ΚΟΣΜΟΣ: ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΗ ΛΙΜΟΚΤΟΝΙΑ, ΑΓΝΟΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΩΝ ΑΡΧΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΙΟ
Η απάνθρωπη μεταχείριση των προσφύγων και των μεταναστών/ριών απειλεί να σταματήσει την πρόοδο στην αντιμετώπιση του κορονοϊού, δήλωσε χθες η Διεθνής Αμνηστία, προειδοποιώντας ότι οι υπερπλήρεις καταυλισμοί και τα κέντρα κράτησης θα γίνουν νέα επίκεντρα κρουσμάτων, εκτός εάν ληφθούν επείγοντα μέτρα. Η οργάνωση δήλωσε ότι ο εγκλεισμός και οι περιορισμοί κίνησης έχουν επιδεινώσει τις τρομερές συνθήκες διαβίωσης, αφήνοντας εκατομμύρια ανθρώπους σε κίνδυνο λιμοκτονίας και ασθένειας.
Η οργάνωση κάνει έκκληση για μια συντονισμένη παγκόσμια δράση που να διασφαλίσει ότι εκατοντάδες χιλιάδες άτομα που κινούνται έχουν επαρκή πρόσβαση σε τρόφιμα, νερό, καθαριότητα και υγειονομική περίθαλψη για την επιβίωσή τους, καθώς οι χώρες προετοιμάζονται να βγουν από τον εγκλεισμό.
«Είναι αδύνατο να περιοριστεί ουσιαστικά αυτός ο ιός όταν τόσοι πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν σε εξαθλιωμένους συνωστισμένους καταυλισμούς και κέντρα κράτησης. Σε μια εποχή που χρειαζόμαστε συμπόνια και συνεργασία περισσότερο από ποτέ, ορισμένες κυβερνήσεις έχουν διπλασιάσει τις διακρίσεις και τις κακοποιήσεις - αποτρέποντας τις παραδόσεις τροφίμων και νερού, κρατώντας έγκλειστους τους ανθρώπους ή στέλνοντάς τους πίσω στον πόλεμο και τις διώξεις,» δήλωσε ο Iain Byrne, επικεφαλής της ομάδας δικαιωμάτων προσφύγων και μεταναστών/τριών της Διεθνούς Αμνηστίας.
«Σε πολλούς καταυλισμούς ο θάνατος από την πείνα καταγράφεται τώρα ως μεγαλύτερη απειλή από τον ίδιο τον ιό. Πρόκειται για μια φοβερή παραίτηση από τη συλλογική ευθύνη για την προστασία των προσφύγων και των μεταναστών/ριών, και παροτρύνουμε τα κράτη να αναλάβουν άμεση δράση για να αποτρέψουν αυτό να αποβεί σε μία καταστροφή των ανθρώπινων δικαιωμάτων.»
Πολλές κυβερνήσεις έχουν προχωρήσει σε δράσεις που καθοδηγούνται από τις διακρίσεις και την ξενοφοβία, οι οποίες θέτουν άσκοπα τους πρόσφυγες σε κίνδυνο λιμοκτονίας και ασθενειών.
Για παράδειγμα, η παροχή νερού διακόπτεται σκόπιμα από τις τοπικές αρχές στον καταυλισμό Vucjuk της Βοσνίας για να αναγκάσει τη μετεγκατάσταση των κατοίκων του. Πολλοί πρόσφυγες ζουν σε επισφαλείς οικονομικές συνθήκες, και οι εγκλεισμοί και οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας καθιστούν πιο δύσκολο από ποτέ να κερδίσουν τα προς το ζην. Στον καταυλισμό Zaatari της Ιορδανίας, οι εγκλεισμοί εμποδίζουν τους ανθρώπους εντελώς από την εργασία - που σημαίνει ότι δεν υπάρχει τροφή ή εισόδημα για να πληρώσουν ακόμη και βασικές ανάγκες. Τον Απρίλιο, οι κάτοικοι των πρόχειρων καταυλισμών στις εγκαταστάσεις του Calais στη Γαλλίας δεν έλαβαν επαρκείς παραδόσεις φαγητού και νερού λόγω του εγκλεισμού και οι περιορισμοί στην κυκλοφορία τους κατέστησαν αδύνατο να ψωνίσουν για τον εαυτό τους, ακόμη και αν είχαν χρήματα για να το κάνουν.
