«ΠΑΡΙΣΙ Σ΄ΑΓΑΠΩ»: Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ

Δημοσιεύθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2020, 11:48Εκτύπωση

Στις 12 Δεκεμβρίου 2015 γεννήθηκε στο Παρίσι το πιο φιλόδοξο σχέδιο για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Η Συμφωνία του Παρισιού είναι μια ιστορική διεθνής συνθήκη που ενώνει τα κράτη προκειμένου να περιορίσουν τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.

Στα πέμπτα γενέθλιά της, δείτε παρακάτω πέντε λόγους για τους οποίους έχει σημασία η Συμφωνία του Παρισιού, πέντε λόγους για τους οποίους πρέπει να βελτιωθεί και πέντε πράγματα που ελπίζουμε να συμβούν στη συνέχεια.

5 υπέροχα πράγματα για τη Συμφωνία του Παρισιού

• Έφερε όλον τον κόσμο (καλά, σχεδόν) στην ίδια σελίδα για να πολεμήσει την κλιματική αλλαγή. Για πρώτη φορά, έχουμε έναν κοινό στόχο θερμοκρασίας για να επιδιώξουμε: 1,5 ° C πάνω από τα προ-βιομηχανικά επίπεδα. Ο περιορισμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη σε αυτόν τον βαθμό θα αποτρέψει τις πιο καταστροφικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

 • Έθεσε ως νομική απαίτηση για όλα τα κράτη να θέσουν στόχους για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, τόσο μακροπρόθεσμα όσο και βραχυπρόθεσμα, και να μοιραστούν τους στόχους και τα σχέδιά τους για την επίτευξή τους.

• Δημιούργησε τεράστια δυναμική για το κίνημα της κλιματικής αλλαγής. Από το 2015, ο ακτιβισμός του κλίματος ξεκίνησε σε όλο τον κόσμο, καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι απαιτούν λογοδοσία από κυβερνήσεις και εταιρείες.

 • Αναγνωρίζει ότι η δράση για το κλίμα πρέπει να είναι συνδεδεμένη με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μετά από διαρκή εκστρατεία από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της Διεθνούς Αμνηστίας, οι συντάκτες/τριες της Συμφωνίας του Παρισιού περιλάμβαναν την απαίτηση για τις κυβερνήσεις να εξετάσουν πώς οι κλιματικές πολιτικές τους επηρεάζουν το δικαίωμα στην υγεία, τα δικαιώματα των αυτόχθονων πληθυσμών, των μεταναστών/ριών, των παιδιών, των γυναικών και όλων όσων επηρεάζονται δυσανάλογα από την κλιματική κρίση.

• Αυτό ενίσχυσε το κίνημα της δικαιοσύνης για το κλίμα, που σημαίνει την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, με την ταυτόχρονη μείωση των ανισοτήτων και την πρόοδο στα ανθρώπινα δικαιώματα. Η κλιματική δικαιοσύνη αναγνωρίζει ότι η κλιματική αλλαγή δεν επηρεάζει όλους και όλες το ίδιο και απαιτεί οι λύσεις να επικεντρώνονται στις φωνές και τα δικαιώματα εκείνων που πλήττονται περισσότερο. Μια προοπτική για τα ανθρώπινα δικαιώματα μπορεί επίσης να ενισχύσει τις νομικές ενέργειες στον αγώνα για το κλίμα, καθώς βλέπουμε όλο και περισσότερο τις νομικές ενέργειες κατά κρατών και εταιρειών που δεν ενεργούν για την κλιματική αλλαγή.

5 λόγοι για τους οποίους χρειάζεται βελτίωση

• Η Συμφωνία του Παρισιού δεν χρησιμοποιεί τη λέξη «λογοδοσία» ούτε μία φορά. Δεν υπάρχουν μηχανισμοί που να αποτρέπουν όσα κράτη μέλη συνεχίζουν να εκπέμπουν ανησυχητικά επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα. Επειδή οι κλιματικές δεσμεύσεις μεμονωμένων κρατών δεν είναι νομικά δεσμευτικές, δεν υπάρχουν συνέπειες εάν τα κράτη δεν τηρούν τα σχέδια για το κλίμα όπως υποβάλλονται βάσει της συμφωνίας.

