ΤΟΥΡΚΙΑ: ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΓΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΗΓΕΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ OSMAN KAVALA

Μετά την απόφαση της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία καλεί την Τουρκία να απελευθερώσει αμέσως τον Οσμάν Καβάλα από τη φυλακή, η υπεύθυνη εκστρατειών της Διεθνούς Αμνηστίας για την Τουρκία, η Milena Buyum είπε:

«Σχεδόν τρία χρόνια μετά τη φυλάκιση του Osman Kavala με παράλογες κατηγορίες, το αίτημα για την απελευθέρωσή του έχει διαδοθεί έντονα τόσο στην Τουρκία όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο».

«Είναι δύσκολο να υποτιμηθεί η σοβαρότητα της συνεχιζόμενης παράνομης φυλάκισης του Kavala - σχεδόν ένα χρόνο μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την απελευθέρωσή του. Η Τουρκία έχει μόνο μια απλή απόφαση που πρέπει να λάβει για να συμμορφωθεί με τη δεσμευτική απόφαση του Δικαστηρίου - να απελευθερώσει αμέσως τον Osman Kavala και να διακόψει την ποινική διαδικασία εναντίον του.

«Οτιδήποτε λιγότερο θα είναι μια ακόμη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Osman Kavala και μια ακόμη επαίσχυντη στάση του δικαστικού συστήματος της Τουρκίας.

«Λαμβάνοντας αυτήν την απόφαση, και ζητώντας επίσης από την Τουρκία να ενισχύσει το δικαστικό της σώμα κατά των παρεμβάσεων και να διασφαλίσει την ανεξαρτησία του, το Συμβούλιο της Ευρώπης στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα υποστήριξης σε άλλες φωνές που ασκούν κριτική και υπερασπιστές/ριες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχουν πέσει θύματα αυτών των μέτρων που έχουν σχεδιαστεί για να εξασφαλίσουν τη σιωπή τους.»

Ιστορικό

Η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, επιφορτισμένη με την παρακολούθηση της εφαρμογής των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εξέτασε για πρώτη φορά την υπόθεση Kavala κατά Τουρκίας ενώ ο Osman Kavala είχε ήδη ολοκληρώσει 34 μήνες υπό κράτηση πριν από τη δίκη. Τον Δεκέμβριο, το Δικαστήριο του Στρασβούργου διαπίστωσε ότι η παρατεταμένη κράτηση του Osman Kavala είχε «ως απώτερο σκοπό να εξασφαλίσει την σιωπή του», παραβιάζοντας έτσι την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Οι πρόσφατες άδικες καταδίκες των υπερασπιστών/ριών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, συμπεριλαμβανομένου του πρώην προέδρου της Διεθνούς Αμνηστίας της Τουρκίας, Taner Kılıç, και της πρώην διευθύντριας Idil Eser, είναι το τελευταίο παράδειγμα της απόπειρας παράλυσης της κοινωνίας των πολιτών και του περιορισμού της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία.