ΟΗΕ: ΟΙ ΠΥΡΗΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΟΠΛΑ ΠΑΡΑΝΟΜΑ
Πρόκειται για ένα ιστορικό ορόσημο στην εκστρατεία για την εξάλειψη των πυρηνικών όπλων στον κόσμο, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία, καθώς την περασμένη βδομαδα τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη του ΟΗΕ για την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων. Η συνθήκη καθιστά παράνομα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο την ανάπτυξη, τον έλεγχο, την κατοχή, τη φιλοξενία, τη χρήση ή την απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων και έχει υιοθετηθεί από τα δύο τρίτα των κρατών μελών του ΟΗΕ.
Καμία από τις παγκόσμιες πυρηνικές δυνάμεις δεν έχει υπογράψει τη συνθήκη και η Διεθνής Αμνηστία προτρέπει αυτά τα κράτη και άλλα να συμμετάσχουν στο κίνημα για την εξάλειψη των πιο απάνθρωπων και καταστροφικών όπλων που έχουν δημιουργηθεί ποτέ.
«Μέχρι τώρα, τα πυρηνικά όπλα ήταν τα μόνα όπλα μαζικής καταστροφής που δεν υπόκεινται σε παγκόσμια συνθήκη απαγόρευσης, παρά την καταστροφική ζημία που προκαλούν. Η σημερινή σημαντική αλλαγή στο διεθνές δίκαιο - το αποτέλεσμα δεκαετιών εκστρατείας από την κοινωνία των πολιτών - μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην εξάλειψη της πυρηνικής απειλής για τα καλά», δήλωσε η Verity Coyle, Ανώτερη Σύμβουλος της Διεθνούς Αμνηστίας για Στρατό, την Ασφάλεια και την Αστυνομία.
«Ωστόσο, είναι πολύ ανησυχητικό ότι κανένα από τα κράτη που διαθέτουν πυρηνικά όπλα δεν έχει προσχωρήσει σε αυτήν τη συνθήκη. Η πυρηνική αποτροπή είναι μια στρατηγική που βασίζεται στην απειλή να σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους και να εξαπολύσει ανθρωπιστική και περιβαλλοντική καταστροφή και δεν έχει θέση στον σημερινό κόσμο».
Μια ιστορική στιγμή
Η συνθήκη για την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων εγκρίθηκε από τα δύο τρίτα των κρατών μελών του ΟΗΕ το 2017 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Ιανουαρίου του 2021.
Η συνθήκη απαγορεύει ένα ευρύ φάσμα δράσεων από τα κράτη, όπως ανάπτυξη, δοκιμή, παραγωγή, κατασκευή, μεταφορά, κατοχή, αποθήκευση, χρήση ή απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων, ή τοποθέτηση πυρηνικών όπλων στην επικράτειά τους.
Αυτές είναι κοινές δραστηριότητες - σύμφωνα με τη Διεθνή Εκστρατεία Κατάργησης των Πυρηνικών Όπλων (ICAN), το Βέλγιο, η Γερμανία, οι Κάτω Χώρες, η Ιταλία και η Τουρκία φιλοξενούν συλλογικά περίπου 150 πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ. Κανένα από αυτά τα κράτη δεν προσχώρησε στη συνθήκη.
Ενώ η Συνθήκη Μη Διάδοσης (NPT) του 1968 απαγορεύει στις μη πυρηνικές δυνάμεις να κατασκευάζουν πυρηνικά όπλα, δεν επιβάλλει γενική απαγόρευση χρήσης ή κατοχής πυρηνικών όπλων για όλα τα μέρη της.
Παράλληλα, οι πυρηνικές δυνάμεις δεν τήρησαν τις δεσμεύσεις τους βάσει της συνθήκης NPT - το 2019, σύμφωνα με το ICAN, εννέα χώρες δαπάνησαν συνολικά 72,9 δισεκατομμύρια δολάρια για πυρηνικά όπλα.
«Το TPNW καλύπτει ένα τεράστιο κενό στο διεθνές δίκαιο και η έναρξη ισχύος του πρέπει να αντιμετωπιστεί με αλλαγή πορείας από εκείνα τα κράτη που εξακολουθούν να υποστηρίζουν, σε οποιαδήποτε μορφή, τη χρήση πυρηνικών όπλων», δήλωσε η Verity Coyle.
«Ο τερματισμός της απειλής των πυρηνικών όπλων είναι ευθύνη όλων των κυβερνήσεων σύμφωνα με την υποχρέωσή τους να διασφαλίσουν το σεβασμό του διεθνούς ανθρωπιστικού και ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