Πολλές κυβερνήσεις συνέχισαν να κρατούν άσκοπα άτομα που αιτούνται άσυλο, θέτοντάς τους/τις σε κίνδυνο να προσβληθούν από τον ιό. Δεν υπάρχουν αρκετά τεστ και προστατευτικός εξοπλισμός για το προσωπικό και τα άτομα που κρατούνται, το οποίο δημιουργεί εν δυνάμει έναν εξαιρετικά μεγάλο κίνδυνο ασθενειών και θανάτων. Άτομα που κρατούνται σε κέντρα κράτησης μεταναστών/ριών στην Αυστραλία ικετεύουν ώστε να απελευθερωθούν επειδή φοβούνται ότι το προσωπικό που δεν έχει διαγνωσθεί ως κρούσμα, θα μεταφέρει ακούσια τον ιό.
Άλλες κυβερνήσεις παραβίασαν το διεθνές δίκαιο αναγκάζοντας τους ανθρώπους να επιστρέψουν σε συνθήκες κινδύνου με το πρόσχημα ότι έχουν κορονοϊό.
Με αφορμή μια υπάρχουσα αντι-μεταναστευτική και καιροσκοπική ατζέντα, οι ΗΠΑ επέστρεψαν 10.000 άτομα μέσα σε δύο ώρες από την άφιξή τους στο έδαφος των ΗΠΑ μεταξύ 20 Μαρτίου και 8 Απριλίου. Ομοίως, η Μαλαισία επέστρεψε ένα καράβι με ανθρώπους από τον λαό των Ροχίνγκια που ζητούσαν ασφάλεια. Παρόλο που το Μπαγκλαντές επέτρεψε τελικά στο σκάφος να προσγειωθεί, τουλάχιστον 30 άτομα είχαν πεθάνει, όταν το σκάφος έπλεε στη θάλασσα για δύο μήνες. Σήμερα, υπάρχουν αναφορές ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι χρειάζονται επειγόντως βοήθεια για αναζήτηση και διάσωση.
Ο εξαναγκασμός των ανθρώπων να επιστρέψουν σε χώρες όπου αναμένεται εύλογα να αντιμετωπίσουν διωγμούς, βασανιστήρια ή άλλη σκληρή ή εξευτελιστική μεταχείριση ισοδυναμεί με επαναπροώθηση που είναι παράνομη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Δεν υπάρχουν περιπτώσεις όπου η αρχή της μη-επαναπροώθησης δεν ισχύει.
Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις κυβερνήσεις:
- Να παρέχουν επαρκείς ποσότητες φαγητού, νερού και υγειονομικής περίθαλψης στους καταυλισμούς και στους ανθρώπους που είναι έγκλειστοι.
- Να εξετάσουν την προσωρινή νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/ριών, ανεξάρτητα από το καθεστώς των εγγράφων τους, να διασφαλίσουν ότι τα πακέτα οικονομικής ενίσχυσης και η προστασία ισχύουν για τους αιτούντες/ούσες άσυλο και τους/τις πρόσφυγες και να συνεχίσουν να επιτρέπουν την επανεγκατάσταση όπου είναι δυνατόν.
- Να αποσυμφορήσουν τους καταυλισμούς, τα κέντρα κράτησης μεταναστών/τριών και τους άτυπους οικισμούς, και να μετακινήσουν τους κατοίκους σε αξιοπρεπείς και υγιεινές συνθήκες με επαρκή πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη, φαγητό και νερό. Οι κρατούμενοι/ες μετανάστες/ριες θα πρέπει να απελευθερωθούν εάν το δικαίωμα στην υγεία τους δεν μπορεί να διασφαλιστεί κατά την κράτηση.
Να υποστηρίξουμε το δικαίωμα στο αίτημα ασύλου και την αρχή της μη-επαναπροώθησης.
«Οι κυβερνήσεις λένε ότι είμαστε όλοι/ες μαζί σε αυτό. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα, εκτός εάν λάβουν μέτρα για να προστατεύσουν τα εκατομμύρια ανθρώπων παγκοσμίως που βιώνουν αυτήν την πανδημία μακριά από τα σπίτια τους και τους αγαπημένους/ες τους ,» δήλωσε ο Iain Byrne.
«Κάθε κυβέρνηση που επιτρέπει στους/στις πρόσφυγες να πεθάνουν από πείνα ή δίψα κατά τη διάρκεια των εγκλεισμών έχει αποτύχει απολύτως στην αντιμετώπιση αυτής της κρίσης.»
