Η AZAM ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΗ YASAMAN: ΠΑΛΕΨΕΣ ΘΑΡΡΑΛΕΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΠΕΡΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΑΝΤΙΛΑΣ/HIJAB

Μια επιστολή της ακτιβίστριας Azam Jangravi στη συμπατριώτισσά της και ακτιβίστρια Yasaman Aryani, η οποία βρίσκεται σήμερα στη φυλακή επειδή αψήφησε τους ιρανικούς νόμους περί υποχρεωτικής χρήσης της μαντίλας/hijab.

Γεια σου Yasaman,

Δεν ξέρω πώς να ξεκινήσω και τι να πω, αλλά θέλω να γράψω μερικές γραμμές για σένα. Δεν σε γνώριζα μέχρι πρόσφατα. Δεν ήξερα ποιά είσαι, πού είσαι και δεν γνώριζα τις πεποιθήσεις σου. Αλλά τώρα ξέρω ότι είσαι, όπως και εγώ, κουρασμένη από την αδικία.

Αγαπητή Yasaman, ξέρω ότι τώρα βρίσκεσαι στη φυλακή και δεν ζεις σε αξιοπρεπείς συνθήκες και παράλληλα υποφέρεις. Πριν από μερικές μέρες, μια γυναίκα στον Καναδά με ρώτησε για την κατάσταση των γυναικών στο Ιράν. Της είπα για σένα. Της είπα ότι εσύ, σε ηλικία 24 ετών, αγωνίστηκες θαρραλέα εναντίον των νόμων περί υποχρεωτικής χρήσης της μανίλας/hijab και γι’ αυτό καταδικάστηκες σε 16 χρόνια φυλάκισης. Της είπα για τα Κορίτσια της Οδού Επαναστάσεως. Της είπα για τη Nasrin Sotoudeh, τη Vida Movahed, τη Narges Hosseini, τη Mojgan Keshavarz και τη Saba Kordafshari. Της είπα για τις καταδικαστικές αποφάσεις που επέβαλαν βαριές ποινές σε εμάς και την καταπίεση που αντιμετωπίσαμε και εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε. Δεν μπορούσε να με πιστέψει. Είχε κάθε δικαίωμα να μην το κάνει. Οι ιστορίες μας, η ιστορία σου, η ιστορία των όσων έχεις υποστεί και το θάρρος σου είναι απίστευτες και θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη μας.

Αγαπητή Yasaman, μοιράστηκα επίσης την οδυνηρή ιστορία του καμένου σώματος της Sahar Khodayari, του Μπλε Κοριτσιού. Όταν της είπα ότι απαγορεύεται στις γυναίκες να πηγαίνουν στα γήπεδα ποδοσφαίρου, είπε: «Πώς είναι δυνατόν;» Είπα ότι η Sahar πήγε σε ένα γήπεδο, αλλά συνελήφθη και κατηγορήθηκε για «αδικήματα» και μόλις αποχώρησε από το δικαστήριο, αυτοπυρπολήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας και στο τέλος υπέκυψε στα τραύματα της. Όταν λέω αυτές τις ιστορίες, η αντίδραση είναι πάντα ο πόνος και τα δάκρυα και η δυσπιστία και η σιωπή.

Αγαπητή Yasaman, ξέρω ότι πιστεύεις στην αντίσταση κατά της αδικίας που επιβάλλεται από το νόμο και την πράξη στις γυναίκες. Ελπίζω να απελευθερωθείς αμέσως ώστε ο κόσμος να ακούσει και πάλι τη φωνή σου. Να είσαι σίγουρη ότι αυτή η φωνή διαμαρτυρίας και θάρρους ακούγεται τώρα παγκοσμίως και ότι, μια μέρα, η ιστορία θα ακούσει τη φωνή σου και αυτή η εξόφθαλμη αδικία θα τελειώσει.

Με την ελπίδα της ελευθερίας σου και προσμένοντας να σε δω σε ένα ελεύθερο και προσφιλές Ιράν.

Azam

Azam Jangravi