκαν καθώς έφευγαν από τα καταφύγια στα βοσκοτόπια προσπαθώντας να περάσουν από το Μουνταράχτ για να φτάσουν στα σπίτια τους στον κοντινό οικισμό Γούλι.

Στο Μουνταράχτ, τους σταμάτησαν σε σημείο ελέγχου των Ταλιμπάν, όπου και τους εκτέλεσαν. Ο Ali Jan Tata πυροβολήθηκε στο στήθος, και ο Rasool πυροβολήθηκε στον λαιμό. Σύμφωνα με μάρτυρες, το στήθος του Zia Faqeer Shah ήταν τόσο διάτρητο από σφαίρες, που τον έθαψαν κομμάτια. Οι σοροί τους ρίχτηκαν στον όρμο, μαζί με τη σορό του Sayed Abdul Hakim.

Τρεις επιπλέον άντρες σκοτώθηκαν επίσης άγρια ​​στο χωριό τους. Αυτόπτες μάρτυρες είπαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι ο Sayeed Ahmad, 75 ετών, επέμεινε ότι οι Ταλιμπάν δεν θα του έκαναν κακό καθώς ήταν ηλικιωμένος και ότι σκόπευε να επιστρέψει για να ταΐσει τα βοοειδή του. Εκτελέστηκε με δύο σφαίρες στο στήθος και άλλη μία στο πλευρό.

Ο Zia Marefat, 28 ετών, έπασχε από κατάθλιψη και σπάνια έφευγε από το σπίτι του στο Μουνταράχτ. Αρνήθηκε να φύγει όταν οι Ταλιμπάν πήραν τον έλεγχο του χωριού στις 3 Ιουλίου, αλλά τελικά το έπειτα μετά από παρότρυνση της μητέρας του και άλλων να φύγουν για τη δική του ασφάλεια. Ωστόσο, καθώς περπατούσε μόνος προς τα καταφύγια στα βοσκοτόπια, συνελήφθη από τους Ταλιμπάν, οι οποίοι τον σκότωσαν πυροβολώντας τον στον κρόταφο.

Ο Karim Bakhsh Karimi, 45 ετών, ο οποίος είχε μια αδιάγνωστη ψυχική πάθηση που τον έκανε να ενεργεί απρόβλεπτα, δεν έφυγε με τους υπόλοιπους χωρικούς. Πυροβολήθηκε επίσης, σαν σε εκτέλεση, στο κεφάλι.

 

Ιστορικό

Μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης τις τελευταίες ημέρες, οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την εξουσία στο Αφγανιστάν. Η Διεθνής Αμνηστία έχει ζητήσει την προστασία χιλιάδων Αφγανών που διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο αντιποίνων από τους Ταλιμπάν, από ακαδημαϊκούς και δημοσιογράφους έως ακτιβιστές/ίστριες της κοινωνίας των πολιτών και υπερασπίστριες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑ
Υπερασπίσου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στήριξε την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.