• Οι δεσμεύσεις για το κλίμα των κρατών δεν είναι αρκετά καλές. Όλες οι δεσμεύσεις των χωρών αντιπροσωπεύουν μέχρι τώρα μόνο το ένα πέμπτο αυτού που πρέπει να κάνει ο κόσμος για την επίτευξη του στόχου μας να διατηρήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη κάτω από 1,5° C.

 • Μερικά από τα κράτη που είναι πιο υπεύθυνα για τις ιστορικές και τρέχουσες εκπομπές αρνούνται να συμβάλουν ισότιμο μερίδιο προσπάθειας για να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να επιτύχουν τους κλιματικούς τους στόχους ή να αντιμετωπίσουν τις επιβλαβείς επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

 • Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη δράση για το κλίμα παραμένει μια σκέψη εκ των υστέρων. Ορισμένες από τις μεθόδους που προτείνουν τα κράτη μέλη για τον περιορισμό των εκπομπών έχουν σοβαρές επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα - για παράδειγμα, τη δημιουργία μεγάλων φυτειών βιοενέργειας που θα υποβάλλουν τους αυτόχθονες πληθυσμούς και τις τοπικές κοινότητες σε εκτοπισμό.

 • Η διαδικασία διαπραγμάτευσης των κανόνων για την εφαρμογή της Συμφωνίας του Παρισιού διαρκεί πάρα πολύ καιρό, ειδικά όταν έχουμε τόσο λίγο χρόνο για να κρατήσουμε τις θερμοκρασίες χαμηλότερες από 1,5° C

5 πράγματα που πρέπει να συμβούν

 • Τα συμβαλλόμενα κράτη της συμφωνίας πρέπει αμέσως να υιοθετήσουν πολύ πιο φιλόδοξους, κλιματικούς στόχους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι οποίοι να αντικατοπτρίζονται στην εθνική νομοθεσία. Οι πλουσιότερες χώρες ειδικότερα, πρέπει να αναβαθμίσουν τις παρεμβάσεις τους, για να αποφευχθεί η υπερβολική επιβάρυνση των αναπτυσσόμενων χωρών.

 • Όλα τα κράτη πρέπει να λάβουν άμεσα μέτρα για την κατάργηση των ορυκτών καυσίμων και υπέρ των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

 • Όλοι/ες, ιδίως εκείνοι/ες που πλήττονται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή ή από τη μετάβαση σε μια οικονομία χωρίς ορυκτά, πρέπει να μπορούν να συμμετέχουν σε αποφάσεις σχετικά με την κλιματική δράση που τους επηρεάζει.

 • Πραγματικές μειώσεις εκπομπών, όχι ψευδείς λύσεις: ναι, μιλάμε για πραγματικές μηδενικές εκπομπές, δεν τις συγχέουμε με στόχους καθαρού μηδενικού, προβληματικές αγορές άνθρακα ή τεχνολογικές λύσεις που παραβιάζουν τα δικαιώματα των αυτόχθονων πληθυσμών και των τοπικών κοινοτήτων.

• Επείγουσα μεταφορά τεχνολογίας και χρηματοδότησης για υποστήριξη και παροχή βοήθειας στις χώρες και τους ανθρώπους που πλήττονται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή.

Χρειαζόμαστε τέτοιες ενέργειες αυτή τη στιγμή. Διαφορετικά, θα μπορούσαμε επίσης να πούμε au revoir (αντίο) στον στόχο του 1.5° C της Συμφωνίας του Παρισιού. Αυτό θα σημαίνει την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκατομμυρίων, όχι μόνο τώρα αλλά και για τις επόμενες γενιές.

Στη Διεθνή Αμνηστία, συμμετείχαμε στην υπόσχεση του κινήματος Fridays for Future στο # FightFor1Point5 για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Οι παγκόσμιοι ηγέτες θα τηρήσουν άραγε τις υποσχέσεις τους;

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑ
Υπερασπίσου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στήριξε την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.